Kunnen wij de christelijke ethiek en moraal wel opleggen?

[Jongere]

We spreken hier over de mogelijkheid dat we in de meerderheid zijn.
Maar moeten we die mogelijkheid, Bijbels gezien, wel in overweging nemen? M.a.w., kunnen we wel nadenken over een mogelijke christelijke staat? Of moeten we ons meer richten op het 'in de wereld zult gij verdrukking hebben'?

[Erasmiaan]

Ik denk dat de Heere kijkt naar ons hart. Als we zeggen: we kunnen toch niet dus we proberen het ook maar niet, dan zijn we onoprecht

Klopt, maar hoe kun je dan 'proberen'? We hebben het machtige wapen van het gebed. Waarschuwend spreken in de Tweede Kamer, actief lid van de VBOK (even gefocust op abortus). Zijn we dan oprecht?

Wie ben ik om dat te beoordelen? Oprecht zijn werkt niet met afvinklijstjes. Maar laten we oppassen dat we niet al te bang zijn voor een menselijkerwijs gezien kansloze minderheid.

Je snapt heus wel dat het geen afvinklijstje is wat ik je voorstel. Jij hebt het over oprecht/onoprecht. Dus mijn vraag is dan: wat is oprecht? Hoe moet je dat zien? Het is namelijk makkelijker gezegd dan gedaan.

Dat ben ik met je eens maar misschien begreep je me niet goed. Met oprecht zijn bedoel ik: proberen te doen waar je voor staat, en niet bij de pakken neer gaan zitten.

[Erasmiaan]

We spreken hier over de mogelijkheid dat we in de meerderheid zijn.
Maar moeten we die mogelijkheid, Bijbels gezien, wel in overweging nemen? M.a.w., kunnen we wel nadenken over een mogelijke christelijke staat? Of moeten we ons meer richten op het 'in de wereld zult gij verdrukking hebben'?

Tja, onder Constantijn hebben de christenen een bevoorrechte positie gekregen in het Romeinse keizerrijk, en in de Gouden Eeuw was de gereformeerde religie ook de leidende religie.

[Willem]

Maar je herinnert je nog het protest rond de hostierel. En hoe politici daarin ook kwalijk handelden door te eisen van de RKK dat de hostie aan de homo's werd uitgereikt.

Dit is nu een uitstekend voorbeeld van wat ik bedoel. We schreeuwen moord en brand omdat de politici hierop reageren omdat het discriminatie is en de soevereiniteit van de kerk aantast. En weet je, de politici hadden schoon gelijk. Je kan twisten over de methode en de vorm maar inhoudelijk hadden ze gelijk. Een kerk die uitermate selectief zonden accepteerd en/of bestraft mag - nee moet - gewezen worden op de inconsequentie. Hoe haal je het in je hoofd als kerk de eucharisatie als een startpunt van carnaval uit te reiken aan de carnavalsprins?. Een feest waarin werkelijk ELK gebod van de Wet de Heeren openlijk wordt overtreden. Maar de RK Kerk reikt de hostie uit aan iedereen behalve aan de homosexueel...... Ik kan niet anders constateren dat de RK dit over zichzelf heeft afgeroepen. En wat doen wij?. Telkenmale horen we dit voorbeeld om aan te geven dat overheidsingrijpen in de kerk dreigt. Over het werkelijk godonterende van deze vieringen hoor je - bijna - niets. Ook niet in de reformatorische kerken. Dit is een luid en duidelijk voorbeeld van de notie "dat het oordeel bij het huis Gods begint". En wat doen wij?. Nadenken hoe we omgaan als de politici ook in onze kerken in de toekomst onze soevereiniteit mischien gaan beknotten" i.p.v. ons buigen omdat niet deze PvdA voorzitter, niet Paars+, maar wij deze oordelen over onszelf hebben afgeroepen en ook nu nog hoogstens wat aan "damage control" willen doen.

[Gian]

Tja, onder Constantijn hebben de christenen een bevoorrechte positie gekregen in het Romeinse keizerrijk, en in de Gouden Eeuw was de gereformeerde religie ook de leidende religie.

Constatijn was indirect de grondlegger voor de inquisitie's.
En juist in de Gouden eeuw ontstond het naamchristendom.
Beetje wrange vruchten.

