Bijnaam schreef:Ds. Sam Janse maakt met deze uitspraak een karikatuur van de klassiek hermeneutische leesregels. Dat doet geen recht aan Schrift met Schrift vergelijken. Het is dan ook heel frappant dat je nooit de omgekeerde vragen hoort: We geven elkaar geen heilige kus. Hanteren we daarin wel de Bijbelse norm, zo ja, hoezo dan, zo nee, waarom niet?. In plaats daarvan wordt het echter als een argument - misschien beter: legitimatie - gebruikt om dan óók andere Bijbelse aspecten te gaan laten beheersen door de hedendaagse cultuur en context. Juist deze simplistische wijze van redeneren doet géén recht aan een gedegen exegese en hermeneutiek. De leesregels reikt de Bijbel zelf aan en een getrouw interpretatiekader (o.a. 3FvE) is ons in de geschiedenis ook overgeleverd.
Hier ben ik het van harte mee eens. Ook gisteren benoemde ik de noodzaak van exegese. Dat is inderdaad Schrift met Schrift vergelijken. Daarom is ook het voorbeeld van de vereisten voor de ouderlingen evenals veel andere voorbeelden niet eerlijk. Op die manier wil men een karikatuur maken van degenen die de Schrift getrouw, volgens haar eigen bedoeling en gezag, willen lezen. Hoe meer men zogenaamde voorbeelden kan vinden waarin de Bijbel niet meer letterlijk gelezen zou worden, hoe liever het hen is om op die manier kracht te kunnen bijzetten voor de argumentatie om ook andere zaken die in de Schrift ons geleerd worden, overboord te zetten.
Daaraan kunnen we ook zien dat zulke vragen niet voortkomen uit het verlangen om naar al de geboden Gods te leven en Zijn inzettingen gehoorzaam te zijn. Niet de Schrift wordt als norm gesteld, maar - zoals ik al eerder opmerkte - de cultuur. Daarbij durft DDD zelfs te zeggen dat waar de Schrift de homofiele leefwijze als zonde en een gruwel veroordeelt, zo'n leefwijze volgens de huidige cultuur 'fatsoenlijk' is, waarbij dit wat hem betreft een stap vooruit is. Daarbij vindt hij steun bij de opvattingen van dr. Loonstra c.q. de "nieuwe hermeneutiek" (wat dat ook precies zijn mag). Daarbij legt hij aan de Schrift de norm van de hedendaagse cultuur op. Dit zijn zeer verderfelijke leerstellingen en daar kan niet genoeg tegen gewaarschuwd worden.
De bewering van DDD dat ik niet consequent zou zijn in mijn Schriftvisie is wat mij betreft een losse flodder. Hij draagt hier geen enkel zinnig voorbeeld voor aan.
Verder ben ik het ook van harte eens met de bijdragen van Posthoorn en Huisman. Ook ik eet overigens geen bloedworst, en dat heb ik niet bedacht, maar het gebeurde ook vijftig jaar geleden niet in het gezin van mijn vrouw (en in het gezin van mijn ouders slechts zelden). Tegelijk wil ik zo'n kwestie beslist niet op één lijn zetten met andere zaken waarin de Schrift zeer duidelijk is. Posthoorn laat dat in haar bijdrage ook duidelijk zien.
Wat in deze discussie vooral aangrijpend is hoe sommigen hier (en dan bedoel ik in het bijzonder DDD en Ambtenaar) volledig afgegleden zijn van de gereformeerde belijdenis als het gaat om het Schriftgezag. Volgens de gereformeerde belijdenis leven we onder de bedeling van het Nieuwe Testament met alleen de Schrift als norm. De canon is afgesloten, hetgeen wil zeggen dat de leer van Christus en de apostelen altijd voor ons de norm zal blijven. Er is geen voortgaande leerstellige openbaring buiten de Schrift om. Ja zeker, de mens kan dwalen en ook reformatoren en anderen kunnen gedwaald hebben. In dat opzicht is de kerk Reformata et Reformanda (gereformeerd en gereformeerd wordend). Maar dit 'Reformanda' van de kerk betekent beslist niet dat buitenbijbelse bronnen (cultuur of iets anders) normatief zullen worden, laat staan dat de verdere openbaring van Gods Koninkrijk door seculier en verderfelijk gedachtegoed gestalte zal krijgen.