De Achterkrant

[Lecram]

Lecram,


Omdat Gods Woord er is, omdat Gods beloften er zijn, daarom is er de mogelijkheid en de grond dat wij ons bekeren. Daar roept Gods Woord ons ook toe op. Maar dat is toch echt wat anders dan een ongelovige laten pleiten op de beloften.

Naar mijn bescheiden mening maak jij hier een tegenstelling die er niet is. Het feit dat God zijn Woord heeft toebetrouwd en daarmee de beloften, geeft ons de vrijmoedigheid om erop te pleiten. Als bezitters? Nee, als behoeftige armen. Want het is alles uit Hem.

[Lecram]

het nieuwe verbond is juist dat wij terug mogen keren naar de God van het verbond. schrijf je

Wij keren echt niet terug zonder dat de HG ingrijpt!
Toen wij gezondigd hadden, werden we geestelijk onwillig en onmachtig om terug te keren tot God. We willen dus ook echt niet terug! Je gaat er trouwens m.i. ook vanuit dat het genadeverbond i.p.v. het werkverbond is gekomen. Naar mijn mening is het genadeverbond er van eeuwigheid.

Dan mag jij Genesis 3:15 nog eens uitleggen.

Ik heb overigens nergens ontkend dat we nooit terugkeren zonder het werk van de Heilige Geest (ik neem aan dat je dat met HG.bedoelt, je schrijft toch ook niet HJ voor de Heere Jezus??)

Ik ben overigens benieuwd waar jij het vandaan haalt dat het genadeverbond van eeuwigheid is.

Ik snap de logica niet als je stelt dat het genadeverbond niet in plaats van de werkverbond is gekomen. Zouden er dan twee verbonden parallel hebben gelopen?

Sorry voor HG. Inderdaad is het niet netjes.

2-8. Want dit is geweest de gans vrije raad, de genadige wil en het voornemen van God den Vader, dat de levendmakende en zaligmakende kracht van den dierbaren dood Zijns Zoons zich uitstrekken zou tot alle uitverkorenen, om die alleen met het rechtvaardigmakend geloof te begiftigen, en door ditzelve onfeilbaar tot de zaligheid te brengen; dat is: God heeft gewild, dat Christus door het bloed Zijns kruises (waarmede Hij het nieuwe verbond bevestigd heeft), uit alle volken, stammen, geslachten en tongen, diegenen allen, en die alleen, krachtiglijk zou verlossen, die van eeuwigheid tot de zaligheid verkoren, en van den Vader Hem gegeven zijn; hen zou begiftigen met het geloof, hetwelk Hij hun, gelijk ook andere zaligmakende gaven des Heiligen Geestes, door Zijn dood heeft verworven; en hen van al hun zonden, zowel de aangeborene als de werkelijke, zowel na als vóór het geloof begaan, door Zijn bloed zou reinigen, tot het einde toe getrouwelijk bewaren, en ten laatste zonder enige vlek en rimpel heerlijk voor Zich stellen.

Met alle respect MV, ik heb het idee dat we langs elkaar heenpraten. Ik sta volledig achter dit artikel.

Jij koppelt het zijn in het genadeverbond en geloof aan elkaar vast.
Ik geloof, op grond van Gods Woord, dat het genadeverbond breder is en ook ongelovigen deel uitmaken van het genadeverbond.

[Afgewezen]

Lecram,


Omdat Gods Woord er is, omdat Gods beloften er zijn, daarom is er de mogelijkheid en de grond dat wij ons bekeren. Daar roept Gods Woord ons ook toe op. Maar dat is toch echt wat anders dan een ongelovige laten pleiten op de beloften.

Naar mijn bescheiden mening maak jij hier een tegenstelling die er niet is. Het feit dat God zijn Woord heeft toebetrouwd en daarmee de beloften, geeft ons de vrijmoedigheid om erop te pleiten. Als bezitters? Nee, als behoeftige armen. Want het is alles uit Hem.

Het lastige met dit soort discussies is, dat je vaak langs elkaar heen praat. Het gaat mij om een bepaald soort 'ligging', waar tegen willekeurig iedereen gezegd wordt: pleit maar op de belofte. En dat kan m.i. niet. Want als iemand onbekeerd is (en daar ook niet mee zit), zeg je in zo'n geval tegen een verbondsbreker dat hij God maar moet herinneren aan Zijn belofte. Dat is toch ongepast? Het gaat mij om dat soort gebruik van het woord pleiten.
Wanneer het woord gebruikt wordt als een smeken om, vind ik het wat anders. Maar laten we alsjeblieft niet vergeten dat God óns moet herinneren aan wat wij schuldig zijn aan Hem en wij Hem niet moeten herinneren aan wat Hij schuldig zou zijn aan ons.
Snap je mijn punt?