[Luther]

Maar je herinnert je nog het protest rond de hostierel. En hoe politici daarin ook kwalijk handelden door te eisen van de RKK dat de hostie aan de homo's werd uitgereikt.

Dit is nu een uitstekend voorbeeld van wat ik bedoel. We schreeuwen moord en brand omdat de politici hierop reageren omdat het discriminatie is en de soevereiniteit van de kerk aantast. En weet je, de politici hadden schoon gelijk. Je kan twisten over de methode en de vorm maar inhoudelijk hadden ze gelijk. Een kerk die uitermate selectief zonden accepteerd en/of bestraft mag - nee moet - gewezen worden op de inconsequentie. Hoe haal je het in je hoofd als kerk de eucharisatie als een startpunt van carnaval uit te reiken aan de carnavalsprins?. Een feest waarin werkelijk ELK gebod van de Wet de Heeren openlijk wordt overtreden. Maar de RK Kerk reikt de hostie uit aan iedereen behalve aan de homosexueel...... Ik kan niet anders constateren dat de RK dit over zichzelf heeft afgeroepen. En wat doen wij?. Telkenmale horen we dit voorbeeld om aan te geven dat overheidsingrijpen in de kerk dreigt. Over het werkelijk godonterende van deze vieringen hoor je - bijna - niets. Ook niet in de reformatorische kerken. Dit is een luid en duidelijk voorbeeld van de notie "dat het oordeel bij het huis Gods begint". En wat doen wij?. Nadenken hoe we omgaan als de politici ook in onze kerken in de toekomst onze soevereiniteit mischien gaan beknotten" i.p.v. ons buigen omdat niet deze PvdA voorzitter, niet Paars+, maar wij deze oordelen over onszelf hebben afgeroepen en ook nu nog hoogstens wat aan "damage control" willen doen.

Je zit veel te veel te drammen naar mijn zin en verdraait mijn woorden, zonder dat je de bedoeling peilt.

Er was maar één politieke partij die het opnam voor de RKK in de hostierel, en dat was de (antipapistische) SGP. Dat moet te denken geven, want dat de SGP niet zomaar. Je kunt allemaal makkelijk de mis als vervloekt terzijde schuiven en zeggen: Ach, 't is de RKK maar en ze zoeken het maar uit. Maar dan ga je wel voorbij aan de onrechtstatelijkheid van de actie van PvdA'er mw. Ploumen. De politiek mag helemaal niets zeggen over wat er intern in de kerken gebeurd. En als we dit zomaar laten lopen en de overheid binnenkort in reformatorische kerken ingrijpt, dan hebben we rond de hostierel de kans laten lopen om het fundamenteel over de scheiding tussen kerk en staat te hebben.

Er zit grote omgerijmdheid en discrepantie in je reactie hoe te strijden tegen de kerken die - zoals je aangaf - de zaken niet (meer) weren en de mogelijke overheidbemoeienis met het onderwijs als het gaat om dezelfde zaken. Je reactie op de actuele fouten in de kerken is samenvattend: "mee eens, maar ik kan er niets aan doen" en je reactie op - mogelijke - toekomstige richtlijnen voor het onderwijs: "Juist om ontwikkelingen in de toekomst voor te zijn, moeten we nu nadenken over what-if-situaties, wat in de beeldvorming door jouw nog wordt geconcretiseerd met "Onderwijs zelf gaan betalen, als bekostinging stopt", "verder gaan op een grasveldje" etc waaruit grote actiebereidheid en dadendrang spreekt. Kortom, gaat het om de bestaande problemen dan is het allemaal uitermate passief, gaat het over denken naar de toekomst toe is het allemaal uitermate actief.

Ik vind je reactie t.a.v. de kerken zeer overdreven. Bovendien is het te makkelijk. Je kunt toch het enen doen en het andere niet nalaten?

Laat ik het even scherp stellen. Je praat hier veel over "toekomst", wat lekker hypotetisch is en ver weg waardoor je nu fijn niets hoeft te DOEN. Nadenken over hoe de problemen in het hier en nu aan te pakken wordt door jouw afgedaan met "heb ik geen invloed op". Mischien dan toch eens nadenken hoe je er dan wel invloed op krijgt?

