Dodenherdenking

[Maanenschijn]

Ik denk dat dodenherdenking en het gewicht wat je er aan geeft ook te maken heeft met historie en verbondenheid met de oorlog.
Enkele jaren geleden ben ik naar de begrafenis geweest van de laatste nog levende Jodin die ondergedoken is geweest bij onze familie. Al die jaren is er contact geweest, kennen we hun familiegeschiedenis, zijn we aanwezig bij bar/bat mitswa, huwelijken en geboorten etc. Met die contacten is ook de oorlog en verschrikking daarvan levend gebleven.
Het zou voor mijn grootouders en ouders onbestaanbaar zijn om op 4 mei geen of weinig aandacht te schenken aan de verschrikkingen van de oorlog en om 20.00 uur niet stil te zijn. Ik weet overigens zeker dat mijn grootvader dat heel graag in de kerk zou hebben gedaan

[Bertiel]

Ik denk zeker ook dat de kerk een goede plaats is om de dodenherdenking een plaats te geven.
Maar juist de saamhorigheid die ik ervaar van met z'n allen naar het monument geef ik ook veel waarde!

De laatste keer dat het op zondag was, vond ik het enorm jammer hoe er met dodenherdenking in de kerk werd omgegaan.
Geen eens 2 minuten stilte, niet staan, etc... Zorg dan dat je klaar bent om die tijd (waren om 18:30 begonnen) en geef dan na de zegen het Wilhelmus op.

De kerk waar ik nu zit is om 19:30 uit, dus dat past prima.

[parsifal]

Het is niet altijd ideaal om iets te onderbreken om 8 uur. Ja een trein kan stoppen. Als ik het me goed herinner was tijdens een damtoernooi dat ik als tiener speelde een ronde op 4 mei en was het niet onwaarschijnlijk dat de partij om 8 uur nog bezig zou zijn. Er werd toen (als ik het me goed herinner) door de deelnemers 2 minuten stilte gehouden voor de partijen. Als je zo hard aan het denken bent kun je je concentratie niet makkelijk op iets anders richten gedurende 2 minuten (en stil is het toch al). Hetzelfde zal voor werk gelden waarvoor je je hard moet concentreren of zelfs huiswerk doen net voor de twee minuten stilte. Of inderdaad een kerkdienst.

[DDD]

Het hoeft ook niet ideaal te zijn. De kampen waren ook niet ideaal. Soms is de zondag niet ideaal, qua weer bijvoorbeeld. Dat is niet allesbeslissend. Het is belangrijk om voor alles een bestemde tijd te hebben.

Ik vind het persoonlijk schaamteloos om op dodenherdenking een doordeweekse dienst te houden. Ik zou mij goed kunnen voorstellen dat zo'n voorganger bevraagd wordt op zijn opvattingen over ds. G.H. Kersten, maar ik zie dat er hier op het forum ook verschillend over gedacht wordt.

[Herman]

Waarom moet je iemand anders zijn opvattingen kwalificeren als 'schaamteloos' en een dag of wat geleden als 'overdreven vroom'. Ik vind zulke kwalificaties blijk geven van verachting van andermans gedrag. Wees gewoon respectvol. Dat is nergens voor nodig.

[DDD]

Het laatste was een vraag. Het eerste is mijn voorlopige conclusie nadat ik alles heb gelezen.

Verachting is niet helemaal het juiste woord. Ik vind het vooralsnog moreel onzuiver en onrespectvol.

[refo]

Er is een boekje dat heet: Waarom de tram stilstond.
Vlak na de oorlog stond alles even 2 minuten stil op 4 mei. Langzamerhand begint het idee van de noodzaak daarvan verwateren.

Maar compromissen zijn nog altijd mogelijk. Om precies 20:00 zegt de predikant: we houden 2 minuten stilte om de gevallenen te gedenken. Gaat u aub staan, als u kunt. Vervolgen zingen we 2 verzen van ons volkslied.

Ik zie overigens de belangstelling voor herdenkingsbijeenkomsten op 4 mei toenemen. De treinen staan trouwens nog steeds 2 minuten stil.

In Gouda was het op de markt ook veel voller. En het was eindelijk weer de burgemeester die een toespraak hield. En we zongen 2 verzen van het Wilhelmus. Dat was ook al lang geleden. Zal te maken hebben met de afkomst (niet: de partij) van de burgemeester.

[Herman]

Ik vind het overigens - onder de huidige oorlogsomstandigheden - een redelijke vraag om met elkaar niet de doden van 1940-1945 onder ogen te zien, maar de dood anno 2022 en volgende jaren. De bereidheid om je leven in de waagschaal te zetten voor het eigen land ligt op 17%. Wat leert de samenleving dan precies over vrijheid en over je leven offeren?
Voor het eerste ga je naar een memorial, maar voor het tweede moet je toch in de kerk zijn.