Erdee

[TSD]

Het verwonderde mij dat dorst na de wedergeboorte wordt genoemd.

Dat had ik ook. Hoe heb je dorst als je naast een fontein leeft?

Een dode kan niet dorsten, dat is toch eenvoudig genoeg?

En in de psalmen, is daar een kind van God aan het woord of een onbekeerd mens? (Ik denk bijv. aan Psalm 42 of 63).

Ik denk eerder dat je het wel na mag kijken als dorst definitief verleden tijd is. Volgens mij klopt er dan iets niet. Pas in de hemel is er altijddurende verzadiging.

[Ararat]

Het verwonderde mij dat dorst na de wedergeboorte wordt genoemd.

Dat had ik ook. Hoe heb je dorst als je naast een fontein leeft?

Een dode kan niet dorsten, dat is toch eenvoudig genoeg?

En in de psalmen, is daar een kind van God aan het woord of een onbekeerd mens? (Ik denk bijv. aan Psalm 42 of 63).

Ik denk eerder dat je het wel na mag kijken als dorst definitief verleden tijd is. Volgens mij klopt er dan iets niet. Pas in de hemel is er altijddurende verzadiging.

In psalm 42 en 63 zijn volgens mij mensen aan het woord die Gods ontmoeting in de toenmalige tempel missen terwijl ze niet in staat zijn om daar te zijn. Er is dus (fysieke) afstand.
Dus dorsten in de zin van de Heere erg missen na weer eens afgedwaald te zijn, of dorsten in de zin van verlangen naar meer snap ik heel goed. Bedoel je dat?

[J.C. Philpot]

Het verwonderde mij dat dorst na de wedergeboorte wordt genoemd.

Dat had ik ook. Hoe heb je dorst als je naast een fontein leeft?

Als je zondeloos en volmaakt door het geloof leeft niet nee.

[J.C. Philpot]

Pas in de hemel is er altijddurende verzadiging.

Dat is inderdaad wat we in Openbaringen lezen:

16 Zij zullen niet meer hongeren, en zullen niet meer dorsten, en de zon zal op hen niet vallen, noch enige hitte.
17 Want het Lam, Dat in het midden des troons is, zal hen weiden, en zal hun een Leidsman zijn tot levende fonteinen der wateren; en God zal alle tranen van hun ogen afwissen.

[GerefGemeente-lid]

Inderdaad, eens met @J.C. Philpot en @TSD. Ik schrik nogal van sommige vragen die er hier worden gesteld. Alsof je na ontvangen genade en wedergeboorte nooit meer dorst zou hebben naar God en goddelijke zaken.

Als God in een ziel gaat werken, krijgt je dorst naar God, naar de levende God, naar het water des levens, om niet. Dat werkt Gods Geest door wederbarende genade in het hart van zondaren en dat water moet telkens opnieuw weer door Hem geschonken worden, ook na ontvangen genade.

[Ad Anker]

Inderdaad, eens met @J.C. Philpot en @TSD. Ik schrik nogal van sommige vragen die er hier worden gesteld. Alsof je na ontvangen genade en wedergeboorte nooit meer dorst zou hebben naar God en goddelijke zaken.

Als God in een ziel gaat werken, krijgt je dorst naar God, naar de levende God, naar het water des levens, om niet. Dat werkt Gods Geest door wederbarende genade in het hart van zondaren en dat water moet telkens opnieuw weer door Hem geschonken worden, ook na ontvangen genade.

Schrik je hiervan? Het is toch wel duidelijk dat je met allerlei toestanden en gestalten voor de bewuste wetenschap geborgen te zijn in Christus erg voorzichtig moet zijn?

Daar helpt zelfs een stichtelijke, rechtzinnige volzin niet aan hoor. We zullen allen begrijpen dat dorsten een levenslang kenmerk van een gelovige is. Dat ontkent ook niemand.

[GerefGemeente-lid]

Inderdaad, eens met @J.C. Philpot en @TSD. Ik schrik nogal van sommige vragen die er hier worden gesteld. Alsof je na ontvangen genade en wedergeboorte nooit meer dorst zou hebben naar God en goddelijke zaken.

Als God in een ziel gaat werken, krijgt je dorst naar God, naar de levende God, naar het water des levens, om niet. Dat werkt Gods Geest door wederbarende genade in het hart van zondaren en dat water moet telkens opnieuw weer door Hem geschonken worden, ook na ontvangen genade.

Schrik je hiervan? Het is toch wel duidelijk dat je met allerlei toestanden en gestalten voor de bewuste wetenschap geborgen te zijn in Christus je erg voorzichtig moet zijn?

Daar helpt zelfs een stichtelijke, rechtzinnige volzin niet aan hoor. We zullen allen begrijpen dat dorsten een levenslang kenmerk van een gelovige is. Dat ontkent ook niemand.

Ho even. Er worden hier wonderlijke zaken gezegd over geestelijke dorst na ontvangen genade:

Het verwonderde mij dat dorst na de wedergeboorte wordt genoemd.

Dat had ik ook. Hoe heb je dorst als je naast een fontein leeft?

