Zien of hebben

[MS]

Waarom zit je in de kerk alles voor zoete koek te slikken?
Is het misschien een idee om je wat meer op te stellen zoals de Christenen van Berea?
Zij onderzochten of hetgeen hun door Paulus werd gepreekt wel Bijbels was.
Het spijt me, MS, maar hetgeen jou gisteren is voorgehouden, betwijfel ik ten sterkste.
En de argumenten daarvoor kun je verder naar achteren in deze topic vinden.

Groet,
Houthakker.

Dat is duidelijk, ik zal als ik tijd heb kijken of ik kan vinden waar het onbijbels is.

Hoe wil je deze gelijkenis anders uitleggen?
(misschien staat dat ook in topic, ik zal gaan lezen)

En dat ik alles voor zoete koek aanneem? Dat laat ik voor jou rekening.

Groet, MS

In mijn jonge jaren heb ik vaak onder gehoor van Ds P.J. Dorsman
gezeten die ik toen behoorlijk scherp vond.
Hoe vaak ik dat uit zijn mond niet gehoord heb als waarschuwing dat zien nog geen bezitten is later pas begreep ik wat hij ermee bedoelde.
En ik het ook andere wel heb horen uitleggen dat als je voor een
etalage staat en ik zie een schone parel dat ik die eerst moet kopen
om hem te bezitten net als uit de gelijkenis van de koopman die een
schone parel zocht hij zag het maar pas toen hij het gekocht had
bezat hij hem.
Maar ik begrijp wel wat er mee bedoelt is natuurlijk dat we Christus met al zijn gaven met een gelovig hart mogen zien en aannemen al is de
de Heere Jezus vaak verborgen als Hij onze ogen en hart er niet voor opend net als bij een Lidia en Maria op de Paasmorgen .
Vriendelijke groet,
Dirk

Het stoort me soms nogal dat mensen, niet geremd door enige kennis van zaken, anderen veroordelen.

Maar met alle respect, deze gelijkenis gaat daar helemaal niet over. DAt is m.i. op de klank van de bijbel in gaan, niet op de bedoeling van dit gedeelte.

hierbij post in een gezaghebbende verklaring. Punt 4 lijkt mij een weerlegging van de verkeerde uitleg die "de gezelsschapsvrienden" er aan geven. Het evangelie maakt scherpsnijdend onderscheid. ER is niks tussen. Of de mens verwerpt het geheel, of de mens gaat her helemaal voor
(populair gezegd)


I. Die van den schat in den akker verborgen. Tot nu toe had Hij het koninkrijk der hemelen vergeleken bij kleine dingen, omdat deszelfs begin klein was. Opdat niemand echter hierin ene reden zal zien, om er geringe gedachten van te koesteren, stelt Hij het in de volgende gelijkenis voor als van zeer grote waardij in zich zelf, en groot voordeel aanbrengende aan hen, die het aannemen, en gewillig zijn om er de voorwaarden van na te komen. Het wordt hier vergeleken bij een schat in een akker verborgen, dien wij, zo wij willen, ons kunnen toeëigenen.

1. Jezus Christus is de ware schat. In Hem is overvloed van alles wat rijk en nuttig is, en ons deel zal zijn; alle volheid Col. 1:19, <#Col 1.19> Joh. 1:16; <#Joh 1.16> schatten van wijsheid en kennis, Col. 2:13, <#Col 2.13> van gerechtigheid, genade en vrede, zijn allen voor ons weggelegd in Christus, en, zo wij deel aan Hem hebben, is het alles het onze.

2. Het Evangelie is de akker, waarin deze schat verborgen is. Hij is verborgen in het woord des Evangelies, zowel in het OudTestamentische als het Nieuw-Testamentische Evangelie. In de Evangelie-instellingen is het verborgen als de melk in de borst, het merg in het been, het manna in den dauw, het water in de fontein, Jes. 12:3, <#Isa 12.3> de honing in den honingraat. Het is verborgen, niet in een omheínden hof, of in ene afgeslotene fontein, maar in een akker, een open veld; wie wil kome, en onderzoeke de Schriften; hij grave in den akker, Spr. 2:4; en <#Pr 2.4> welke koninklijke mijnen wij ook vinden, zij zijn allen de onzen, zo wij den rechten weg er voor inslaan.

