Hoe bekeert God mensen?

Afgewezen · Bericht door **Afgewezen** » 24 aug 2005, 22:15

Toch opvallend dat Whitefield ineens dingen mag zeggen, die ik op eigen titel niet zeggen mag.
Bijv. over die onmogelijkheid tot geloven.

Miscanthus · Bericht door **Miscanthus** » 24 aug 2005, 22:22

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
Toch opvallend dat Whitefield ineens dingen mag zeggen, die ik op eigen titel niet zeggen mag.
Bijv. over die onmogelijkheid tot geloven.

:,

goed opgemerkt. Ik had het zelf amper in de gaten.
Wat Whitefield zegt, herken ik.
Zoals jij het zegt, herken ik niet. Daarmee bedoel ik: ik wil het niet proclameren.
ER zijn meerdere mensne die dit forum lezen en ik zou niet willen dat ze moedeloos worden omdat ze dit nog niet meegemaakt of beleefd hebben.
We kunnen dus daar een ander niet mee om de oren slaan, (wat Whitefield hier eigenlijk wel doet), want het staat nergens in de bijbel dat je dat moet beleven.

Afgewezen · Bericht door **Afgewezen** » 24 aug 2005, 23:03

Ik had het zelf amper in de gaten.

Heel apart...

Miscanthus · Bericht door **Miscanthus** » 24 aug 2005, 23:26

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
Ik had het zelf amper in de gaten.
Heel apart...

Doe niet zo verongelijkt! :thu
je voelt je toch niet a....?

plebe · Bericht door **plebe** » 25 aug 2005, 09:06

Wij mensen zijn inderdaad onbekwaam om Christus aan te grijpen, ook onbekwaam te zien hoe totaal verdorven we zijn. Christus is de Bekwame om hen te redden/aan te grijpen die de Vader Hem gegeven heeft! Prijst de Heere! Geloven is niet mijn kunstje, maar de vrucht van Zijn verkiezend welbehagen.
Dan wordt Christus je redder en heiligmaker. Zo heb ik het mogen ervaren.

Miscanthus · Bericht door **Miscanthus** » 25 aug 2005, 11:59

Oorspronkelijk gepost door plebeGeloven is niet mijn kunstje, maar de vrucht van Zijn verkiezend welbehagen.

Prijst de Heere.

Afgewezen · Bericht door **Afgewezen** » 27 aug 2005, 13:21

Neem als voorbeeld de gelijkenis van de verloren zoon. Er is inkeer, er is schuldbesef, er is wederkeer, en hij wordt verzoend met zijn vader.
Dat zijn de constanten die m.i. in elke bekering aanwezig zijn.

Ik ben me ervan bewust dan wanneer je praat over de noodzaak van 'schuldbesef', dit tot misverstanden aanleiding kan geven. Ik bedoel dit: in rechtse kringen wordt altijd sterk aangedrongen op zondebesef. Is dit er niet, tja, dan kun je het eigenlijk wel vergeten.
Zó moet het dus niet uitgelegd worden. Bij de een staat inderdaad een diepe zondekennis op de voorgrond, bij de ander is het meer een Godsgemis, en bij een ander staat wellicht weer een ander aspect op de voorgrond.
Wat m.i. wél heel wezenlijk is, dat er een moment komt, waarin we in al onze schaamte en schande voor God staan, waarin we niets meer verwachten van onszelf. En dat is het moment waarin God Zijn genade zal bewijzen. Dan is het: "Deze ging af, gerechtvaardigd naar zijn huis."

volgeling · Bericht door **volgeling** » 27 aug 2005, 23:11

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
[...]
Wat m.i. wél heel wezenlijk is, dat er een moment komt, waarin we in al onze schaamte en schande voor God staan, waarin we niets meer verwachten van onszelf. En dat is het moment waarin God Zijn genade zal bewijzen. Dan is het: "Deze ging af, gerechtvaardigd naar zijn huis."

