Pagina 1 van 7

Een synodale verzuchting

Geplaatst: 16 sep 2010, 20:43
door huisman
Het is geestelijk zo stil. Het geoefende volk valt meer en meer weg. De Heere heeft ons niet verlaten, maar de zorgen zijn wel groot. Dat de Heere maar doorbrekend werk zou willen schenken
Deze verzuchting hoor je bijna op elke kerkelijke vergadering aan de rechterkant van onze gezindte. En dit niet sinds een paar jaar maar al tientallen jaren lang.
Mijn vraag : Is deze verzuchting echte beleving of gewoon een vast agendapunt. En als dit oprecht zo gevoeld wordt waar ligt het dan aan. Aan het kerkvolk (zondiger als vroeger) aan de prediking of ligt het aan de ...... ? M.a.w ik hoor een klacht maar waar ligt de schuld?

Re: Een synodale verzuchting

Geplaatst: 16 sep 2010, 20:47
door Mister
huisman schreef:
Het is geestelijk zo stil. Het geoefende volk valt meer en meer weg. De Heere heeft ons niet verlaten, maar de zorgen zijn wel groot. Dat de Heere maar doorbrekend werk zou willen schenken
Deze verzuchting hoor je bijna op elke kerkelijke vergadering aan de rechterkant van onze gezindte. En dit niet sinds een paar jaar maar al tientallen jaren lang.
Mijn vraag : Is deze verzuchting echte beleving of gewoon een vast agendapunt. En als dit oprecht zo gevoeld wordt waar ligt het dan aan. Aan het kerkvolk (zondiger als vroeger) aan de prediking of ligt het aan de ...... ? M.a.w ik hoor een klacht maar waar ligt de schuld?
In ander topic kwam dit ook al langs. Ik vind de uitspraak zoals die hier staat gevaarlijk. Je kunt er alle kanten mee op. Bijvoorbeeld dat het aan God ligt dat er zo weinig doorbrekend werk is. Wat is de definitie van 'doorbrekend werk' eigenlijk? En is het überhaupt wel zo wat hier staat? In onze gemeente zou ik dergelijke verzuchting bijvoorbeeld niet kunnen plaatsen.

Re: Een synodale verzuchting

Geplaatst: 16 sep 2010, 20:53
door memento
@huisman: Je hebt een waar onderschrift:

The glorious Gospel is much clouded at this day, with legal terms, conditions, and qualifications. Ralph Erskine

Re: Een synodale verzuchting

Geplaatst: 16 sep 2010, 20:55
door refo
huisman schreef:
Het is geestelijk zo stil. Het geoefende volk valt meer en meer weg. De Heere heeft ons niet verlaten, maar de zorgen zijn wel groot. Dat de Heere maar doorbrekend werk zou willen schenken
Deze verzuchting hoor je bijna op elke kerkelijke vergadering aan de rechterkant van onze gezindte. En dit niet sinds een paar jaar maar al tientallen jaren lang.
Mijn vraag : Is deze verzuchting echte beleving of gewoon een vast agendapunt. En als dit oprecht zo gevoeld wordt waar ligt het dan aan. Aan het kerkvolk (zondiger als vroeger) aan de prediking of ligt het aan de ...... ? M.a.w ik hoor een klacht maar waar ligt de schuld?
Inderdaad een probleem.
Waaruit wordt opgemaakt dat de Heere 'ons' niet heeft verlaten?
In een leer waarin gezged wordt dat alles van God komt en de mens daarin lijdelijk is kan dit niet anders dan een verwijt aan God zijn.

Zo ver gaan we natuurlijk niet, maar blijkbaar wordt er ook niet bij stilgestaan dat we ergens een afslag genomen hebben, waar we rechtdoor hadden moeten gaan.

Of zoiets als wanneer ik mijn navigatie aanzet om naar huis te gaan en dat toestel zegt (omdat ik op een parkeerplaats ofzo sta die buiten de weg ligt): begeeft u zich naar de geplande route. In de preek komt het daar ook vaak op neer. Iedereen wil naar huis, maar de ds bespreekt een route, waarvan niemand weet (ook ds niet) hoe daarop te komen. Want dat onbekende stukje, dat is Gods werk.

Re: Een synodale verzuchting

Geplaatst: 16 sep 2010, 21:20
door Ander
huisman schreef:
Het is geestelijk zo stil. Het geoefende volk valt meer en meer weg. De Heere heeft ons niet verlaten, maar de zorgen zijn wel groot. Dat de Heere maar doorbrekend werk zou willen schenken
Deze verzuchting hoor je bijna op elke kerkelijke vergadering aan de rechterkant van onze gezindte. En dit niet sinds een paar jaar maar al tientallen jaren lang.
Mijn vraag : Is deze verzuchting echte beleving of gewoon een vast agendapunt. En als dit oprecht zo gevoeld wordt waar ligt het dan aan. Aan het kerkvolk (zondiger als vroeger) aan de prediking of ligt het aan de ...... ? M.a.w ik hoor een klacht maar waar ligt de schuld?
Je geeft in een ander topic zelf al een antwoord:
huisman schreef:
Afgewezen schreef:
Gian schreef:
Afgewezen schreef: Inderdaad is dat de kwaal van onze tijd, dat er zo weinig doorbrekend werk is. Je lost dat echter niet op door dan maar te gaan ontkennen dat dit doorbrekende werk noodzakelijk is en dat er zoiets bestaat als het 'omhelzen van Christus' door het geloof.
Wat bedoel je met doorbrekend werk?
Dat iemand tot de kennis van Christus komt, als Degene Die in onze plaats de straf gedragen heeft en door Wie wij met God verzoend zijn.