3. Het is ene grote en belangrijke zaak den schat, in dezen akker verborgen, te vinden, en er de onschatbare waardij van te ontdekken. De reden, waarom zo velen het Evangelie veronachtzamen, zich gene kosten of moeite willen getroosten en zich aan geen gevaar willen blootstellen om het te verkrijgen, is, dat zij slechts op de oppervlakte van den akker zien, en daarnaar oordelen, en dus gene meerdere voortreffelijkheid zien in de Christelijke instellingen dan in die van de wijsgeren. De rijkste mijnen bevinden zich soms in gronden, die er het kaalst en onvruchtbaarst uitzien, en daarom willen zij niet eens een bod er voor doen, veel minder er den vollen prijs voor betalen. Wat is uw liefste meer dan ene andere liefste? Wat is de Bijbel meer dan andere goede boeken? Wat is Christus’ Evangelie meer dan Plato’s wijsbegeerte, of de zedenleer van Confucius? Maar zij, die de Schriften onderzocht hebben, en er Christus en het eeuwige leven in hebben gevonden, Joh. 5:39, <#Joh 5.39> hebben zulk een schat in dien akker ontdekt, dat hij er van oneindig hoger waardij door wordt.

4. Zij, die dezen schat in den akker ontdekken en hem op de rechte waarde schatten, zullen niet rusten, voor hij tot elken prijs in hun bezit is. Wie dezen schat gevonden heeft, verbergt hem, hetgeen ene heilige jaloersheid aanduidt, dat wij niet schijnen achtergebleven te zijn, Hebr. 4:1 <#Heb 4.1> toeziende, Hebr. 12:15, <#Heb 12.15> opdat Satan zich niet stelle tussen dien schat en ons. Hij verheugt er zich reeds in voordat de koop gesloten is, hij is blijde, dien koop te kunnen sluiten, dat hij goed op weg is om deel te verkrijgen aan Christus; dat de zaak is, waar het om te doen is. Het hart van hen, die den Heere nog slechts zoeken, kan zich reeds verblijden, Ps. 105:3.. <#Ps 105.3> Hij besluit dien akker te kopen. Zij, die het Evangelie op Evangelievoorwaarden aannemen, kopen dien akker, zij maken hem tot hun eigendom om den wille van den ongezienen schat er in. Wij moeten het oog hebben op Christus in het Evangelie; wij behoeven niet op te klimmen tot den hemel, in het woord is Christus nabij ons. En zo zeer heeft hij zijn hart er op gezet, dat hij alles verkoopt wat hij heeft om dien akker te kopen. Zij, die een zaligmakend gewin door Christus willen hebben, moeten bereid zijn van alles afstand te doen, om zich dit te verzekeren, zij moeten alle dingen schade achten te zijn, opdat zij Christus mogen gewinnen, en in Hem gevonden mogen worden.

De uitleg die hier gezet wordt door Jacob is de weergaven van de prediking waaronder ik gezeten heb. Heb verder nog geen tijd om te reageren/lezen. Vanavond misschien..

[MS]

Toch even heel kort,

Alles van jezelf verliezen, want Christus heeft alles gedaan.

Dat is alles verkopen, en met alles wat je dus niet meer hebt....
Alleen van Hem mogen en kunnen we het verwachten!

[jacob]

Dat is duidelijk, ik zal als ik tijd heb kijken of ik kan vinden waar het onbijbels is.

Hoe wil je deze gelijkenis anders uitleggen?
(misschien staat dat ook in topic, ik zal gaan lezen)

En dat ik alles voor zoete koek aanneem? Dat laat ik voor jou rekening.

