De kleine lettertjes van het Evangelie

[DDD]

Ik ben het met Marco eens. De hele Schrift is nuttig tot lering, en in principe vind ik ook dat je over ieder Schriftgedeelte zou kunnen preken. Ook over Klaagliederen of over een geslachtsregister.

Maar als iemand een beroep doet op Jezus als voorbeeld voor de prediking, dan is een gesprek met een theoloog daarvoor echt niet de juiste bron. En een toelichting achteraf aan de discipelen ook niet. Dat zijn immers nu juist dingen die expliciet niet in de preek aan de orde kwamen.

Het lijkt in sommige kerken wel of de toelichting aan de discipelen over de gelijkenis van het zaad en het gesprek met Nicodemus favoriet zijn om over te preken. Terwijl dat juist heel specifieke gesprekken betreft. Die zijn zeker tot lering, ook voor deze tijd, maar het is mijns inziens niet juist om daaraan de stelling te verbinden dat Jezus hierover preekte. Dat volgt er eenvoudig niet uit.

Vervolgens kun je er nog over van mening verschillen of dat een relevant onderwerp is. Ik vind het heel relevant, in ieder geval.

[huisman]

Ik ben het met Marco eens. De hele Schrift is nuttig tot lering, en in principe vind ik ook dat je over ieder Schriftgedeelte zou kunnen preken. Ook over Klaagliederen of over een geslachtsregister.

Maar als iemand een beroep doet op Jezus als voorbeeld voor de prediking, dan is een gesprek met een theoloog daarvoor echt niet de juiste bron. En een toelichting achteraf aan de discipelen ook niet. Dat zijn immers nu juist dingen die expliciet niet in de preek aan de orde kwamen.

Het lijkt in sommige kerken wel of de toelichting aan de discipelen over de gelijkenis van het zaad en het gesprek met Nicodemus favoriet zijn om over te preken. Terwijl dat juist heel specifieke gesprekken betreft. Die zijn zeker tot lering, ook voor deze tijd, maar het is mijns inziens niet juist om daaraan de stelling te verbinden dat Jezus hierover preekte. Dat volgt er eenvoudig niet uit.

Vervolgens kun je er nog over van mening verschillen of dat een relevant onderwerp is. Ik vind het heel relevant, in ieder geval.

Doordat het gesprek met Nicodemus in de Schrift staat zijn al de woorden die de Heere Jezus daar spreekt onderwijs voor een ieder die de Bijbel leest. Zelfde voor de uitleg van de gelijkenis van het zaad..
Ik begrijp oprecht jouw redenering niet.

[Valcke]

In reactie op DDD:

1. De Heere Jezus voerde met Nicodemus niet een theologisch gesprek. Hij leerde waarom Hij gekomen was alsook wat nodig is tot zaligheid, zowel voor Nicodemus als voor een ander. Omdat Nicodemus niet wist wat tot zaligheid nodig was, begint de Heere Jezus daarmee. Hij slaat hem alles uit handen wat hij meende te bezitten, zoals dat voor ieder mens nodig is. Dit argument vervalt dus.

2. Het Evangelie van Johannes mogen we niet opknippen in stukken die van belang zijn voor iedereen en stukken die alleen van belang zijn voor theologisch geschoolden. Ik heb in mijn vorige post aangegeven dat dit echt een verkeerde benadering is en ook in strijd met de Schrift zelf. De Schrift spreekt tot ons allen. Natuurlijk zijn er gedeelten die voor eenvoudigen moeilijker zijn. Voor jonge kinderen zullen veel delen uit de profeten en de brieven tot weinig nut zijn, en ook voor ouderen zijn er genoeg gedeelten in de Bijbel die ronduit moeilijk zijn. Maar een splitsing aanbrengen, zo van: deze woorden van de Heere Jezus zijn voor theologen en deze woorden zijn voor iedereen: Nee, dat is echt verkeerd. De Schrift spreekt tot ons allen, en wie zelfs in de Evangeliën gaat schiften, is zeer verkeerd bezig.

