Een opmerking die raak schiet!

[-DIA-]

Angezien het topic gesloten is waar DWW het vogende citaat van William Huntington geeft,
even ter herinnering boven halen.

De vraag zal zeker zijn (ik ken dat ondehand wel): Wat wil je er mee zeggen?

Nou, dat dit de Waarheid is, en ook eigen bevinding. Het hele stuk spreekt voor zichzelf.
Niet zwaar en naar maar helder en klaar.

Mijn wens is dat het tot de lezers eens mocht doordringen,
en dat is ook wat ik er in feite mee wil zeggen.
Wie weet, de ogen van iemand mochten eens geopend worden voor de toestand waarin
de kerk zich thans bevindt.
Ik heb het niet over kerkverbanden, maar spreek algemeen over alle kerkmuren heen.

Misschien kan ik er boven zetten:
Het raakt slechts het verstand!
Of:
Wat zou het profijtelijk zijn als we ons verstand eens zouden begraven!
Of:
In de prediking is altijd een geest, maar het is wel de vraag of het de Geest uit God is,
of de geest uit de afgrond, die de mensen betoveren kan met zoete vrede en gevoel.
Lees maar eens:

William Huntington:
"Ik heb vaak gedacht, en ik geloof dat dit ook waar zal blijken te zijn in de dag des oordeels,
dat velen in onze dagen die veel geleerd hebben en zich vertonen in ambtsgewaad, die eerbied
inboezemen bij hun gehoor, de gave der welsprekendheid hebben en kunnen putten uit een aantal
goed en zorgvuldig gekozen evangelieteksten, tegelijkertijd verkeren onder de geest der dienstbaarheid.
Iedere christen die verkeert onder de werkingen van de geest der liefde en der gematigdheid,
kan dit opmerken en voelen door de dienstbaarheid en wettische ijver die zij brengen over degenen
die onder hun gehoor zitten, want het zijn niet slechts woorden die hun uitwerking hebben op
de kudde – die raken slechts het verstand - maar de kudde drinkt de geest van de herder in, of deze nu wettisch
of evangelisch is. Omdat zulke predikanten geen bevindelijke beschrijving kunnen geven van de vrijheid van de
Heilige Geest, zijn ze denk ik instrumenten om veel ellendige zielen in de ketenen te houden door, net als Mozes,
de kudde naar de Horeb te leiden. De predikant kan anderen de vrijheid verkondigen, terwijl hij zelf een dienstknecht
der verdorvenheid is, zoals de Schriften getuigen. Eens hoorde ik iemand van deze stempel preken. Ik was zo
onder de indruk van zijn eerbiedwaardige voorkomen, zijn welsprekendheid en zijn goed gekozen uitdrukkingen,
dat ik dacht dat ik hem, als het in mijn vermogen had gelegen, wel naar het graf gevolgd zou hebben en toch
verheugde ik snij slechts over zijn welluidende stem. Desondanks bracht hij mij onder zo'n wettische geest, dat ik,
terwijl ik naar huis ging, kermde vanwege mijn harde hart tot mijn borst er pijn van deed en ik ervoer hoe
mijn ziel daardoor nog lang in de strikken bekneld bleef. Ik ken enige mensen die het ene deel van de dag
zitten onder een zeer evangelische predikant en het andere deel van de dag onder iemand die de wet preekte,
en ze zien geen verschil. Ze komen van jaar tot jaar ook geen stap vooruit op de weg der bekering.
Ik ben heel bang dat ze, als ze nog zeven jaar gediend hebben, nog even ver van de berg Gilead verwijderd
zien als nu, want de berg Sinaï is als de bergen van Gilboa, waarop dauw noch regen valt."

Citaat uit : Het Koninkrijk der Hemelen ingenomen door gebed.

[Bert Mulder]

Ds. Huntington had er beter aan gedaan Gods Woord aan de gemeente te preken, dan zulke verdachtmakingen van andere predikanten.

Dit vind je niet in de Schrift terug....

[jvdg]

Ds. Huntington had er beter aan gedaan Gods Woord aan de gemeente te preken, dan zulke verdachtmakingen van andere predikanten.

