De kleine lettertjes van het Evangelie

[Cyrillus]

Je ziet hier nu een hele gevaarlijke tendens opkomen, die helaas ook steeds meer in de refo-gezindte voorkomt.
De tendens van: natuurlijk belijden we de hele Schrift, maar ik hoor wel liever het ene dan het andere. Want 'het andere' werpt alleen maar drempels op, dus ja, het is beter alleen 'het ene' te noemen. Dat hoor ik dan ook veel liever ondanks dat 'het andere' natuurlijk ook wel waar is, maar ja, overal is een tijd voor. En o wee als dan in een preek het een keer teveel over 'het andere' gaat, dan is er opeens plotsklaps 'geen tijd' voor, nee, dan zijn het opeens drempels die opgeworpen worden. En het moet toch o zo pastoraal zijn.
Maar het gaat er niet om wat wij het liefste horen, het gaat er om dat de volle raad Gods verkondigd wordt. Dat is naar Schrift en belijdenis! Er hoeft niets verzwegen te worden.
Ik heb medelijden met mensen die het vooral druk hebben met schoppen tegen een prediking die naar eigen dunk drempels opwerpt voor een ander en zelf 'het ene' liever hoort dan 'het andere'.

Eens, Gods deugden worden gerangschikt en over de meeste moet zo weinig mogelijk gesproken worden. De verkondiging van de volle raad Gods gaat over in een boodschap van wat mensen oren graag willen horen. Zorgelijk!

"En het moet toch o zo pastoraal zijn."
Volgens de Bijbel noemt Jezus Zichzelf de Goede Herder. Weet wat je zegt. Definitie van pastoraal is: het juiste woord te rechter tijd.

Die Goede Herder zoekt wel schapen op die verloren zijn... Niet schapen die nooit hebben ingeleefd dat zij verdwaald zijn in het moeras van de zonde en menen dat zij vanuit zichzelf wel terug kunnen keren in de schaapskooi.

Ik ga hier niets meer van zeggen hoor. Zou je dit niet bespreken met je predikant? Die leert het echt anders.

[J.C. Philpot]

Die Goede Herder zoekt wel schapen op die verloren zijn... Niet schapen die nooit hebben ingeleefd dat zij verdwaald zijn in het moeras van de zonde en menen dat zij vanuit zichzelf wel terug kunnen keren in de schaapskooi.

Je verwoord het ongelukkig.

De Goede Herder zoekt alleen maar schapen op die menen dat het wel meevalt, en dat zij vanuit zichzelf wel terug kunnen keren in de schaapskooi, onwillige schapen die niets hebben en kunnen. Maar doet ze inleven dat dat zo is, en ontdekt ze aan hun schuld en nood. En brengt ze zo bij Zichzelf.

[Guy]