Waar slaat dit op. Het gaat helemaal niet over de verre toekomst; het wetsvoorstel acceptatieplicht ligt nu bij de Tweede Kamer en wordt in het najaar behandeld. Heel concreet: dit kan per het cursusjaar 2011-2012 aan de orde zijn. En dan hebben we gewoon te maken met de plicht om een ieder die zich aanmeldt en de grondslag respecteert, aan te nemen. In het verlengde daarvan zal men niet stoppen maar verdergaan en ons verplichten om geen enkele eis meer te stelllen aan personeelsleden. Of je binnen die constellatie als christen niet evengoed je weg zou kunnen vinden (ik denk van wel), dat is nu in dit topic even niet aan de orde. Het gaat erom met welke argumenten we de situatie toch zo zouden kunnen laten, zoals die nu is.

Ik heb duidelijk aangegeven welke kant het volgens mij opmoet. En dat is niet nadenken over what-iffs. Dat is: "Nu inzetten op het aanpakken van HUIDIGE misstanden. Want die ontnemen ons nl. de argumenten om de door jouw geschetste problemen in de toekomst te weren. Verder ogen open houden maar niet de tijd verbeuzelen met een denktank over hypothetische zaken. Alle tijd die je daaraan besteed kan aan betere zaken worden besteed. Je kent toch ook wel de tekst dat het gaat om de DADERS van het Woord, niet over de denkers en praters?

Noem eens de huidige misstanden die noodzakelijkerwijs opgelost moeten worden, alvorens verder te mogen nadenken?

[Jongere]

We spreken hier over de mogelijkheid dat we in de meerderheid zijn.
Maar moeten we die mogelijkheid, Bijbels gezien, wel in overweging nemen? M.a.w., kunnen we wel nadenken over een mogelijke christelijke staat? Of moeten we ons meer richten op het 'in de wereld zult gij verdrukking hebben'?

Tja, onder Constantijn hebben de christenen een bevoorrechte positie gekregen in het Romeinse keizerrijk, en in de Gouden Eeuw was de gereformeerde religie ook de leidende religie.

De vraag is: ging het daar werkelijk om een christelijke meerderheid? Jij weet ook wel dat niet alles christelijk is wat zich dat noemt.
Na Constantijn zie je vrijwel direct groot verval. En de tijd dat de gereformeerde religie leidend was, moeten we ook niet te rooskleurig voorstellen. Het was ook de tijd van de Nadere Reformatie, en daarin was genoeg reden om zeer kritisch te zijn richting de overheid.

Dus mijn vraag blijft staan. Je kunt je ook afvragen of deze periodes veel goed hebben gedaan, toch? Misschien zijn het juist de periodes waarbij een groot deel van de samenleving die niet wèrkelijk christelijk is (dat was bijv. één van de zorgen van de Nadere Reformatoren, dat er veel naamchristenen zijn) wel onder die vlag gaat regeren, die het slechtst zijn voor de kerk. De kerk is dan geen 'tegenover' meer, terwijl dat volgens mij de positie is die de vroege kerk altijd heeft gehad. En die het Nieuwe Testament ons wijst. Als schapen tussen de wolven, als klein kuddeken. Als gehaten, omdat ze ook Christus hebben gehaat. In een koninkrijk dat niet van deze wereld is.

[freek]

Tja, onder Constantijn hebben de christenen een bevoorrechte positie gekregen in het Romeinse keizerrijk, en in de Gouden Eeuw was de gereformeerde religie ook de leidende religie.

Constatijn was indirect de grondlegger voor de inquisitie's.
En juist in de Gouden eeuw ontstond het naamchristendom.
Beetje wrange vruchten.

Ik weet vanuit welke bril je dit beziet, maar misschien is het wijs om het wat breder te zien. Naamchristendom is van alle tijden en ontstond echt niet pas ten tijde van de Gouden Eeuw. 'Gij hebt de naam dat gij leeft, maar gij zijt dood' werd toch echt al gezegd rond 90 voor Christus.

[Luther]

(...) De kerk is dan geen 'tegenover' meer, terwijl dat volgens mij de positie is die de vroege kerk altijd heeft gehad. En die het Nieuwe Testament ons wijst. Als schapen tussen de wolven, als klein kuddeken. Als gehaten, omdat ze ook Christus hebben gehaat. In een koninkrijk dat niet van deze wereld is.

