De bekering is niets anders dan de heiligmaking. Een oproep tot bekering is een oproep tot een heilig leven. Zonder heiligmaking zal niemand de zaligheid zien.Gian schreef: Zoals je die tekst citeert kan je er natuurlijk een heel verkeerde kant mee op.
Ik geloof dat die tekst in het kader van de heiligmaking bedoelt is.
De Achterkrant
Ja, maar in dat kader is deze tekst niet bedoeld.Lecram schreef:De bekering is niets anders dan de heiligmaking. Een oproep tot bekering is een oproep tot een heilig leven. Zonder heiligmaking zal niemand de zaligheid zien.Gian schreef: Zoals je die tekst citeert kan je er natuurlijk een heel verkeerde kant mee op.
Ik geloof dat die tekst in het kader van de heiligmaking bedoelt is.
Als we kijken naar prediking en aansporing, dan hebben we 4 Evangelien waar we kunnen lezen hoe Jezus predikte en aanspoorde. Zei Hij: wacht maar tot er persoonlijk tot je gesproken wordt? Nee, Hij roept op tot geloof en bekering. Wetende dat dit uitdrijft naar Hem met de bede: Heere schenk me geloof en Heere bekeer me.
Ik voer geen pleidooi voor lijdelijkheid. Maar als wij de hemel bestormen, kan het zijn dat we wel eens moeten 'wachten' op antwoord. Dat Jezus dat niet zei tegen Zijn toehoorders, is geen reden om dit gegeven te veronachtzamen. Integendeel, Jezus liet Zelf óók wel eens iemand wachten op antwoord.
- Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
Maar nooit lang..... En als Hij het deed, deed Hij het om het geloof op de proef te stellen....Afgewezen schreef:Ik voer geen pleidooi voor lijdelijkheid. Maar als wij de hemel bestormen, kan het zijn dat we wel eens moeten 'wachten' op antwoord. Dat Jezus dat niet zei tegen Zijn toehoorders, is geen reden om dit gegeven te veronachtzamen. Integendeel, Jezus liet Zelf óók wel eens iemand wachten op antwoord.
Wat wil de gelijkenis van de onrechtvaardige rechter ons zeggen?
Zal God dan geen recht doen Zijn uitverkorenen, die dag en nacht tot Hem roepen, hoewel Hij lankmoedig is over hen? Ik zeg u, dat Hij hun haastelijk recht doen zal.
Daar kom je dan toch vanzelf wel achter dat het wat langer duurt? Je gaat mensen toch niet aansporen om maar verlangend te wachten?Afgewezen schreef:Als we kijken naar prediking en aansporing, dan hebben we 4 Evangelien waar we kunnen lezen hoe Jezus predikte en aanspoorde. Zei Hij: wacht maar tot er persoonlijk tot je gesproken wordt? Nee, Hij roept op tot geloof en bekering. Wetende dat dit uitdrijft naar Hem met de bede: Heere schenk me geloof en Heere bekeer me.
Ik voer geen pleidooi voor lijdelijkheid. Maar als wij de hemel bestormen, kan het zijn dat we wel eens moeten 'wachten' op antwoord. Dat Jezus dat niet zei tegen Zijn toehoorders, is geen reden om dit gegeven te veronachtzamen. Integendeel, Jezus liet Zelf óók wel eens iemand wachten op antwoord.
In het Reformatorisch Dagblad van gisteren stond weer een vraag en antwoord in de Achterkrant.
Weer is het antwoord gegeven door dhr. Snoei.
De vorige keer had ik een vraag over de inhoud van zijn stukje.
Dit keer beveel ik vraag en antwoord van harte bij iedereen aan.
Het is een fantastisch antwoord, helder, duidelijk, kort en bondig.
Helaas ontbreekt het me aan tijd het helemaal over te tikken.
Misschien later in deze week.
Groet,
Houthakker.
Weer is het antwoord gegeven door dhr. Snoei.
De vorige keer had ik een vraag over de inhoud van zijn stukje.
Dit keer beveel ik vraag en antwoord van harte bij iedereen aan.
Het is een fantastisch antwoord, helder, duidelijk, kort en bondig.
Helaas ontbreekt het me aan tijd het helemaal over te tikken.
Misschien later in deze week.
Groet,
Houthakker.
Er viel even een pauze zodat ik het stukje snel heb overgetikt.
Aanbevolen!
Ongelovige christenen
Hoe komt het dat ik zo veel christenen zie die toch geen geloof hebben? Klopt dat wel? De gemeenten in de tijd van Paulus waren toch heel anders?
Je vraag gaat over een trieste werkelijkheid: de vele christenen in Nederland die alleen in naam christen zijn. Eerst twee tegenvragen:
Een: Hoor jij bij die dode christenen? Ja? “Bekeer je dan en geloof in de Heere Jezus Christus!”. Dan weet je water schort aan naamchristenen: ongeloof!
Twee: Is het waar dat er veel meer naamchristenen dan echte christenen zijn in de gereformeerde gezindte? Kun jij het nagaan? Ik niet. Ik ben bang dat je gelijk hebt. Maar soms denk ik: Zijn er niet veel christenen die er niet over durven praten, maar ondertussen schreeuwen naar God?
Nu jouw vragen. Kan het dat zo veel christenen keurig leven en toch dood zijn? Nee, dat kan niet, zeker niet in Gods oog. Met zo’n leven van (kerkelijke) gewoonten ga je voor eeuwig verloren.
