Erdee

[Maanenschijn]

Dank voor jullie antwoorden. Mogelijk heb ik een te positieve (is dat wel een goed woord in dit verband) blik op de opvoeding van onze (onze in de zin van: onze gezindte) kinderen.

Het boze hart en de het noodzakelijke nieuwe hart is wat ik terug hoor op de zondagsschool, club en reformatorisch onderwijs. Onverkort.
Wat ik vooral tegen kom is verontschuldigen van de zonde van zichzelf en van hun kinderen, door de ouders. “Ach, we zijn zelf ook jong geweest”; “als je onbekeerd bent, kun je niet anders verwachten toch?”; “Als je jong bent moet je toch wat, we zijn allemaal van de zelfde lap gescheurd”.

Het kennen of erkennen van het plaatsmakende werk van de wet (ik denk dat je dat bedoeld met het plaatsmakende werk van de Heilige Geest, @TSD?)vind ik een moeilijk punt. Het is noodzakelijk. Het kan niet zonder, want de wet klaagt ons aan. Aan de andere kant: meer Christuskennis geeft meer zondekennis en verbrokenheid. Ik denk dat er wel eens wat allergie kan zijn van beide kanten: daar waar Christus ruim wordt uitgestald word er minder wetsprediking ervaren, andersom ook.

Maar…. Ik ga niet heel veel met jeugd om (behalve mijn eigen kinderen ) om over hun geloofsbeleving stevig stelling te kunnen nemen.

[Anselmus]

.

[GerefGemeente-lid]

Ik heb het met enige verbazing gelezen. Ik ben mogelijk een vreemde in kerkelijk Jeruzalem.

Vooraf: ik ben geen ambtsdrager, spreek niet heel veel gemeenteleden over geestelijk zaken en heb daardoor mogelijk een beperkte blik op de kerkgangers.

Maar: het verdoezelen van onze verloren staat (het kindergebedje maar niet meer zingen) kom ik toch heel weinig tegen. Ik kom veel meer lijdelijkheid tegen (het moet je gegeven worden). De anarchistische inslag wordt onder kerkvolk wel groter. En dat baart me zeker zorgen.

Kunnen @TSD en @Ad Anker aangeven wat voor hun zo herkenbaar is, of waar ze het zo mee van harte eens zijn?

Nee, bezwaren tegen het kindgebedje zelf letterlijk herken ik ook niet, maar dat is dan ook puur een anekdotisch voorbeeld van Spruyt, hij heeft dat nu ook 1x gehoord, zoals je leest.

Maar ik herken wat Ad schrijft t.a.v. omgang met kinderen, bijvoorbeeld op school. En ja, gewoon reformatorisch…

Ik herken ook het anarchistische wat steeds meer opkomt.

Wat ik echter helaas vooral herken is de gedachte dat het vooral over Jezus moet gaan, dat het voorbereidende werk van de Wet meer en meer genuanceerd wordt, dat zondebesef wel komt nadat je gelooft. Termen als wet, zonde schuld en bekering gaan naar de achtergrond, een steeds grotere groep lijkt hier vooral niet teveel aandacht aan te willen geven. Ik bedoel dan niet zozeer predikanten, maar “luisteraars”. “Maar de Geest werkt ook anders”, de uitzonderingen worden de regel en over het plaatsmakende werk van de Heilige Geest mag het niet meer teveel gaan.

Het is een verdrietige tendens waarbij je ziet dat het post-modernisme in onze gezindte steeds meer voet aan de grond krijgt en geloof vooral een goed gevoel moet geven. En nee, ik voel me er zéker niet boven staan, maar je hebt maar 1 ziel te verliezen….

En ja, lijdelijkheid komt zeker ook voor, maar dat is geen nieuwe tendens.

Eens. Heel erg eens.

De afgelopen tijd besef ik steeds meer dat dit nog veel erger in onze reformatorische gezindte speelt dan ik zelf ooit voor mogelijk hield. Ik denk dat dit ook iets is wat bijvoorbeeld @DIA probeert uit te leggen, al vindt hij daar niet altijd de juiste woorden voor.

Ik denk dat deze zaken en ontwikkelingen een levensgroot gevaar zijn voor onze gezindte, groter dan een eventuele vervolging. Het oordeel begint bij het huis Gods, en ik vrees dat dat oordeel al begonnen is, maar dat we het niet merken.

[Bezorgd]

Eens. Heel erg eens.

De afgelopen tijd besef ik steeds meer dat dit nog veel erger in onze reformatorische gezindte speelt dan ik zelf ooit voor mogelijk hield. Ik denk dat dit ook iets is wat bijvoorbeeld @DIA probeert uit te leggen, al vindt hij daar niet altijd de juiste woorden voor.

Ik denk dat deze zaken en ontwikkelingen een levensgroot gevaar zijn voor onze gezindte, groter dan een eventuele vervolging. Het oordeel begint bij het huis Gods, en ik vrees dat dat oordeel al begonnen is, maar dat we het niet merken.

Ik ontken niet dat de gevaren er zijn.
De vraag is of het aan de orde is in de kringen waar jij en DIA je begeeft.
Zolang er gemeenten zijn waar een (groot) deel van de belijdende leden niet ten avondmaal gaat denk ik dat het nog wel meevalt.

[DDD]

Er staan weer bijzonder mooie artikelen in het RD. Vooral die over de scholen vond ik soms ontroerend om te lezen. Wat een verschrikking lijkt het mij als je altijd te horen krijgt dat je beter je best moet doen. En wat een vreselijke schuld laad je daarmee op je als leerkracht.

Maar goed: ik vond de artikelen dus mooi.