Groet, MS

In mijn jonge jaren heb ik vaak onder gehoor van Ds P.J. Dorsman
gezeten die ik toen behoorlijk scherp vond.
Hoe vaak ik dat uit zijn mond niet gehoord heb als waarschuwing dat zien nog geen bezitten is later pas begreep ik wat hij ermee bedoelde.
En ik het ook andere wel heb horen uitleggen dat als je voor een
etalage staat en ik zie een schone parel dat ik die eerst moet kopen
om hem te bezitten net als uit de gelijkenis van de koopman die een
schone parel zocht hij zag het maar pas toen hij het gekocht had
bezat hij hem.
Maar ik begrijp wel wat er mee bedoelt is natuurlijk dat we Christus met al zijn gaven met een gelovig hart mogen zien en aannemen al is de
de Heere Jezus vaak verborgen als Hij onze ogen en hart er niet voor opend net als bij een Lidia en Maria op de Paasmorgen .
Vriendelijke groet,
Dirk

Het stoort me soms nogal dat mensen, niet geremd door enige kennis van zaken, anderen veroordelen.

Maar met alle respect, deze gelijkenis gaat daar helemaal niet over. DAt is m.i. op de klank van de bijbel in gaan, niet op de bedoeling van dit gedeelte.

hierbij post in een gezaghebbende verklaring. Punt 4 lijkt mij een weerlegging van de verkeerde uitleg die "de gezelsschapsvrienden" er aan geven. Het evangelie maakt scherpsnijdend onderscheid. ER is niks tussen. Of de mens verwerpt het geheel, of de mens gaat her helemaal voor
(populair gezegd)


I. Die van den schat in den akker verborgen. Tot nu toe had Hij het koninkrijk der hemelen vergeleken bij kleine dingen, omdat deszelfs begin klein was. Opdat niemand echter hierin ene reden zal zien, om er geringe gedachten van te koesteren, stelt Hij het in de volgende gelijkenis voor als van zeer grote waardij in zich zelf, en groot voordeel aanbrengende aan hen, die het aannemen, en gewillig zijn om er de voorwaarden van na te komen. Het wordt hier vergeleken bij een schat in een akker verborgen, dien wij, zo wij willen, ons kunnen toeëigenen.

1. Jezus Christus is de ware schat. In Hem is overvloed van alles wat rijk en nuttig is, en ons deel zal zijn; alle volheid Col. 1:19, <#Col 1.19> Joh. 1:16; <#Joh 1.16> schatten van wijsheid en kennis, Col. 2:13, <#Col 2.13> van gerechtigheid, genade en vrede, zijn allen voor ons weggelegd in Christus, en, zo wij deel aan Hem hebben, is het alles het onze.

2. Het Evangelie is de akker, waarin deze schat verborgen is. Hij is verborgen in het woord des Evangelies, zowel in het OudTestamentische als het Nieuw-Testamentische Evangelie. In de Evangelie-instellingen is het verborgen als de melk in de borst, het merg in het been, het manna in den dauw, het water in de fontein, Jes. 12:3, <#Isa 12.3> de honing in den honingraat. Het is verborgen, niet in een omheínden hof, of in ene afgeslotene fontein, maar in een akker, een open veld; wie wil kome, en onderzoeke de Schriften; hij grave in den akker, Spr. 2:4; en <#Pr 2.4> welke koninklijke mijnen wij ook vinden, zij zijn allen de onzen, zo wij den rechten weg er voor inslaan.

3. Het is ene grote en belangrijke zaak den schat, in dezen akker verborgen, te vinden, en er de onschatbare waardij van te ontdekken. De reden, waarom zo velen het Evangelie veronachtzamen, zich gene kosten of moeite willen getroosten en zich aan geen gevaar willen blootstellen om het te verkrijgen, is, dat zij slechts op de oppervlakte van den akker zien, en daarnaar oordelen, en dus gene meerdere voortreffelijkheid zien in de Christelijke instellingen dan in die van de wijsgeren. De rijkste mijnen bevinden zich soms in gronden, die er het kaalst en onvruchtbaarst uitzien, en daarom willen zij niet eens een bod er voor doen, veel minder er den vollen prijs voor betalen. Wat is uw liefste meer dan ene andere liefste? Wat is de Bijbel meer dan andere goede boeken? Wat is Christus’ Evangelie meer dan Plato’s wijsbegeerte, of de zedenleer van Confucius? Maar zij, die de Schriften onderzocht hebben, en er Christus en het eeuwige leven in hebben gevonden, Joh. 5:39, <#Joh 5.39> hebben zulk een schat in dien akker ontdekt, dat hij er van oneindig hoger waardij door wordt.