Hij verspreidt Zijn Koninklijke afkondiging in de wereld door middel van Zijn
Evangelieboodschappers. De inhoud ervan is dat wie ook maar tot Hem zal komen
en zich door het geloof met Hem als het Verbondshoofd zal verenigen,
onmiddellijk daarin ontvangen zal worden en een recht zal hebben op alle
voorrechten ervan: "Gaat heen in de gehele wereld; predikt het Evangelie allen
kreaturen. Die geloofd zal hebben en gedoopt zal zijn, zal zalig worden", Markus
16: 15-16. Daarin wordt het verbond openbaar gemaakt en in Zijn Naam
aangeboden aan elke zondaar van de mensheid tot wiens oren de stem ervan komt.
Zij worden geroepen en bevolen om erin te komen en zich te onderwerpen aan
Zijn koninklijke scepter. Zijn roeping en aanbod is hun volmacht om te komen.
Zijn bevel verplicht hen, zodat zij niet kunnen weigeren dan alleen in opstand
tegen en ongehoorzaamheid aan Zijn koninklijke gezag. De beloften worden hun
in onbepaalde zin voorgehouden, zodat wie maar wil ze op zichzelf mag toepassen
door te geloven. De afkondiging van de Koning laat zich niet in met de geheimen
van de eeuwige verkiezing om die te openbaren. Maar de verbondsbeloften, die
onfeilbaar vervuld zullen worden in sommigen, zijn in Christus' testament
bevestigd als beloften aan zondaren van de mensheid onbepaald, om vervuld te
worden aan allen en een ieder die ze in geloof zullen omhelzen. De verkondiging
ervan is een wettige bekendmaking van het testament.
Deze bekendmaking is het aangewezen middel om het geloof te krijgen en om
zondaren daardoor persoonlijk in het verbond te brengen, want het geloof komt
door het gehoor, Rom. 10: 17. En door de Geest treft het doel in sommigen, door
de genade van het verbond die aan hen in de belofte verzekerd is. Vandaar is het
dat in het verbond, dat op die wijze aan iedereen zonder onderscheid bediend
wordt, bij de bediening gebruik gemaakt wordt van voorwaardelijke
uitdrukkingen, hoewel er in het verbond geen sprake is van voorwaarden in
eigenlijke zin, want die zijn vervuld door Jezus Christus in eigen Persoon. Het
woord van het verbond komt met gelijke volmacht tot uitverkorenen en
niet-uitverkorenen, tot degenen die zeker zullen geloven en tot degenen die
volharden in hun ongeloof.
Het bedienen ervan aan beiden tegelijk in de verkondiging van het Evangelie moet
noodzakelijk gebeuren door de beloften voor te. stellen aan personen onbepaald,
maar die moeten tenslotte uitmonden in voorwaardelijke uitdrukkingen. Zo wordt
het voor de oren van allen verkondigd: "Ik zal u Mij ondertrouwen" en "Ik zal hun
tot een God zijn". De ene die dit gelooft en op zichzelf toepast, wordt daarop met
Christus verenigd en met alle zaligmakende oogmerken in het verbond gebracht.
De ander die evengoed als de ene een geopenbaarde volmacht heeft om te geloven,
gelooft toch niet en krijgt daarom de belofte niet. Welnu, om hetzelfde te zeggen
tegen personen die zo'n verschillend gebruik maken van de woorden van het
verbond, is het vanzelfsprekend dat die woorden moeten uitmonden in
uitdrukkingen als: "Geloof in den Heere Jezus Christus, en gij zult zalig worden"
en "Die gelooft zal hebben, zal zalig worden, maar die niet geloofd zal hebben, zal
verdoemd worden". Ondertussen verschilt het verbond zélf van de vorm in de
uiterlijke bediening ervan.

bron: https://theologienet.nl/bestanden/bosto ... erbond.pdf pag 176/177

De Goede Herder roept een ieder (onbepaald), dus ook de schapen die niet willen.

[Guy]

Zo is de Wet onze tuchtmeester om ons tot Christus te brengen en maakt het geloof in
de Wet plaats voor het geloof in het Evangelie. Niet dat dit wettische geloof of deze
wettische bekering de voorwaarde is van ons welkom tot Christus en het
Genadeverbond: onze toegang tot Christus en het verbond wordt vrij afgekondigd -
zonder dat enige voorwaarden of hoedanigheden van ons vereist worden - om ons als
zondaren van de mensheid te machtigen om in Jezus Christus te geloven, zoals we
reeds eerder gezien hebben. Dat geloof en die bekering zijn echter noodzakelijk om
ons te bewegen en ons op te wekken om gebruik te maken van ons voorrecht van vrije
toegang tot Christus en het verbond, want zonder dat iemand ze in meerdere of
mindere mate heeft, zal hij nooit tot Christus komen of het verbond omhelzen. Het is
net als met een dokter die afkondigt dat hij gratis al de zieken uit zijn woonplaats wil
genezen, wanneer ze van hem gebruik maken. Het is duidelijk dat in dit geval alleen
diegenen van hem gebruik zullen maken die zich bewust zijn van één of andere ziekte
die hen kwelt. Echter, dat gevoel van ziekte is niet de voorwaarde van hun welkom bij
de dokter, noch is het een vereiste voor hem om hen te genezen, maar het is een
vereiste voor hen om gebruik van hem te maken.
Welnu, wanneer u geroepen wordt om het verbond te omhelzen, wordt u indirect - en
als gevolg daarvan - geroepen tot dit geloof in de Wet, namelijk om te geloven dat u
zondaren bent in leven, hart en natuur, verloren en hulpeloos, onder de vloek,
volkomen onmachtig om uzelf te herstellen.
Dit is echter niet het zaligmakende geloof en ook brengt het iemand niet in het
Genadeverbond, want dát is eigen aan een andere manier van geloven, waarover we
nu zullen spreken.

