Gaan we niet te ver?

[Lourens]

Al geruime tijd maak ik deel uit van dit forum. Overigens tot zegen en plezier. Ik mag veel leren over kerken maar ook geestelijke zaken.

Zeer diepgaande discussies die soms niet fijn verlopen, maar daar hebben we onze modjes voor.Ik ben hier hoofdzakelijk een lezer aangezien velen van ons beter theologisch onderlegt zijn dan ik.

Diversen hebben hele geloofstheorien die gelukkig meestal bijbels gegrond zijn (of discutabel, anders had je de discussie niet).

Maar steeds meer komt bij mij de gedachte op of we die geloofstheorieën wel moeten opbouwen.
Loop je dan niet het gevaar dat je juist probeert om bijvoorbeeld het wonder van de bekering te verklaren wat niet te verklaren is.
Loop je niet het gevaar dat we dan juist wijzer dan God willen zijn?
Loop je niet het gevaar om Zijn Woord als een puzzelboek te gebruiken?
Is het dan uiteindelijk niet de discussie die de discipelen ook hadden: wie is de meeste?
Waar blijft dan het kinderlijke geloof, het geloof in eenvoud?

Een geloof waarin we met gevouwen handen het juist van Hem mogen verwachten?

Zo even wat gedachten.

Bijbelstudie is zeker nodig. De Heere spreekt tenslotte tot ons door Zijn Woord. Ik zou niet zonder kunnen.
Ik hoop dat mijn vraagstelling die ik hier neerleg duidelijk is om over na te denken.

[rekcor]

Ik hoop dat mijn vraagstelling die ik hier neerleg duidelijk is om over na te denken.

Eh... nee

Maar steeds meer komt bij mij de gedachte op of we die geloofstheorieën wel moeten opbouwen.

Dit lijkt me namelijk een onmogelijkheid, want bijv. ook

Waar blijft dan het kinderlijke geloof, het geloof in eenvoud?

Een geloof waarin we met gevouwen handen het juist van Hem mogen verwachten?

is een geloofstheorie. Zodra je een bijbelvers uitkiest, ben je in feite al bezig met theorievorming (want waarom kies je die tekst uit?). We ontkomen dus niet aan geloofstheorieen, wat helemaal niet erg is, zolang we ons er maar bewust van zijn.

[Gian]

De gevaren zullen er zeker wezen. Wel denk ik dat de één gaven heeft om het Woord uit te leggen, en de ander gaven heeft om zieken te bezoeken. Diegene die veel zieken bezoeken moeten weer oppassen voor andere dingen zoals te veel roddelen oid.
Het zou een goed punt zijn om een aantal punten te noemen waarin we te ver kunnen gaan. Zoals gezegd, het uitpluizen van de heilsweg met allerlei terminologie die erbij verzonnen wordt, of bijv. het uitleggen van profetieën. Zo is er wel het eea te noemen.

[judith]

Al geruime tijd maak ik deel uit van dit forum. Overigens tot zegen en plezier. Ik mag veel leren over kerken maar ook geestelijke zaken.

Zeer diepgaande discussies die soms niet fijn verlopen, maar daar hebben we onze modjes voor.Ik ben hier hoofdzakelijk een lezer aangezien velen van ons beter theologisch onderlegt zijn dan ik.

Diversen hebben hele geloofstheorien die gelukkig meestal bijbels gegrond zijn (of discutabel, anders had je de discussie niet).

Maar steeds meer komt bij mij de gedachte op of we die geloofstheorieën wel moeten opbouwen.
Loop je dan niet het gevaar dat je juist probeert om bijvoorbeeld het wonder van de bekering te verklaren wat niet te verklaren is.
Loop je niet het gevaar dat we dan juist wijzer dan God willen zijn?
Loop je niet het gevaar om Zijn Woord als een puzzelboek te gebruiken?
Is het dan uiteindelijk niet de discussie die de discipelen ook hadden: wie is de meeste?
Waar blijft dan het kinderlijke geloof, het geloof in eenvoud?

Een geloof waarin we met gevouwen handen het juist van Hem mogen verwachten?

Zo even wat gedachten.

Bijbelstudie is zeker nodig. De Heere spreekt tenslotte tot ons door Zijn Woord. Ik zou niet zonder kunnen.
Ik hoop dat mijn vraagstelling die ik hier neerleg duidelijk is om over na te denken.