Dit vind je niet in de Schrift terug....

Ik ben eigenlijk wel nieuwsgierig waar je deze stelling op grondt.
Eigenlijk zeg je dat alle predikanten Gods Woord zuiver aan de gemeenten prediken.
Dat geloof je toch zeker zelf niet?

Daarenboven staan juist in de Schrift talrijke vermaningen aan leraars die afgeweken zijn van de zuivere leer, en over valse leraren.
Als ik preken van Huntington lees, heb ik niet het gevoel dat Huntington Gods Woord niet aan de gemeenten preekte. Integendeel.

[Bert Mulder]

Ik ben eigenlijk wel nieuwsgierig waar je deze stelling op grondt.
Eigenlijk zeg je dat alle predikanten Gods Woord zuiver aan de gemeenten prediken.
Dat geloof je toch zeker zelf niet?

Daarenboven staan juist in de Schrift talrijke vermaningen aan leraars die afgeweken zijn van de zuivere leer, en over valse leraren.
Als ik preken van Huntington lees, heb ik niet het gevoel dat Huntington Gods Woord niet aan de gemeenten preekte. Integendeel.

In het gegeven citaat spreekt hij over een andere predikants geestelijke staat. Dat is niet het voorbeeld van de apostelen in de Heilige Schrift, nog het voorbeeld van onze eigen gereformeerde vaderen.

Hij heeft het in dat citaat niet over aantoonbare dwalingen in de preek van de betreffende predikant...

[jvdg]

Ik ben eigenlijk wel nieuwsgierig waar je deze stelling op grondt.
Eigenlijk zeg je dat alle predikanten Gods Woord zuiver aan de gemeenten prediken.
Dat geloof je toch zeker zelf niet?

Daarenboven staan juist in de Schrift talrijke vermaningen aan leraars die afgeweken zijn van de zuivere leer, en over valse leraren.
Als ik preken van Huntington lees, heb ik niet het gevoel dat Huntington Gods Woord niet aan de gemeenten preekte. Integendeel.

In het gegeven citaat spreekt hij over een andere predikants geestelijke staat. Dat is niet het voorbeeld van de apostelen in de Heilige Schrift, nog het voorbeeld van onze eigen gereformeerde vaderen.

Hij heeft het in dat citaat niet over aantoonbare dwalingen in de preek van de betreffende predikant...

Lees ook nog eens de vermaning die Paulus aan Petrus geeft.......

[Bert Mulder]

Ik ben eigenlijk wel nieuwsgierig waar je deze stelling op grondt.
Eigenlijk zeg je dat alle predikanten Gods Woord zuiver aan de gemeenten prediken.
Dat geloof je toch zeker zelf niet?

Daarenboven staan juist in de Schrift talrijke vermaningen aan leraars die afgeweken zijn van de zuivere leer, en over valse leraren.
Als ik preken van Huntington lees, heb ik niet het gevoel dat Huntington Gods Woord niet aan de gemeenten preekte. Integendeel.

In het gegeven citaat spreekt hij over een andere predikants geestelijke staat. Dat is niet het voorbeeld van de apostelen in de Heilige Schrift, nog het voorbeeld van onze eigen gereformeerde vaderen.

Hij heeft het in dat citaat niet over aantoonbare dwalingen in de preek van de betreffende predikant...

Lees ook nog eens de vermaning die Paulus aan Petrus geeft.......

Paulus vermaande Petrus over een persoonlijke zonde. Hij brengt niet Petrus geestelijke staat in twijfel.

Betreffende Huntington, zonder iets over zijn leer te zeggen, een welbekende zwakte, nee zonde van hem was dat hij erg afgaf op andere predikanten.

[huisman]

Angezien het topic gesloten is waar DWW het vogende citaat van William Huntington geeft,
even ter herinnering boven halen.

De vraag zal zeker zijn (ik ken dat ondehand wel): Wat wil je er mee zeggen?

Nou, dat dit de Waarheid is, en ook eigen bevinding. Het hele stuk spreekt voor zichzelf.
Niet zwaar en naar maar helder en klaar.