Boston spreekt met 2 woorden: Wet en Evangelie.
Dezelfde bron, pag 201.

[Guy]

Het geloof in het Evangelie dat de zondaar in het verbond brengt
Het zaligmakende geloof dat met Christus verenigt is het geloof in het Evangelie.
Want alleen het Evangelie is de bediening van de rechtvaardigheid, 2 Kor. 3: 9. Hierin
wordt de gerechtigheid geopenbaard "uit geloof tot geloof", geopenbaard om geloofd
te worden, Rom. 1: 17. Het is het enige woord dat zondaren de mededeling doet van
een Zaligmaker, van het verzoenende bloed en van het nieuwe verbond in dat bloed.
Daarom is dit het enige woord waardoor het zaligmakende geloof verwekt wordt in
het hart van een verloren zondaar. In het woord van het Evangelie is de Heere en
Zaligmaker Christus met al Zijn weldaden en Zijn verbond aanwezig en wel om erin
te geloven, zoals blijkt uit Rom. 10: 6-9. Als we dus het woord van het Evangelie door
het geloof ontvangen hebben, dan ontvangen we ook Christus en Zijn verbond, met al
de weldaden ervan. Want het zaligmakende geloof is inderdaad de echo van de levend
gemaakte ziel op het woord van genade dat de zaligheid brengt. Het is een vertrouwen
van het woord van het Evangelie, van de Persoon, namelijk de Zaligmaker, en van de
zaak die daarin voorgesteld wordt om tot zaligheid te geloven: "Gelooft het
Evangelie", Markus 1: 15; "Wie heeft onze prediking geloofd?", Jesaja 53: 1; "Het
horen des geloofs", Gal. 3: 2, Engelse vertaling. Dit is het geloof waardoor we met
Christus verenigd worden, in het Genadeverbond gebracht worden en erin bevestigd
worden tot zaligheid. Dit geloof zullen we verklaren in vier bijzonderheden:
1. Het geloof in Christus' algenoegzaamheid.
2. Het geloof in het Evangelieaanbod.
3. Het geloof in ons recht op Christus.
4. Het geloof als een persoonlijk vertrouwen op de zaligheid

Vervolg op vorig citaat.
Opmerkelijk is dat Boston nergens de onmogelijkheid van niet kunnen geloven opvoert in de bediening van het genadeverbond.
Integendeel, dat stelt hij onder de bediening van de Wet.
Ik zag dat Refojongere dit ook al noemde, maar ik zie eigenlijk weinig van deze onderscheiding terug in deze discussie.
De polemiek is zo hevig en de vrees voor remonstrantisme/Baxterianisme is zo groot dat er mijns inziens behoorlijk wordt doorschoten in het bestrijden van een ruime evangelieboodschap.

[Simon0612]

Mijn post is gericht op de post van Louis2. En wat mijn 'opponenten' daarvan vinden interesseert mij niet.

Absurd. Je beschuldigde mij gisteren van een onchristelijke manier van discussiëren…Hoe noem je dit dan?

[verworpen]

een mogelijk opgeworpen drempeltje....heb je enig idee wat je zegt?? Heb je ooit gesproken met jongeren die het betreft?

En is dit het hele excuus om de zaligheid dan maar volledig te blokkeren?

Geen idee wat je bedoelt.

Laat ik nu de idee hebben dat je me uitstekend begrijpt. De uitspraken van de synode waren helder en niet voor meerderlei uitleg vatbaar. Al jouw bijdragen overziende heb ik niet de vrijheid van geweten om een vervolg te geven. Ik denk in dit verband aan Math 7 vers 6.