3. Zoals ik aangaf, spreekt de Heere Jezus ook met anderen over de wedergeboorte. Zelfs met de onwetende Samaritaanse vrouw. Hij doet dat in andere bewoordingen, maar wel zo dat blijkt dat een mens het leven alleen uit Christus ontvangt. In Johannes 6 spreekt Jezus tot een grote menigte. Hij spreekt dan ook over verkiezing en wedergeboorte. Want wedergeboorte is een onafscheidelijk deel van de zaligheid in Christus. Het geloof is altijd verbonden met de wedergeboorte en wedergeboorte en bekering zijn onafscheidelijk verbonden met het geloof. Wanneer dat stukje niet benoemd zou worden, wordt er een eenzijdig Evangelie geleerd. Christus deed dat niet. Hij benoemde al deze zaken. In Johannes 7 spreekt de Heere Jezus opnieuw tot een grote menigte, en opnieuw spreekt hij ook over de wedergeboorte (vs. 38, 39). In Johannes 14 t/m 16 spreekt de Heere Jezus tot de discipelen, maar ook tot ons allen. In deze hoofdstukken komt het werk van de Heilige Geest telkenmale terug. Als Trooster, maar ook als degene die van zonden overtuigt, enzovoort. Wie al deze zaken voor een gewone preek overbodig vindt, dwaalt toch echt.

4. Voor mensen die zo leren, vraag ik mij ook echt af wat zij onder het Evangelie verstaan? Idem wat zij onder de zaligheid verstaan? Wanneer je deze begrippen wilt definiëren, dan kom je altijd ook uit op de vernieuwing van het leven = wedergeboorte.

5. Zeker blijft het punt staan dat in de Evangelienodiging op zich geen beperkingen mogen worden aangebracht. Dat punt heb ik vanaf het begin onderschreven. Maar Marco en DDD gaan aanzienlijk verder: zij willen überhaupt de prediking beperkingen opleggen door bepaalde stukken uit de Schrift, zelfs betreffende de leer der zaligheid, voor de prediking als minder relevant te beschouwen. Die weg moeten we absoluut niet op. Ik beschouw het als een ernstige dwaling.

[DDD]

Ik ben het met Marco eens. De hele Schrift is nuttig tot lering, en in principe vind ik ook dat je over ieder Schriftgedeelte zou kunnen preken. Ook over Klaagliederen of over een geslachtsregister.

Maar als iemand een beroep doet op Jezus als voorbeeld voor de prediking, dan is een gesprek met een theoloog daarvoor echt niet de juiste bron. En een toelichting achteraf aan de discipelen ook niet. Dat zijn immers nu juist dingen die expliciet niet in de preek aan de orde kwamen.

Het lijkt in sommige kerken wel of de toelichting aan de discipelen over de gelijkenis van het zaad en het gesprek met Nicodemus favoriet zijn om over te preken. Terwijl dat juist heel specifieke gesprekken betreft. Die zijn zeker tot lering, ook voor deze tijd, maar het is mijns inziens niet juist om daaraan de stelling te verbinden dat Jezus hierover preekte. Dat volgt er eenvoudig niet uit.

Vervolgens kun je er nog over van mening verschillen of dat een relevant onderwerp is. Ik vind het heel relevant, in ieder geval.

Doordat het gesprek met Nicodemus in de Schrift staat zijn al de woorden die de Heere Jezus daar spreekt onderwijs voor een ieder die de Bijbel leest. Zelfde voor de uitleg van de gelijkenis van het zaad..
Ik begrijp oprecht jouw redenering niet.

Jij doet uitspraken over de prediking van Jezus. Die uitspraken onderbouw je niet met juiste citaten. Daar wijs ik op. Het zijn geen citaten uit de prediking van Jezus en verslagen van pastorale gesprekken zeggen niet wat Jezus in zijn verkondiging vertelde.

