Kan God lijden?

Rinie · Bericht door **Rinie** » 10 jul 2002, 17:11

Ooit is al eens een onderwerp gestart over emoties van God. Toch wil ik nog een keer een vergelijkbaar onderwerp opstarten, maar dan specifiek met betrekking tot het lijden.

In de vroegchristelijke kerk hing men algemeen, in navolging van de Grieken, de impassibiliteit van God aan. Men dacht namelijk, dat als God (de Vader) zou kunnen leiden, dit een verandering in Hem zou zijn, wat betekent dat Hij niet volmaakt zou zijn.
Tegenstanders van de leer van de impassibiliteit vinden met name, dat God liefde is, en dat liefde (relatie) niet kan zonder meeleven en mede-lijden.

De vraag dus: Kan God, buiten de menselijke natuur van Christus, lijden?

ndonselaar · Bericht door **ndonselaar** » 10 jul 2002, 18:31

Nee! Hij is de 'Ik zal zijn die Ik zijn zal'

Zoeker · Bericht door **Zoeker** » 10 jul 2002, 20:42

God lijdt wel, maar ook weer uit menselijk oogpunt, door een menselijke bril gezien.
God is eigenlijk heel niet een mens. Ik denk niet dat hij een mens is, met emoties. Hij is een Wezen, hÃ©t Wezen met volmaakte eigenschappen.
Toch worden aan God in Zijn getuigenis menselijke eigenschappen toegeschreven. Zoals dat hij berouw heeft, of verdriet. Als je zondigt heeft God daar verdriet van. Hij vindt het ook verdrietig als mensen verloren gaan en Hij vindt het geweldig als mensen door Zijn Zoon behouden worden.
EzechiÃ«l 33:11 Zeg tot hen: [Zo waarachtig als] Ik leef, spreekt de Heere HEERE, zo Ik lust heb in den dood des goddelozen! maar daarin [heb Ik lust], dat de goddeloze zich bekere van zijn weg en leve. Bekeert u, bekeert u van uw boze wegen, want waarom zoudt gij sterven, o huis IsraÃ«ls?

Maar eigenlijk kun je zo niet over de Heere praten, want Hij is zo Ã¡nders dan wij mensen zijn. Hij wordt alleen op deze manier beschreven, opdat wij Hem een beetje kunnen begrijpen ('mededeelbare eigenschappen' noemen ze dat).

Maar dit is mijn Godsbeeld, ik denk dat er best mensen zijn die het anders zien. Ik heb dus bepaald geen antropomorf (mensvorming) Godsbeeld...

kridje · Bericht door **kridje** » 11 jul 2002, 22:09

Ik denk dat Zoeker gelijk heb!
Wij proberen God altijd te bekijken vanuit ons menselijke bril terwijl het een Goddelijk wezen is! Als God lijdt dan zal dat naar zijn menselijke natuur zijn of een ander soort lijden dan wij mensen kennen. Al moeten we hierbij ook niet vergeten dat God volmaakt is en dat de mens in de Paradijs dat ook was. Toen had de mens ook geen pijn en geen leed! Waarom God nu dan wel? Dan zal Hij veranderd zijn terwijl Hij onverandelijk is!

[Veranderd op 11/7/02 door kridje]

anne · Bericht door **anne** » 11 jul 2002, 22:37

Ik denk wel dat jullie gelijk hebben, maar je zegt dat de mens voor de zondeval (begrijp ik) geen leed en pijn had, maar er was toch ook niets om leed en pijn om te hebben? Toen was er nog geen zonde. Maar ik denk niet dat je God kunt vergelijken met een mens qua 'pijn en leed'. Bij God ligt dit anders, omdat hij zelf volmaakt is. Een mens kent verdriet, omdat hij een zondaar is. Een mens kent pijn omdat hij zondaar is. Alle leed en pijn is dus na de zondeval ontstaan. God heeft geen zonde, dus ook geen pijn en leed?!

kridje · Bericht door **kridje** » 11 jul 2002, 22:45

Anne, dat bedoel ik zo een beetje.

