Een klein stukje over verstandelijk gehandicapten.

Bij ons in de buurt hebben we een centrum waar verstnadelijk gehandicapten onder toezicht zelfstandig kunnen wonen. Dit even ter verduidelijking.

Maar nu. Vanmorgen stond mijn vrouw bij de kassa van de supermarkt. Vlak voor haar stond een van de verstandelijk gehandicapte mensen met een mandje vol met heerlijke dngen om te snoepen en te smullen. Mijn vrouw zegt tegen hem: Zoho, je kunt het weekend wel weer heel lekker snoepen. Glunderend beaamde hij dat hij het voor de zondag had gekocht. Even later loopt mijn vrouw naar buiten en voor haar uit loopt de betreffende man.
Ze zijn nog maar net buiten of de man begint ineens keihard te zingen en iedereen keek hem aan en hij zong maar door. Weet je wat hij zong? Hij zong uit volle borst. Blijf bij mij HEER want de avond is nabij.
Wat een getuigenis van een verstandelijk gehandicapte man. Hij zong over Zijn Meester voor een ieder die het maar horen wilde.
Wij kennen hem wel van het langs komen op de fiets bij ons. Als we in huis zitten of achter inde tuin dan horen we hem ook vaak zingend op de fiets voorbij gaan. Al fietsend zingt hij dan Psalmen tot Gods eer.

Toen mijn vrouw het voorgevallene vertelde moesten we er samen van vreugde om huilen en zeiden we tot onze schaamte: Hij komt zomaar uit voor zijn HEERE en wij zouden ons toch wel schamen om zo in het openbaar ons uit te laten.

Hij, een verstandelijk gehandicapte man, gaf ons hierin een les.

Wat zijn wij dan stil!!!!

Een verstandelijke gehandicapten uit Moerkapelle is ook zo. Op maandag moet hij altijd over de preek napraten want anders zit hij niet goed in zijn vel. Als het een keer niet gebeurd is hij gelijk erg stil. Wij zelf schuwen vaak zulken gesprekken maar deze mensen doen dat niet. Hierbij moet ik gelijk denken aan gedeeltes van de Bijbel die gaan over de verworpenen van de aarde. Hun is vaak het eeuwige leven weggelegd en dat geld denk ik ook zeker voor deze mensen.

Je zou jaloers worden op zo'n man....

Wat is God toch groot! Iedereen heeft medelijden met zo'n jongen, terwijl zo'n jongen in feite zich in een betere situatie bevind dan menig kerkganger! Ik moet denken aan wat Jezus zegt: Voorwaar, Ik zeg u: Wie het Koninkrijk Gods niet ontvangt als een kind, zal het voorzeker niet binnengaan.

Ze noemen die mensen niet voor niets "anders begaafd".

Vind ik veel meer passen dan "minder begaafd", zeker na het lezen van het verhaal van Jelle.

Indrukwekkend!
Ik heb 2,5 jaar met mensen met een verstandelijke beperking gewerkt, en hier ontzettend veel geleerd.
Vooral hoe je kan leven met God. Er was daar een mevrouw, die iedere morgen om 6.00uur opstond om stille tijd te houden. Ze draaide dan cd's met geestelijke liederen en las in de bijbel, ze speelde zelfs met haar dwarsfluit Gode lof toe! Heel indrukwekkend!!

De meeste bewoners, zelfs de zwak begaafde(laag niveau), hadden belijdenis gedaan en namen deel aan het Heilig Avondmaal!

Oorspronkelijk gepost door Maninne
Onze predikant vertelde eens van een jonge man met het Down-syndroom,
Er was avondmaal in de gemeente en die man wilde zó graag aangaan, maar zijn moeder hield hem tegen omdat ze waarschijnlijk vreesde voor commentaar.
De man was hierover erg triest.
Nadat de kerk uit was liep hij triest de kerk uit maar werd een eind verderop doodgereden door een auto.
Toen mocht hij voor eeuwig avondmaal houden!

Die man is beter af, maar wat kunnen sommigen mensen o zo krom denken

Inderdaad!

De broer van mijn man is autistisch, en ging met een busje naar z'n school. Er zat een andere vrouw in die bus die blind was. Wij kennen haar vrij goed, zij is ook Christen. Jake, de broer van mijn man, ging naar de chauffeur, en zei: we zijn allemaal zondaren, he, we zijn allemaal zondaren...!
Zij sprong daar dan meteen opin, en ging een heel vraag gesprek met Jake aan: Ja, Jake, en wat hebben we dan verdiend?
En zo ging dta door, en de hele bus moest luisteren...

We kunnen veel van ze leren. Zelf houden wij in de kerk altijd twee keer per jaar een "aangepaste dienst" voor deze groep.

Wat mij dan wel opvalt, zijn de vele blijde gezichten! Prachtig om te zien! dit mis ik bij veel "gewone" kerkleden.

Hier in Gouda is ook n aangepaste kerkdienst voor verstandelijk gehandicapten. Geweldig als je ziet hoe puur deze mensen zijn. Iedereen die wil krijgt een muziekinstrument, de ene een triangel, de ander een mondharmonica weer een ander een sambabal... het is zo mooi als je dan iedereen (hoe vals ook) "Jezus is de goede herder" hoort zingen... Voor in de kerk staat altijd een oudere man, hij is gehandicapt maar gaat zo op in de muziek dat hij de mensen gaat dirigeren...
Deze mensen weten wel degelijk waar het om gaat in de kerk. Vaak wordt gevraagd... als een begeleidster de dienst "begint" wat er nog mist... "want zo kunnen we de dienst niet beginnen natuurlijk..." Al snel hoor je " De domineeeeeeeeeeee" hier wordt dan beamend opgereageerd... "wat verder nog?!" De Bijbel...

Eens per jaar bakken wij vis voor de gehandicapten, in Staphorst,
Gewoonweg een pure belevenis, lief en leed deel je die dag met zulke lieve kinderen, ze kunnen van die rake zetten geven, dat je wel eens achter je oren krabt van jaja steek hem maar in je zak.
Dit zowel natuurlijk als gestelijk.