Een paar vragen:
Is dit moment dan je wedergeboorte? En ben je dus vanaf dat moment behouden (en daarvoor nog niet)?
Of kan het zijn dat je al een tijd wedergeboren bent?
Ook vraag ik me af waar de rechtvaardigmaking en de heiligmaking een plaats hebben.

Ik zelf denk niet dat dit precies te vereenzelvigen is met de wedergeboorte, hoewel het er in de tijd gezien heel kort op kan volgen. Ik heb een een prachtig boek gelezen van Dr. D. Martyn Lloyd-Jones, getiteld God de Heilige Geest.

Hij schrijft daarin over de zgn. 'ordo salutis' en maakt daarbij de opmerking dat je die op verschillende manieren kan invullen afhankelijk van de wijze van benadering. Het komt er op neer dat je puur objectief kunt kijken (vanuit God bezien), maar ook meer subjectief (van de ervaring van de mens bezien). Om met dat laatste te beginnen, dan zou een volgorde kunnen zijn:
- zondebesef
- bekering
- geloof
- rechtvaardiging
- wedergeboorte
- kindschap
- heiligmaking
- eenheid met Christus
- volharding.
(NB. dit is maar een voorbeeld!)

Maar vanuit God bezien is de volgorde anders. Lloyd-Jones geeft ook daarvan een voorbeeld:
- één met Christus
- rechtvaardiging
- wedergeboorte
- geloof
- kindschap
- bekering
- berouw
- heiligmaking
- volharding
Nogmaals ook dit is maar een voorbeeld. Het probleem is dat we het niet zeker weten. Het is moeilijke materie.

Ik zelf kan me aardig vinden in de volgende volgorde:
- wedergeboorte
- een met Christus
- geloof
- rechtvaardiging
- kindschap
In zekere zin vinden deze 5 zaken gelijktijdig plaats. Het zijn allemaal zaken die God alleen doet. Hij herschept. Hij maakt een met Christus. Hij schenkt geloof. Hij verklaart de mens rechtvaardig. Hij neemt de mens aan tot Zijn kind. De mens is volledig passief hierin.
Vervolgens zal dit zich uiten in (en vanaf hier is ook de mens actief):
- berouw
- bekering
- geloof
- heiligmaking
- volharding

2 keer geloof dus (uit geloof tot geloof). En in feite is heiligmaking een levenslang proces, waarin meerdere 'bekeringen' kunnen zitten. De Geest zal je steeds meer en meer in de waarheid leiden, over wie je bent en wie Christus is. De Geest zal je steeds meer toe-eigenen wat je feitelijk al hebt.

Tot slot nog de opmerking: ik zie dit als een voorlopige volgorde. Het kan zijn dat ik al lerende nog tot andere inzichten kom.

Afgewezen · Bericht door **Afgewezen** » 29 aug 2005, 19:12

Een paar vragen:
Is dit moment dan je wedergeboorte? En ben je dus vanaf dat moment behouden (en daarvoor nog niet)?
Of kan het zijn dat je al een tijd wedergeboren bent?

Moeilijke vraag. Kun je zeggen als het iemand om God te doen is, dat hij dan nog 'dood' is? Er is toch niemand die God vanuit zichzelf zoekt?
Ga je zeggen, dat iemand die God zoekt, maar Hem nog niet gevonden heeft, 'levend' is, dan kun je je afvragen: waarom moet zo iemand God zoeken? Hij is toch al gered? Bovendien: "Dit is het eeuwige leven, dat zij U kennen, de enige, waarachtige God, en Jezus Christus, Dien Gij gezonden hebt." Daar gaat het dus om.
Je komt er nooit helemaal uit, denk ik.

Bazuinen · Bericht door **Bazuinen** » 04 okt 2005, 14:57

Volgens mij is dat niet zo moeilijk!

