Belijdenis doen van je geloof zonder te geloven

[MGG]

Als een verloren schaap door de grote Herder toegebracht is, mogen de "onderherders" dan niet in de vreugde delen?

Zeker wel en ook in de hemel is er blijdschap als iemand zich bekeerd. Het kwam op mij over of mensen die belijdenis willen doen eerst bij de kerkenraad langs moeten om goedkeuring te krijgen over hun bekeringsverhaal.

[pierre27]

Dus dan wordt ik geacht iemand te feliciteren die net zijn ongeloof heeft uitgesproken (dank Bertiel) en dus niet zalig wordt? Lijkt me slecht plan.

Dat moet je zelf weten. Je kan ook naast zoiemand gaan staan en verder onderwijs proberen te geven. Ik denk niet dat een hoogmoedig houding tegenover zulke mensen veel zal doen.

Ik ga niet verder hierover. Ik dacht dat je eerste vragen oprecht waren maar zien op je later postings heb ik me vergist.

Redelijk suggestieve vragen ja.

[Cyrillus]

Misschien moeilijk om te accepteren dat gewoontes wel eens niet Bijbels kunnen zijn?

Welke kerkelijke praktijk stel jij voor?

Gewoon zoals het bedoeld is: belijdenis doen als je gelooft en anders niet. En bedoel ik niet een historisch geloof natuurlijk.

Dus in jouw visie is een kerk een gemeenschap van alle belijdende leden die wedergeboren zijn?

Dat is per definitie de Kerk. Maar er zijn tweeërlei kinderen des verbonds. Wij zijn geen hartenkenners. Als iemand van tevoren zegt niet te geloven en hij mag wel belijdenis van zijn geloof afleggen, dan is dat jokken.

[Cyrillus]

Meer de gewoonte om te accepteren dat er mensen zijn die belijdenis van een historisch geloof afleggen.

Ook Jozua riep het hele verbondsvolk op om te kiezen wie ze dienen zullen. (Jozua 24) Zo mag de kerk de de jonge gedoopte mensen oproepen om te kiezen.Wil je de HEERE dienen of kies je voor de wereld. Misschien zou een predikant na het jawoord tijdens een belijdenisdienst hetzelfde moeten zeggen als Jozua zei na het jawoord van het volk: Gij zult de HEERE niet kunnen dienen, want Hij is een ijverig God; enz.

Denk echt dat jij veel te binair denkt en het verbond totaal buiten beschouwing laat.

Als het 'slechts' een oproep was dan zou ik je gelijk geven. Maar het is een eed voor God afgelegd, niet maar een formaliteit. Een eed! probeer je voor te stellen wat er gebeurt: iemand staat voor Gods ogen en zegt: ik geloof dat u bestaat maar ik geloof u niet. Kun je je een grotere belediging voorstellen?

Lees Jozua 24 maar aandachtig dan hoop ik daarna op wat meer begrip.

Ja, dit is ook een soort van eed. Maar ik lees nergens dat Israël niet geloofde. Dienen is inclusief geloven, immers dienen zonder geloof is jezelf wijsmaken dat je God dient. Hoe kun je God dienen als je niet in Hem gelooft. Terwijl je juist Hem het meeste dient door te geloven?

[Cyrillus]

Meer de gewoonte om te accepteren dat er mensen zijn die belijdenis van een historisch geloof afleggen.

Ik vraag mij af of dat beter/slechter is dan dat jongeren massaal belijdenis doen en voor bekeerd gehouden worden, terwijl ze niet in een godzalig leven wandelen.

Wij kunnen er met menselijke maatstaven wat proberen van te maken. Maar de jeugd een leugen voorhouden lijkt me altijd erger. Zij hebben recht op duidelijkheid. God laat niet een loopje met zich nemen.

[MGG]

Ja, dit is ook een soort van eed. Maar ik lees nergens dat Israël niet geloofde. Dienen is inclusief geloven, immers dienen zonder geloof is jezelf wijsmaken dat je God dient. Hoe kun je God dienen als je niet in Hem gelooft. Terwijl je juist Hem het meeste dient door te geloven?

In het vervolg blijkt duidelijk dat een deel van het volk ongelovig was (na de dood van Jozua en de andere leiders gaan ze de afgoden dienen). In 1 korinthe 10 vers 5 staat dat God in het meerder deel geen weggevallen had. Het verbaast mij daarom dat er tegenwoordig zoveel kerken zijn waar iedereen een kind van God is. Zijn wij zoveel beter dan het volk Israël of de mensen die Jezus hoorde (waarvan de meeste niet geloofde).

[Anselmus]

Ik kan mij meer vinden in deze reactie:

https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/18 ... echisatie/

Mooie en eerlijke reactie inderdaad.

Ik deel zijn visie op 'een oordeel dopen ' niet. Je bent ín het verbond met God begrepen en dáárom word je gedoopt. Niet om het geloof van de ouders, dus een oordeel dopen kan niet. God gaat en verbond aan met het kind omdat het kind in Zijn gemeente is geboren en God door het verbond en claim legt op het kind.

