Lezen jullie je kinderen sprookjes voor? Zo ja, doe je dat ook met een bepaalde bedoeling?
Zo nee, waarom niet?

Bij ons Jetje werken ze momenteel in groep 2 over de bibliotheek. De kinderen mochten allemaal 5 boeken van thuis meenemen om zo een bibliotheek te creëren.
Toen ik haar een kleurplaat liet uitkiezen zei ze dat ze een kleurplaat van sneeuwwitje wilde. Ik dacht al van hoe komt ze daar nu toch bij.
Wat bleek, één van de kinderen had een sprookjesboek meegenomen en onze Jet kan al lezen, dus had heerlijk zitten lezen in zoo n mooi sprookjesboek.

Toen vroeg het kon, dat als iemand een dode kuste, die dode weer kon gaan leven.. Lazerus was toch ook dood en daarna levend..
( oeei dacht ik...)
Ik heb toen uitgelegd dat de Heere dat t bij Lazarus had gedaan.. enz enz.
Zegt ze... als conclusie, nee zo n sprookje is niet echt gebeurd.
Je kunt alleen weer levend wakker worden als God je kust...

tja, dat zijn kindergedachten.

De vraag die bij me opkwam was toen wel, hoe ga je eigenlijk om met sprookjes. Dus je topic sluit wel aan bij mijn gedachten.
Is hier gefundeerde literatuur over. (Ik ken de les van de Schildserie, zoiets bedoel ik dus niet....)

Ik ben ook aan het zoeken naar een mening, vandaar mijn vraag hier.

Kinderen schijnen (volgens bepaalde literatuur dan) heel goed te kunnen scheiden wat echt en niet-echt is. Maar hoe ga je dan om met heksen, tovenaars, noodlot, doodgaan en weer levend worden, enz.
En hoe combineer je dat dan met het geloof in God? Alleen God is toch almachtig? We geloven toch niet dat er een noodlot bestaat?
En wat is dan nog het verschil met de wonderen in de Bijbel?

Ik heb er mijn vragen bij, maar ik ben benieuwd hoe er verder over gedacht wordt.

weten jullie nog hoe het bij jullie zelf gewerkt heeft?

sela schreef:weten jullie nog hoe het bij jullie zelf gewerkt heeft?

sprookjes was bij ons in het gezin vroeger not done. Als ik het eens las bij mijn tante ofzo, dan wist ik dat het eigenlijk verboden literatuur was. Hoewel mijn moeder er ook niet moeilijk over deed als ik het eens wel gelezen had ofzo.
De meeste sprookjes ken ik dan ook niet.

sela schreef:weten jullie nog hoe het bij jullie zelf gewerkt heeft?

Ik meen dat we geen sprookjesboeken hadden, maar dat mijn ouders het niet verboden.( kan ik nog s navragen)
Toen ik in aanraking met sprookjes kwam, dacht ik, dat zijn leuke verzonnen verhaaltjes.

sela schreef:weten jullie nog hoe het bij jullie zelf gewerkt heeft?

Het lastige is dat het heel kindafhankelijk is. Voorzover ik mij kan heugen heb ik nooit de wereld van de sprookjes verward met de realiteit.

Jo-Ann schreef:Ik ben ook aan het zoeken naar een mening, vandaar mijn vraag hier.

Kinderen schijnen (volgens bepaalde literatuur dan) heel goed te kunnen scheiden wat echt en niet-echt is. Maar hoe ga je dan om met heksen, tovenaars, noodlot, doodgaan en weer levend worden, enz.
En hoe combineer je dat dan met het geloof in God? Alleen God is toch almachtig? We geloven toch niet dat er een noodlot bestaat?
En wat is dan nog het verschil met de wonderen in de Bijbel?

Ik heb er mijn vragen bij, maar ik ben benieuwd hoe er verder over gedacht wordt.

Hoe lees je dan:

De bomen gingen eens heen, om een koning over zich te zalven, en zij zeiden tot den olijfboom: Wees gij koning over ons.

9 Maar de olijfboom zeide tot hen: Zoude ik mijn vettigheid verlaten, die God en de mensen in mij prijzen? En zoude ik heengaan om te zweven over de bomen?

10 Toen zeiden de bomen tot den vijgeboom: Kom gij, wees koning over ons.

11 Maar de vijgeboom zeide tot hen: Zou ik mijn zoetigheid en mijn goede vrucht verlaten? En zou ik heengaan om te zweven over de bomen?

12 Toen zeiden de bomen tot den wijnstok: Kom gij, wees koning over ons.

13 Maar de wijnstok zeide tot hen: Zou ik mijn most verlaten, die God en mensen vrolijk maakt? En zou ik heengaan om te zweven over de bomen?

14 Toen zeiden al de bomen tot den doornenbos: Kom gij, wees koning over ons.

15 En de doornenbos zeide tot de bomen: Indien gij mij in waarheid tot een koning over u zalft, zo komt, vertrouwt u onder mijn schaduw; maar indien niet, zo ga vuur uit den doornenbos, en vertere de cederen van den Libanon.