Daarmee ontken ik helemaal niet dat ook deze woorden onderwijzend zijn voor ieder die de bijbel leest. Maar dat was helemaal het punt niet. Het gaat hier om wat de inhoud van preken moet zijn, en hoewel een preek ook kan gaan over een pastoraal gesprek van Jezus, is een beroep daarop onjuist als voorbeeld voor een preek. Dat zijn namelijk mijns inziens twee verschillende dingen.

[DDD]

In reactie op DDD:

1. De Heere Jezus voerde met Nicodemus niet een theologisch gesprek. Hij leerde waarom Hij gekomen was alsook wat nodig is tot zaligheid, zowel voor Nicodemus als voor een ander. Omdat Nicodemus niet wist wat tot zaligheid nodig was, begint de Heere Jezus daarmee. Hij slaat hem alles uit handen wat hij meende te bezitten, zoals dat voor ieder mens nodig is. Dit argument vervalt dus.

2. Het Evangelie van Johannes mogen we niet opknippen in stukken die van belang zijn voor iedereen en stukken die alleen van belang zijn voor theologisch geschoolden. Ik heb in mijn vorige post aangegeven dat dit echt een verkeerde benadering is en ook in strijd met de Schrift zelf. De Schrift spreekt tot ons allen. Natuurlijk zijn er gedeelten die voor eenvoudigen moeilijker zijn. Voor jonge kinderen zullen veel delen uit de profeten en de brieven tot weinig nut zijn, en ook voor ouderen zijn er genoeg gedeelten in de Bijbel die ronduit moeilijk zijn. Maar een splitsing aanbrengen, zo van: deze woorden van de Heere Jezus zijn voor theologen en deze woorden zijn voor iedereen: Nee, dat is echt verkeerd. De Schrift spreekt tot ons allen, en wie zelfs in de Evangeliën gaat schiften, is zeer verkeerd bezig.

3. Zoals ik aangaf, spreekt de Heere Jezus ook met anderen over de wedergeboorte. Zelfs met de onwetende Samaritaanse vrouw. Hij doet dat in andere bewoordingen, maar wel zo dat blijkt dat een mens het leven alleen uit Christus ontvangt. In Johannes 6 spreekt Jezus tot een grote menigte. Hij spreekt dan ook over verkiezing en wedergeboorte. Want wedergeboorte is een onafscheidelijk deel van de zaligheid in Christus. Het geloof is altijd verbonden met de wedergeboorte en wedergeboorte en bekering zijn onafscheidelijk verbonden met het geloof. Wanneer dat stukje niet benoemd zou worden, wordt er een eenzijdig Evangelie geleerd. Christus deed dat niet. Hij benoemde al deze zaken. In Johannes 7 spreekt de Heere Jezus opnieuw tot een grote menigte, en opnieuw spreekt hij ook over de wedergeboorte (vs. 38, 39). In Johannes 14 t/m 16 spreekt de Heere Jezus tot de discipelen, maar ook tot ons allen. In deze hoofdstukken komt het werk van de Heilige Geest telkenmale terug. Als Trooster, maar ook als degene die van zonden overtuigt, enzovoort. Wie al deze zaken voor een gewone preek overbodig vindt, dwaalt toch echt.

4. Voor mensen die zo leren, vraag ik mij ook echt af wat zij onder het Evangelie verstaan? Idem wat zij onder de zaligheid verstaan? Wanneer je deze begrippen wilt definiëren, dan kom je altijd ook uit op de vernieuwing van het leven = wedergeboorte.

5. Zeker blijft het punt staan dat in de Evangelienodiging op zich geen beperkingen mogen worden aangebracht. Dat punt heb ik vanaf het begin onderschreven. Maar Marco en DDD gaan aanzienlijk verder: zij willen überhaupt de prediking beperkingen opleggen door bepaalde stukken uit de Schrift, zelfs betreffende de leer der zaligheid, voor de prediking als minder relevant te beschouwen. Die weg moeten we absoluut niet op. Ik beschouw het als een ernstige dwaling.