[GerefGemeente-lid]

Er staan weer bijzonder mooie artikelen in het RD. Vooral die over de scholen vond ik soms ontroerend om te lezen. Wat een verschrikking lijkt het mij als je altijd te horen krijgt dat je beter je best moet doen. En wat een vreselijke schuld laad je daarmee op je als leerkracht.

Maar goed: ik vond de artikelen dus mooi.

Het interview van de wethouder uit Woerden vond ik ook erg mooi.

[TSD]

Het kennen of erkennen van het plaatsmakende werk van de wet (ik denk dat je dat bedoeld met het plaatsmakende werk van de Heilige Geest, @TSD?)vind ik een moeilijk punt. Het is noodzakelijk. Het kan niet zonder, want de wet klaagt ons aan. Aan de andere kant: meer Christuskennis geeft meer zondekennis en verbrokenheid. Ik denk dat er wel eens wat allergie kan zijn van beide kanten: daar waar Christus ruim wordt uitgestald word er minder wetsprediking ervaren, andersom ook.

Eerst even inhakend op de rest van je antwoord: Eerlijk, wees blij dat je het niet herkent! Dat is reden voor dankbaarheid. Verder heb ik het vermoeden dat er regionaal wel stevige verschillen kunnen zijn, ook afgaande op wat mij wel eens ter ore komt (maar goed, meer dan een vermoeden is het niet, want met serieus bewijs kan ik het niet staven).

Nu ingaande op het geciteerde stuk: ik bedoelde het plaatsmakende werk van de Heilige Geest. Dat omvat zowel het voorbereidende werk van de Wet als ook daarbuiten, want ook bijv. de liefdestrekkingen van God door Zijn Woord, waardoor er een heimwee in je ziel ontstaat naar Hem en waardoor Christus niet alleen noodzakelijk maar juist ook dierbaar wordt, valt er wat mij betreft onder. De kern is dat de Heilige Geest nu alles gaat afbreken buiten Hem zodat er geen andere weg overblijft dan om tot Hem te vluchten.

Dát werk als geheel lijkt bij een groter wordende groep steeds meer op de achtergrond te komen. Ik hoop echt dat ik het mis heb, maar het is wel een voorzichtige observatie.

[TSD]

Ik denk dat deze zaken en ontwikkelingen een levensgroot gevaar zijn voor onze gezindte.

Eens, en niet alleen een gevaar voor onze gezindte, maar vooral voor het zieleheil van mensen. Hen “bereiken” is menselijkerwijs moeilijk.

[Wim Anker]

Fijn dan dat het RD zo goed is zeg en ook de forummers bakens zijn in de zinkende refowereld.

[DDD]

Je moet wel erg cynisch zijn om dankbaarheid voor zelfingenomenheid aan te zien.

[-DIA-]

De afgelopen tijd besef ik steeds meer dat dit nog veel erger in onze reformatorische gezindte speelt dan ik zelf ooit voor mogelijk hield. Ik denk dat dit ook iets is wat bijvoorbeeld @DIA probeert uit te leggen, al vindt hij daar niet altijd de juiste woorden voor.

Ik denk dat deze zaken en ontwikkelingen een levensgroot gevaar zijn voor onze gezindte, groter dan een eventuele vervolging. Het oordeel begint bij het huis Gods, en ik vrees dat dat oordeel al begonnen is, maar dat we het niet merken.

Dat hebt u dan wel begrepen. Maar ik kom er steeds meer achter dat het nog veel dieper ligt dan ik hier heb kunnen zeggen. Ik ga er verder niet op in, maar dit: Open ogen, opmerkzaamheid.

[2e Hans]

Maar ik kom er steeds meer achter dat het nog veel dieper ligt dan ik hier heb kunnen zeggen. Ik ga er verder niet op in, maar dit: Open ogen, opmerkzaamheid.

Mooi gezegd DIA. Het doet me denken aan 1 SAMUËL 15:22

“Doch Samuël zeide: Heeft de HEERE lust aan brandofferen, en slachtofferen, als aan het gehoorzamen van de stem des HEEREN? Zie, gehoorzamen is beter dan slachtoffer, opmerken dan het vette der rammen.”

Bedoel je het zo?

[Bezorgd]

Fijn dan dat het RD zo goed is zeg en ook de forummers bakens zijn in de zinkende refowereld.

Kijk, dit is weer eens een ouderwets Ankeriaans cynische opmerking

[GerefGemeente-lid]

Fijn dan dat het RD zo goed is zeg en ook de forummers bakens zijn in de zinkende refowereld.

Heb je eerst een slok azijn gedronken voordat je dit bericht schreef?

Wellicht leef jij in een omgeving waar dit niet speelt. Als dat werkelijk zo is, zou ik dat zeer koesteren.

[Ad Anker]

De afgelopen tijd besef ik steeds meer dat dit nog veel erger in onze reformatorische gezindte speelt dan ik zelf ooit voor mogelijk hield. Ik denk dat dit ook iets is wat bijvoorbeeld @DIA probeert uit te leggen, al vindt hij daar niet altijd de juiste woorden voor.

Ik denk dat deze zaken en ontwikkelingen een levensgroot gevaar zijn voor onze gezindte, groter dan een eventuele vervolging. Het oordeel begint bij het huis Gods, en ik vrees dat dat oordeel al begonnen is, maar dat we het niet merken.

Ik zal het iets anders formuleren dan Wim doet, op de vroege morgen drink ik geen azijn.
Maar wil je bovenstaande opmerkingen wat uitwerken? Wat is veel erger dan je voor mogelijk hield? Welke ontwikkelingen zijn een levensgroot gevaar voor onze gezindte? Wat is merkbaar van het oordeel dat begint bij het huis Gods? Wat merken we niet?

En de laatste vraag: wat zou het juiste antwoord zijn op deze ontwikkelingen?