Wat kun je zelf doen als je eenzaam bent?

Meedraaien in een netwerk/groep om eenzamen te bezoeken. Dat zijn we met drie vrouwen in onze gemeente aan het opzetten....We willen juist eenzame mensen met elkaar in contact brengen. Middagen van de kerk bezoeken, vrijwilligerswerk gaan doen, werken, enz.

Ik kan niet anders dan vlinder gelijk geven. Gewoon gaan meedraaien in een netwerk, vrijwilligerswerk. Toen wij in G A gingen wonen, kon ik niemand. Ik heb me vervolgens "gestort" in het kinderwerk en ik kan na 7,5 jaar wel zeggen dat ik hier nu redelijk meedraai (en soms wel eens zou willen dat ik wat minder zou moeten doen)
Wat ook erg fijn is, als je de kans hebt: ga mee doen in een Bijbelstudiegroep, dan leer je ook nog broeders en zusters kennen!

Ik ben niet echt eenzaam, maar zou wel wat meer contacten willen hebben.
Toen de kinderen nog jonger waren, heb ik regelmatig vrijwilligerswerk voor school gedaan, en kwam ook op school met het brengen/ophalen, maar dat is in de loop van de tijd opgehouden...de jongste hoopt in sept. 2010 ook naar de middelbare school te gaan.
En in onze kerkelijke gemeente zijn er ook geen activiteiten voor mijn leeftijdsgroep.
Daar komt nog bij dat ik het heel moeilijk vind om nieuwe contacten te maken/zoeken.

Orchidee schreef:Ik ben niet echt eenzaam, maar zou wel wat meer contacten willen hebben.
Toen de kinderen nog jonger waren, heb ik regelmatig vrijwilligerswerk voor school gedaan, en kwam ook op school met het brengen/ophalen, maar dat is in de loop van de tijd opgehouden...de jongste hoopt in sept. 2010 ook naar de middelbare school te gaan.
En in onze kerkelijke gemeente zijn er ook geen activiteiten voor mijn leeftijdsgroep.
Daar komt nog bij dat ik het heel moeilijk vind om nieuwe contacten te maken/zoeken.

Nou, dan kan ik je vertellen: als je hier regelmatig bent, en langzamerhand ook mensen leert kennen, dat je hier ook nieuwe vrienden zult maken.

Orchidee schreef:Ik ben niet echt eenzaam, maar zou wel wat meer contacten willen hebben.
Toen de kinderen nog jonger waren, heb ik regelmatig vrijwilligerswerk voor school gedaan, en kwam ook op school met het brengen/ophalen, maar dat is in de loop van de tijd opgehouden...de jongste hoopt in sept. 2010 ook naar de middelbare school te gaan.
En in onze kerkelijke gemeente zijn er ook geen activiteiten voor mijn leeftijdsgroep.
Daar komt nog bij dat ik het heel moeilijk vind om nieuwe contacten te maken/zoeken.

Misschien een idee om dan wat op te zetten voor jou leeftijdsgroep? Of om het eens aan te kaarten bij de kerkenraad?
Wij hebben bij ons een "jonge" vrouwenvereniging (leeftijd 25-40) en Bijbelstudiegroepen (30-45 en 40+)
Daarnaast hebben we ook thema avonden, waarbij na een lezing deelnemers in groepjes de vragen bespreken. De leeftijd hiervoor is 18-99+ en het mooie is dat ook werkelijk alle leeftijdsgroepen aanwezig zijn. Zo kunnen ouderen en jongeren van elkaar leren. Naarmate het aantal avonden vordert, wordt de openheid ook groter.

Enne... je bent bij mij ook altijd welkom!

Luther schreef:

Orchidee schreef:Ik ben niet echt eenzaam, maar zou wel wat meer contacten willen hebben.
Toen de kinderen nog jonger waren, heb ik regelmatig vrijwilligerswerk voor school gedaan, en kwam ook op school met het brengen/ophalen, maar dat is in de loop van de tijd opgehouden...de jongste hoopt in sept. 2010 ook naar de middelbare school te gaan.
En in onze kerkelijke gemeente zijn er ook geen activiteiten voor mijn leeftijdsgroep.
Daar komt nog bij dat ik het heel moeilijk vind om nieuwe contacten te maken/zoeken.

Nou, dan kan ik je vertellen: als je hier regelmatig bent, en langzamerhand ook mensen leert kennen, dat je hier ook nieuwe vrienden zult maken.

1.Koop een dagboek en houdt het bij: Je gevoelens op papier zetten wil nog wel eens helpen. Het ordent je gedachten en lucht op. Ook kan je gedichten of verhalen maken om je gevoelens te verwoorden.

2.Ga naar het asiel en koop een huisdier. Mensen met een huisdier lijken gelukkiger. Twee keer per dag met de hond wandelen zorgt al snel voor de nodige sociale contacten. Met je buren bijvoorbeeld.

3. Muziek: zet vrolijke muziek op of maak zelf muziek. Net als schrijven verwoord jij je gevoelens.
Je kunt ook op muziekles gaan of lid worden van een ensemble.

etc....

wat is de oorzaak van je eenzaamheid?
ben je verlegen bijvoorbeeld?
of maak je moeilijk contacten? Heb je weinig mensen in je buurt waarmee je contact zou willen hebben?

het kan natuurlijk een oorzaak hebben die niet 1 2 3 is op te lossen.

ik heb iemand in mijn nauwe omgeving die zich erg eenzaam voelt. Maar het is niet zo makkelijk om voor een ander een oplossing te verzinnen. Zeker niet als iemands persoonlijkheid een gorte oorzaak is...

