Hertrouwen na echtscheiding?

[Lilian197]

@GerefGemeente-lid
Twee vragen die jij Bijbels mag onderbouwen.
Is de Heere God een God van orde of een God van chaos?
En zou die God dan uit barmhartigheid chaos stimuleren of juist een halt toeroepen?

[Valcke]

Een stuk in 166 bladzijden: https://theologienet.nl/bestanden/dr-va ... lating.pdf

Dat gaat over een andere echtscheidingsgrond, niet over waar we nu over spraken.

Je leest snel zeg.

De titel was voldoende om deze conclusie te trekken.

[GerefGemeente-lid]

@GerefGemeente-lid
Twee vragen die jij Bijbels mag onderbouwen.
Is de Heere God een God van orde of een God van chaos?
En zou die God dan uit barmhartigheid chaos stimuleren of juist een halt toeroepen?

De Heere is een God van orde. Hij is ook barmhartig en genadig, in bijzonder voor degenen die verlaten en verdrukt worden vanwege de zonden van anderen.

Dus ik geloof zeker dat Hij diegenen die geen schuld hebben aan het feit dat hun partner het huwelijk moed- en vrijwillig ontbint, wat gebeurt als er overspel wordt gepleegd, genadig is en goed en hen niet straft voor de zonden van hun partner door hen de rest van het leven de huwelijkse staat te onthouden.

Een huwelijk is geldig tot de dood van elkander scheidt. Maar als één van beiden binnen het huwelijk overspel pleegt (geslachtsgemeenschap heeft met iemand anders, op welke manier dan ook), dan is dat op grond van Gods Woord ook een ontbintenis van het huwelijk.

Dat jij dat anders ziet, is prima. Maar veroordeel anderen niet.

Uit je toonzetting komt bij mij het vermoeden naar boven dat jij blijkbaar geen enkele notie hebt hoe hard dit verlatenen kwetst.

[Valcke]

Pastoraal en pragmatisch gezien geef ik je gelijk.
Maar ik heb moeite met het is-gelijk-teken tussen een Bijbels geoorloofde scheiding en de legitimiteit van een nieuwe relatie. Ik zie die gedachte ook bij Valcke, maar dat lijkt me niet Bijbels.
Zoals ik eerder al zei: ik ben het eens dat er Bijbelse scheidingsgronden zijn. Maar die legitimeren volgens mij niet per definitie een nieuwe relatie.

Dan heb je toch nooit goed dit draadje gelezen.

Lees ook het antwoord van ds. Harinck. Ook hij laat ruimte voor voor hertrouwen voor degenen die 'schuldloos' gescheiden zijn vanwege overspel door de partner.

Ik heb die argumenten wel gelezen; ben het er alleen niet mee eens.

We hoeven niet alleen te focussen op de verlatene, maar ook op degene die scheidt en zich losmaakt (lett. naar het Grieks) = vrij wordt in geval van hoererij / porneia van de ander. Dat staat rechtstreeks in de tekst. Daar is geen redenering voor nodig. Jezus zegt rechtstreeks dat onder deze voorwaarde deze losmaking en een nieuw huwelijk geoorloofd is. Daar is geen enkele redenering voor nodig, het staat er concreet.

Mijn probleem met de mensen die ‘hiertegen’ zijn, is dat zij de tekst niet goed lezen en exegetiseren. Zij gaan op de klank af…

[Tiberius]

Pastoraal en pragmatisch gezien geef ik je gelijk.
Maar ik heb moeite met het is-gelijk-teken tussen een Bijbels geoorloofde scheiding en de legitimiteit van een nieuwe relatie. Ik zie die gedachte ook bij Valcke, maar dat lijkt me niet Bijbels.
Zoals ik eerder al zei: ik ben het eens dat er Bijbelse scheidingsgronden zijn. Maar die legitimeren volgens mij niet per definitie een nieuwe relatie.

Dan heb je toch nooit goed dit draadje gelezen.

Lees ook het antwoord van ds. Harinck. Ook hij laat ruimte voor voor hertrouwen voor degenen die 'schuldloos' gescheiden zijn vanwege overspel door de partner.

Ik heb die argumenten wel gelezen; ben het er alleen niet mee eens.