4. Zij, die dezen schat in den akker ontdekken en hem op de rechte waarde schatten, zullen niet rusten, voor hij tot elken prijs in hun bezit is. Wie dezen schat gevonden heeft, verbergt hem, hetgeen ene heilige jaloersheid aanduidt, dat wij niet schijnen achtergebleven te zijn, Hebr. 4:1 <#Heb 4.1> toeziende, Hebr. 12:15, <#Heb 12.15> opdat Satan zich niet stelle tussen dien schat en ons. Hij verheugt er zich reeds in voordat de koop gesloten is, hij is blijde, dien koop te kunnen sluiten, dat hij goed op weg is om deel te verkrijgen aan Christus; dat de zaak is, waar het om te doen is. Het hart van hen, die den Heere nog slechts zoeken, kan zich reeds verblijden, Ps. 105:3.. <#Ps 105.3> Hij besluit dien akker te kopen. Zij, die het Evangelie op Evangelievoorwaarden aannemen, kopen dien akker, zij maken hem tot hun eigendom om den wille van den ongezienen schat er in. Wij moeten het oog hebben op Christus in het Evangelie; wij behoeven niet op te klimmen tot den hemel, in het woord is Christus nabij ons. En zo zeer heeft hij zijn hart er op gezet, dat hij alles verkoopt wat hij heeft om dien akker te kopen. Zij, die een zaligmakend gewin door Christus willen hebben, moeten bereid zijn van alles afstand te doen, om zich dit te verzekeren, zij moeten alle dingen schade achten te zijn, opdat zij Christus mogen gewinnen, en in Hem gevonden mogen worden.

De uitleg die hier gezet wordt door Jacob is de weergaven van de prediking waaronder ik gezeten heb. Heb verder nog geen tijd om te reageren/lezen. Vanavond misschien..

Dan heeft het dus niks met zien is nog geen hebben te maken...... De waarschuwingen begrijp ik dan al helemaal niet. Waarschuwingen waarvoor dan. Om te gaan zoeken of zo?

[MS]

In mijn jonge jaren heb ik vaak onder gehoor van Ds P.J. Dorsman
gezeten die ik toen behoorlijk scherp vond.
Hoe vaak ik dat uit zijn mond niet gehoord heb als waarschuwing dat zien nog geen bezitten is later pas begreep ik wat hij ermee bedoelde.
En ik het ook andere wel heb horen uitleggen dat als je voor een
etalage staat en ik zie een schone parel dat ik die eerst moet kopen
om hem te bezitten net als uit de gelijkenis van de koopman die een
schone parel zocht hij zag het maar pas toen hij het gekocht had
bezat hij hem.
Maar ik begrijp wel wat er mee bedoelt is natuurlijk dat we Christus met al zijn gaven met een gelovig hart mogen zien en aannemen al is de
de Heere Jezus vaak verborgen als Hij onze ogen en hart er niet voor opend net als bij een Lidia en Maria op de Paasmorgen .
Vriendelijke groet,
Dirk

Het stoort me soms nogal dat mensen, niet geremd door enige kennis van zaken, anderen veroordelen.

Maar met alle respect, deze gelijkenis gaat daar helemaal niet over. DAt is m.i. op de klank van de bijbel in gaan, niet op de bedoeling van dit gedeelte.

hierbij post in een gezaghebbende verklaring. Punt 4 lijkt mij een weerlegging van de verkeerde uitleg die "de gezelsschapsvrienden" er aan geven. Het evangelie maakt scherpsnijdend onderscheid. ER is niks tussen. Of de mens verwerpt het geheel, of de mens gaat her helemaal voor
(populair gezegd)


I. Die van den schat in den akker verborgen. Tot nu toe had Hij het koninkrijk der hemelen vergeleken bij kleine dingen, omdat deszelfs begin klein was. Opdat niemand echter hierin ene reden zal zien, om er geringe gedachten van te koesteren, stelt Hij het in de volgende gelijkenis voor als van zeer grote waardij in zich zelf, en groot voordeel aanbrengende aan hen, die het aannemen, en gewillig zijn om er de voorwaarden van na te komen. Het wordt hier vergeleken bij een schat in een akker verborgen, dien wij, zo wij willen, ons kunnen toeëigenen.