JolandaOudshoorn schreef:

Orchidee schreef:Ik ben niet echt eenzaam, maar zou wel wat meer contacten willen hebben.
Toen de kinderen nog jonger waren, heb ik regelmatig vrijwilligerswerk voor school gedaan, en kwam ook op school met het brengen/ophalen, maar dat is in de loop van de tijd opgehouden...de jongste hoopt in sept. 2010 ook naar de middelbare school te gaan.
En in onze kerkelijke gemeente zijn er ook geen activiteiten voor mijn leeftijdsgroep.
Daar komt nog bij dat ik het heel moeilijk vind om nieuwe contacten te maken/zoeken.

Misschien een idee om dan wat op te zetten voor jou leeftijdsgroep? Of om het eens aan te kaarten bij de kerkenraad?
Wij hebben bij ons een "jonge" vrouwenvereniging (leeftijd 25-40) en Bijbelstudiegroepen (30-45 en 40+)
Daarnaast hebben we ook thema avonden, waarbij na een lezing deelnemers in groepjes de vragen bespreken. De leeftijd hiervoor is 18-99+ en het mooie is dat ook werkelijk alle leeftijdsgroepen aanwezig zijn. Zo kunnen ouderen en jongeren van elkaar leren. Naarmate het aantal avonden vordert, wordt de openheid ook groter.



Enne... je bent bij mij ook altijd welkom!

Nou dat is een heel goed plan, maar dat werkt bij ons niet!
Wij zijn een kleine gemeente, waarvan de leden ook nog eens verspreid over een grote regio wonen.
Zelfs de jeugdclub 4-12 jr is inactief, en de jongerenclub, +15 is ook al een paar jaar inactief, doordat er gewoon te weinig van dezelfde leeftijdsgroep zijn.
We hebben wel een activiteitencommissie, die organiseert 1 maal per jaar een jeugdreisje, voor de leeftijd van 4 tot ongev. 14 jr, en een reisje voor de ouderen van de gemeente, maar verder houd het wel zo ongeveer op...


Wel heel lief van je hoor, dankje voor je vertrouwen!

Luther schreef:

Orchidee schreef:Ik ben niet echt eenzaam, maar zou wel wat meer contacten willen hebben.
Toen de kinderen nog jonger waren, heb ik regelmatig vrijwilligerswerk voor school gedaan, en kwam ook op school met het brengen/ophalen, maar dat is in de loop van de tijd opgehouden...de jongste hoopt in sept. 2010 ook naar de middelbare school te gaan.
En in onze kerkelijke gemeente zijn er ook geen activiteiten voor mijn leeftijdsgroep.
Daar komt nog bij dat ik het heel moeilijk vind om nieuwe contacten te maken/zoeken.

Nou, dan kan ik je vertellen: als je hier regelmatig bent, en langzamerhand ook mensen leert kennen, dat je hier ook nieuwe vrienden zult maken.

helma schreef:wat is de oorzaak van je eenzaamheid?
ben je verlegen bijvoorbeeld?
of maak je moeilijk contacten? Heb je weinig mensen in je buurt waarmee je contact zou willen hebben?

het kan natuurlijk een oorzaak hebben die niet 1 2 3 is op te lossen.

ik heb iemand in mijn nauwe omgeving die zich erg eenzaam voelt. Maar het is niet zo makkelijk om voor een ander een oplossing te verzinnen. Zeker niet als iemands persoonlijkheid een gorte oorzaak is...

Iemand met eenzaamheid in zijn/haar genen....

vogeltje schreef:

helma schreef:wat is de oorzaak van je eenzaamheid?
ben je verlegen bijvoorbeeld?
of maak je moeilijk contacten? Heb je weinig mensen in je buurt waarmee je contact zou willen hebben?

het kan natuurlijk een oorzaak hebben die niet 1 2 3 is op te lossen.

ik heb iemand in mijn nauwe omgeving die zich erg eenzaam voelt. Maar het is niet zo makkelijk om voor een ander een oplossing te verzinnen. Zeker niet als iemands persoonlijkheid een gorte oorzaak is...

Iemand met eenzaamheid in zijn/haar genen....

iedereen heeft een bepaalde eenzaamheid in zich.

een tijdje geleden heb ik een lezing gehouden over eenzaamheid, als je belangstelling hebt.... dan moet je even je mailadres pb-en....

Wat te denken van een baan zoeken waarbij je voortdurend onder de mensen bent, al is het maar een part time vrijwilligersbaan..
persoonlijk snak ik naar alleen zijn, heerlijk gewoon.
Ik heb me dan ook weten te drukken morgenavond en ga nergens naar toe!

Joannah schreef:Wat te denken van een baan zoeken waarbij je voortdurend onder de mensen bent, al is het maar een part time vrijwilligersbaan..
persoonlijk snak ik naar alleen zijn, heerlijk gewoon.
Ik heb me dan ook weten te drukken morgenavond en ga nergens naar toe!

Wat te doen als je een wajong uitkering hebt,
en slechts parttime wat kan werken.

Als je geen familie meer hebt, of bijna niet meer hebt...
Als je een syndroom heb dat de doorsnee mens niet ziet en niet snapt?

Nee, alleen zijn is echt niet alles...

Geloof me, ik heb er intussen een beetje ervaring mee opgedaan.

En denk nu niet dat dit bedoeld is om te klagen.
Maar wel om aan te tonen dat niet alles zo heel simpel is...