We hoeven niet alleen te focussen op de verlatene, maar ook op degene die scheidt en zich losmaakt (lett. naar het Grieks) = vrij wordt in geval van hoererij / porneia van de ander. Dat staat rechtstreeks in de tekst. Daar is geen redenering voor nodig. Jezus zegt rechtstreeks dat onder deze voorwaarde deze losmaking en een nieuw huwelijk geoorloofd is. Daar is geen enkele redenering voor nodig, het staat er concreet.

Niet dus. Dat is een conclusie.

Mijn probleem met de mensen die ‘hiertegen’ zijn, is dat zij de tekst niet goed lezen en exegetiseren. Zij gaan op de klank af…

Ik heb al eerder gezegd: dat is sowieso geen exegese, maar toepassing. Maar dat terzijde.

[Valcke]

Tiberius, Dat is nonsens. Je beroep op Romeinen 7:3 heb ik al weerlegd. Verder werd ook onder het OT in zo’n geval de onschuldige partij vrijgemaakt omdat de schuldige partij gedood werd. Onder het NT wordt deze straf veelal niet uitgevoerd, maar de Heere Jezus zegt expliciet dat in dit geval losmaking én het trouwen van een ander geoorloofd is. Weliswaar vanuit de positie van de man bij een overspelige vrouw; maar dit mogen we ook omdraaien.

[Valcke]

Wanneer we zeggen: het doden van een mens is een moord, maar niet wanneer sprake is van een wettige door de overheid opgelegde straf, dan is heel duidelijk dat in het laatste geval het doden van een mens geen moord is. De structuur van deze bewering is identiek aan beide teksten in Mattheüs (de eerste helft van het vers). Het is een kwestie van nauwkeurig lezen.

[CvdW]

Dit valt onder schuivende panelen.

Zolang het een ver van je bed show is kunnen woorden hard overkomen. Wanneer we zelf in zo'n situatie komen dan worden grenzen ineens opgerekt.
Scheiden is niet toegestaan lezen we in de Bijbel. Als er overspel heeft plaatsgevonden dan mag je scheiden, maar moet niet.
Nu hebben we het over schuldloos scheiden. Dat bestaat niet. Je kan je wel afvragen of de basis goed was om te trouwen.
Voor ouders een grote verantwoordelijk om hun kinderen zo te onderwijzen dat ze op een goede basis trouwen. (praktijk is lastiger dan de thoerie)

[Lilian197]

Tiberius, Dat is nonsens. Je beroep op Romeinen 7:3 heb ik al weerlegd. Verder werd ook onder het OT in zo’n geval de onschuldige partij vrijgemaakt omdat de schuldige partij gedood werd. Onder het NT wordt deze straf veelal niet uitgevoerd, maar de Heere Jezus zegt expliciet dat in dit geval losmaking én het trouwen van een ander geoorloofd is. Weliswaar vanuit de positie van de man bij een overspelige vrouw; maar dit mogen we ook omdraaien.

Je hebt volgens mij niet weerlegd de reactie van mij op Romeinen 7. Want zou Paulus een geestelijke werkelijkheid weergeven die al gelijk mank gaat?

Die straf werd nog wel degelijk uitgevoerd of was in ieder geval bekend. Zie de overspelige vrouw die bij Jezus gebracht werd om door Hem gestenigd te worden. Hij doorzag hun listigheid en hun niet gehoorzamen aan die wet. Anders hadden ze de vrouw niet bij Hem kunnen brengen.
Hij wees de aanbrengers terecht. Wie zonder zonde is werpe de eerste steen.

[HersteldHervormd]

Dit valt onder schuivende panelen.

Zolang het een ver van je bed show is kunnen woorden hard overkomen. Wanneer we zelf in zo'n situatie komen dan worden grenzen ineens opgerekt.
Scheiden is niet toegestaan lezen we in de Bijbel. Als er overspel heeft plaatsgevonden dan mag je scheiden, maar moet niet.
Nu hebben we het over schuldloos scheiden. Dat bestaat niet. Je kan je wel afvragen of de basis goed was om te trouwen.
Voor ouders een grote verantwoordelijk om hun kinderen zo te onderwijzen dat ze op een goede basis trouwen. (praktijk is lastiger dan de thoerie)

Hier sluit ik me bij aan. Mooie post.