Het geheel aan reacties overziend, is de constatering zuur dat kennelijk de belijdenisgeschriften niet meer in de praktijk van het leven functioneren. Dat betreft niet alleen het herlevend palagianisme/remonstrantisme, maar ook de lauwheid en dorheid van het orthodoxe of rechtzinnige deel van kerkelijk Nederland.

Ik zou toch denken dat er niet een drempeltje wordt opgeworpen, maar een torenhoge keerwand gebouwd wordt door:
- uit te spreken dat de prediking een menselijke activiteit en werkzaamheid is en wat gepreekt moet worden onderworpen is aan het oordeel van het menselijk verstand,
- Gods heiligheid en rechtvaardigheid netjes op te bergen achter Gods barmhartigheid door te kiezen voor een prediking van beloften die voor iedereen gelden, geen kenmerken vooraf.
- de zekerheid van het geloof te ondermijnen door de bewuste rechtvaardigmaking niet noodzakelijk te verklaren, en de opbouw van het geloof te leggen in een menselijk activisme dat past in een stelsel van kenmerken.

Het staat alles ver af van de gezonde leer. En waar de gehoorzaamheid waar ds. Paauwe op wees ontbreekt, maakt het inderdaad niet meer uit of men vrijzinnig, dan wel rechtzinnig is, dan wel of men een dwaalleer volgt.

[Cyrillus]

Mijn post is gericht op de post van Louis2. En wat mijn 'opponenten' daarvan vinden interesseert mij niet.

Absurd. Je beschuldigde mij gisteren van een onchristelijke manier van discussiëren…Hoe noem je dit dan?

Het antwoord van iemand die achter zijn mening staat? Het antwoord van iemand die herkent wat degene zegt aan wie de post gericht is? Echt, je mag mijn antwoord ook onchristelijk vinden. Ik vind het allemaal best. Maar ik denk niet dat het slim is hier verder op in te gaan. De moderatoren zijn wat gevoelig op dit moment.

[Zita]

Je ziet hier nu een hele gevaarlijke tendens opkomen, die helaas ook steeds meer in de refo-gezindte voorkomt.
De tendens van: natuurlijk belijden we de hele Schrift, maar ik hoor wel liever het ene dan het andere. Want 'het andere' werpt alleen maar drempels op, dus ja, het is beter alleen 'het ene' te noemen. Dat hoor ik dan ook veel liever ondanks dat 'het andere' natuurlijk ook wel waar is, maar ja, overal is een tijd voor. En o wee als dan in een preek het een keer teveel over 'het andere' gaat, dan is er opeens plotsklaps 'geen tijd' voor, nee, dan zijn het opeens drempels die opgeworpen worden. En het moet toch o zo pastoraal zijn.
Maar het gaat er niet om wat wij het liefste horen, het gaat er om dat de volle raad Gods verkondigd wordt. Dat is naar Schrift en belijdenis! Er hoeft niets verzwegen te worden.
Ik heb medelijden met mensen die het vooral druk hebben met schoppen tegen een prediking die naar eigen dunk drempels opwerpt voor een ander en zelf 'het ene' liever hoort dan 'het andere'.

Eens, Gods deugden worden gerangschikt en over de meeste moet zo weinig mogelijk gesproken worden. De verkondiging van de volle raad Gods gaat over in een boodschap van wat mensen oren graag willen horen. Zorgelijk!

"En het moet toch o zo pastoraal zijn."
Volgens de Bijbel noemt Jezus Zichzelf de Goede Herder. Weet wat je zegt. Definitie van pastoraal is: het juiste woord te rechter tijd.

Die Goede Herder zoekt wel schapen op die verloren zijn... Niet schapen die nooit hebben ingeleefd dat zij verdwaald zijn in het moeras van de zonde en menen dat zij vanuit zichzelf wel terug kunnen keren in de schaapskooi.

Er moet bij jou wel heel wat van de mens bij.