[Unionist]

In zijn laatste rondzendbrief schrijft Ds. Hegger het volgende:

GELOVEN IS OOK BLIND GEHOORZAMEN AAN GODS BEVEL
Een duidelijk voorbeeld daarvan is Abraham. Hij kreeg de opdracht om zijn zoon Izaak te slachtofferen. Maar dat was nu juist de zoon van de belofte. God had Abraham beloofd dat hij via die jongen de vader zou worden van een talrijk nageslacht.
Abraham heeft toen niet gezegd: “Dat bevel klopt niet. Eerst belooft Hij dat ik door Izaak de vader van een groot volk zal worden, en daarna beveelt Hij mij die zoon van mij te doden. Dat is een innerlijke tegenspraak. Ik weiger Hem te gehoorzamen.” Of nog erger: “In een God die zulke wrede en onzinnige bevelen geeft, kan ik niet meer geloven.”

Ds. Huisman zei hierover: “Eén van Gods kinderen heeft over deze geschiedenis het volgende geschreven: ‘Heere, het is mijn zaak om te gehoorzamen en het is Uw zaak om Uw belofte te vervullen.’” Daarna vervolgt hij: “Geliefden, daar begint de bevrijding. Daar houden al die ach’s en die ja, maar’s en die och toch’s op” (Geen ander Evangelie, II, p. 107).
Jezus heeft bevolen: “Bekeert u en gelooft!” (Markus 1:15). In sommige kringen weigert men pertinent te gehoorzamen aan dat bevel. Ze zeggen: ‘Maar elders bijv. in Joh. 6:44 en 65 zegt Jezus dat de bekering en het geloof je gegeven moet worden.’ Zou het niet beter zijn om tegen de Here te zeggen: “Het is mijn zaak om te gehoorzamen, en het is Uw zaak om te weten dat uw bevel aan mij om in U te geloven niet tegenspraak is met wat U zegt in Joh. 6:44 en 65.”
Ze stellen het zelfs voor dat hij die aan het bevel van de Here in Markus 1:15 gehoorzaamt, met een ingebeelde hemel naar de hel gaat!!! Wat een enorme verantwoordelijkheid laden dergelijke predikers op zich. In feite sporen ze de kerkgangers aan om niet aan het bevel van de Here te gehoorzamen.
En wat doen ze dan met Rom. 1:5? Daar heeft Paulus het over ‘gehoorzaamheid van het geloof’. Geloven is dus niet alleen een gave van God, maar ook een zaak van gehoorzaamheid van ons. Hoe die twee met elkaar te rijmen zijn, weet ik niet. Maar dat is een zaak van God.
Tot mijn grote verbazing las ik in een streng orthodox blad wat je moet doen, nadat je in de Bijbel hebt gelezen wat geloven is. “En dan afwachten? Inderdaad, verlangend wachten totdat Hij persoonlijk tot jou spreekt.” Maar is dat dan niet een oproep tot ongehoorzaamheid aan het bevel van Jezus: “Bekeert u en gelooft”. Toen Jezus Zijn hoorders tot het geloof in Hem opriep, was dat dan geen persoonlijk spreken tot hen? En als wij nu die oproep van hem lezen, spreekt Hij dan niet persoonlijk tot ons? Hij heeft er toen toch niet aan toegevoegd: “Maar je moet wachten met dat gehoorzamen aan Mijn bevel totdat Ik nog meer persoonlijk tot jou spreek”?
Nog een ander voorbeeld. In Joh. 3:14,15 zegt Jezus: “Gelijk Mozes de slang in de woestijn verhoogd heeft, zo moet ook de Zoon des mensen verhoogd worden, opdat een ieder die gelooft, in Hem eeuwig leven hebbe.” Met die woorden verwijst Hij naar Num. 21:9. Daar wordt gezegd dat ieder die zou opzien naar de koperen slang die Mozes op een paal had geplaatst, genezen zou worden van de dodelijke slangenbeet. Mozes voegde er niet aan toe: “Maar je moet wachten totdat God je ertoe brengt om naar die koperen slang op te zien.” Want het slangenvergif werkt heel snel. Zo is het ook met de slangenbeet van de hof van Eden. We zijn daar allemaal door vergiftigd. En ook bij ons is er haast bij. We kunnen elk moment sterven. En wie vóór zijn dood niet gelovig heeft opgezien naar de levende Slang aan de paal van het kruis, gaat voor eeuwig verloren.