Hoe kunnen er dan toch ze veel naamchristenen zijn? Omdat wij het kerkelijk gezien bijzonder luxe hebben. Wij hoeven geen offers te brengen voor ons geloof. Bedenk ook dat de gemeenten in de tijd van Paulus allemaal nieuwe gemeenten waren, die zich vooral uitbreidden door groei van buitenaf. Wij leven in een land met gevestigde kerken, die vooral groeien door aanwas van binnenuit.
Hoe kan het dan dat naamchristenen ondanks de prediking dood blijven? Omdat zij zichzelf niet leven kunnen maken? Zeker, want dat is het werk van de Heilige Geest. Maar vooral omdat zij Christus niet willen kennen.
Want Hem kennen betekent je zonde loslaten, je ongeloof belijden, afhankelijk worden van genade en Hem over je leven laten regeren.
Ik hoop dat jij veel christenen tegenkomt die je hartelijk en eenvoudig naar Christus wijzen. Hij zegt: “Ik ben het Leven”. In Hem is hoop voor heel kerkelijk Nederland.
Aanbevolen!
Ongelovige christenen
Hoe komt het dat ik zo veel christenen zie die toch geen geloof hebben? Klopt dat wel? De gemeenten in de tijd van Paulus waren toch heel anders?
Je vraag gaat over een trieste werkelijkheid: de vele christenen in Nederland die alleen in naam christen zijn. Eerst twee tegenvragen:
Een: Hoor jij bij die dode christenen? Ja? “Bekeer je dan en geloof in de Heere Jezus Christus!”. Dan weet je water schort aan naamchristenen: ongeloof!
Twee: Is het waar dat er veel meer naamchristenen dan echte christenen zijn in de gereformeerde gezindte? Kun jij het nagaan? Ik niet. Ik ben bang dat je gelijk hebt. Maar soms denk ik: Zijn er niet veel christenen die er niet over durven praten, maar ondertussen schreeuwen naar God?
Nu jouw vragen. Kan het dat zo veel christenen keurig leven en toch dood zijn? Nee, dat kan niet, zeker niet in Gods oog. Met zo’n leven van (kerkelijke) gewoonten ga je voor eeuwig verloren.
Hoe kunnen er dan toch ze veel naamchristenen zijn? Omdat wij het kerkelijk gezien bijzonder luxe hebben. Wij hoeven geen offers te brengen voor ons geloof. Bedenk ook dat de gemeenten in de tijd van Paulus allemaal nieuwe gemeenten waren, die zich vooral uitbreidden door groei van buitenaf. Wij leven in een land met gevestigde kerken, die vooral groeien door aanwas van binnenuit.
Hoe kan het dan dat naamchristenen ondanks de prediking dood blijven? Omdat zij zichzelf niet leven kunnen maken? Zeker, want dat is het werk van de Heilige Geest. Maar vooral omdat zij Christus niet willen kennen.
Want Hem kennen betekent je zonde loslaten, je ongeloof belijden, afhankelijk worden van genade en Hem over je leven laten regeren.
Ik hoop dat jij veel christenen tegenkomt die je hartelijk en eenvoudig naar Christus wijzen. Hij zegt: “Ik ben het Leven”. In Hem is hoop voor heel kerkelijk Nederland.
- Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
Sorry voor de wat late reactie,Houthakker schreef:Want je moet en mag inderdaad de Heere herinneren aan Zijn beloften, die Hij in Zijn Woord heeft gedaan.ahuibers schreef:.....bericht.....
En ja, dat klopt, je moet en mag van Hem eisen dat Hij aan jouw Zijn belofte zal waarmaken.
Groet,
Houthakker.
Heb nu wat meer tijd om te reageren.
Ik Neem even de viervoudige staat van boston er bij.
Die hebben jullie vast wel in de kast staan.
Lees eens op blz. 167.
1 Ook al wordt Christus in het Evangelie aangeboden, zij kunnen niet in Hem geloven. (joh.5:44)
2 De mens heeft van nature niets waarmee hij de hulp die aangebracht wordt door het evangelie, kan benutten voor zijn herstel.
3 De mens kan geen zaligmakende verandering in zichzelf werken.
4 De mens is in de verdorven staat, is totaal onbekwaam om iets te doen wat waarlijk goed is.
5 De natuurlijke mens kan zich alleen maar verzetten tegen de Heere, die aanbiedt hem te helpen.
God gaf hem de kracht om alles te doen wat Hij van hem zou eisen. Deze kracht heeft hij door eigen schuld verloren.
Zal God daarom de eis maar wegdoen? Omdat wij de bekwaamheid weggegooid hebben?
Door de middelen geeft God de weldaden van de verlossing mee aan de verdorven zondaren. We moeten blijven bidden om genade.
De kamerling verstond ook niet wat hij las. Toch las hij het.
God zond hem een uitlegger.
Beproef jezelf en gebruik de middelen die er zijn.
- Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
- Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
Nee, dat bedoel ik niet.Houthakker schreef:Om dat niet te doen, bedoel je?Afgewezen schreef:Je moet maar durven.Want je moet en mag inderdaad de Heere herinneren aan Zijn beloften, die Hij in Zijn Woord heeft gedaan.
En ja, dat klopt, je moet en mag van Hem eisen dat Hij aan jouw Zijn belofte zal waarmaken.