Goede post.
Dan blijft mijn vraag: Moeten we vechten voor het bestaan van onze eigen organisaties, of moeten we juist zeggen: We moeten in de wereld staan en niet van de wereld zijn?

[memento]

(...) De kerk is dan geen 'tegenover' meer, terwijl dat volgens mij de positie is die de vroege kerk altijd heeft gehad. En die het Nieuwe Testament ons wijst. Als schapen tussen de wolven, als klein kuddeken. Als gehaten, omdat ze ook Christus hebben gehaat. In een koninkrijk dat niet van deze wereld is.

Goede post.
Dan blijft mijn vraag: Moeten we vechten voor het bestaan van onze eigen organisaties, of moeten we juist zeggen: We moeten in de wereld staan en niet van de wereld zijn?

Je kan beiden doen. Binnen de grenzen die er zijn mag je best proberen je eigen organisaties te behouden. Ze hebben een zeker voordeel. Maar wel ondergeschikt aan het principe. Dus principe eerst, dan pas eigen belang. En in het besef dat de wereld niet vergaat, als er straks geen reformatorisch onderwijs meer is, en andere gunsten ons ontnomen worden.

Vreemdelingschap betekend niet zo gehecht aan wat je hier hebben mag, het is allemaal maar tijdelijk.

[Luther]

(...) De kerk is dan geen 'tegenover' meer, terwijl dat volgens mij de positie is die de vroege kerk altijd heeft gehad. En die het Nieuwe Testament ons wijst. Als schapen tussen de wolven, als klein kuddeken. Als gehaten, omdat ze ook Christus hebben gehaat. In een koninkrijk dat niet van deze wereld is.

Goede post.
Dan blijft mijn vraag: Moeten we vechten voor het bestaan van onze eigen organisaties, of moeten we juist zeggen: We moeten in de wereld staan en niet van de wereld zijn?

Je kan beiden doen. Binnen de grenzen die er zijn mag je best proberen je eigen organisaties te behouden. Ze hebben een zeker voordeel. Maar wel ondergeschikt aan het principe. Dus principe eerst, dan pas eigen belang. En in het besef dat de wereld niet vergaat, als er straks geen reformatorisch onderwijs meer is, en andere gunsten ons ontnomen worden.

Vreemdelingschap betekend niet zo gehecht aan wat je hier hebben mag, het is allemaal maar tijdelijk.

Helder. Maar wel in tegenspraak met je eerdere postings over het opleggen van moraal en ethiek aan niet-christenen.

[Gian]

Tja, onder Constantijn hebben de christenen een bevoorrechte positie gekregen in het Romeinse keizerrijk, en in de Gouden Eeuw was de gereformeerde religie ook de leidende religie.

Constatijn was indirect de grondlegger voor de inquisitie's.
En juist in de Gouden eeuw ontstond het naamchristendom.
Beetje wrange vruchten.

Ik weet vanuit welke bril je dit beziet, maar misschien is het wijs om het wat breder te zien. Naamchristendom is van alle tijden en ontstond echt niet pas ten tijde van de Gouden Eeuw. 'Gij hebt de naam dat gij leeft, maar gij zijt dood' werd toch echt al gezegd rond 90 voor Christus.

Ik geloof vast in het profetische element. Nochtans noem ik dat hier bewust niet. Je kan het net zo breed bekijken als je wil, het is gewoon feit dat in deze tijd het naamchristendom zich op grote schaal verbreide.
Juist nav de gouden eeuw kregen we hyperseparerende prediking. Denk aan vd Groe, Schortinghuis en anderen van de NR. Dat was ook nodig in die tijd.

[memento]

Dan blijft mijn vraag: Moeten we vechten voor het bestaan van onze eigen organisaties, of moeten we juist zeggen: We moeten in de wereld staan en niet van de wereld zijn?

Je kan beiden doen. Binnen de grenzen die er zijn mag je best proberen je eigen organisaties te behouden. Ze hebben een zeker voordeel. Maar wel ondergeschikt aan het principe. Dus principe eerst, dan pas eigen belang. En in het besef dat de wereld niet vergaat, als er straks geen reformatorisch onderwijs meer is, en andere gunsten ons ontnomen worden.

Vreemdelingschap betekend niet zo gehecht aan wat je hier hebben mag, het is allemaal maar tijdelijk.

Helder. Maar wel in tegenspraak met je eerdere postings over het opleggen van moraal en ethiek aan niet-christenen.