1) Op zich ben ik dat met je eens. Jezus sloot aan bij zijn situatie en vragen. Ik zie alleen niet waarom daarmee het argument vervalt. Een pastoraal gesprek is geen preek.

Ik denk dat zijn theologische insteek wel degelijk gevolgen heeft gehad voor het verloop van het gesprek, maar dat doet er niet eens zoveel toe.

2) Eens. Dat is ook niet wat ik doe. De discipelen waren ook niet theologisch geschoold. Maar een gesprek met de discipelen apart kun je onmogelijk aanhalen als bewijs dat Jezus ergens over preekt.

3) Ik heb niet gezegd dat een preek nooit over de wedergeboorte mag gaan, maar los daarvan, ook het gesprek met de Samaritaanse vrouw was een pastoraal gesprek, waar je niet te snel conclusies over mag trekken als het gaat om stellingen in de preek. Een dominee kan maar niet zomaar tegen de hele gemeente zeggen wat Jezus wel tegen de Samaritaanse vrouw kon zeggen.

Hoe je op het idee komt dat een preek volgens mij niet over de wedergeboorte mag gaan, is mij een raadsel. Ik heb gezegd dat de Evangelieprediking niet beheerst mag worden door een wedergeboortemodel. Dat is iets anders.

5) Ik heb niet gezegd dat deze gedeelten minder relevant zijn. Ze zijn bijzonder relevant voor de pastorale praktijk en ook een prima onderwerp voor een preek daarover. Ik heb gezegd, dat stellingen over de prediking van Jezus en over hoe preken in zijn algemeenheid in elkaar moeten zitten, niet aan de hand van deze gedeelten kunnen worden onderbouwd. Dat is iets heel anders.

En wat je feitelijk ziet gebeuren, is dat bepaalde predikanten twee keer per tien jaar over de genoemde punten preken, als het niet meer is, en allerlei andere dingen in de Bijbel nooit bepreken. Dan leg je jouw prioriteiten op aan de Bijbel, en dat is mijns inziens erg verkeerd.

[pierre27]

In reactie op DDD:

1. De Heere Jezus voerde met Nicodemus niet een theologisch gesprek. Hij leerde waarom Hij gekomen was alsook wat nodig is tot zaligheid, zowel voor Nicodemus als voor een ander. Omdat Nicodemus niet wist wat tot zaligheid nodig was, begint de Heere Jezus daarmee. Hij slaat hem alles uit handen wat hij meende te bezitten, zoals dat voor ieder mens nodig is. Dit argument vervalt dus.

2. Het Evangelie van Johannes mogen we niet opknippen in stukken die van belang zijn voor iedereen en stukken die alleen van belang zijn voor theologisch geschoolden. Ik heb in mijn vorige post aangegeven dat dit echt een verkeerde benadering is en ook in strijd met de Schrift zelf. De Schrift spreekt tot ons allen. Natuurlijk zijn er gedeelten die voor eenvoudigen moeilijker zijn. Voor jonge kinderen zullen veel delen uit de profeten en de brieven tot weinig nut zijn, en ook voor ouderen zijn er genoeg gedeelten in de Bijbel die ronduit moeilijk zijn. Maar een splitsing aanbrengen, zo van: deze woorden van de Heere Jezus zijn voor theologen en deze woorden zijn voor iedereen: Nee, dat is echt verkeerd. De Schrift spreekt tot ons allen, en wie zelfs in de Evangeliën gaat schiften, is zeer verkeerd bezig.