Ik vind Reinaert de Vos; de mythen en sagen van de Romeinen en Grieken, en ook van de andere volkeren altijd heel leluk om te lezen en ja sprookjes ook. Dat hoort bij je fantasiewereld (denk ik).

albion schreef:

Jo-Ann schreef:Ik ben ook aan het zoeken naar een mening, vandaar mijn vraag hier.

Kinderen schijnen (volgens bepaalde literatuur dan) heel goed te kunnen scheiden wat echt en niet-echt is. Maar hoe ga je dan om met heksen, tovenaars, noodlot, doodgaan en weer levend worden, enz.
En hoe combineer je dat dan met het geloof in God? Alleen God is toch almachtig? We geloven toch niet dat er een noodlot bestaat?
En wat is dan nog het verschil met de wonderen in de Bijbel?

Ik heb er mijn vragen bij, maar ik ben benieuwd hoe er verder over gedacht wordt.

Hoe lees je dan:

De bomen gingen eens heen, om een koning over zich te zalven, en zij zeiden tot den olijfboom: Wees gij koning over ons.

9 Maar de olijfboom zeide tot hen: Zoude ik mijn vettigheid verlaten, die God en de mensen in mij prijzen? En zoude ik heengaan om te zweven over de bomen?

10 Toen zeiden de bomen tot den vijgeboom: Kom gij, wees koning over ons.

11 Maar de vijgeboom zeide tot hen: Zou ik mijn zoetigheid en mijn goede vrucht verlaten? En zou ik heengaan om te zweven over de bomen?

12 Toen zeiden de bomen tot den wijnstok: Kom gij, wees koning over ons.

13 Maar de wijnstok zeide tot hen: Zou ik mijn most verlaten, die God en mensen vrolijk maakt? En zou ik heengaan om te zweven over de bomen?

14 Toen zeiden al de bomen tot den doornenbos: Kom gij, wees koning over ons.

15 En de doornenbos zeide tot de bomen: Indien gij mij in waarheid tot een koning over u zalft, zo komt, vertrouwt u onder mijn schaduw; maar indien niet, zo ga vuur uit den doornenbos, en vertere de cederen van den Libanon.


Ik vind Reinaert de Vos; de mythen en sagen van de Romeinen en Grieken, en ook van de andere volkeren altijd heel leluk om te lezen en ja sprookjes ook. Dat hoort bij je fantasiewereld (denk ik).

En alweer ben ik tegengesteld aan de hedendaagse mening dat fantasie en creativiteit zo geweldig zijn voor de ontwikkeling van een kind,
Wat baat het de mens om een rijke fantasie te hebben en een creativiteit, waarvan de combinatie van nature toch alleen maar geneigd is tot rottigheid?
Voor het verstaan van Gods Woord hebben we echt geen creativiteit en fantasie nodig.
Bij het vertellen van een sprookje horen we er van tevoren al bij te zeggen dat het niet waar is, een leugen dus.
Lees liever een stukje voor uit de kinderbijbel.

Joannah schreef: En alweer ben ik tegengesteld aan de hedendaagse mening dat fantasie en creativiteit zo geweldig zijn voor de ontwikkeling van een kind,
Wat baat het de mens om een rijke fantasie te hebben en een creativiteit, waarvan de combinatie van nature toch alleen maar geneigd is tot rottigheid?
Voor het verstaan van Gods Woord hebben we echt geen creativiteit en fantasie nodig.
Bij het vertellen van een sprookje horen we er van tevoren al bij te zeggen dat het niet waar is, een leugen dus.
Lees liever een stukje voor uit de kinderbijbel.

Dan een andere vraag: dus God had eigenlijk geen fantasie en creativiteit moeten scheppen?
Een mens heeft fantasie en dat is een scheppingsgave. Hij kan het, zoals heel veel dingen, goed en slecht gebruiken.

De fantasie van C.S. Lewis heeft de geweldige Narnia serie opgeleverd.

Wat vertel jij dan als het door Albion aangehaalde stuk wordt gelezen. Ja hier staat wel dat bomen kunnen praten. De Bijbel is Gods Woord en dat is waar. Maar bomen kunnen niet praten hoor!

Ik denk dat hetgeen je weergeeft erg kort door de bocht is

Democritus schreef:

Joannah schreef: En alweer ben ik tegengesteld aan de hedendaagse mening dat fantasie en creativiteit zo geweldig zijn voor de ontwikkeling van een kind,
Wat baat het de mens om een rijke fantasie te hebben en een creativiteit, waarvan de combinatie van nature toch alleen maar geneigd is tot rottigheid?
Voor het verstaan van Gods Woord hebben we echt geen creativiteit en fantasie nodig.
Bij het vertellen van een sprookje horen we er van tevoren al bij te zeggen dat het niet waar is, een leugen dus.
Lees liever een stukje voor uit de kinderbijbel.

Dan een andere vraag: dus God had eigenlijk geen fantasie en creativiteit moeten scheppen?
Een mens heeft fantasie en dat is een scheppingsgave. Hij kan het, zoals heel veel dingen, goed en slecht gebruiken.