Dan ervaar jij een tegenstelling die ik niet zie...

[Willem]

Maar je herinnert je nog het protest rond de hostierel. En hoe politici daarin ook kwalijk handelden door te eisen van de RKK dat de hostie aan de homo's werd uitgereikt.

Dit is nu een uitstekend voorbeeld van wat ik bedoel. We schreeuwen moord en brand omdat de politici hierop reageren omdat het discriminatie is en de soevereiniteit van de kerk aantast. En weet je, de politici hadden schoon gelijk. Je kan twisten over de methode en de vorm maar inhoudelijk hadden ze gelijk. Een kerk die uitermate selectief zonden accepteerd en/of bestraft mag - nee moet - gewezen worden op de inconsequentie. Hoe haal je het in je hoofd als kerk de eucharisatie als een startpunt van carnaval uit te reiken aan de carnavalsprins?. Een feest waarin werkelijk ELK gebod van de Wet de Heeren openlijk wordt overtreden. Maar de RK Kerk reikt de hostie uit aan iedereen behalve aan de homosexueel...... Ik kan niet anders constateren dat de RK dit over zichzelf heeft afgeroepen. En wat doen wij?. Telkenmale horen we dit voorbeeld om aan te geven dat overheidsingrijpen in de kerk dreigt. Over het werkelijk godonterende van deze vieringen hoor je - bijna - niets. Ook niet in de reformatorische kerken. Dit is een luid en duidelijk voorbeeld van de notie "dat het oordeel bij het huis Gods begint". En wat doen wij?. Nadenken hoe we omgaan als de politici ook in onze kerken in de toekomst onze soevereiniteit mischien gaan beknotten" i.p.v. ons buigen omdat niet deze PvdA voorzitter, niet Paars+, maar wij deze oordelen over onszelf hebben afgeroepen en ook nu nog hoogstens wat aan "damage control" willen doen.

Je zit veel te veel te drammen naar mijn zin en verdraait mijn woorden, zonder dat je de bedoeling peilt.

Ja, dat is ook een manier van discusseren. Een mooi moment om te stoppen.

Er was maar één politieke partij die het opnam voor de RKK in de hostierel, en dat was de (antipapistische) SGP. Dat moet te denken geven, want dat de SGP niet zomaar. Je kunt allemaal makkelijk de mis als vervloekt terzijde schuiven en zeggen: Ach, 't is de RKK maar en ze zoeken het maar uit. Maar dan ga je wel voorbij aan de onrechtstatelijkheid van de actie van PvdA'er mw. Ploumen. De politiek mag helemaal niets zeggen over wat er intern in de kerken gebeurd. En als we dit zomaar laten lopen en de overheid binnenkort in reformatorische kerken ingrijpt, dan hebben we rond de hostierel de kans laten lopen om het fundamenteel over de scheiding tussen kerk en staat te hebben.

De politiek mag uiteraard een mening hebben OOK over het kerkelijke leven en die verwoorden. Zoals reeds aangegeven: "Je kan twisten over de methode en de vorm maar inhoudelijk hadden ze gelijk". Ik mag hopen dat ze onze SGP voormannen niet gaan verbieden om, indien nodig, ook in het openbaar kritiek te leveren op een moskee als die het in hun hoofd halen om b.v. te gaan verkondigen dat meisjes uitgehuwelijkt moeten worden.

Er zit grote omgerijmdheid en discrepantie in je reactie hoe te strijden tegen de kerken die - zoals je aangaf - de zaken niet (meer) weren en de mogelijke overheidbemoeienis met het onderwijs als het gaat om dezelfde zaken. Je reactie op de actuele fouten in de kerken is samenvattend: "mee eens, maar ik kan er niets aan doen" en je reactie op - mogelijke - toekomstige richtlijnen voor het onderwijs: "Juist om ontwikkelingen in de toekomst voor te zijn, moeten we nu nadenken over what-if-situaties, wat in de beeldvorming door jouw nog wordt geconcretiseerd met "Onderwijs zelf gaan betalen, als bekostinging stopt", "verder gaan op een grasveldje" etc waaruit grote actiebereidheid en dadendrang spreekt. Kortom, gaat het om de bestaande problemen dan is het allemaal uitermate passief, gaat het over denken naar de toekomst toe is het allemaal uitermate actief.