1. Jezus Christus is de ware schat. In Hem is overvloed van alles wat rijk en nuttig is, en ons deel zal zijn; alle volheid Col. 1:19, <#Col 1.19> Joh. 1:16; <#Joh 1.16> schatten van wijsheid en kennis, Col. 2:13, <#Col 2.13> van gerechtigheid, genade en vrede, zijn allen voor ons weggelegd in Christus, en, zo wij deel aan Hem hebben, is het alles het onze.

2. Het Evangelie is de akker, waarin deze schat verborgen is. Hij is verborgen in het woord des Evangelies, zowel in het OudTestamentische als het Nieuw-Testamentische Evangelie. In de Evangelie-instellingen is het verborgen als de melk in de borst, het merg in het been, het manna in den dauw, het water in de fontein, Jes. 12:3, <#Isa 12.3> de honing in den honingraat. Het is verborgen, niet in een omheínden hof, of in ene afgeslotene fontein, maar in een akker, een open veld; wie wil kome, en onderzoeke de Schriften; hij grave in den akker, Spr. 2:4; en <#Pr 2.4> welke koninklijke mijnen wij ook vinden, zij zijn allen de onzen, zo wij den rechten weg er voor inslaan.

3. Het is ene grote en belangrijke zaak den schat, in dezen akker verborgen, te vinden, en er de onschatbare waardij van te ontdekken. De reden, waarom zo velen het Evangelie veronachtzamen, zich gene kosten of moeite willen getroosten en zich aan geen gevaar willen blootstellen om het te verkrijgen, is, dat zij slechts op de oppervlakte van den akker zien, en daarnaar oordelen, en dus gene meerdere voortreffelijkheid zien in de Christelijke instellingen dan in die van de wijsgeren. De rijkste mijnen bevinden zich soms in gronden, die er het kaalst en onvruchtbaarst uitzien, en daarom willen zij niet eens een bod er voor doen, veel minder er den vollen prijs voor betalen. Wat is uw liefste meer dan ene andere liefste? Wat is de Bijbel meer dan andere goede boeken? Wat is Christus’ Evangelie meer dan Plato’s wijsbegeerte, of de zedenleer van Confucius? Maar zij, die de Schriften onderzocht hebben, en er Christus en het eeuwige leven in hebben gevonden, Joh. 5:39, <#Joh 5.39> hebben zulk een schat in dien akker ontdekt, dat hij er van oneindig hoger waardij door wordt.

4. Zij, die dezen schat in den akker ontdekken en hem op de rechte waarde schatten, zullen niet rusten, voor hij tot elken prijs in hun bezit is. Wie dezen schat gevonden heeft, verbergt hem, hetgeen ene heilige jaloersheid aanduidt, dat wij niet schijnen achtergebleven te zijn, Hebr. 4:1 <#Heb 4.1> toeziende, Hebr. 12:15, <#Heb 12.15> opdat Satan zich niet stelle tussen dien schat en ons. Hij verheugt er zich reeds in voordat de koop gesloten is, hij is blijde, dien koop te kunnen sluiten, dat hij goed op weg is om deel te verkrijgen aan Christus; dat de zaak is, waar het om te doen is. Het hart van hen, die den Heere nog slechts zoeken, kan zich reeds verblijden, Ps. 105:3.. <#Ps 105.3> Hij besluit dien akker te kopen. Zij, die het Evangelie op Evangelievoorwaarden aannemen, kopen dien akker, zij maken hem tot hun eigendom om den wille van den ongezienen schat er in. Wij moeten het oog hebben op Christus in het Evangelie; wij behoeven niet op te klimmen tot den hemel, in het woord is Christus nabij ons. En zo zeer heeft hij zijn hart er op gezet, dat hij alles verkoopt wat hij heeft om dien akker te kopen. Zij, die een zaligmakend gewin door Christus willen hebben, moeten bereid zijn van alles afstand te doen, om zich dit te verzekeren, zij moeten alle dingen schade achten te zijn, opdat zij Christus mogen gewinnen, en in Hem gevonden mogen worden.

