Ik quote even een stukje van Mara elders op het forum:

Persoonlijk stoor ik me ( is misschien off topic) aan de groet met 1 hand. Ook dat is steeds vaker.
Ik heb me erin verdiept, nee het is geen zegen, maar ik kan er niks aan doen, vind het niet staan, dat ene handje half hoog naast het lichaam.
Heb de neiging inwendig : hoi te zeggen

Een predikant geeft aan het eind van de dienst de zegen namens de Heere.
Bij een leesdienst mag de ouderling dit niet doen maar sluit af met een zegenbede.
OK, met een zegen kan ik het me voorstellen. (Hoewel ik mij ook afvraag waarom een ambtsdrager ouderling het niet mag doen).

Maar de groet is geen zegen. Waarom mag de lezende ouderling dit niet doen?
Kan iemand dat verklaren?

Leg eerst eens uit wat 'de groet met 1 hand' inhoudt, en wanneer deze plaatsvindt. Ik heb er nog nooit van gehoord.

caprice schreef:Leg eerst eens uit wat 'de groet met 1 hand' inhoudt, en wanneer deze plaatsvindt. Ik heb er nog nooit van gehoord.

De groet ("Genade en vrede...") komt na het votum ("Onze hulp..."). De ene predikant groet de gemeente met beide handen gespreid, de ander doet dat met één hand.

Ik heb altijd geleerd dat je dan niet mag kijken.

refo schreef:Ik heb altijd geleerd dat je dan niet mag kijken.

Lourens schreef:Maar de groet is geen zegen. Waarom mag de lezende ouderling dit niet doen?
Kan iemand dat verklaren?

Ja, dat wordt in het boekje "U zij al d'eer" van ds. De Jongste uitgelegd. Heb het nu niet bij de hand, maar dat houd je tegoed.

Edit> O wacht, ik zit je posting verkeerd te lezen. Je bedoelt de groet aan het begin van de dienst, het zogenaamde votum ("Onze hulp is in de naam des Heeren, etc").
Dat mag een preeklezende ouderling wel doen; dat wordt ook wel gedaan, al is het inderdaad niet veel. Ds. De Jongste breekt in zijn boekje een lans om dat meer en meer te gaan doen.
Evenals een proponerend theologiestudent het votum mag uitspreken, hoewel hij helemaal (nog) geen kerkelijk ambt bekleedt.

Tiberius schreef:Je bedoelt de groet aan het begin van de dienst, het zogenaamde votum ("Onze hulp is in de naam des Heeren, etc").
Dat mag een preeklezende ouderling wel doen; dat wordt ook wel gedaan, al is het inderdaad niet veel.

Volgens mij bedoelt Lourens niet het votum, maar de daarop volgende groet.

refo schreef:Ik heb altijd geleerd dat je dan niet mag kijken.

Grappig. Ik zou juist zeggen dat je je ogen open houdt als iemand je groet.

Josephus schreef:

Tiberius schreef:Je bedoelt de groet aan het begin van de dienst, het zogenaamde votum ("Onze hulp is in de naam des Heeren, etc").
Dat mag een preeklezende ouderling wel doen; dat wordt ook wel gedaan, al is het inderdaad niet veel.

Volgens mij bedoelt Lourens niet het votum, maar de daarop volgende groet.

Mogelijk. Wat ik typte geldt voor het votum, niet voor de groet. Dat doet alleen de predikant.

Dat bedoelde ik, de groet

Waar is de Bijbelse grondslag dat deze alleen door de predikant gedaan mag worden.

T.a.v. de eindzegen.
De hogepriester mocht in het OT namens de Heere de zegen opleggen.
Volgens mij is daar ook de grondslag binnen onze kerken dat de predikant het alleen mag.
De hogepriester was in het OT de voorspraak naar de Heere voor de verzoening.

In het NT hebben we de Heere Jezus als onze Voorspraak.
Gaf Hij de opdracht niet breder aan zijn discipelen, ja aan meerderen om uit te gaan en te zegenen wie u zegent?

T.a.v. de groet heb ik inderdaad de opmerking wel eens gehoord: ik kijk iemand aan die mij groet, anders is het onbeleefd.
Zelf heb ik zoiets: wie van ik dat de Heere juist mij wil groeten? In eerbied sla ik mijn ogen neer.

Lourens, ik reproduceer even uit mijn hoofd wat ds. De Jongste er van schrijft.

Van elke liturgische handeling in de eredienst kan je zeggen, dat het:
1. een spreken van God tot de gemeente is (zoals: groet, schriftlezing (incl. wetlezing), preek en eindzegen), of
2. een spreken van de gemeente tot God (zoals: zingen, belijdenis, gebed en votum)

Bij liturgische handelingen in de categorie 1 mogen uitsluitend is de ambtsdrager de tolk van God tot de gemeente; bij categorie 2 kan de ambtsdrager de tolk zijn van de gemeente tot God (bij zingen dus niet).
De tolk van God tot de gemeente is een bevoegdheid behorend bij het ambt van predikant (als "dienaar des Goddelijken Woords"); de tolk van de gemeente is een bevoegdheid behorend bij het ambt van ouderling (waarbij de predikant als speciale ouderling gezien wordt).

Bij het lezen van de Schrift of van een preek is niet zozeer de ouderling de tolk van God tot de gemeente, als wel de voorlezer, waarbij de oorspronkelijke auteur (Bijbelschrijver of preekschrijver) de tolk van God is.

Dank je Tib.

Toch wil ik die zegen nog eens bezien, in Bijbels licht dan.
Vanavond hoop ik wat te bekijken.

Even voor de duidelijkheid. Ik heb er wat vragen bij. Het is (nog) niet dat ik zeg ........ iedereen moet het kunnen doen. Binnen Evangelische kringen ligt het uiteraard veel ruimer.

Misschien gewoon een mooi thema om over na te denken.

Het votum is er trouwens in verschillende stijlen evenals de zegenbede door de ouderling.

Ds. De Jongste pleit er, m.i. terecht, voor, om de Bijbelse versie van het votum te gebruiken. Dus een aantal opeenvolgende bijbelteksten.
De zegenbede door de ouderling is (althans bij de GG en GGiN, etc) het laatste vers van de Avondzang.

Tiberius schreef: De zegenbede door de ouderling is (althans bij de GG en GGiN, etc) het laatste vers van de Avondzang.

Bij ons (CGK) ook vaak.

Klopt. Ik hoorde tijdje terug ook een aangepaste zegenbede:

Heere, zegen ons en behoede ons,
Heere, doe Uw aangezicht over ons lichten
Heere, verheft Uw aangezicht over ons
en geeft U ons Uw vrede
Amen

Die vond ik ook mooi