Dus je laatste zin neem ik niet zomaar klakkeloos over, na het lezen van deze twee citaten. Daarom plaatste ik mijn reactie.

Het moge duidelijk zijn dat dorst zonder wedergeboorte geen ware dorst is. Dat ontkent inderdaad niemand, ik ook niet.

[Bertiel]

De meest bevindelijke preken die ik gehoord heb stelde de dorst ver voor de wedergeboorte
Daarnaast zoals Ad zegt wordt de dorst na de wedergeboorte alleen maar groter , maar dat is andere dorst dan die hier beschreven wordt

[Geytenbeekje]

De meest bevindelijke preken die ik gehoord heb stelde de dorst ver voor de wedergeboorte
Daarnaast zoals Ad zegt wordt de dorst na de wedergeboorte alleen maar groter , maar dat is andere dorst dan die hier beschreven wordt

Je kunt wel hebben zonder dat het gaat om het drinken zelf.

[TSD]

Het verwonderde mij dat dorst na de wedergeboorte wordt genoemd.

Dat had ik ook. Hoe heb je dorst als je naast een fontein leeft?

Een dode kan niet dorsten, dat is toch eenvoudig genoeg?

En in de psalmen, is daar een kind van God aan het woord of een onbekeerd mens? (Ik denk bijv. aan Psalm 42 of 63).

Ik denk eerder dat je het wel na mag kijken als dorst definitief verleden tijd is. Volgens mij klopt er dan iets niet. Pas in de hemel is er altijddurende verzadiging.

In psalm 42 en 63 zijn volgens mij mensen aan het woord die Gods ontmoeting in de toenmalige tempel missen terwijl ze niet in staat zijn om daar te zijn. Er is dus (fysieke) afstand.
Dus dorsten in de zin van de Heere erg missen na weer eens afgedwaald te zijn, of dorsten in de zin van verlangen naar meer snap ik heel goed. Bedoel je dat?

David had een geestelijke dorst naar God. Dat dit samen ging met fysieke verwijdering van Zijn dienst doet daar niets aan af.


Ik zal maar gewoon uit onze belijdenisgeschriften citeren:
DL hoofdstuk 3/4 verwerping der dwalingen artikel 4

Die leren: Dat de onwedergeboren mens niet eigenlijk noch geheellijk dood is in de zonde, of ontbloot van alle krachten tot het geestelijk goed; maar dat hij nog kan hongeren en dorsten naar de gerechtigheid en het leven, en offeren een offerande van een verslagen en gebroken geest, die Gode aangenaam is. Want deze dingen strijden tegen de klare getuigenissen der Schrift: Gij waart dood door de misdaden en de zonden en: Het gedichtsel van des mensen hart is alleenlijk boos, te allen dage. Daarenboven, hongeren en dorsten naar de verlossing uit de ellende, en naar het leven, en Gode een offerande van een gebroken geest opofferen, geldt eigenlijk van de wedergeborenen, en van degenen die zalig genaamd worden.

[GerefGemeente-lid]

De meest bevindelijke preken die ik gehoord heb stelde de dorst ver voor de wedergeboorte
Daarnaast zoals Ad zegt wordt de dorst na de wedergeboorte alleen maar groter , maar dat is andere dorst dan die hier beschreven wordt

Zie de Belijdenisgeschriften die @TSD aanhaalt.

En verder hou ik het liever bij de woorden van Jezus Zelf: Zalig zijn die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid; want zij zullen verzadigd worden. (Matthéüs 5: 6)

[Ad Anker]

Helder hoor, al is dat een weerlegging van het loochenen van de totale doodstaat.

Kun je zeggen: "U dorst naar God? Dan bent u wedergeboren!"

[DDD]

De meest bevindelijke preken die ik gehoord heb stelde de dorst ver voor de wedergeboorte
Daarnaast zoals Ad zegt wordt de dorst na de wedergeboorte alleen maar groter , maar dat is andere dorst dan die hier beschreven wordt

Mag ik daarvan een voorbeeld horen? Want het verbaast mij wel een beetje. Wellicht doelde de prediker op een bewuste rechtvaardiging in het geweten?

[DDD]

Helder hoor, al is dat een weerlegging van het loochenen van de totale doodstaat.

Kun je zeggen: "U dorst naar God? Dan bent u wedergeboren!"

Dat is toch wel de opzet van de oorspronkelijke kenmerkenprediking. Of het in de praktijk ook zo werkt, is een tweede. En tegenwoordig worden sommige kenmerken door sommige predikanten zo willekeurig toegepast, dat ze hooguit tot verwarring en onzekerheid leiden, maar bepaald niet de jongste schaapjes meenemen.

[GerefGemeente-lid]

Helder hoor, al is dat een weerlegging van het loochenen van de totale doodstaat.

Kun je zeggen: "U dorst naar God? Dan bent u wedergeboren!"

Het gaat hier over het dorsten naar God. En alleen degenen die een droefheid kennen tot God kennen iets van die geestelijke dorst.

Van nature zijn wij allen (dus ver voor de wedergeboorte!) dorstig naar deze wereld. Maar als God door Zijn geest werkt, dan wordt komt er een dorst naar het levende water.