3. Zoals ik aangaf, spreekt de Heere Jezus ook met anderen over de wedergeboorte. Zelfs met de onwetende Samaritaanse vrouw. Hij doet dat in andere bewoordingen, maar wel zo dat blijkt dat een mens het leven alleen uit Christus ontvangt. In Johannes 6 spreekt Jezus tot een grote menigte. Hij spreekt dan ook over verkiezing en wedergeboorte. Want wedergeboorte is een onafscheidelijk deel van de zaligheid in Christus. Het geloof is altijd verbonden met de wedergeboorte en wedergeboorte en bekering zijn onafscheidelijk verbonden met het geloof. Wanneer dat stukje niet benoemd zou worden, wordt er een eenzijdig Evangelie geleerd. Christus deed dat niet. Hij benoemde al deze zaken. In Johannes 7 spreekt de Heere Jezus opnieuw tot een grote menigte, en opnieuw spreekt hij ook over de wedergeboorte (vs. 38, 39). In Johannes 14 t/m 16 spreekt de Heere Jezus tot de discipelen, maar ook tot ons allen. In deze hoofdstukken komt het werk van de Heilige Geest telkenmale terug. Als Trooster, maar ook als degene die van zonden overtuigt, enzovoort. Wie al deze zaken voor een gewone preek overbodig vindt, dwaalt toch echt.

4. Voor mensen die zo leren, vraag ik mij ook echt af wat zij onder het Evangelie verstaan? Idem wat zij onder de zaligheid verstaan? Wanneer je deze begrippen wilt definiëren, dan kom je altijd ook uit op de vernieuwing van het leven = wedergeboorte.

5. Zeker blijft het punt staan dat in de Evangelienodiging op zich geen beperkingen mogen worden aangebracht. Dat punt heb ik vanaf het begin onderschreven. Maar Marco en DDD gaan aanzienlijk verder: zij willen überhaupt de prediking beperkingen opleggen door bepaalde stukken uit de Schrift, zelfs betreffende de leer der zaligheid, voor de prediking als minder relevant te beschouwen. Die weg moeten we absoluut niet op. Ik beschouw het als een ernstige dwaling.

1) Op zich ben ik dat met je eens. Jezus sloot aan bij zijn situatie en vragen. Ik zie alleen niet waarom daarmee het argument vervalt. Een pastoraal gesprek is geen preek.

Ik denk dat zijn theologische insteek wel degelijk gevolgen heeft gehad voor het verloop van het gesprek, maar dat doet er niet eens zoveel toe.

2) Eens. Dat is ook niet wat ik doe. De discipelen waren ook niet theologisch geschoold. Maar een gesprek met de discipelen apart kun je onmogelijk aanhalen als bewijs dat Jezus ergens over preekt.

3) Ik heb niet gezegd dat een preek nooit over de wedergeboorte mag gaan, maar los daarvan, ook het gesprek met de Samaritaanse vrouw was een pastoraal gesprek, waar je niet te snel conclusies over mag trekken als het gaat om stellingen in de preek. Een dominee kan maar niet zomaar tegen de hele gemeente zeggen wat Jezus wel tegen de Samaritaanse vrouw kon zeggen.

Hoe je op het idee komt dat een preek volgens mij niet over de wedergeboorte mag gaan, is mij een raadsel. Ik heb gezegd dat de Evangelieprediking niet beheerst mag worden door een wedergeboortemodel. Dat is iets anders.

5) Ik heb niet gezegd dat deze gedeelten minder relevant zijn. Ze zijn bijzonder relevant voor de pastorale praktijk en ook een prima onderwerp voor een preek daarover. Ik heb gezegd, dat stellingen over de prediking van Jezus en over hoe preken in zijn algemeenheid in elkaar moeten zitten, niet aan de hand van deze gedeelten kunnen worden onderbouwd. Dat is iets heel anders.

En wat je feitelijk ziet gebeuren, is dat bepaalde predikanten twee keer per tien jaar over de genoemde punten preken, als het niet meer is, en allerlei andere dingen in de Bijbel nooit bepreken. Dan leg je jouw prioriteiten op aan de Bijbel, en dat is mijns inziens erg verkeerd.

Interessante discussie zo. Ik las jouw antwoord DDD en vroeg me af wat je bedoelde met een wedergeboortemodel?

[GerefGemeente-lid]

De Heere Jezus voerde met Nicodemus niet een theologisch gesprek. Hij leerde waarom Hij gekomen was alsook wat nodig is tot zaligheid, zowel voor Nicodemus als voor een ander. Omdat Nicodemus niet wist wat tot zaligheid nodig was, begint de Heere Jezus daarmee. Hij slaat hem alles uit handen wat hij meende te bezitten, zoals dat voor ieder mens nodig is. Dit argument vervalt dus.