De uitleg die hier gezet wordt door Jacob is de weergaven van de prediking waaronder ik gezeten heb. Heb verder nog geen tijd om te reageren/lezen. Vanavond misschien..

Dan heeft het dus niks met zien is nog geen hebben te maken...... De waarschuwingen begrijp ik dan al helemaal niet. Waarschuwingen waarvoor dan. Om te gaan zoeken of zo?

Dat gaat over punt 3 en 4. Er zijn mensen die 3 niet op de manier beleven zoals hierboven en dan gaat het ook niet naar punt 4. Dan wordt er wel iets heel moois gezien, maar dat wordt genoeg geacht.

Ik begrijp dat ik verwarring door mijn korte samenvatting heb gegeven. Gisteren ging het nog over Hizkia, Jes 6. En zijn hoofd mocht omhoog gaan en Hem aanschouwen. Dat was zeker genoeg. (weer mijn eigen woorden)

[ndonselaar]

Een OT-gelovige 'zag' minder dan een NT-gelovige. Niet omdat zijn geloof kleiner is, maar omdat er minder is 'te zien' (nog niet de volheid des tijds).
Mijn ogen kunnen heel goed zijn, maar als de zon nog niet of nauwelijks opgegaan is, zie ik toch maar heel weinig zonlicht. (OT situatie.)
De zon kan stralend aan de hemel staan, maar als ik blind ben en of slechtziend, zie ik daar niets of nauwelijks iets van. (NT situatie bij kleingelovige.)

Afgewezen, ik kan je vergelijking tussen het Oude Testament en het Nieuwe Testament wel redelijk volgen. Niet wat je schrijft of toeschrijft aan de kleingelovige.

De kleingelovige kan weinig, heel weinig zien, maar hij of zij ziet. Een blinde is geen kleingelovige, tenminste niet als het gaat om de parallel in het geloof.

[Marnix]

Toch even heel kort,

Alles van jezelf verliezen, want Christus heeft alles gedaan.

Dat is alles verkopen, en met alles wat je dus niet meer hebt....
Alleen van Hem mogen en kunnen we het verwachten!

En dan is het zo mooi dat we zelf niet kunnen betalen, maar dat dit al is gedaan. Als ik alles verkoop wat ik heb kan ik bij lange na nog geen Rembrand kopen.... Maar als je alles wat je hebt opzij zet, en God op de eerste plaats staat, zal Hij nooit zeggen: Het was toch niet voldoende....

Want Jezus betaalde al.

[Afgewezen]

Een blinde is geen kleingelovige, tenminste niet als het gaat om de parallel in het geloof.

Klopt, ik had iets nauwkeuriger moeten formuleren. Maar voor de rest is het je duidelijk, begrijp ik.

[Afgewezen]

Marnix, ik heb je nu al twee keer een vraag gesteld. Krijg ik nog antwoord?

[jacob]

Dat gaat over punt 3 en 4. Er zijn mensen die 3 niet op de manier beleven zoals hierboven en dan gaat het ook niet naar punt 4. Dan wordt er wel iets heel moois gezien, maar dat wordt genoeg geacht.

deze bestaan niet. Ze verachten het of ze aanvaarden het. Met alles wat daarbij hoort.

[MS]

Dat gaat over punt 3 en 4. Er zijn mensen die 3 niet op de manier beleven zoals hierboven en dan gaat het ook niet naar punt 4. Dan wordt er wel iets heel moois gezien, maar dat wordt genoeg geacht.

deze bestaan niet. Ze verachten het of ze aanvaarden het. Met alles wat daarbij hoort.

Die punt drie niet zo beleven.... Je kunt zeggen dat ze het eigenlijk verachten. Ze blijven zelf staan. En als ze het aanvaarden dan gaat volgt 4 op 3.

[jacob]

Dat gaat over punt 3 en 4. Er zijn mensen die 3 niet op de manier beleven zoals hierboven en dan gaat het ook niet naar punt 4. Dan wordt er wel iets heel moois gezien, maar dat wordt genoeg geacht.

deze bestaan niet. Ze verachten het of ze aanvaarden het. Met alles wat daarbij hoort.

Die punt drie niet zo beleven.... Je kunt zeggen dat ze het eigenlijk verachten. Ze blijven zelf staan. En als ze het aanvaarden dan gaat volgt 4 op 3.