Ik vind je reactie t.a.v. de kerken zeer overdreven. Bovendien is het te makkelijk. Je kunt toch het enen doen en het andere niet nalaten?

Ook dat is natuurlijk een manier van discusseren. Herlees eens je eigen topic!, daarin staat dat je het "enen doen" niet doet omdat je "geen invloed hebt". Ook een mooi moment om te stoppen.

Laat ik het even scherp stellen. Je praat hier veel over "toekomst", wat lekker hypotetisch is en ver weg waardoor je nu fijn niets hoeft te DOEN. Nadenken over hoe de problemen in het hier en nu aan te pakken wordt door jouw afgedaan met "heb ik geen invloed op". Mischien dan toch eens nadenken hoe je er dan wel invloed op krijgt?

Waar slaat dit op. Het gaat helemaal niet over de verre toekomst; het wetsvoorstel acceptatieplicht ligt nu bij de Tweede Kamer en wordt in het najaar behandeld. Heel concreet: dit kan per het cursusjaar 2011-2012 aan de orde zijn. En dan hebben we gewoon te maken met de plicht om een ieder die zich aanmeldt en de grondslag respecteert, aan te nemen. In het verlengde daarvan zal men niet stoppen maar verdergaan en ons verplichten om geen enkele eis meer te stelllen aan personeelsleden. Of je binnen die constellatie als christen niet evengoed je weg zou kunnen vinden (ik denk van wel), dat is nu in dit topic even niet aan de orde. Het gaat erom met welke argumenten we de situatie toch zo zouden kunnen laten, zoals die nu is.

a. ik heb het woord verre in "verre toekomst" niet gebruikt. n'beetje goedkoop. b. cursusjaar 2011/2012 duurt nog meer dan 1 jaar, dat lijkt me toekomst. Het "verlengde daarvan" is nog verder. c. Welke argumenten er zijn heb ik al genoemd, helaas door ONZE laksheid niet bruikbaar. Lees je wel de postings?. Voor mij een een goed moment om met de posting idd te stoppen.

Ik heb duidelijk aangegeven welke kant het volgens mij opmoet. En dat is niet nadenken over what-iffs. Dat is: "Nu inzetten op het aanpakken van HUIDIGE misstanden. Want die ontnemen ons nl. de argumenten om de door jouw geschetste problemen in de toekomst te weren. Verder ogen open houden maar niet de tijd verbeuzelen met een denktank over hypothetische zaken. Alle tijd die je daaraan besteed kan aan betere zaken worden besteed. Je kent toch ook wel de tekst dat het gaat om de DADERS van het Woord, niet over de denkers en praters?

Noem eens de huidige misstanden die noodzakelijkerwijs opgelost moeten worden, alvorens verder te mogen nadenken?

Lees de eerdere postings!.
.

[freek]

Tja, onder Constantijn hebben de christenen een bevoorrechte positie gekregen in het Romeinse keizerrijk, en in de Gouden Eeuw was de gereformeerde religie ook de leidende religie.

Constatijn was indirect de grondlegger voor de inquisitie's.
En juist in de Gouden eeuw ontstond het naamchristendom.
Beetje wrange vruchten.

Ik weet vanuit welke bril je dit beziet, maar misschien is het wijs om het wat breder te zien. Naamchristendom is van alle tijden en ontstond echt niet pas ten tijde van de Gouden Eeuw. 'Gij hebt de naam dat gij leeft, maar gij zijt dood' werd toch echt al gezegd rond 90 voor Christus.

Ik geloof vast in het profetische element. Nochtans noem ik dat hier bewust niet. Je kan het net zo breed bekijken als je wil, het is gewoon feit dat in deze tijd het naamchristendom zich op grote schaal verbreide.
Juist nav de gouden eeuw kregen we hyperseparerende prediking. Denk aan vd Groe, Schortinghuis en anderen van de NR. Dat was ook nodig in die tijd.

Natuurlijk, met het feit op zich ben ik het met je eens. Maar je kunt dat net zo goed zeggen van eigenlijk de gehele Middeleeuwen. Toen was echt heel Europa christelijk, maar dan wel voor een aanzienlijk deel in naam. Dus ik vind het niet helemaal fair om juist de Gouden Eeuw als voorbeeld te noemen van naamchristendom.