[Tiberius]

Je ziet hier nu een hele gevaarlijke tendens opkomen, die helaas ook steeds meer in de refo-gezindte voorkomt.
De tendens van: natuurlijk belijden we de hele Schrift, maar ik hoor wel liever het ene dan het andere. Want 'het andere' werpt alleen maar drempels op, dus ja, het is beter alleen 'het ene' te noemen. Dat hoor ik dan ook veel liever ondanks dat 'het andere' natuurlijk ook wel waar is, maar ja, overal is een tijd voor. En o wee als dan in een preek het een keer teveel over 'het andere' gaat, dan is er opeens plotsklaps 'geen tijd' voor, nee, dan zijn het opeens drempels die opgeworpen worden. En het moet toch o zo pastoraal zijn.
Maar het gaat er niet om wat wij het liefste horen, het gaat er om dat de volle raad Gods verkondigd wordt. Dat is naar Schrift en belijdenis! Er hoeft niets verzwegen te worden.
Ik heb medelijden met mensen die het vooral druk hebben met schoppen tegen een prediking die naar eigen dunk drempels opwerpt voor een ander en zelf 'het ene' liever hoort dan 'het andere'.

Wat me (in dit topic) wel opvalt, is dat vrijwel niemand tegen de prediking schopt waar hij/zij zelf onder zit.
Dus blijkbaar is vrijwel iedereen daar tevreden over.
Dat is dan weer mooi om te lezen.

[Tiberius]

Die Goede Herder zoekt wel schapen op die verloren zijn... Niet schapen die nooit hebben ingeleefd dat zij verdwaald zijn in het moeras van de zonde en menen dat zij vanuit zichzelf wel terug kunnen keren in de schaapskooi.

Ik denk dat we deze zienswijze wel als drempel kunnen noteren.

[Guy]

Die Goede Herder zoekt wel schapen op die verloren zijn... Niet schapen die nooit hebben ingeleefd dat zij verdwaald zijn in het moeras van de zonde en menen dat zij vanuit zichzelf wel terug kunnen keren in de schaapskooi.

Alle schapen zijn verloren, of ze het inleven of niet...

[Refojongere]

Daar herken ik me niet in dat ik me prima thuis voel onder de eigen prediking. Ik schop er niet tegen, maar zie met leedwezen aan dat de Wet en de onmogelijkheid van de mens te weinig aan bod komt in de GB prediking. Anderzijds bedroeft het met dat er zo verschrikkelijk hard gehamerd wordt op de onmogelijkheid door de rechterzijde, waar men toch al zo bang is zichzelf te bedriegen dan wel lijdelijk is.

Ik vond de post van Ad Anker op het artikeldeel van ds. Van Brummelen hoopgevend en zoek naar wat samenbindt.

Ook zie ik dat Wet en Evangelie vermengd worden, zelfs zo dat alleen maar ontdekte schapen zouden worden gezocht door de Goede Herder.

[Cyrillus]

een mogelijk opgeworpen drempeltje....heb je enig idee wat je zegt?? Heb je ooit gesproken met jongeren die het betreft?

En is dit het hele excuus om de zaligheid dan maar volledig te blokkeren?

Geen idee wat je bedoelt.

Laat ik nu de idee hebben dat je me uitstekend begrijpt. De uitspraken van de synode waren helder en niet voor meerderlei uitleg vatbaar. Al jouw bijdragen overziende heb ik niet de vrijheid van geweten om een vervolg te geven. Ik denk in dit verband aan Math 7 vers 6.

Het geheel aan reacties overziend, is de constatering zuur dat kennelijk de belijdenisgeschriften niet meer in de praktijk van het leven functioneren. Dat betreft niet alleen het herlevend palagianisme/remonstrantisme, maar ook de lauwheid en dorheid van het orthodoxe of rechtzinnige deel van kerkelijk Nederland.

Ik zou toch denken dat er niet een drempeltje wordt opgeworpen, maar een torenhoge keerwand gebouwd wordt door:
- uit te spreken dat de prediking een menselijke activiteit en werkzaamheid is en wat gepreekt moet worden onderworpen is aan het oordeel van het menselijk verstand,
- Gods heiligheid en rechtvaardigheid netjes op te bergen achter Gods barmhartigheid door te kiezen voor een prediking van beloften die voor iedereen gelden, geen kenmerken vooraf.
- de zekerheid van het geloof te ondermijnen door de bewuste rechtvaardigmaking niet noodzakelijk te verklaren, en de opbouw van het geloof te leggen in een menselijk activisme dat past in een stelsel van kenmerken.