Voor de zondeval was de mens gelijk aan God en dus geen pijn en leed. Na de zondeval is de mens gevallen en God niet! God is dus nog steeds hetzelfde als voor de zondeval en de mens is zondaar geworden. Als God dan opeens anders geworden is dan kan je eigenlijk niet op God vertrouwen want dan is Hij veranderlijk.

ndonselaar · Bericht door **ndonselaar** » 12 jul 2002, 17:48

Beste Melk,

De belijdenis die Jezus aanhaalde uit Deuteronomium 'Hoor IsraÃ«l! de HEERE onze God is een enig HEERE' geeft aan dat Hij de echaad JHWH is. De 'IK ZAL ZIJN DIE IK ZIJN ZAL'

Hij heeft in Zijn eeuwige raad iets besloten en dat in de tijd uitgewerkt. Alles wat Hij besloten heeft zal Hij doen. Hij is immers de Onveranderlijke, daarom kan God niet lijden. Zeker kunnen we alles niet begrijpen, dat zal de eeuwigheid openbaren.

england · Bericht door **england** » 13 jul 2002, 02:47

God woont in de hemel, en is de hemel niet waar God van zegt dat er geen tranen meer zullen zijn, en geen pijn, en waar niemand zal zeggen: ik ben ziek...

Ik denk inderdaad ook dat God het menselijk bedoeld als het gaat over een lijdend God. Hij daalt af tot ons niveau, bewust: ik zal hen trekken met mensenzelen, met koorden der liefde...

david · Bericht door **david** » 15 jul 2002, 12:08

God openbaart zich in Zijn Woord. Hij wil ons laten zien wie Hij is, hoe Hij is. Hij wil dichtbij ons komen.
Hij laat zich zien precies zoals Hij is. Hij doet dus geen concessies aan zichzelf door 'onze taal te spreken'. Of door te zeggen 'en het berouwde Mij' terwijl het Hem stiekum helemaal niet berouwde.

Ik zou iedereen het boek 'De tranen van God' aan willen raden. Het is geschreven door Joni Eareckson. Heel ontroerend, maar ook heel waar en heel kritisch. Ik ben na het (her)lezen van dit boek niet zo snel om te zeggen: God kan niet lijden.

Groet,
David

Kena · Bericht door **Kena** » 16 jul 2002, 11:22

[font=Georgia]Hoi David,

ik wilde NET datzelfde boek aanraden. Mooi is ie he? Ik las het in een ruk uit!

Shalom!
Kena

[/font]

david · Bericht door **david** » 18 jul 2002, 08:37

Origineel geplaatst door Kena
[font=Georgia]Hoi David,

ik wilde NET datzelfde boek aanraden. Mooi is ie he? Ik las het in een ruk uit!

Shalom!
Kena

[/font]

Ha Kena,

Nou... een ruk... het heeft bij mij wel iets langer geduurd! :,:,

Nee grapje, ik vond het inderdaad een fantastisch boek! Al meerdere keren gelezen.
Het sterke ervan vind ik dat je niet met een kluitje in het riet gestuurd wordt, of alleen maar standaardantwoorden krijgt.

Gaaf dat er nog iemand zo enthousiast is over dit boek!

Groet,
David

Kena · Bericht door **Kena** » 19 jul 2002, 00:15

[font=Georgia]Helemaal mee eens, David!
:bou:

Shalom!
Kena

[/font]

Madtice · Bericht door **Madtice** » 06 sep 2002, 15:30

Origineel geplaatst door kridje

Voor de zondeval was de mens gelijk aan God en dus geen pijn en leed. Na de zondeval is de mens gevallen en God niet!

Volgens mij is de mens nooit gelijk geweest aan God. Wij zijn namelijk Zijn schepping. Als wij hadden gegeten van beide bomen, dan waren we gelijk geweest aan God, maar zover liet God het niet komen en heeft ons het paradijs uit geknikkerd. Dus voor de zondeval was de mens net zo min gelijk aan God als na de zondeval.