Mijn wens is dat het tot de lezers eens mocht doordringen,
en dat is ook wat ik er in feite mee wil zeggen.
Wie weet, de ogen van iemand mochten eens geopend worden voor de toestand waarin
de kerk zich thans bevindt.
Ik heb het niet over kerkverbanden, maar spreek algemeen over alle kerkmuren heen.

Misschien kan ik er boven zetten:
Het raakt slechts het verstand!
Of:
Wat zou het profijtelijk zijn als we ons verstand eens zouden begraven!
Of:
In de prediking is altijd een geest, maar het is wel de vraag of het de Geest uit God is,
of de geest uit de afgrond, die de mensen betoveren kan met zoete vrede en gevoel.
Lees maar eens:

William Huntington:
"Ik heb vaak gedacht, en ik geloof dat dit ook waar zal blijken te zijn in de dag des oordeels,
dat velen in onze dagen die veel geleerd hebben en zich vertonen in ambtsgewaad, die eerbied
inboezemen bij hun gehoor, de gave der welsprekendheid hebben en kunnen putten uit een aantal
goed en zorgvuldig gekozen evangelieteksten, tegelijkertijd verkeren onder de geest der dienstbaarheid.
Iedere christen die verkeert onder de werkingen van de geest der liefde en der gematigdheid,
kan dit opmerken en voelen door de dienstbaarheid en wettische ijver die zij brengen over degenen
die onder hun gehoor zitten, want het zijn niet slechts woorden die hun uitwerking hebben op
de kudde – die raken slechts het verstand - maar de kudde drinkt de geest van de herder in, of deze nu wettisch
of evangelisch is. Omdat zulke predikanten geen bevindelijke beschrijving kunnen geven van de vrijheid van de
Heilige Geest, zijn ze denk ik instrumenten om veel ellendige zielen in de ketenen te houden door, net als Mozes,
de kudde naar de Horeb te leiden. De predikant kan anderen de vrijheid verkondigen, terwijl hij zelf een dienstknecht
der verdorvenheid is, zoals de Schriften getuigen. Eens hoorde ik iemand van deze stempel preken. Ik was zo
onder de indruk van zijn eerbiedwaardige voorkomen, zijn welsprekendheid en zijn goed gekozen uitdrukkingen,
dat ik dacht dat ik hem, als het in mijn vermogen had gelegen, wel naar het graf gevolgd zou hebben en toch
verheugde ik snij slechts over zijn welluidende stem. Desondanks bracht hij mij onder zo'n wettische geest, dat ik,
terwijl ik naar huis ging, kermde vanwege mijn harde hart tot mijn borst er pijn van deed en ik ervoer hoe
mijn ziel daardoor nog lang in de strikken bekneld bleef. Ik ken enige mensen die het ene deel van de dag
zitten onder een zeer evangelische predikant en het andere deel van de dag onder iemand die de wet preekte,
en ze zien geen verschil. Ze komen van jaar tot jaar ook geen stap vooruit op de weg der bekering.
Ik ben heel bang dat ze, als ze nog zeven jaar gediend hebben, nog even ver van de berg Gilead verwijderd
zien als nu, want de berg Sinaï is als de bergen van Gilboa, waarop dauw noch regen valt."

Citaat uit : Het Koninkrijk der Hemelen ingenomen door gebed.

De gekleurde citaten zijn herkenbaar, doe als de Bereërs en onderzoek de preken niet of ze je gevoel strelen of emotie's losmaken maar of ze naar de Schrift zijn en vol zijn van Geest en Waarheid en dus van Jezus Christus.