[Johann Gottfried Walther]

Als je belijdenis des geloofs aflegt zonder werkelijk te geloven, wat is die belijdenis dan waard?

[Cyrillus]

Ja, dit is ook een soort van eed. Maar ik lees nergens dat Israël niet geloofde. Dienen is inclusief geloven, immers dienen zonder geloof is jezelf wijsmaken dat je God dient. Hoe kun je God dienen als je niet in Hem gelooft. Terwijl je juist Hem het meeste dient door te geloven?

In het vervolg blijkt duidelijk dat een deel van het volk ongelovig was (na de dood van Jozua en de andere leiders gaan ze de afgoden dienen). In 1 korinthe 10 vers 5 staat dat God in het meerder deel geen weggevallen had. Het verbaast mij daarom dat er tegenwoordig zoveel kerken zijn waar iedereen een kind van God is. Zijn wij zoveel beter dan het volk Israël of de mensen die Jezus hoorde (waarvan de meeste niet geloofde).

Je vult nu iets achteraf in, maar de eed geldt op dat moment. Er zijn ook nu veel mensen die oprecht belijdenis van hun geloof doen en toch later Gods wegen verlaten. Dan blijkt achteraf dat dit een tijdgeloof was. Maar de eed/belijdenis kan oprecht geweest zijn. Zolang mensen geen openbare zondige levenswandel hebben en zij zeggen oprecht in God te geloven, er zijn geen uitspraken die dat tegenspreken, waarom moeten wij dan overal vraagtekens bij zetten. Als de oogst er is, zal het kaf wel van het koren gescheiden worden. Het is veel vreemder dat er kerken zijn waar het merendeel ongelovig is.

[Cyrillus]

Als je belijdenis des geloofs aflegt zonder werkelijk te geloven, wat is die belijdenis dan waard?

Alleen menselijke waarden lijkt me: dat je je kinderen mag laten dopen en mag doen alsof je een christelijk huwelijk hebt.

[MGG]

Ja, dit is ook een soort van eed. Maar ik lees nergens dat Israël niet geloofde. Dienen is inclusief geloven, immers dienen zonder geloof is jezelf wijsmaken dat je God dient. Hoe kun je God dienen als je niet in Hem gelooft. Terwijl je juist Hem het meeste dient door te geloven?

In het vervolg blijkt duidelijk dat een deel van het volk ongelovig was (na de dood van Jozua en de andere leiders gaan ze de afgoden dienen). In 1 korinthe 10 vers 5 staat dat God in het meerder deel geen weggevallen had. Het verbaast mij daarom dat er tegenwoordig zoveel kerken zijn waar iedereen een kind van God is. Zijn wij zoveel beter dan het volk Israël of de mensen die Jezus hoorde (waarvan de meeste niet geloofde).

Je vult nu iets achteraf in, maar de eed geldt op dat moment. Er zijn ook nu veel mensen die oprecht belijdenis van hun geloof doen en toch later Gods wegen verlaten. Dan blijkt achteraf dat dit een tijdgeloof was. Maar de eed/belijdenis kan oprecht geweest zijn. Zolang mensen geen openbare zondige levenswandel hebben en zij zeggen oprecht in God te geloven, er zijn geen uitspraken die dat tegenspreken, waarom moeten wij dan overal vraagtekens bij zetten. Als de oogst er is, zal het kaf wel van het koren gescheiden worden. Het is veel vreemder dat er kerken zijn waar het merendeel ongelovig is.

Klinkt als afval der heilige. Een eed telt voor altijd. Als ik je goed begrijp stel je dat mensen nu oprecht kunnen belijden (dus bekeerd zijn) en later af kunnen vallen. Je kan toch niet nu vanuit een waar geloof een eed afleggen en later toch ongelovig worden?

Op grond van de Bijbel is het helaas waar dat de meerderheid niet oprecht gelooft. Bijvoorbeeld 1 korinthe 10 vers 5, johannes 6 vers 66-67 en Mattheus 22 vers 14. Kun jij Bijbelse voorbeelden noemen op grond waarvan we mogen aannemen dat de meerderheid/praktisch iedereen oprecht gelooft.

[MGG]

Als je belijdenis des geloofs aflegt zonder werkelijk te geloven, wat is die belijdenis dan waard?

Alleen menselijke waarden lijkt me: dat je je kinderen mag laten dopen en mag doen alsof je een christelijk huwelijk hebt.

In de kerk vraag je een zegen over het huwelijk. Daarmee heb je geen christelijk huwelijk. Een christelijk huwelijk heb je in mijn ogen alleen als je samen Christus dient.

[Cyrillus]

Ik kan mij meer vinden in deze reactie:

https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/18 ... echisatie/

Mooie en eerlijke reactie inderdaad.

Ik deel zijn visie op 'een oordeel dopen ' niet. Je bent ín het verbond met God begrepen en dáárom word je gedoopt. Niet om het geloof van de ouders, dus een oordeel dopen kan niet. God gaat en verbond aan met het kind omdat het kind in Zijn gemeente is geboren en God door het verbond en claim legt op het kind.