[Valcke]

Tiberius, Dat is nonsens. Je beroep op Romeinen 7:3 heb ik al weerlegd. Verder werd ook onder het OT in zo’n geval de onschuldige partij vrijgemaakt omdat de schuldige partij gedood werd. Onder het NT wordt deze straf veelal niet uitgevoerd, maar de Heere Jezus zegt expliciet dat in dit geval losmaking én het trouwen van een ander geoorloofd is. Weliswaar vanuit de positie van de man bij een overspelige vrouw; maar dit mogen we ook omdraaien.

Je hebt volgens mij niet weerlegd de reactie van mij op Romeinen 7. Want zou Paulus een geestelijke werkelijkheid weergeven die al gelijk mank gaat?

Paulus zegt dat een gehuwde man aan de vrouw verbonden is zolang zij leeft. Dat is volstrekt waar. Niemand mag zijn vrouw verlaten of een ander nemen.

Het doel van de tekst is een illustratie (!) dat een mens eerst voor de wet gedood moet zijn (of de wet voor hem), om van een Ander te worden, namelijk Christus. Het beeld van het huwelijk past volkomen in het doel dat de apostel heeft. Het gaat volstrekt niet mank.

Wanneer je zegt dat dit mank zou gaan, dan zou je bv ook het zesde gebod: gij zult niet doodslaan, een absoluut gezag moeten geven, en de uitzonderingen in een oorlog of terechtstelling door de overheid moeten afwijzen. Denk je dat door de uitzondering op het gebod ‘Gij zult niet doodslaan’, daarmee dit gebod ‘mank’ gaat? Volstrekt niet. En zo is het ook met de algemene regel in Romeinen 7:3. Die regel gaat geenszins mank.

Verder geldt ook hier dat Lex specialis voorgaat op Lex generalis. Dat is een exegetische regel die altijd aanvaard is en op tal van Bijbelteksten van toepassing is. Ik noemde al het zesde gebod (Lex generalis), dat wijken moet wanneer de overheid de zwaardmacht gebruikt (Lex specialis). Zo ook de onverbrekelijkheid van het huwelijk (Lex generalis); dit wijkt voor de uitzondering in geval van overspel (wanneer herstel niet mogelijk blijkt) (Lex specialis).

[Lilian197]

@GerefGemeente-lid
Twee vragen die jij Bijbels mag onderbouwen.
Is de Heere God een God van orde of een God van chaos?
En zou die God dan uit barmhartigheid chaos stimuleren of juist een halt toeroepen?

De Heere is een God van orde. Hij is ook barmhartig en genadig, in bijzonder voor degenen die verlaten en verdrukt worden vanwege de zonden van anderen.

Dus ik geloof zeker dat Hij diegenen die geen schuld hebben aan het feit dat hun partner het huwelijk moed- en vrijwillig ontbint, wat gebeurt als er overspel wordt gepleegd, genadig is en goed en hen niet straft voor de zonden van hun partner door hen de rest van het leven de huwelijkse staat te onthouden.

Een huwelijk is geldig tot de dood van elkander scheidt. Maar als één van beiden binnen het huwelijk overspel pleegt (geslachtsgemeenschap heeft met iemand anders, op welke manier dan ook), dan is dat op grond van Gods Woord ook een ontbintenis van het huwelijk.

Dat jij dat anders ziet, is prima. Maar veroordeel anderen niet.

Uit je toonzetting komt bij mij het vermoeden naar boven dat jij blijkbaar geen enkele notie hebt hoe hard dit verlatenen kwetst.

Dus is God die uit barmhartigheid de chaos legitimeert. Alle familiebanden dwars onderste boven gooit. Kinderen en kinderen die weer geboren worden. God houdt uit barmhartigheid alleen rekening met de verlatene maar niet met de kinderen van die verlatene? Wie is hier nu hard en veroordelend? ( en ja de pijn is onbeschrijfelijk diep. Maar een christen die weet waar zijn of haar enige hoop is... die weet ook wat ee werkelijk toe doet in dit leven. Is de pijn daarmee weg? Nee maar wel draagbaar.)