[Houthakker]

Er zijn intussen al aardig wat reacties gekomen op de vragen in deze topic.

Het ging hier om een stukje tekst wat stond op de Achterkrant.
Uit verreweg het merendeel van de reacties maak ik op dat het stukje vrij negatief wordt beoordeeld.

Dan nu terug naar die Achterkrant.
Hebben jullie enig idee hoeveel invloed een dergelijk stukje zal hebben in Nederland?
Rekening houdend met het feit dat de Achterkrant iets nieuws is, en dus de aandacht trekt.
Hoeveel mensen zullen het hebben gelezen?
Misschien wel 50.000.
Wat blijft er hangen van wat mensen in de krant lezen?
En met name: wat blijft er hangen bij mensen wat ze in de krant lezen over het geestelijk leven?

Heel benieuwd naar hoe jullie hier tegenaan kijken.

Groet,
Houthakker.

[Pim]

Als je een klein stukje weglaat is het een prima meditatie wat mij betreft. Ik hoop maar dat deze 95% beter is blijven hangen dan die 5% over dat 'wachten'.

Maandag jl. stelde in de Achterkrant een meisje van 14 jaar de volgende vragen:
Waarom is geloven zo moeilijk? Waarom houdt de duivel je tegen om te geloven? Hij is toch al verslagen?

L. Snoek uit Zeist antwoordde daarop als volgt:
Geloven is voor ons mensen niet moeilijk, maar onmogelijk. Je bent namelijk geestelijk dood, tenzij je door God bent wedergeboren.
Ligt het dan aan de duivel dat je niet kunt geloven? Onder andere: hij wil je namelijk niet kwijt.
Maar een veel belangrijker oorzaak ligt bij jezelf: je onkunde, je onwil, je plezier in de zonde.
Kun jij dan wel zalig worden?
Nee, van jouw kant niet. Wat echter van jouw kan niet kan, kan van Gods kant wel. “De dingen die onmogelijk zijn bij de mensen, zijn mogelijk bij God”. (Lukas 18:27). En daarom is er niets eenvoudiger dan geloven. Je krijgt het, uit genade.
De Heere Jezus zegt als het ware tegen jou en tegen ieder die God zoekt: Laat het nu eens aan Mij over! Geef al dat getob over geloof en bekering nu eens in Mijn handen!
Dat is geloven: in het gebed tot Hem gaan en alles in Zijn handen leggen. Alles, vooral ook je ongeloof en je vuile hart. Waarom juist tot Hem? Hij heeft de duivel verslagen, Hij heeft Zijn bloed gestort. Satan staat jou in de weg, Maar vergeleken met Koning Jezus is hij volkomen machteloos. Bij ieder die naar Gods genadetroon vlucht, kan de duivel niet anders dan knarsetandend erkennen dat Jezus machtiger is dan hij.

Weet je niet hoe het moet? Dan wordt het tijd dat je je Bijbel opendoet. Daarin staat alles over geloven in Christus. Ga met de woorden die over Hem getuigen naar Hemzelf toe.

Hij zegt: “Wie tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen”(Joh. 6:37).

[Unionist]

Pim,

Dat is bij veel boeken zo. Ik heb een boek van kardinaal Simonis: prachtig boek, maar ja, af en toe gaat het over Maria en de eucharistie. Heel af en toe maar hoor, maar toch denk ik dat de meesten onder ons het niet zouden kopen.

[Afgewezen]

Als je een klein stukje weglaat is het een prima meditatie wat mij betreft. Ik hoop maar dat deze 95% beter is blijven hangen dan die 5% over dat 'wachten'.

Dus niet wachten, maar zelf doen?

[Pim]

Als je een klein stukje weglaat is het een prima meditatie wat mij betreft. Ik hoop maar dat deze 95% beter is blijven hangen dan die 5% over dat 'wachten'.

Dus niet wachten, maar zelf doen?