Ik ben het eens met je diagnose van de kwaal "weinig doorbrekend werk "........maar wat is het medicijn ? Volgens mij terug naar de bronnen van de Reformatie en terug naar de Bron, de eenvoud van de Schrift.
Of ik het hier mee eens ben, is weer een ander verhaal. ;)

Re: Een synodale verzuchting

Geplaatst: 16 sep 2010, 21:35
door Gian
Ik hoop dat men wat meer oog leert krijgen voor Gods werk buiten de Gergem-kaders.
Als alles verdacht is, en alles naast de meetlat gelegd wordt valt het niet mee om nog iets van Gods werk te zien.
Ik vind deze situatie bijzonder eigenaardig.. wordt eens wakker zou ik willen zeggen!!

Re: Een synodale verzuchting

Geplaatst: 16 sep 2010, 22:02
door Joannah
memento schreef:@huisman: Je hebt een waar onderschrift:

The glorious Gospel is much clouded at this day, with legal terms, conditions, and qualifications. Ralph Erskine
spijker op zijn kop.
Het ligt nooit aan de Almachtige, Die is met ons tot de voleinding der wereld.
het ligt aan ons.

Re: Een synodale verzuchting

Geplaatst: 16 sep 2010, 22:11
door huisman
Ik ben voorzichtig begonnen maar ik wil wel zeggen dat ik de synodale verzuchting zeer kwalijk vind.
Het is geestelijk zo stil. Het geoefende volk valt meer en meer weg. De Heere heeft ons niet verlaten, maar de zorgen zijn wel groot. Dat de Heere maar doorbrekend werk zou willen schenken
Als de HEERE ons niet heeft verlaten zijn de zorgen ook niet groot, De HEERE is almachtig , het is net alsof Hij hier afhankelijk is van het "geoefende volk " . Kan iemand mij uitleggen wie of wat dat zijn ? En waren zij er vroeger echt meer als nu ? En hoe komt dat dan....?

Re: Een synodale verzuchting

Geplaatst: 16 sep 2010, 22:23
door Joannah
huisman schreef:Ik ben voorzichtig begonnen maar ik wil wel zeggen dat ik de synodale verzuchting zeer kwalijk vind.
Het is geestelijk zo stil. Het geoefende volk valt meer en meer weg. De Heere heeft ons niet verlaten, maar de zorgen zijn wel groot. Dat de Heere maar doorbrekend werk zou willen schenken
Als de HEERE ons niet heeft verlaten zijn de zorgen ook niet groot, De HEERE is almachtig , het is net alsof Hij hier afhankelijk is van het "geoefende volk " . Kan iemand mij uitleggen wie of wat dat zijn ? En waren zij er vroeger echt meer als nu ? En hoe komt dat dan....?
Je moest eens weten hoeveel mensen er tot Christus komen in andere delen van de wereld, waar men misschien niet de tale Canaans spreekt, waardoor een nieuwkomer niet gelijk rechtsomkeert maakt, omdat hij er niets van snapt...persoonlijk sla ik ook liever op de vlucht als ik woorden hoor als onderwerpelijk, synodaal, sacramenten en nog veel meer woorden, die niet in de bijbel voorkomen.
Wij maken moeilijker , wat juist uitgelegd en makkelijker te begrijpen moest worden.

Re: Een synodale verzuchting

Geplaatst: 17 sep 2010, 00:51
door Zonderling
huisman schreef:
Het is geestelijk zo stil. Het geoefende volk valt meer en meer weg. De Heere heeft ons niet verlaten, maar de zorgen zijn wel groot. Dat de Heere maar doorbrekend werk zou willen schenken
Deze verzuchting hoor je bijna op elke kerkelijke vergadering aan de rechterkant van onze gezindte. En dit niet sinds een paar jaar maar al tientallen jaren lang.
Mijn vraag : Is deze verzuchting echte beleving of gewoon een vast agendapunt. En als dit oprecht zo gevoeld wordt waar ligt het dan aan. Aan het kerkvolk (zondiger als vroeger) aan de prediking of ligt het aan de ...... ? M.a.w ik hoor een klacht maar waar ligt de schuld?
De schuld ligt bij ons ALLEN. Zowel predikers als hoorders als thuislezers als (noem maar op).
Niet omdat wij in onzelf zondiger zijn dan onze voorouders, want onze voorouders waren in zichzelf even zondig als wij, maar omdat wij God en Zijn inzettingen verlaten hebben en onze schuld in deze niet waarachtig kennen noch belijden!!