Bovendien, zelfs Nicodemus, als Farizeeër, moest dit onderwijs ontvangen, omdat hij het met zijn natuurlijke verstand niet eens begreep. Dan dienen juist degenen die niet eens een ambt bekleden dat onderwijs zéker te ontvangen.

[Valcke]

Aan DDD:

A. Zelf zeg ik vanaf het begin dat de nodiging van het Evangelie geen voorwaarden stelt. We kunnen het daar over eens zijn, maar dat betekent niet dat we het over allerlei andere dingen eens zijn. Je valt bv. Marco bij in zijn pleidooi om aan de wedergeboorte niet meer aandacht te geven dan slechts een marginale / ondergeschikte plaats in de prediking. Wanneer je hem nadrukkelijk bijvalt zonder dit nader te specificeren, ga ik ervan uit dat je zijn stellingen onderschrijft en het ook oneens bent met mijn reactie(s) aan hem. Dus dat neem ik ook mee wanneer ik vervolgens op jou reageer. (Daarmee heb ik diverse van je punten hierboven beantwoord.)

B. De kwestie is niet dat de onderwerpen in een preek ALLEEN mogen worden afgeleid in wat de Heere Jezus Zelf preekte. Dat is iets wat jij en anderen ons opdringen, maar deze stelling aanvaard ik niet. In de post aan Marco heb ik dat duidelijk uitgelegd. Jij blijft echter op dit thema voortborduren. Ik blijf steeds benadrukken dat de hele Schrift en alles wat daarin geopenbaard is, onderwerp is van de prediking, waarvan in het bijzonder de leer der zaligheid behoort tot de stukken die noodzakelijk zijn om te weten. En de wedergeboorte behoort tot die leer der zaligheid. Bovendien benadruk ik dat OOK de Heere Jezus veelvuldig sprak over wedergeboorte, het werk van de Heilige Geest, verkiezing, enzovoort - juist die thema's waarvan sommigen beweren dat het 'kleine lettertjes' zouden zijn. Het zijn pas 'kleine lettertjes' wanneer dit vermengd zou worden met een ruime Evangelieprediking aan alle zondaren. Maar het zijn geen 'kleine lettertjes' op zichzelf. Deze dingen moeten dus zeer zeker in de prediking aan de orde komen als deel van de leer der zaligheid en noodzakelijk om te weten.

C. Je gaat überhaupt niet in op het grootste deel van mijn punt 3 waarin ik aantoon dat de Heere Jezus veelvuldig over de wedergeboorte en het werk van de Heilige Geest gesproken heeft. Dat deed Hij ook in Zijn preken. Of zou je willen zeggen dat Johannes 6 en Johannes 7 geen preken zijn - juist in deze twee hoofdstukken spreekt Hij tot een grote menigte.

[Posthoorn]

Je ziet in de preken in het NT dat de apostelen als het ware 'de hele Bijbel' (toen nog alleen OT) doorgaan en geen speciale 'preekonderwerpen' daaruit isoleren.
Het lijkt me dat elk gedeelte uit OT of NT als 'preekstof' kan fungeren.
Daarbij is het natuurlijk wel van belang welk publiek je voor je hebt: mensen die nog nooit het Evangelie gehoord hebben, benader je anders dan een zoveelstegeneratie-gemeente. Dat zal iedereen toch wel met mij eens zijn?

[Ditbenik]

Je ziet in de preken in het NT dat de apostelen als het ware 'de hele Bijbel' (toen nog alleen OT) doorgaan en geen speciale 'preekonderwerpen' daaruit isoleren.
Het lijkt me dat elk gedeelte uit OT of NT als 'preekstof' kan fungeren.
Daarbij is het natuurlijk wel van belang welk publiek je voor je hebt: mensen die nog nooit het Evangelie gehoord hebben, benader je anders dan een zoveelstegeneratie-gemeente. Dat zal iedereen toch wel met mij eens zijn?