Hoewel ik de rechtstreekse lijn van het Avondmaal (je een oordeel eten/drinken) ook niet een op een zo maar door wil trekken naar de doop volg ik je argument niet dat een kind gedoopt wordt omdat het in Zijn gemeente geboren is. Volgens mij wordt een kind gedoopt omdat een van beide ouders gelovig is waardoor het kind automatisch geheiligd wordt (1 Cor. 7: 14). Ook de kanttekeningen denken die kant op: 'Dat is, zijn in het uiterlijk verbond Gods begrepen, en hebben toegang tot de tekenen en zegelen van Gods genade, zowel als degenen, die van beide gelovige ouders zijn geboren'. In onze gezindte is het dus maar de vraag, als beide ouders niet echt geloven, of een kind wel gedoopt mag worden.

[Cyrillus]

Als je belijdenis des geloofs aflegt zonder werkelijk te geloven, wat is die belijdenis dan waard?

Alleen menselijke waarden lijkt me: dat je je kinderen mag laten dopen en mag doen alsof je een christelijk huwelijk hebt.

In de kerk vraag je een zegen over het huwelijk. Daarmee heb je geen christelijk huwelijk. Een christelijk huwelijk heb je in mijn ogen alleen als je samen Christus dient.

Exact, dus als de beide echtelieden niet geloven, hoewel ze beiden trouw naar de kerk gaan, dan is er ten diepste geen sprake van een christelijk huwelijk.

[Cyrillus]

Ja, dit is ook een soort van eed. Maar ik lees nergens dat Israël niet geloofde. Dienen is inclusief geloven, immers dienen zonder geloof is jezelf wijsmaken dat je God dient. Hoe kun je God dienen als je niet in Hem gelooft. Terwijl je juist Hem het meeste dient door te geloven?

In het vervolg blijkt duidelijk dat een deel van het volk ongelovig was (na de dood van Jozua en de andere leiders gaan ze de afgoden dienen). In 1 korinthe 10 vers 5 staat dat God in het meerder deel geen weggevallen had. Het verbaast mij daarom dat er tegenwoordig zoveel kerken zijn waar iedereen een kind van God is. Zijn wij zoveel beter dan het volk Israël of de mensen die Jezus hoorde (waarvan de meeste niet geloofde).

Je vult nu iets achteraf in, maar de eed geldt op dat moment. Er zijn ook nu veel mensen die oprecht belijdenis van hun geloof doen en toch later Gods wegen verlaten. Dan blijkt achteraf dat dit een tijdgeloof was. Maar de eed/belijdenis kan oprecht geweest zijn. Zolang mensen geen openbare zondige levenswandel hebben en zij zeggen oprecht in God te geloven, er zijn geen uitspraken die dat tegenspreken, waarom moeten wij dan overal vraagtekens bij zetten. Als de oogst er is, zal het kaf wel van het koren gescheiden worden. Het is veel vreemder dat er kerken zijn waar het merendeel ongelovig is.

Klinkt als afval der heilige. Een eed telt voor altijd. Als ik je goed begrijp stel je dat mensen nu oprecht kunnen belijden (dus bekeerd zijn) en later af kunnen vallen. Je kan toch niet nu vanuit een waar geloof een eed afleggen en later toch ongelovig worden?

Op grond van de Bijbel is het helaas waar dat de meerderheid niet oprecht gelooft. Bijvoorbeeld 1 korinthe 10 vers 5, johannes 6 vers 66-67 en Mattheus 22 vers 14. Kun jij Bijbelse voorbeelden noemen op grond waarvan we mogen aannemen dat de meerderheid/praktisch iedereen oprecht gelooft.

Nee, je kan niet vanuit een waar geloof een eed afleggen en later toch ongelovig worden. Dat betekent niet dat je niet in alle oprechtheid een eed kan afleggen. Er zijn mensen die voor hun gevoel oprecht gelovig waren toen zij jong waren, maar door omstandigheden (verlies dierbaren bijvoorbeeld, tegenslagen in het leven, anti-christelijk onderwijs tijdens studie) hun geloof verloren. Net zoals wij iemand iets kunnen beloven en wij toch de belofte niet na kunnen komen, omdat wij geen rekening hielden met onverwachte gebeurtenissen.

Ik denk dat de NT gemeentes naar verhouding uit veel meer gelovigen bestond dan onze gemeentes nu. Geloven zou de norm moeten zijn, bij ons lijkt het, als het erop aan komt, een soort van vrijblijvendheid. En dat kan ik zeggen omdat degenen die wel naar het Avondmaal zouden kunnen gaan en het niet doen, meestal geen huisbezoek krijgen hierover (naar mijn beste weten).

Maar ten diepste gaat het daar allemaal niet om in dit verband. God oordeelt de harten. Dus waarom zouden wij het erg moeten vinden als de meeste kerkgangers (zeggen te) geloven? Zolang er geen daadwerkelijke bezwaren zijn in te brengen zou ons dat toch moeten verheugen?