De fantasie van C.S. Lewis heeft de geweldige Narnia serie opgeleverd.

Wat vertel jij dan als het door Albion aangehaalde stuk wordt gelezen. Ja hier staat wel dat bomen kunnen praten. De Bijbel is Gods Woord en dat is waar. Maar bomen kunnen niet praten hoor!

Ik denk dat hetgeen je weergeeft erg kort door de bocht is

De Bijbel, en het aangehaalde stuk van Albion, hebben een boodschap, je wil toch niet zeggen dat sprookjes dat hebben??

gertje schreef:

Democritus schreef:

Joannah schreef: En alweer ben ik tegengesteld aan de hedendaagse mening dat fantasie en creativiteit zo geweldig zijn voor de ontwikkeling van een kind,
Wat baat het de mens om een rijke fantasie te hebben en een creativiteit, waarvan de combinatie van nature toch alleen maar geneigd is tot rottigheid?
Voor het verstaan van Gods Woord hebben we echt geen creativiteit en fantasie nodig.
Bij het vertellen van een sprookje horen we er van tevoren al bij te zeggen dat het niet waar is, een leugen dus.
Lees liever een stukje voor uit de kinderbijbel.

Dan een andere vraag: dus God had eigenlijk geen fantasie en creativiteit moeten scheppen?
Een mens heeft fantasie en dat is een scheppingsgave. Hij kan het, zoals heel veel dingen, goed en slecht gebruiken.

De fantasie van C.S. Lewis heeft de geweldige Narnia serie opgeleverd.

Wat vertel jij dan als het door Albion aangehaalde stuk wordt gelezen. Ja hier staat wel dat bomen kunnen praten. De Bijbel is Gods Woord en dat is waar. Maar bomen kunnen niet praten hoor!

Ik denk dat hetgeen je weergeeft erg kort door de bocht is

De Bijbel, en het aangehaalde stuk van Albion, hebben een boodschap, je wil toch niet zeggen dat sprookjes dat hebben??

Roodkapje: niet met vreemde mensen meegaan, luisteren naar je ouders. Sprookjes hebben vaak een moraal.

De Narnia serie heeft een expliciet christelijke boodschap.

Er zijn "sprookjes"met een zeer goede inhoud C. S Lewis Narnia en de Ramson trilogie Tolkien In de ban van de ring. Ted Dekker Zwart, Rood, Wit, Bunyan De Christen en Christinne reis. In de anglo-saksische wereld hebben ze altijd wat meer christelijke fantasie gehad als die nuchtere hollanders.

henriët schreef:De vraag die bij me opkwam was toen wel, hoe ga je eigenlijk om met sprookjes. Dus je topic sluit wel aan bij mijn gedachten.
Is hier gefundeerde literatuur over. (Ik ken de les van de Schildserie, zoiets bedoel ik dus niet....)

Is de Schildserie niet gefundeerd?

Democritus schreef:

gertje schreef:

Democritus schreef:

Joannah schreef: En alweer ben ik tegengesteld aan de hedendaagse mening dat fantasie en creativiteit zo geweldig zijn voor de ontwikkeling van een kind,
Wat baat het de mens om een rijke fantasie te hebben en een creativiteit, waarvan de combinatie van nature toch alleen maar geneigd is tot rottigheid?
Voor het verstaan van Gods Woord hebben we echt geen creativiteit en fantasie nodig.
Bij het vertellen van een sprookje horen we er van tevoren al bij te zeggen dat het niet waar is, een leugen dus.
Lees liever een stukje voor uit de kinderbijbel.

Dan een andere vraag: dus God had eigenlijk geen fantasie en creativiteit moeten scheppen?
Een mens heeft fantasie en dat is een scheppingsgave. Hij kan het, zoals heel veel dingen, goed en slecht gebruiken.

De fantasie van C.S. Lewis heeft de geweldige Narnia serie opgeleverd.

Wat vertel jij dan als het door Albion aangehaalde stuk wordt gelezen. Ja hier staat wel dat bomen kunnen praten. De Bijbel is Gods Woord en dat is waar. Maar bomen kunnen niet praten hoor!

Ik denk dat hetgeen je weergeeft erg kort door de bocht is

De Bijbel, en het aangehaalde stuk van Albion, hebben een boodschap, je wil toch niet zeggen dat sprookjes dat hebben??

Roodkapje: niet met vreemde mensen meegaan, luisteren naar je ouders. Sprookjes hebben vaak een moraal.

De Narnia serie heeft een expliciet christelijke boodschap.

mmmmm om dat te vertellen hebben we denk geen sprookje nodig.. nieuws brengt genoeg aanleiding om over zulke zaken te praten met de kinderen

En Narnia, tja, heb ik enorme moeite mee, maar dat is een ander verhaal, en hier ook al eens besproken als ik me goed herinner.

Kinderen hebben van nature genoeg gezonde fantasie, daar hebben ze geen sprookjes bij nodig denk ik