Hé, dit is nog eens een topic die me aan het denken zet.
Ik denk dat het wel waar kan zijn, over de bekering... dat dat gevaarlijk kan zijn... omdat het juist zo'n groot wonder is... Die we eigenlijk niet zomaar in 1x kunnen beschrijven, en het verklaren ook niet...
Soms begrijp ik ook niet waarom er soms zo over gepraat wordt van: "je moet eerst dat weten" "dat voelen..."ect. God werkt toch op Zijn manier, en niet via onze "regeltjes" die wij denken dat ze zo moeten zijn?Of zeg ik het nu een beetje bot?(ookal kunnen ze heel waardevol zijn, als het echt Bijbels is)
Maar... ik leer hier ook veel op het forum... Ik ben geen teoloog, die alles snapt... dus daarom leer ik hier ook wel veel....

Ik denk zeker dat we wel moeten opletten op wat jij net zegt Fluitje: Is het dan uiteindelijk niet de discussie die de discipelen ook hadden: wie is de meeste?

Verder weet ik hier nog even niet veel over te zeggen... Denk liever nog even na.

[vogeltje]

Maar steeds meer komt bij mij de gedachte op of we die geloofstheorieën wel moeten opbouwen.
Loop je dan niet het gevaar dat je juist probeert om bijvoorbeeld het wonder van de bekering te verklaren wat niet te verklaren is.
Loop je niet het gevaar dat we dan juist wijzer dan God willen zijn?
Loop je niet het gevaar om Zijn Woord als een puzzelboek te gebruiken?
Is het dan uiteindelijk niet de discussie die de discipelen ook hadden: wie is de meeste?

Nou, ik denk dat het ons niet moet gaan om alleen de intellectuele kennis. Het gaat vooral om 'een persoonlijk kennen' van Jezus Christus.

Toch noemt Calvijn de leergierigheid een van de eerste kenmerken van waarachtige bekering. We hebben een toerusting nodig tegen allerlei wind van leer.

Ik heb het idee dat sommige topics - nu die over de rechtvaardigmaking weer - niet echt opgezet zijn om als christenen samen iets te leren en zich te verwonderen over Zijn grote zondaarsliefde maar meer opgezet zijn om leerverschillen uit te vechten en eigen gelijk te behalen.
Is dat zo.
Of denk ik verkeerd?

[Afgewezen]

Niemand hoeft zich verplicht te voelen aan bepaalde discussies deel te nemen. Maar om hén die dat wel doen, zo af te branden en hen te beschuldigen van hoogmoed en het willen halen van eigen gelijk - dát vind ík nu te ver gaan.

[jvdg]

Wat ik te ver vind gaan is dat men, ingaande op een posting van een mede-RF-er, start met het woord: onzin of onzinnig.
Een onzinnige manier om een eigen mening ten berde te gaan brengen alvorens deze te onderbouwen.
Een ander (bij voorbaat) afschrijven met het woord 'onzin' past niet.

[Fjodor]

Maar steeds meer komt bij mij de gedachte op of we die geloofstheorieën wel moeten opbouwen.
Loop je dan niet het gevaar dat je juist probeert om bijvoorbeeld het wonder van de bekering te verklaren wat niet te verklaren is.
Loop je niet het gevaar dat we dan juist wijzer dan God willen zijn?
Loop je niet het gevaar om Zijn Woord als een puzzelboek te gebruiken?
Is het dan uiteindelijk niet de discussie die de discipelen ook hadden: wie is de meeste?
Waar blijft dan het kinderlijke geloof, het geloof in eenvoud?

Een geloof waarin we met gevouwen handen het juist van Hem mogen verwachten?

mijns inziens wordt dat kinderlijke geloof vaak met theologische constructies overboord gezet.
Maar dat zal mijn mening zijn. Vandaar dat ik het lastig vind hier iets zinnigs over te zeggen..
Denk wel dat het goede en het foute altijd aan de hand van Gods Woord en verlichting met Zijn Heilige Geest aangetoond moet kunnen worden.

[vogeltje]

Maar steeds meer komt bij mij de gedachte op of we die geloofstheorieën wel moeten opbouwen.
Loop je dan niet het gevaar dat je juist probeert om bijvoorbeeld het wonder van de bekering te verklaren wat niet te verklaren is.
Loop je niet het gevaar dat we dan juist wijzer dan God willen zijn?
Loop je niet het gevaar om Zijn Woord als een puzzelboek te gebruiken?
Is het dan uiteindelijk niet de discussie die de discipelen ook hadden: wie is de meeste?
Waar blijft dan het kinderlijke geloof, het geloof in eenvoud?

Een geloof waarin we met gevouwen handen het juist van Hem mogen verwachten?

mijns inziens wordt dat kinderlijke geloof vaak met theologische constructies overboord gezet.
Maar dat zal mijn mening zijn. Vandaar dat ik het lastig vind hier iets zinnigs over te zeggen..
Denk wel dat het goede en het foute altijd aan de hand van Gods Woord en verlichting met Zijn Heilige Geest aangetoond moet kunnen worden.