Wat denk je nou zelf.

[Lecram]

Als je een klein stukje weglaat is het een prima meditatie wat mij betreft. Ik hoop maar dat deze 95% beter is blijven hangen dan die 5% over dat 'wachten'.

Dus niet wachten, maar zelf doen?

Filipensen 2: 12 Alzo dan, mijn geliefden, gelijk gij te allen tijd gehoorzaam geweest zijt, niet als in mijn tegenwoordigheid alleen, maar veelmeer nu in mijn afwezen, werkt uws zelfs zaligheid met vreze en beven:
13 Want het is God, Die in u werkt beide het willen en het werken, naar Zijn welbehagen.

[Corydoras]

Misschien wel even nuttig om de Kanttekeningen erbij te pakken:

44) werkt uws zelfs
Dat is, benaarstigt, bearbeidt, gebruikende de middelen die God tot bevordering derzelve heeft verordineerd.

45) met vreze en beven:
Dat is, met een nederig gevoelen van uzelven en met grote en kinderlijke zorgvuldigheid, vrezende dat gij iets zoudt mogen doen of nalaten, waarmede gij God zoudt mogen vertoornen, of dat ter zaligheid hinderlijk zou mogen zijn. Zie van deze wijze van spreken Ps. 2:11; 1 Cor. 2:3; 2 Cor. 7:15; Ef. 6:5; Hebr. 12:28; 1 Petr. 1:17.

46) Die in u werkt
Dit wordt daarbij gedaan opdat men uit deze voorgaande vermaning niet zou denken of besluiten, dat de mens uit zichzelven en door zijn eigen krachten de zaligheid zou kunnen werken. Zie Filipp. 1:6; 2 Cor. 3:5; Jak. 1:17.

47) het willen
Dat is, niet alleen het kunnen willen, maar ook het willen zelf; den wil krachtiglijk neigende en buigende om het goede te verkiezen, en alzo van onwilligen gewilligen makende, door de kracht des Heiligen Geestes; Joh. 3:5, en Joh. 6:44; Rom. 9:16; 1 Petr. 1:3.

48 ) het werken,
Of, het uitwerken; dat is, het doen en volbrengen van het goede dat men wil.


Maar tegen wie zegt Paulus dit?

Tegen degenen die te allen tijd gehoorzaam geweest zijn, (Namelijk het Evangelie, hetzelve met een waar geloof aannemende, en met een godzaligen wandel belevende, Kantt)

[Pim]

En dan wachten? Inderdaad, verlangend wachten, totdat Hij persoonlijk tot jou spreekt, in het vertrouwen dat Hij dat zal doen op Zijn tijd en op Zijn manier.

Dit is die zin, die ik weggelaten had. Verder vond ik het een prima meditatie:

Het gaat er om dat in het stukje op de Achterkrant een aansporing wordt gegeven, namelijk om te wachten totdat Christus persoonlijk iets tegen je zegt. Verlangend wachten, niet afwachten maar verwachten dus. Mooi gezegd, maar als er niets gebeurt dan is dat dus Christus' schuld, want die heeft niets gezegd. Ik heb tenminste verlangend gewacht....

Als we kijken naar prediking en aansporing, dan hebben we 4 Evangelien waar we kunnen lezen hoe Jezus predikte en aanspoorde. Zei Hij: wacht maar tot er persoonlijk tot je gesproken wordt? Nee, Hij roept op tot geloof en bekering. Wetende dat dit uitdrijft naar Hem met de bede: Heere schenk me geloof en Heere bekeer me.

Laar nou alsjeblieft die klem gewoon staan. God spreekt tot ons ieder persoonlijk door Zijn Woord. En als wij dat niet horen heb Ik, heb JIJ een probleem. (Het probleem is niet dat Hij niet spreekt, maar dat wij niet horen)
En met dat probleem ga je naar de Enige die het oplossen kan, daar bestorm je de hemel mee. Onze God ontfermt zich op 't gebed.

[Lecram]

Misschien wel even nuttig om de Kanttekeningen erbij te pakken:

44) werkt uws zelfs
Dat is, benaarstigt, bearbeidt, gebruikende de middelen die God tot bevordering derzelve heeft verordineerd.

