Pagina 1 van 3

"De vreugde van het geloven" en forumdiscussie.

Geplaatst: 04 dec 2009, 22:57
door Wilhelm
Afgelopen week las ik het boekje : "De vreugde van het geloven" van Matthew Henry
Ik las daarin het volgende citaat :
Matthew Henry schreef:Laten we in liefde leven, altijd christelijke milddadigheid bewijzen en de geestelijke gemeenschap der heiligen onderhouden: als we vertroost willen worden, moeten we eensgezind zijn (2 Kor. 13:11) en daarom dringt de apostel ons tot broederlijke liefde, met een argument dat hij neemt uit de vertroostingen in Christus (Filip. 2:1), dat is de troost die te vinden is in een christelijk leven. Als u ooit troost wilt vinden in het dienen van God, moet u buigen onder die grote wet van Gods dienst: ‘Wandelt in de liefde’ (Ef. 5:2), ‘want ziet hoe goed en lieflijk is het’, goed in zichzelf en lieflijk voor ons, ‘dat broeders ook samenwonen!’ (Ps. 133:1). Hoe meer we onze broeders behagen, des te aangenamer zullen we voor onszelf zijn. Niets maakt ons leven onaangenamer dan twist en strijd. Wee mij, dat ik woon bij degenen die vrede haten (Ps. 120:5, 6). Het is erg om te zijn onder hen die graag willen twisten en het is nog erger als we zelf gaarne twisten. Het is onaangenaam genoeg voor onszelf gebelgd te zijn over verachting, maar het is nog minder aangenaam als we plannen beramen om deze te wreken. Niets maakt de dienst van God onaangenamer dan twist en strijd daarover. We verbeuren en verliezen de vreugde die erin ligt, als we ons verstrikken in ellendige twistgesprekken. Maar door heilige liefde verheugen .we ons in onze vrienden en dat vergroot de vreugde in God in deze wereld. De liefde vervrolijkt de ziel en verlevendigt haar en omdat ze liefde aantrekt, schenkt ze ons bovendien de blijdschap en vreugde dat we bemind worden. Dit is een hemel op aarde, want wat is de zaligheid en de vreugde van de hemel anders dan dat liefde daar in volmaaktheid heerst? We genieten de meeste vrede in ons hart, als we het meest vredelievend zijn jegens onze broeders.

Veel is er op dit forum besproken, en verschillende discussies komen talloze malen terug. Soms op het scherpst van de snede over hele tere onderwerpen. Ik heb er zelf ook aan meegedaan.
Regelmatig zijn het onderwerpen waarin het gaat het over accenten, over zaken waar onze vaderen, die we allen hoogachten, ook verschillend over gedacht hebben.
En dan ziende ons verduisterde verstand en ons eigengerechtigde bestaan, ben ik toch bang dat veel van onze twistgesprekken op dit forum, ons de vrede en de vreugde van het geloof in de weg staan. Ook de tijd die het bij velen opslokt is iets waar vragen bij gezet kunnen worden.

Zelf heb ik me de laatste tijd de volgende vragen gesteld : Zijn deze virtuele discussies opbouwend voor ons geloofsleven of zijn we vaak uit op eigen gelijk ?
Kunnen we hiermee misschien zelfs een duisternis over onze ziel halen, onderwijl denkend dat we strijden voor de Waarheid ?

Ik ben er nog niet uit, maar het stukje van Henry zette me wel aan het denken.

Re: "De vreugde van het geloven" en forumdiscussie.

Geplaatst: 04 dec 2009, 23:12
door PvS
Wilhelm schreef:Afgelopen week las ik het boekje : "De vreugde van het geloven" van Matthew Henry
Ik las daarin het volgende citaat :
Matthew Henry schreef:Laten we in liefde leven, altijd christelijke milddadigheid bewijzen en de geestelijke gemeenschap der heiligen onderhouden: als we vertroost willen worden, moeten we eensgezind zijn (2 Kor. 13:11) en daarom dringt de apostel ons tot broederlijke liefde, met een argument dat hij neemt uit de vertroostingen in Christus (Filip. 2:1), dat is de troost die te vinden is in een christelijk leven. Als u ooit troost wilt vinden in het dienen van God, moet u buigen onder die grote wet van Gods dienst: ‘Wandelt in de liefde’ (Ef. 5:2), ‘want ziet hoe goed en lieflijk is het’, goed in zichzelf en lieflijk voor ons, ‘dat broeders ook samenwonen!’ (Ps. 133:1). Hoe meer we onze broeders behagen, des te aangenamer zullen we voor onszelf zijn. Niets maakt ons leven onaangenamer dan twist en strijd. Wee mij, dat ik woon bij degenen die vrede haten (Ps. 120:5, 6). Het is erg om te zijn onder hen die graag willen twisten en het is nog erger als we zelf gaarne twisten. Het is onaangenaam genoeg voor onszelf gebelgd te zijn over verachting, maar het is nog minder aangenaam als we plannen beramen om deze te wreken. Niets maakt de dienst van God onaangenamer dan twist en strijd daarover. We verbeuren en verliezen de vreugde die erin ligt, als we ons verstrikken in ellendige twistgesprekken. Maar door heilige liefde verheugen .we ons in onze vrienden en dat vergroot de vreugde in God in deze wereld. De liefde vervrolijkt de ziel en verlevendigt haar en omdat ze liefde aantrekt, schenkt ze ons bovendien de blijdschap en vreugde dat we bemind worden. Dit is een hemel op aarde, want wat is de zaligheid en de vreugde van de hemel anders dan dat liefde daar in volmaaktheid heerst? We genieten de meeste vrede in ons hart, als we het meest vredelievend zijn jegens onze broeders.