De Heilige Geest trekt mensen tot God (Openbaring 22:17)

Hij brengt -ook- de wedergeboorte tot stand (Johannes 3:2-8)

Hij vernieuwt het beeld van God in de mens (2 Korinthiërs 3:18)

De waarheid waartoe Hij leidt, is in harmonie met de Bijbel (Jesaja 8:20)

MV · Bericht door MV » 04 okt 2005, 15:05

Afgewezen schreef:
Een paar vragen:
Is dit moment dan je wedergeboorte? En ben je dus vanaf dat moment behouden (en daarvoor nog niet)?
Of kan het zijn dat je al een tijd wedergeboren bent?
Moeilijke vraag. Kun je zeggen als het iemand om God te doen is, dat hij dan nog 'dood' is? Er is toch niemand die God vanuit zichzelf zoekt?
Ga je zeggen, dat iemand die God zoekt, maar Hem nog niet gevonden heeft, 'levend' is, dan kun je je afvragen: waarom moet zo iemand God zoeken? Hij is toch al gered? Bovendien: "Dit is het eeuwige leven, dat zij U kennen, de enige, waarachtige God, en Jezus Christus, Dien Gij gezonden hebt." Daar gaat het dus om.
Je komt er nooit helemaal uit, denk ik.

Misschien houden bij:

Afsterven van de oude mens en opstaan van de nieuwe mens, oftewel: het haten en verlaten van de zonde, en een zoeken naar God en vergeving omdat hij God beledigd heeft.

Is het noodzakelijk te weten of je bent wedergeboren?
Het is noodzakelijk om geborgen te zijn in Christus Jezus!

Die omkering is echter wel noodzakelijk. Zonder het haten van de zonde en het zoeken naar God is het een teken dat het niet te doen is om verzoening met God

Afgewezen · Bericht door **Afgewezen** » 26 okt 2005, 19:45

Ik heb deze topic even naar boven gehaald voor Marnix.
Ik weet niet hoe ik moet linken.

Breekijzertje · Bericht door **Breekijzertje** » 27 okt 2005, 09:20

Zou de wedergeboorte ook zo kunnen plaats vinden? Of gaat dit allemaal te "makkelijk"?

Handelingen 16

Paulus, Silas en de gevangenbewaarder.

30 En hij leidde hen naar buiten en zei: Heren, wat moet ik doen om behouden te worden? 31 En zij zeiden: Stel uw vertrouwen op de Here Jezus en gij zult behouden worden, gij en uw huis. 32 En zij spraken het woord Gods tot hem in tegenwoordigheid van allen, die in zijn huis waren. 33 En in datzelfde uur van de nacht nam hij hen mede om hun striemen af te wassen, en hij liet zichzelf en al de zijnen terstond dopen; 34 en hij bracht hen naar boven in zijn huis en richtte een tafel aan, en hij verheugde zich, dat hij met zijn gehele huis tot het geloof in God gekomen was.

ego flos · Bericht door **ego flos** » 27 okt 2005, 09:43

Cornelius en de stokbewaarder zouden elkaar anno Domini 2005 niet begrijpen. Toch denk ik dat ze elkaar goed begrepen hebben.

MV · Bericht door MV » 01 nov 2005, 16:44

Breekijzertje schreef:Zou de wedergeboorte ook zo kunnen plaats vinden? Of gaat dit allemaal te "makkelijk"?

Handelingen 16

Paulus, Silas en de gevangenbewaarder.

30 En hij leidde hen naar buiten en zei: Heren, wat moet ik doen om behouden te worden? 31 En zij zeiden: Stel uw vertrouwen op de Here Jezus en gij zult behouden worden, gij en uw huis. 32 En zij spraken het woord Gods tot hem in tegenwoordigheid van allen, die in zijn huis waren. 33 En in datzelfde uur van de nacht nam hij hen mede om hun striemen af te wassen, en hij liet zichzelf en al de zijnen terstond dopen; 34 en hij bracht hen naar boven in zijn huis en richtte een tafel aan, en hij verheugde zich, dat hij met zijn gehele huis tot het geloof in God gekomen was.

Ik hou het bij "Geloof in de Heere Jezus en gij zult behouden worden". Dan komt het geloof als grondslag naar voren, en niet "het vertrouwen op...."