Wat betreft je opmerking over islamieten: het grootste verschil met hen is misschien niet de manier waarop ze geloven, maar in Wie ze geloven.
Ja, en als dat zelfs het enige verschil is, klopt er dus iets niet. Want op die manier geloven kunnen we allemaal. Maar het gaat om het geloven van Hand. 13:48: “… en er geloofden zovelen als er geordineerd waren tot het eeuwige leven.” Leg hiernaast Rom. 8:30: "En die Hij tevoren verordineerd heeft, dezen heeft Hij ook
geroepen, en die Hij geroepen heeft, deze heeft Hij ook gerechtvaardigd, etc." Het gaat erom of wij geroepen zijn, niet alleen uitwendig, maar ook inwendig, door de krachtige werking van de Heilige Geest. En reken maar dat je daar weet van hebt!
De zekerheid is niet dat je wel in de hemel komt, ongeacht wat je verder nog doet in je leven... de zekerheid is dat God je die fantastische beloften meegeeft en daarbij ook de eis, te volharden.
Met de mogelijkheid dat je die eis niet waar kunt maken?
Zelfs Paulus wist toen hij rondreisde nog niet zeker of hij het geloof zou vasthouden, want Hij schrijft uiteindelijk aan Timotheus: Ik heb de goede strijd gestreden en het geloof behouden. Dat maakt van het geloof nog niet iets onzekers, want geloof geeft zekerheid, en de enige manier waarop we die zekerheid kwijt kunnen raken is wanneer wij de geloofsstrijd staken.
Kijk, over de geloofs
inhoud zijn we het allemaal eens: de belofte van het Evangelie. En Gods beloften falen nooit. Nogmaals, daarover is geen onenigheid.
Maar over het geloof
zelf, daar zijn we het niet over eens. En Marnix, jouw beschrijving van het geloof vind ik toch niet zo troostrijk: zelfs Paulus wist niet of hij het geloof zou behouden. Maar toch was zijn geloof niet onzeker, zeg je, want het geloof geeft zekerheid. Toch kun je het geloof ook weer kwijtraken als je de strijd staakt.
Zou dat bij het geloof van Hand. 13:48 ook het geval zijn, dat je dat geloof weer kwijt kunt raken? En waar Paulus in Rom. 8:29 en 30 over spreekt, kun je dat ook weer kwijtraken?