Re: Een synodale verzuchting

Geplaatst: 17 sep 2010, 01:01
door Jongere
Zonderling schreef:De schuld ligt bij ons ALLEN. Zowel predikers als hoorders als thuislezers als (noem maar op).
Niet omdat wij in onzelf zondiger zijn dan onze voorouders, want onze voorouders waren in zichzelf even zondig als wij, maar omdat wij God en Zijn inzettingen verlaten hebben en onze schuld in deze niet waarachtig kennen noch belijden!!
Hier ben ik het mee eens.

@ Huisman,
Is je verzuchting bij de synodale verzuchting echte beleving of heb je eigenlijk je oordeel al geveld?

Re: Een synodale verzuchting

Geplaatst: 17 sep 2010, 07:12
door Ander
Jongere schreef:@ Huisman,
Is je verzuchting bij de synodale verzuchting echte beleving of heb je eigenlijk je oordeel al geveld?
Goeie vraag. Wees toch a.u.b. voorzichtig met het openen van zulke topics.

Re: Een synodale verzuchting

Geplaatst: 17 sep 2010, 07:31
door Auto
Ander schreef:
Jongere schreef:@ Huisman,
Is je verzuchting bij de synodale verzuchting echte beleving of heb je eigenlijk je oordeel al geveld?
Goeie vraag. Wees toch a.u.b. voorzichtig met het openen van zulke topics.
Ik denk dat je eens tussen de regels moet doorlezen bij Huisman en moet ontdekken wat de essentie is van zijn posting. Huisman is CGK en wie geen vreemde is in Jeruzalem weet hoe het gesteld is binnen de CGK (getuige de laatste artikelen in BWP in vergelijking met het interviews over de synode die in het RD zijn verschenen) zie dat daar precies hetzelfde speelt. Huisman trekt het breder en ziet dat in de hele reformatorische gezindte dit wordt gezegd, vervolgens ziet hij dat er overal geklaagd wordt, maar wat is de achtergrond ervan? Waarom komt deze verzuchting iedere keer weer terug? Is er een oprecht zoeken van elkaar? Of blijven we elkaar onderling verketteren?

Re: Een synodale verzuchting

Geplaatst: 17 sep 2010, 09:08
door Luther
Auto schreef:
Ander schreef:
Jongere schreef:@ Huisman,
Is je verzuchting bij de synodale verzuchting echte beleving of heb je eigenlijk je oordeel al geveld?
Goeie vraag. Wees toch a.u.b. voorzichtig met het openen van zulke topics.
Ik denk dat je eens tussen de regels moet doorlezen bij Huisman en moet ontdekken wat de essentie is van zijn posting. Huisman is CGK en wie geen vreemde is in Jeruzalem weet hoe het gesteld is binnen de CGK (getuige de laatste artikelen in BWP in vergelijking met het interviews over de synode die in het RD zijn verschenen) zie dat daar precies hetzelfde speelt. Huisman trekt het breder en ziet dat in de hele reformatorische gezindte dit wordt gezegd, vervolgens ziet hij dat er overal geklaagd wordt, maar wat is de achtergrond ervan? Waarom komt deze verzuchting iedere keer weer terug? Is er een oprecht zoeken van elkaar? Of blijven we elkaar onderling verketteren?
Ik denk dat Huisman vooral bedoelde dat hij dit zinnetje altijd leest, al tientallen jaren. Dan krijg je het gevaar dat de boodschap uitgesleten raakt. Net als het zinnetje dat werkelijk elke GG-predikant gebruikt bij de danktoespraken na zijn intredepreek (let vooral op het onderstreepte deel): "Allereerst wil ik mij wenden tot mijn bevestiger, dominee.... Hartelijk dank voor het feit dat u de bevstigingsdienst deze middag wilde leiden en ook dank voor de wijze waarop u dat gedaan heeft."
(Overigens bedoel ik er niets mee, maar het viel me gewoon op en ik vind het wel grappig.)

Re: Een synodale verzuchting

Geplaatst: 17 sep 2010, 09:12
door Tiberius
huisman schreef:
Het is geestelijk zo stil. Het geoefende volk valt meer en meer weg. De Heere heeft ons niet verlaten, maar de zorgen zijn wel groot. Dat de Heere maar doorbrekend werk zou willen schenken
Deze verzuchting hoor je bijna op elke kerkelijke vergadering aan de rechterkant van onze gezindte. En dit niet sinds een paar jaar maar al tientallen jaren lang.
Mijn vraag : Is deze verzuchting echte beleving of gewoon een vast agendapunt. En als dit oprecht zo gevoeld wordt waar ligt het dan aan. Aan het kerkvolk (zondiger als vroeger) aan de prediking of ligt het aan de ...... ? M.a.w ik hoor een klacht maar waar ligt de schuld?
Om eerlijk te zijn valt er wel meer te zeggen over het geestelijk leven in de gemeenten. Ook binnen de GG.