[Lilian197]

Tiberius, Dat is nonsens. Je beroep op Romeinen 7:3 heb ik al weerlegd. Verder werd ook onder het OT in zo’n geval de onschuldige partij vrijgemaakt omdat de schuldige partij gedood werd. Onder het NT wordt deze straf veelal niet uitgevoerd, maar de Heere Jezus zegt expliciet dat in dit geval losmaking én het trouwen van een ander geoorloofd is. Weliswaar vanuit de positie van de man bij een overspelige vrouw; maar dit mogen we ook omdraaien.

Je hebt volgens mij niet weerlegd de reactie van mij op Romeinen 7. Want zou Paulus een geestelijke werkelijkheid weergeven die al gelijk mank gaat?

Paulus zegt dat een gehuwde man aan de vrouw verbonden is zolang zij leeft. Dat is volstrekt waar. Niemand mag zijn vrouw verlaten of een ander nemen.

Het doel van de tekst is een illustratie (!) dat een mens eerst voor de wet gedood moet zijn (of de wet voor hem), om van een Ander te worden, namelijk Christus. Het beeld van het huwelijk past volkomen in het doel dat de apostel heeft. Het gaat volstrekt niet mank.

Wanneer je zegt dat dit mank zou gaan, dan zou je bv ook het zesde gebod: gij zult niet doodslaan, een absoluut gezag moeten geven, en de uitzonderingen in een oorlog of terechtstelling door de overheid moeten afwijzen. Denk je dat door de uitzondering op het gebod ‘Gij zult niet doodslaan’, daarmee dit gebod ‘mank’ gaat? Volstrekt niet. En zo is het ook met de algemene regel in Romeinen 7:3. Die regel gaat geenszins mank.

Verder geldt ook hier dat Lex specialis voorgaat op Lex generalis. Dat is een exegetische regel die altijd aanvaard is en op tal van Bijbelteksten van toepassing is. Ik noemde al het zesde gebod (Lex generalis), dat wijken moet wanneer de overheid de zwaardmacht gebruikt (Lex specialis).

Ik kom hier later op terug. Heb nu wat andere bezigheden. Hopelijk morgen vind ik een gaatje...).

[Tiberius]

Tiberius, Dat is nonsens. Je beroep op Romeinen 7:3 heb ik al weerlegd. Verder werd ook onder het OT in zo’n geval de onschuldige partij vrijgemaakt omdat de schuldige partij gedood werd. Onder het NT wordt deze straf veelal niet uitgevoerd, maar de Heere Jezus zegt expliciet dat in dit geval losmaking én het trouwen van een ander geoorloofd is. Weliswaar vanuit de positie van de man bij een overspelige vrouw; maar dit mogen we ook omdraaien.

Je hebt bij Romeinen 7:3 wat gezegd, maar dat is geen serieuze weerlegging maar meer een doelredenering. Ik denk dat je dat zelf ook wel door hebt.
Maar verder gaat het mij ook de hele Bijbelse lijn, zoals eerder genoemd.

[Tiberius]

Dit valt onder schuivende panelen.

Zolang het een ver van je bed show is kunnen woorden hard overkomen. Wanneer we zelf in zo'n situatie komen dan worden grenzen ineens opgerekt.
Scheiden is niet toegestaan lezen we in de Bijbel. Als er overspel heeft plaatsgevonden dan mag je scheiden, maar moet niet.
Nu hebben we het over schuldloos scheiden. Dat bestaat niet. Je kan je wel afvragen of de basis goed was om te trouwen.
Voor ouders een grote verantwoordelijk om hun kinderen zo te onderwijzen dat ze op een goede basis trouwen. (praktijk is lastiger dan de thoerie)

Daar heb je gelijk in.
Maar daarmee kan je de Bijbelse lijn nog niet wegschuiven. Tegelijkertijd past wel mildheid in het oordeel over anderen: wie zonder zonde is, werpe de eerste steen.
En verder verwijs ik naar 1 Johannes: Als we zeggen, dat we geen zonde hebben, misleiden we onszelf.
En: Als iemand gezondigd heeft, wij hebben een Voorspraak bij de Vader.

Bij die gedachte voel ik me meer thuis, dan dingen zo maar goed te gaan 'exegetiseren' (tussen quotes, omdat het geen exegese is).