Wat bedoel je precies met theologische constucties?
Groeien in kennis is toch niet verkeerd?
Behalve als je allerlei schema's gaat gebruiken. Dat is natuurlijk uit den boze.

[Fjodor]

Voornamelijk het eerst bevindelijk verloren moeten gaan door Gods heilige wet, alvorens Christus enige kracht kan doen in ons leven.
Dan werp je dat kinderlijke geloof op de wet en op zichzelf in plaats van op Christus.
Dat vind ik te ver gaan.

[sela]

Maar steeds meer komt bij mij de gedachte op of we die geloofstheorieën wel moeten opbouwen.
Loop je dan niet het gevaar...
Waar blijft dan het kinderlijke geloof, het geloof in eenvoud?

Een geloof waarin we met gevouwen handen het juist van Hem mogen verwachten?

Zo even wat gedachten.

tja... 'ben soms bang dat we als reformatorische subcultuur een autocratie gemaakt hebben/maken van wat eenvoudigweg gelovigen zijn/worden.

[Auto]

tja... 'ben soms bang dat we als reformatorische subcultuur een autocratie gemaakt hebben/maken van wat eenvoudigweg gelovigen zijn/worden.

En anderzijds is er een groeiende tendens dat geloven is iets als winkelen bij de supermarkt, je haalt er wat lekker smaakt en niet te veel kost en vooral niet over de ingredienten hebben (want dan haakt de goegemeente al af en ontvang je de stempel 'houdbaarheids datum verlopen'.)

[Marnix]

Ik denk dat dat het punt niet zo is. Dat heeft namelijk niet zoveel te maken met theologische / dogmatische discussies. Ik zie geen tegenstellingen tussen wat jij noemt (fastfood-geloof, McChurch) en wat Fluitje hier aansnijdt. Het tegenovergestelde van dat "snackbargeloof" wat jij noemt is niet "diepe theologische en dogmatische discussies voeren".

Volgens mij is het juist een probleem dat we wel over leer praten... maar weinig over leven, weinig getuigen van Gods grote daden, hoe Hij ons stilzet, in ons werkt. Dat is dan opeens te persoonlijk, te gevoelig... dus dat delen we maar niet met elkaar. En zo kan inhoudelijk discussieren over leerstukken enzo juist wel eens een makkelijke weg zijn die eerder aansluit bij wat jij noemt, dan er tegenin gaat. Discussieren en dat prettig vinden, zolang we het algemeen kunnen houden, het niet te dichtbij komt, we ons niet bloot moeten geven, ons zwak en kwetsbaar op moeten stellen, enz.

[Auto]

Ik denk dat dat het punt niet zo is. Dat heeft namelijk niet zoveel te maken met theologische / dogmatische discussies. Ik zie geen tegenstellingen tussen wat jij noemt (fastfood-geloof, McChurch) en wat Fluitje hier aansnijdt. Het tegenovergestelde van dat "snackbargeloof" wat jij noemt is niet "diepe theologische en dogmatische discussies voeren".

Volgens mij is het juist een probleem dat we wel over leer praten... maar weinig over leven, weinig getuigen van Gods grote daden, hoe Hij ons stilzet, in ons werkt. Dat is dan opeens te persoonlijk, te gevoelig... dus dat delen we maar niet met elkaar. En zo kan inhoudelijk discussieren over leerstukken enzo juist wel eens een makkelijke weg zijn die eerder aansluit bij wat jij noemt, dan er tegenin gaat. Discussieren en dat prettig vinden, zolang we het algemeen kunnen houden, het niet te dichtbij komt, we ons niet bloot moeten geven, ons zwak en kwetsbaar op moeten stellen, enz.

Absoluut heeft het er wel mee te maken. De mens zoekt het in uitersten. Beide kanten zijn net zo leeg en wordt de kern uit het oog verloren. "Diepe theologische en dogmatische discussies" kunnen net zo leeg zijn, als mensen die in een kerk zitten voor wat gezelligheid en uit de ruif eten wat zij lekker vinden. Nog niet zo lang gelden heb ik Prof. Te Velde (dat moet je aanspreken) en prof. Peels juist horen tegen waarschuwen. Dat de 3 sola's van de reformatie uit het oog worden verloren. Deze professoren zeiden dat termen gebruik aardig is, maar als je over de inhoud van de termen gaat hebben dan loopt men al gauw weg want dat is zware kost. Prof. Te Velde zei dat steeds meer en meer hij moest gaan uitleggen wat termen als 'zonde', 'oordeel' in houden. Het is dus blijkbaar net zo leeg, als een zware discussie voeren waar het leven uit verdwenen is.