Het staat alles ver af van de gezonde leer. En waar de gehoorzaamheid waar ds. Paauwe op wees ontbreekt, maakt het inderdaad niet meer uit of men vrijzinnig, dan wel rechtzinnig is, dan wel of men een dwaalleer volgt.

Pfff, ik zal proberen hier op in te gaan. Allereerst, ik wist echt niet wat je bedoelde. Je dicht mij denk ik meningen toe, die ik niet onderschrijf. En dan herken ik dat ook niet zo snel.
In de breedte van kerk deel ik je zorg over pelagianisme/remonstrantisme, en dorheid aan de orthodoxe kant. Maar vervolgens lees ik een aantal opmerkingen waar ik niet zo mee uit de voeten kan of misschien van jou kant niet goed begrijp. Daarom wat vragen /opmerkingen:
1) prediking is toch altijd een menselijke activiteit? Zelfs de Bijbel is door menselijke activiteit ontstaan. Wel onder leiding van de Heilige Geest natuurlijk, maar dat sluit menselijk verstand toch niet uit? Een predikant moet toch rekening houden met zijn hoorders? De leeftijd, kennis, wat er speelt in de gemeente. Daar moet hij zijn preek toch op afstemmen? Als er jonge plantjes in de gemeente zitten dan hou je toch geen donderpreek? Dan geef je toch de melk van het Evangelie? Dat zijn verstandelijke beslissingen.
2) Bedoel je dat je als hoorder niet voetstoots mag aannemen dat de gepreekte beloften voor jou zijn, als belofte dus? (ik druk mij zo uit omdat ik uiteraard de algemene verzoeningsleer niet onderschrijf). Vergelijk de doop, is de belofte daar uitgesproken niet voor alle gedoopten? Wat voor kenmerken vooraf bedoel je?
3) Wat bedoel je met bewuste rechtvaardigmaking in dit verband? De zekerheid van het geloof bestaat niet anders dan door het geloof. En als wij een waar geloof hebben, dan zijn we ons bewust van het feit dat Hij ons rechtvaardig heeft verklaard. En ons bewust van onze dagelijkse zonden. Maar wie ontkent dit dan? De zin over de opbouw van het geloof door kenmerken begrijp ik niet goed.

[Ouderling]

Je ziet hier nu een hele gevaarlijke tendens opkomen, die helaas ook steeds meer in de refo-gezindte voorkomt.
De tendens van: natuurlijk belijden we de hele Schrift, maar ik hoor wel liever het ene dan het andere. Want 'het andere' werpt alleen maar drempels op, dus ja, het is beter alleen 'het ene' te noemen. Dat hoor ik dan ook veel liever ondanks dat 'het andere' natuurlijk ook wel waar is, maar ja, overal is een tijd voor. En o wee als dan in een preek het een keer teveel over 'het andere' gaat, dan is er opeens plotsklaps 'geen tijd' voor, nee, dan zijn het opeens drempels die opgeworpen worden. En het moet toch o zo pastoraal zijn.
Maar het gaat er niet om wat wij het liefste horen, het gaat er om dat de volle raad Gods verkondigd wordt. Dat is naar Schrift en belijdenis! Er hoeft niets verzwegen te worden.
Ik heb medelijden met mensen die het vooral druk hebben met schoppen tegen een prediking die naar eigen dunk drempels opwerpt voor een ander en zelf 'het ene' liever hoort dan 'het andere'.

Eens, Gods deugden worden gerangschikt en over de meeste moet zo weinig mogelijk gesproken worden. De verkondiging van de volle raad Gods gaat over in een boodschap van wat mensen oren graag willen horen. Zorgelijk!

"En het moet toch o zo pastoraal zijn."
Volgens de Bijbel noemt Jezus Zichzelf de Goede Herder. Weet wat je zegt. Definitie van pastoraal is: het juiste woord te rechter tijd.

Klopt.
Dat houdt in dat de hoorders van Johannes de Doper niet heel gelukkig geweest zijn toen ze met adderengebroedsel aangesproken werden en de preek die hij daarna hield. Misschien hoorden ze liever wel wat anders.