[Bloempje28]

Dit is een stukje die scherp is op de snede. Ik hou daar wel van. W.H. neemt geen blad voor de mond. Ik denk dat we niet beseffen hoe belangrijk het is om een evenwichtige prediking te brengen en te horen. Christus preekte ook 2 kanten. Wanneer we 1 kant weglaten, zijn we werkelijk aan het dwalen. Of we maken de mensen werkzaam om door goede werken de zaligheid te verdienen, of we maken de mensen zorgeloos want we hebben Christus zelf aangenomen. Ik geloof dat aan beide kanten mensen van Christus afgehouden worden, misschien niet bewust, maar ik denk dat we niet beseffen wat het met een mens kan doen als hij jaar en dag onder een eenzijdige prediking zit. Het kan God danig in de weg staan om een mens te bekeren. Natuurlijk, voor God is niets onmogelijk. Maar door een verkeerde prediking kunnen we het werk van de Heilige dusdanig in de weg staat of zelfs weren dat het koud en kil in de gemeente wordt. We horen wat we denken dat we moeten horen, we verhinderen de Heilige Geest om zijn werk te doen waardoor we niet meer geraakt worden. Als je vaak onder preken komt die je hart nooit raken, in die zin dat het je bij Christus brengt, dan kun je afvragen of de prediking wel bijbels is. Predikanten moeten zich wel afvragen of alles wat ze prediken wel echt bijbels is, maar ook in balans. Want dat is wel het allerbealngrijkste. Als we Gods toorn over de zonde preken en Gods liefde voor zondaren niet preken dan is het allemaal heel bijbels, maar wel een dwaling!

[johannes]

Prachtig omschreven Bloempje!!

[SecorDabar]

Dit is een stukje die scherp is op de snede. Ik hou daar wel van. W.H. neemt geen blad voor de mond. Ik denk dat we niet beseffen hoe belangrijk het is om een evenwichtige prediking te brengen en te horen. Christus preekte ook 2 kanten. Wanneer we 1 kant weglaten, zijn we werkelijk aan het dwalen. Of we maken de mensen werkzaam om door goede werken de zaligheid te verdienen, of we maken de mensen zorgeloos want we hebben Christus zelf aangenomen. Ik geloof dat aan beide kanten mensen van Christus afgehouden worden, misschien niet bewust, maar ik denk dat we niet beseffen wat het met een mens kan doen als hij jaar en dag onder een eenzijdige prediking zit. Het kan God danig in de weg staan om een mens te bekeren. Natuurlijk, voor God is niets onmogelijk. Maar door een verkeerde prediking kunnen we het werk van de Heilige dusdanig in de weg staat of zelfs weren dat het koud en kil in de gemeente wordt. We horen wat we denken dat we moeten horen, we verhinderen de Heilige Geest om zijn werk te doen waardoor we niet meer geraakt worden. Als je vaak onder preken komt die je hart nooit raken, in die zin dat het je bij Christus brengt, dan kun je afvragen of de prediking wel bijbels is. Predikanten moeten zich wel afvragen of alles wat ze prediken wel echt bijbels is, maar ook in balans. Want dat is wel het allerbealngrijkste. Als we Gods toorn over de zonde preken en Gods liefde voor zondaren niet preken dan is het allemaal heel bijbels, maar wel een dwaling!

Beste forumleden,

Het is al weer een tijdje geleden dat dit door Bloempje geschreven is
Het stuk riep mij een aantal vragen op.

Bloempje schreef:
Ik denk dat we niet beseffen hoe belangrijk het is om een evenwichtige prediking te brengen en te horen.

Predikanten moeten zich wel afvragen of alles wat ze prediken wel echt bijbels is, maar ook in balans. Want dat is wel het allerbelangrijkste.
citaat: het is allemaal heel bijbels, maar wel een dwaling!

1.Wanneer is er sprake van een evenwichtige prediking ?
2.Wanneer is een prediking in balans?
3. Hoe kan een prediking heel bijbels zijn en toch dwalend zijn ?

Heeft het al of niet beoordelen of een prediking eenzijdig is, te maken met het gevoel dat een prediking oproept ?

