4 kinderen zijn inmiddels ook positief, maar amper ziek. De jongste (11 jaar) bijna niet, twee andere (niet gevaccineerd ivm een auto-immuun ziekte) ook vrijwel niet. Leeftijd speelt een rol, weten we uit de theorie, nu ook in de praktijk.
Zoals hier bekend kon ik met mijn geweten niet overeenkomen mij te vaccineren. Nu ik ziek ben wordt dat vertrouwen best aangevochten. Alle stoerheid gaat er best een beetje uit. Ik mag ervarend dat het onverdiend is als de Heere God die ziekte niet ernstiger laat worden, en probeer me aan Hem toe te vertrouwen.
En onderwijl neem ik natuurlijk de middelen waar en zit nu even in de zon voor wat vitamine D