Wat ik me ook nog herinner is dat ze zeiden steeds meer moet het om de sfeer gaan en het centrale van het Woord verdwijnt. Wat ik dus probeer aan te geven is dat je dus voorzichtig afstand moet nemen van het een, want je schiet zo door in het andere en hetgeen waarom het moet draaien zijn door beide zijden uit het oog verloren. Dat zie ik dus op dit moment heel sterk in de CGK en in de GKV gebeuren.

[Marnix]

Ik denk dat dat het punt niet zo is. Dat heeft namelijk niet zoveel te maken met theologische / dogmatische discussies. Ik zie geen tegenstellingen tussen wat jij noemt (fastfood-geloof, McChurch) en wat Fluitje hier aansnijdt. Het tegenovergestelde van dat "snackbargeloof" wat jij noemt is niet "diepe theologische en dogmatische discussies voeren".

Volgens mij is het juist een probleem dat we wel over leer praten... maar weinig over leven, weinig getuigen van Gods grote daden, hoe Hij ons stilzet, in ons werkt. Dat is dan opeens te persoonlijk, te gevoelig... dus dat delen we maar niet met elkaar. En zo kan inhoudelijk discussieren over leerstukken enzo juist wel eens een makkelijke weg zijn die eerder aansluit bij wat jij noemt, dan er tegenin gaat. Discussieren en dat prettig vinden, zolang we het algemeen kunnen houden, het niet te dichtbij komt, we ons niet bloot moeten geven, ons zwak en kwetsbaar op moeten stellen, enz.

Absoluut heeft het er wel mee te maken. De mens zoekt het in uitersten. Beide kanten zijn net zo leeg en wordt de kern uit het oog verloren. "Diepe theologische en dogmatische discussies" kunnen net zo leeg zijn, als mensen die in een kerk zitten voor wat gezelligheid en uit de ruif eten wat zij lekker vinden. Nog niet zo lang gelden heb ik Prof. Te Velde (dat moet je aanspreken) en prof. Peels juist horen tegen waarschuwen. Dat de 3 sola's van de reformatie uit het oog worden verloren. Deze professoren zeiden dat termen gebruik aardig is, maar als je over de inhoud van de termen gaat hebben dan loopt men al gauw weg want dat is zware kost. Prof. Te Velde zei dat steeds meer en meer hij moest gaan uitleggen wat termen als 'zonde', 'oordeel' in houden. Het is dus blijkbaar net zo leeg, als een zware discussie voeren waar het leven uit verdwenen is.

Wat ik me ook nog herinner is dat ze zeiden steeds meer moet het om de sfeer gaan en het centrale van het Woord verdwijnt. Wat ik dus probeer aan te geven is dat je dus voorzichtig afstand moet nemen van het een, want je schiet zo door in het andere en hetgeen waarom het moet draaien zijn door beide zijden uit het oog verloren. Dat zie ik dus op dit moment heel sterk in de CGK en in de GKV gebeuren.

Op zich ben ik het met je eens. We moeten uitkijken voor dat doorslaan. We moeten ook uitkijken met focussen op bijzaken, op sfeer enzo. Of dat in de CGK en GKV altijd het geval is. Zo wordt door sommigen wel geoordeeld, omdat ze veranderingen niet begrijpen... of koppelen aan sfeer. Maar veranderingen kunnen juist ook plaatsvinden in het kader van het centraal zetten van het Woord. En ze kunnen ook plaatsvinden zonder dat het Woord centraler of minder centraal komt te staan. Komt er af en toe een band in de kerk en meer liederen, dan zullen sommigen het gelijk wijten aan "verbeteren van sfeer" terwijl dat helemaal niet de reden is. Inhoudelijk zijn de preken bij mij in de kerk ook goed. Zoals ik beschreef, niet alleen theoretisch maar ook praktisch. Wat weer niets met sfeer te maken heeft. En natuurlijk moet er geen geluid klinken in de zin van "als jij je maar goed voelt".

Ik denk wel dat je moet uitkijken met dit verwijt naar anderen te wijzen. Is het niet iets wat je ook in rechtse kerken tegenkomt? Waar gevoel / sfeer, zij het in een andere vorm, vaak ook bepalend worden gemaakt voor geloof? Waar de preken als ik jou relaas zo lees, inhoudelijk nog goed zijn, maar de praktijk is dat mensen er naar luisteren en verder zo vaak helaas niets mee doen? Of dat misschien wel het geval is omdat ze leren dat we niets kunnen doen? Zomaar wat gedachten.