[-DIA-]

Dit is een stukje die scherp is op de snede. Ik hou daar wel van. W.H. neemt geen blad voor de mond. Ik denk dat we niet beseffen hoe belangrijk het is om een evenwichtige prediking te brengen en te horen. Christus preekte ook 2 kanten. Wanneer we 1 kant weglaten, zijn we werkelijk aan het dwalen. Of we maken de mensen werkzaam om door goede werken de zaligheid te verdienen, of we maken de mensen zorgeloos want we hebben Christus zelf aangenomen. Ik geloof dat aan beide kanten mensen van Christus afgehouden worden, misschien niet bewust, maar ik denk dat we niet beseffen wat het met een mens kan doen als hij jaar en dag onder een eenzijdige prediking zit. Het kan God danig in de weg staan om een mens te bekeren. Natuurlijk, voor God is niets onmogelijk. Maar door een verkeerde prediking kunnen we het werk van de Heilige dusdanig in de weg staat of zelfs weren dat het koud en kil in de gemeente wordt. We horen wat we denken dat we moeten horen, we verhinderen de Heilige Geest om zijn werk te doen waardoor we niet meer geraakt worden. Als je vaak onder preken komt die je hart nooit raken, in die zin dat het je bij Christus brengt, dan kun je afvragen of de prediking wel bijbels is. Predikanten moeten zich wel afvragen of alles wat ze prediken wel echt bijbels is, maar ook in balans. Want dat is wel het allerbealngrijkste. Als we Gods toorn over de zonde preken en Gods liefde voor zondaren niet preken dan is het allemaal heel bijbels, maar wel een dwaling!

Beste forumleden,

Het is al weer een tijdje geleden dat dit door Bloempje geschreven is
Het stuk riep mij een aantal vragen op.

Bloempje schreef:
Ik denk dat we niet beseffen hoe belangrijk het is om een evenwichtige prediking te brengen en te horen.

Predikanten moeten zich wel afvragen of alles wat ze prediken wel echt bijbels is, maar ook in balans. Want dat is wel het allerbelangrijkste.
citaat: het is allemaal heel bijbels, maar wel een dwaling!

1.Wanneer is er sprake van een evenwichtige prediking ?
2.Wanneer is een prediking in balans?
3. Hoe kan een prediking heel bijbels zijn en toch dwalend zijn ?

Heeft het al of niet beoordelen of een prediking eenzijdig is, te maken met het gevoel dat een prediking oproept ?

Ik kan daar voor mij Kort over zijn: Een dwaling is nooit Bijbels.
Of het mag zijn dat er over dwalingen gesproken wordt die in de Bijbel
vermeld staan.

[ejvl]

Beste forumleden,

Het is al weer een tijdje geleden dat dit door Bloempje geschreven is
Het stuk riep mij een aantal vragen op.

1.Wanneer is er sprake van een evenwichtige prediking ?

Als aan de ene kant de doodstaat van de onwedergeboren mens word verkondigd en aan de andere kant van de rijkdom in Christus, aan de ene kant voor de ongelovigen en aan de andere kant voor de gelovigen.

2.Wanneer is een prediking in balans?

Hetzelfde als 1.

3. Hoe kan een prediking heel bijbels zijn en toch dwalend zijn ?

Teksten uit het verband halen en daarmee iets proberen te bewijzen of slechts 1 kant van de zaak benadrukken en de andere kant bijna niet, de term bijbels moet dan verstaan worden als zijnde "het staat in de bijbel" niet als zijnde enige onveranderlijke waarheid, want daar is punt 1 en 2 voor nodig.

Heeft het al of niet beoordelen of een prediking eenzijdig is, te maken met het gevoel dat een prediking oproept ?

Ik denk het wel, als er alleen maar ellende kennis word verkondigd en de onmogelijkheid is dit eenzijdig en werpt muren op die er niet zijn en verhinderd mensen om te komen tot Christus, als aan de andere kant alleen Christus word verkondigd en de mogelijkheid tot zaligworden en de ontzaggeklijke rijkdom die Daar in te vinden is, is het ook eenzijdig omdat de mens dan niet gewezen word op de doodstaat in Adam, en dat is gevoel wat de prediking oproept.

Zoals bloempje schreef, er kan dan geen of weinig zegen in de kerk zijn als er sprake is van een eenzijdige prediking, al jaren dezelfde weinige mensen aan het avondmaal en (bijna) geen nieuwelingen die kunnen getuigen van het werk wat God gedaan heeft.