Ik geloof niet dat die mensen bestaan. En als ze bestaan, wie is het die die mens oordeeld. God is dat, en dat is een goede Rechter. De gelijkenis van het onkruid is voor mij voldoende om daarover te zwijgen. Alles in systemen te gieten hoort daar m.i. ook bij. Schuld en evangelie gaan hand in hand. Waar er een ontbreekt ontbreekt de ander ook. Mensen die dit toch beweren, moeten worden vermaand. MAar zolang mensen dit onderschrijven ben ik niet in staat om de oprechtheid van de woorden te beoordelen.

[Marnix]

Marnix, ik heb je nu al twee keer een vraag gesteld. Krijg ik nog antwoord?

Scrollt heel ver terug. Ah, gevonden, had hem over het hoofd gezien.

Kennelijk is er bij jou toch ook sprake van een 'voor' en een 'na'. Daartussen ligt dan toch de bekering?

Uiteraard! Ik ontken ook niet dat een mens bekeerd wordt / zich bekeerd.

[Afgewezen]

Uiteraard! Ik ontken ook niet dat een mens bekeerd wordt / zich bekeerd.

Die indruk kreeg ik wel een beetje bij de topic over de doop.

[Marnix]

Bij mijn weten heb ik dit nergens gesuggereerd. Logisch, want de bijbel is duidelijk over bekering... Maar wat ik wilde aangeven over de doop, is dat tussen voor en na lang niet altijd een moment zit. Hier kan ook een langere periode tussen zitten, bij jongeren die opgroeien met het geloof kunnen daar jaren tussen zitten.... Bekering valt bij niet gelovigen vaak samen met het horen van het evangelie en er over nadenken, zoals we gezien hebben in het verhaal van de moorman, de cipier, de pinksterdag etc. Maar wat als je je hele leven dat evangelie hoort? Dan kan dit denk ik een proces van jaren zijn. De vraag of je dan op een bepaald moment echt bekeerd bent, en waar dat moment dan zou liggen vind ik niet zo relevant. Het gaat er om dat iemand bekeerd is, niet wanneer dit is gebeurd. Juist omdat er tijd over dat bekeringsproces heen gaat vind ik dat we niet op een moment moeten focussen. God is immers al jaren aan het werk met de bekering van zo iemand. Als iemand dan uiteindelijk op de knieen gaat en zich aan God overgeeft is dat mooi, maar het gaat niet om dat moment... maar dat God al jaren in die persoon aan het werk was.

[Afgewezen]

Bij mijn weten heb ik dit nergens gesuggereerd. Logisch, want de bijbel is duidelijk over bekering... Maar wat ik wilde aangeven over de doop, is dat tussen voor en na lang niet altijd een moment zit. Hier kan ook een langere periode tussen zitten, bij jongeren die opgroeien met het geloof kunnen daar jaren tussen zitten.... Bekering valt bij niet gelovigen vaak samen met het horen van het evangelie en er over nadenken, zoals we gezien hebben in het verhaal van de moorman, de cipier, de pinksterdag etc. Maar wat als je je hele leven dat evangelie hoort? Dan kan dit denk ik een proces van jaren zijn. De vraag of je dan op een bepaald moment echt bekeerd bent, en waar dat moment dan zou liggen vind ik niet zo relevant. Het gaat er om dat iemand bekeerd is, niet wanneer dit is gebeurd. Juist omdat er tijd over dat bekeringsproces heen gaat vind ik dat we niet op een moment moeten focussen. God is immers al jaren aan het werk met de bekering van zo iemand. Als iemand dan uiteindelijk op de knieen gaat en zich aan God overgeeft is dat mooi, maar het gaat niet om dat moment... maar dat God al jaren in die persoon aan het werk was.

Enerzijds heb je gelijk, bekering kan een proces zijn dat uiteindelijk iemand op de knieën brengt.
Anderzijds, bekering is wel omkering. We worden wat we niet waren: van vijanden van God tot vriend van God. Gaat dat zomaar geleidelijk? De verloren zoon kwam er wel degelijk achter dat hij in een vergelegen land was, vér van de vader.