Terwijl ik me aan het verdiepen ben ik een Bijbelgedeelte en het nog eens goed op me laat inwerken (helemaal niet verkeerd om Gods Woord te onderzoeken) komt de volgende vraag bij me boven: in de tijd van de Bijbel gebeurde het dat er mensen opstonden uit de dood. Is hun ziel in de hemel geweest of in de hel? Er zijn namelijk mensen die zeggen dat er geen terugkeer meer mogelijk is vanuit de hel. Waarop wordt dit gebaseerd? En als de ziel van de mensen in de hemel is geweest....is het dan niet vreselijk moeilijk op aarde geworden, omdat er toen weer zonde en gebrek was? En: de arme man en rijke Lazarus...hoe zit dat dan?

Zomaar wat gedachtenspinsels...wie kan hierop reageren?

Schemerlichtje schreef:Terwijl ik me aan het verdiepen ben ik een Bijbelgedeelte en het nog eens goed op me laat inwerken (helemaal niet verkeerd om Gods Woord te onderzoeken) komt de volgende vraag bij me boven: in de tijd van de Bijbel gebeurde het dat er mensen opstonden uit de dood. Is hun ziel in de hemel geweest of in de hel? Er zijn namelijk mensen die zeggen dat er geen terugkeer meer mogelijk is vanuit de hel. Waarop wordt dit gebaseerd? En als de ziel van de mensen in de hemel is geweest....is het dan niet vreselijk moeilijk op aarde geworden, omdat er toen weer zonde en gebrek was? En: de arme man en rijke Lazarus...hoe zit dat dan?

Zomaar wat gedachtenspinsels...wie kan hierop reageren?

Over het algemeen wordt inderdaad gemeend dat zielen van opstandelingen louter in de hemel zijn geweest. Anders zouden mensen in de hel zijn geweest, war genade onmogelijk is geworden. Ook die keuze van God is onberouwelijk. Zulken kunnen nooit meer genade ontvangen en ook geen genadetijd.
Voor de hemellingen ligt dat anders. Zij kennen genade en houden genade. Als zij de herinnering levend zouden hebben aan het verblijf in de hemel, zou het voor hen onverdragelijk zijn op aarde. Eén van de verklaarders zegt daarvan dat God hun herinnering bedekt, zodat voor hen dat leven op aarde toch weer mogelijk is geweest.

Wat de arme man en de rijke Lazarus (inderdaad! en niet de rijke man en de arme Lazarus) betreft: dat is een gelijkenis.

Ik denk dat we het niet precies zullen weten en gewoon moeten geloven. De optie die Luther aandraagt kan goed kloppen, het kan ook zijn dat God hun zielen zodoende nog niet naar hemel of hel zijn gegaan omdat dit de plaats is waar de ziel na het leven definitief heen gaat en God had bepaald dat, ook al waren ze dood, hun leven nog niet definitief ten einde was.

Doordat de SV woorden als sheol, hades en gehenna allemaal vertaalt met hel, is het iets gecompliceerder dan we denken te weten.
Of wellicht minder gecompliceerd, zodra we het correct toe leren te passen.

Nu, ruim een jaar geleden, heb ik een hartstilstand meegemaakt.
"Technisch" gezien was ik dood.
Maar door Gods genade heb ik middels reanimatie het leven teruggekregen.
Toen ik bij kwam, voelde ik me fitter dan ooit.
Maar in de periode van het "buiten het leven zijn" heb ik niets ervaren.
Eerst véél later heb ik enig besef gekregen van het feit dat de Heere mij nog weer genadetijd heeft gegeven. En daarnaast veel heb mogen ervaren van Zijn, door mij onverdiende, Goedheid.

Ja, ik mocht weer opstaan.
En helaas moeten ervaren dat mijn zondige natuur nog ten volle werkzaam was.
En toch is het alles anders geworden.
Ik denk dat de meesten van ons het zullen begrijpen, minder zonden doen, maar veel meer last van de zonden krijgen.

En vooral van de zonde: Niet geloven in het Verlossingswerk van de Heere Jezus.
En dat betekent: voor eeuwig verloren, dwars tegen Zijn ruim aangeboden Genade in.

jvdg schreef:Nu, ruim een jaar geleden, heb ik een hartstilstand meegemaakt.
"Technisch" gezien was ik dood.
Maar door Gods genade heb ik middels reanimatie het leven teruggekregen.
Toen ik bij kwam, voelde ik me fitter dan ooit.
Maar in de periode van het "buiten het leven zijn" heb ik niets ervaren.
Eerst véél later heb ik enig besef gekregen van het feit dat de Heere mij nog weer genadetijd heeft gegeven. En daarnaast veel heb mogen ervaren van Zijn, door mij onverdiende, Goedheid.

Ja, ik mocht weer opstaan.
En helaas moeten ervaren dat mijn zondige natuur nog ten volle werkzaam was.
En toch is het alles anders geworden.
Ik denk dat de meesten van ons het zullen begrijpen, minder zonden doen, maar veel meer last van de zonden krijgen.

En vooral van de zonde: Niet geloven in het Verlossingswerk van de Heere Jezus.
En dat betekent: voor eeuwig verloren, dwars tegen Zijn ruim aangeboden Genade in.

Bedankt voor je posting, JVDG. Heel persoonlijk overigens.