45) met vreze en beven:
Dat is, met een nederig gevoelen van uzelven en met grote en kinderlijke zorgvuldigheid, vrezende dat gij iets zoudt mogen doen of nalaten, waarmede gij God zoudt mogen vertoornen, of dat ter zaligheid hinderlijk zou mogen zijn. Zie van deze wijze van spreken Ps. 2:11; 1 Cor. 2:3; 2 Cor. 7:15; Ef. 6:5; Hebr. 12:28; 1 Petr. 1:17.

46) Die in u werkt
Dit wordt daarbij gedaan opdat men uit deze voorgaande vermaning niet zou denken of besluiten, dat de mens uit zichzelven en door zijn eigen krachten de zaligheid zou kunnen werken. Zie Filipp. 1:6; 2 Cor. 3:5; Jak. 1:17.

47) het willen
Dat is, niet alleen het kunnen willen, maar ook het willen zelf; den wil krachtiglijk neigende en buigende om het goede te verkiezen, en alzo van onwilligen gewilligen makende, door de kracht des Heiligen Geestes; Joh. 3:5, en Joh. 6:44; Rom. 9:16; 1 Petr. 1:3.

48 ) het werken,
Of, het uitwerken; dat is, het doen en volbrengen van het goede dat men wil.


Maar tegen wie zegt Paulus dit?

Tegen degenen die te allen tijd gehoorzaam geweest zijn, (Namelijk het Evangelie, hetzelve met een waar geloof aannemende, en met een godzaligen wandel belevende, Kantt)

Een echt kind van God zou de kanttekeningen niet nodig hebben. Die verstaat immers de dingen die des Geestes Gods zijn.

[Gian]

Misschien wel even nuttig om de Kanttekeningen erbij te pakken:

44) werkt uws zelfs
Dat is, benaarstigt, bearbeidt, gebruikende de middelen die God tot bevordering derzelve heeft verordineerd.

45) met vreze en beven:
Dat is, met een nederig gevoelen van uzelven en met grote en kinderlijke zorgvuldigheid, vrezende dat gij iets zoudt mogen doen of nalaten, waarmede gij God zoudt mogen vertoornen, of dat ter zaligheid hinderlijk zou mogen zijn. Zie van deze wijze van spreken Ps. 2:11; 1 Cor. 2:3; 2 Cor. 7:15; Ef. 6:5; Hebr. 12:28; 1 Petr. 1:17.

46) Die in u werkt
Dit wordt daarbij gedaan opdat men uit deze voorgaande vermaning niet zou denken of besluiten, dat de mens uit zichzelven en door zijn eigen krachten de zaligheid zou kunnen werken. Zie Filipp. 1:6; 2 Cor. 3:5; Jak. 1:17.

47) het willen
Dat is, niet alleen het kunnen willen, maar ook het willen zelf; den wil krachtiglijk neigende en buigende om het goede te verkiezen, en alzo van onwilligen gewilligen makende, door de kracht des Heiligen Geestes; Joh. 3:5, en Joh. 6:44; Rom. 9:16; 1 Petr. 1:3.

48 ) het werken,
Of, het uitwerken; dat is, het doen en volbrengen van het goede dat men wil.


Maar tegen wie zegt Paulus dit?

Tegen degenen die te allen tijd gehoorzaam geweest zijn, (Namelijk het Evangelie, hetzelve met een waar geloof aannemende, en met een godzaligen wandel belevende, Kantt)

Een echt kind van God zou de kanttekeningen niet nodig hebben. Die verstaat immers de dingen die des Geestes Gods zijn.

Zoals je die tekst citeert kan je er natuurlijk een heel verkeerde kant mee op.
Ik geloof dat die tekst in het kader van de heiligmaking bedoelt is.

[Houthakker]

En dan wachten? Inderdaad, verlangend wachten, totdat Hij persoonlijk tot jou spreekt, in het vertrouwen dat Hij dat zal doen op Zijn tijd en op Zijn manier.

(...)
Laar nou alsjeblieft die klem gewoon staan. God spreekt tot ons ieder persoonlijk door Zijn Woord. En als wij dat niet horen heb Ik, heb JIJ een probleem. (Het probleem is niet dat Hij niet spreekt, maar dat wij niet horen)
En met dat probleem ga je naar de Enige die het oplossen kan, daar bestorm je de hemel mee. Onze God ontfermt zich op 't gebed.

Juist gezegd. Er staat ook iets in de Bijbel over geweldigers. Die zouden het Koninkrijk Gods nemen met geweld, meen ik.