Die redenering maakt wel dat nieuwelingen in een zoveelstegeneratiegemeente het bijzonder moeilijk zullen hebben. Daar zit echt een gigantisch probleem.

[Valcke]

Je ziet in de preken in het NT dat de apostelen als het ware 'de hele Bijbel' (toen nog alleen OT) doorgaan en geen speciale 'preekonderwerpen' daaruit isoleren.
Het lijkt me dat elk gedeelte uit OT of NT als 'preekstof' kan fungeren.
Daarbij is het natuurlijk wel van belang welk publiek je voor je hebt: mensen die nog nooit het Evangelie gehoord hebben, benader je anders dan een zoveelstegeneratie-gemeente. Dat zal iedereen toch wel met mij eens zijn?

Daar ben ik het deels mee eens.

Met de eerste zin echter niet helemaal: de Heere Jezus en de apostelen gaan wel degelijk thematisch te werk. Daarbij citeren zij gedeelten uit het OT die daarbij passend zijn. Verder vinden we in de brieven veel vaste thema's betreffende de Persoon van de Heere Jezus en de leer der zaligheid. Verder is de verhouding van wet en Evangelie ook een vast thema voor de apostelen (wat natuurlijk ook een deel is van de leer der zaligheid). Veel van de thema's die de apostelen gebruikten, zijn m.i. ook nu van uitermate groot belang voor de prediking.

[DDD]

@Pierre27:

Een preekmodel waarin de visie van de predikant op wedergeboorte de toelichting bij het bepreekte schriftgedeelte bepaalt.

@Valcke:
B. Ik heb niet zoiets gesteld. Een dominee mag van mij over alles preken, mits de preek uit de Bijbel opkomt en de predikant daarbij alle contextuele aspecten in acht neemt.

Ik heb wel gesteld dat ik niet zou weten waar Jezus over de wedergeboorte preekte, laat staan in het kader van een oproep tot geloof.

In Johannes 6 spreekt Jezus vanaf 43 tegen de Farizeeen. Een groot deel daarvan beging de zonde tegen de heilige Geest. De discipelen luisteren mee. Welk deel je uit Johannes 7 bedoelt, is mij onduidelijk. Als je vindt dat dit over de wedergeboorte gaat, ben ik het in zeker opzicht wel met je eens, maar dan is de spraakverwarring wel compleet. Want Jezus noemt helemaal de wedergeboorte niet. Dit is juist een uitstekend voorbeeld wat ik bedoel.

Dat Jezus over de wedergeboorte gepreekt heeft, heb ik nog niet gezien, ook niet in jouw punt 3. Maar ik zeg niet dat dat niet zou kunnen. Er is niets mis mee, maar het gaat snel mis.

[Valcke]

@Valcke:
B. Ik heb niet zoiets gesteld. Een dominee mag van mij over alles preken, mits de preek uit de Bijbel opkomt en de predikant daarbij alle contextuele aspecten in acht neemt.

Dan zou je ook moeten stoppen met zoveel accent te leggen op de vraag waarover de Heere Jezus precies wel en precies niet preekte, wat het verschil is tussen een gesprek en een preek, wat theologisch is en niet theologisch, enz. Door al deze dingen te blijven benoemen, suggereer je wel degelijk (en meer dan dat) dat dit belangrijk is voor de vraagstelling waarover gepreekt moet worden.

Ik heb wel gesteld dat ik niet zou weten waar Jezus over de wedergeboorte preekte, laat staan in het kader van een oproep tot geloof.

Misschien kun je die stelling nu eens laten varen, want dat is al meerdere malen weerlegd, zelfs aan het begin van de discussie. In Johannes 6 blijkt het uit vele plaatsen, het doortrekt in feite de prediking van de Heere Jezus. In vs. 63 en vs. 65 wordt het ook expliciet genoemd. "De Geest is het Die levend maakt." Kt: "Dat is, hetgeen Ik met de voorgaande woorden wil te kennen geven, moet geestelijk verstaan worden, van een geestelijk eten; hetwelk door de kracht Mijns Geestes teweeggebracht wordt, en datzelve brengt het leven voort."

Welk deel je uit Johannes 7 bedoelt, is mij onduidelijk.

Het stond expliciet in mijn post aan jou: vs. 38 en 39 bv. [Wanneer je alleen diagonaal leest, gaat een discussie als deze echt niet werken.] In beide hoofdstukken vinden we ook oproepen tot geloof.

Verder noemde ik eerder ook Johannes 5:21-25 waar geloof en wedergeboorte beide door de Heere Jezus geleerd worden en dit dicht bij elkaar staat. Idem Johannes 1:12, 13 waarin verhouding van geloof en wedergeboorte tot elkaar genoemd worden (weliswaar niet woorden van de Heere Jezus, maar wel woorden van de evangelist Johannes die het kennelijk nodig vond dit in zijn introductie reeds te benoemen).

[pierre27]

@Pierre27:

Een preekmodel waarin de visie van de predikant op wedergeboorte de toelichting bij het bepreekte schriftgedeelte bepaalt.

@Valcke:
B. Ik heb niet zoiets gesteld. Een dominee mag van mij over alles preken, mits de preek uit de Bijbel opkomt en de predikant daarbij alle contextuele aspecten in acht neemt.

Ik heb wel gesteld dat ik niet zou weten waar Jezus over de wedergeboorte preekte, laat staan in het kader van een oproep tot geloof.

In Johannes 6 spreekt Jezus vanaf 43 tegen de Farizeeen. Een groot deel daarvan beging de zonde tegen de heilige Geest. De discipelen luisteren mee. Welk deel je uit Johannes 7 bedoelt, is mij onduidelijk. Als je vindt dat dit over de wedergeboorte gaat, ben ik het in zeker opzicht wel met je eens, maar dan is de spraakverwarring wel compleet. Want Jezus noemt helemaal de wedergeboorte niet. Dit is juist een uitstekend voorbeeld wat ik bedoel.

Dat Jezus over de wedergeboorte gepreekt heeft, heb ik nog niet gezien, ook niet in jouw punt 3. Maar ik zeg niet dat dat niet zou kunnen. Er is niets mis mee, maar het gaat snel mis.

Dank DDD, de noodzaak van wedergeboorte ontken je dus niet?

[DDD]

@Pierre27:
Nee natuurlijk niet. Wat een rare vraag.

@Valcke:
Ik vind het juist heel belangrijk om dat accent wel te leggen. Ik heb ook nog niets gelezen dat mij ertoe brengt om daarop terug te komen. Natúúrlijk is dat heel belangrijk om te bepalen waarover gepreekt moet worden. Veel preken gaan al voor een deel niet over de schriftlezing, dat ten eerste. En bovendien hebben veel dominees een heel beperkte tekstkeuze.

Om te bezien hoe preken behoren te zijn, moeten wij in eerste instantie kijken naar preken in de Bijbel. En vervolgens mag de predikant op die manier over iedere bijbeltekst preken, maar niet steeds over dezelfde. En een twistgesprek is mijns inzien géén goed referentiekader om de inhoud van een preek te beoordelen, behalve dan als die preek over een ruzie, discussie of gewoon over dat schriftgedeelte gaat.

Ik las heel goed de verzen 37 en 38 van hoofdstuk 7. Maar daar staat niet zoiets. Het woord wedergeboorte komt er niet eens in voor. En in hoofdstuk 6 is het geen preek, maar een twistgesprek met de Farizeeën. Dat geldt ook voor Johannes 5 na vers 19.

Dat ligt er niet aan dat ik niet goed lees, want ik heb dit allebei al eerder geschreven. Ons verschil van mening is hoofdzakelijk of je een twistgesprek als voorbeeld moet gebruiken voor een preek.