Veel is er op dit forum besproken, en verschillende discussies komen talloze malen terug. Soms op het scherpst van de snede over hele tere onderwerpen. Ik heb er zelf ook aan meegedaan.
Regelmatig zijn het onderwerpen waarin het gaat het over accenten, over zaken waar onze vaderen, die we allen hoogachten, ook verschillend over gedacht hebben.
En dan ziende ons verduisterde verstand en ons eigengerechtigde bestaan, ben ik toch bang dat veel van onze twistgesprekken op dit forum, ons de vrede en de vreugde van het geloof in de weg staan. Ook de tijd die het bij velen opslokt is iets waar vragen bij gezet kunnen worden.

Zelf heb ik me de laatste tijd de volgende vragen gesteld : Zijn deze virtuele discussies opbouwend voor ons geloofsleven of zijn we vaak uit op eigen gelijk ?
Kunnen we hiermee misschien zelfs een duisternis over onze ziel halen, onderwijl denkend dat we strijden voor de Waarheid ?

Ik ben er nog niet uit, maar het stukje van Henry zette me wel aan het denken.
Beste Wilhelm,

Wil het wáre vrede en vredelievend zijn, dan zullen de broeders dezelfde Vader kennen.
Anders zijn het ingekropen valse broederen.

Gr.
PvS

Re: "De vreugde van het geloven" en forumdiscussie.

Geplaatst: 04 dec 2009, 23:12
door jvdg
Wilhelm schreef: Ik ben er nog niet uit, maar het stukje van Henry zette me wel aan het denken.
Tijdens deze verhitte discussies moest ik wel eens denken aan de ontroerende uitspraak van onze grote Leraar:

Matthéüs 11:29
Neemt Mijn juk op u, en leert van Mij dat Ik zachtmoedig ben en nederig van hart; en gij zult rust vinden voor uw zielen.

Als we discussieren met deze wijsheid in het achterhoofd, dan zal de eigen wijsheid ondergeschikt worden en duisternis over de ziel worden voorkomen.
Dan zal het gemakkelijker zijn de ander uitnemender te achten dan jezelf.

Re: "De vreugde van het geloven" en forumdiscussie.

Geplaatst: 05 dec 2009, 00:16
door seuter
Wilhelm,

Van harte mee eens. In dit forum MOETEN we elkaar ook opbouwen en versterken. Is een kenmerk van genade aan ons geschonken. Liefde en nog eens liefde. Waarom is er zoveel verwarring over hoe we Gods Woord moeten verstaan. Begrijpen we het ECHT helemaal niet meer wat de HEERE God van ons verlangt ? EENHEID. Kennis van Hem. Begeren we Hem wel als ons Volkomen Zaligmaker. Dan vloeit alles van zelf af als van Aarons klederen. Als we moedwillig afwijken van zijn lessen op Zijn school, dan kunnen we alleen narigheid verwachten Verstaan we het geestelijk ? Een dode kan niet horen, voelen etc.

Re: "De vreugde van het geloven" en forumdiscussie.

Geplaatst: 05 dec 2009, 01:37
door BJD
Helemaal mee eens!
Als je eens wist wat er allemaal voor gevoelens bij mij los komen bij bepaalde postings.. borrels in m'n buik, knoop in mijn maag, en het dient tot niets.. sterker.. tot een afkeer van godsdienst. Ik denk, zeker weer de laatste dagen, het is beter dat ik stop om mee telezen met dit forum.. Ten eerste het gaat mij pet te boven.. maar vooral.. het gaat zo liefdeloos (en daar maak ik mezelf ook schuldig aan als ik post) De een weet het net even beter als de ander, een steek onder de gordel daar.. van uit de hoogte hier. De een gelooft het niet van die, de ander kan het niet aannemen van die..

En daar tegenover het stukje van M. Henry.. "Laten we in liefde leven".

Re: "De vreugde van het geloven" en forumdiscussie.

Geplaatst: 05 dec 2009, 01:40
door Bert Mulder
Zeer mee eens, en ook iets dat me al lang dwarsgezeten heeft, vooral ook daar het anoniem gebeurd. Vandaar ook mijn voornemen om niet meer op anonieme ad hominem opmerkingen te reageren.

Re: "De vreugde van het geloven" en forumdiscussie.

Geplaatst: 05 dec 2009, 05:07
door Margriet
Laten we dit allemal eens goed lezen en vooral goed tot ons laten doordringen..

Re: "De vreugde van het geloven" en forumdiscussie.

Geplaatst: 05 dec 2009, 08:47
door albion
Margriet schreef:Laten we dit allemal eens goed lezen en vooral goed tot ons laten doordringen..
Helemaal mee eens en ik heb het net 11 keer afgedrukt (voor de familie en om er 1 in mijn klas te hangen). De zinnen:Niets maakt ons leven onaangenamer dan twist en strijd, en: maar het is nog minder aangenaam als we plannen beramen om deze te wreken, heb ik in het rood gezet.
De rest in het groen met een mooie kader er omheen in het rood.

Re: "De vreugde van het geloven" en forumdiscussie.

Geplaatst: 05 dec 2009, 09:56
door refo
Het is maar wat je onder 'twistgesprekken' verstaat.
Ik denk dat als wereldwijd deze gesprekken verdwijnen, de christenen ook vanzelf van het toneel verdwijnen.

Meent niet dat Ik gekomen ben om vrede te brengen op de aarde.
Als ik zie dat iemand onbijbelse meningen heeft, dan zeg ik dat.
Of als ik zie dat er exegese plaatsvindt, op de klank van de tekst af, dan zeg ik daar wat van.
En ik als ik zie dat iemands geloofsleven bestaat uit - zoals gisteren Van Lieburg schreef in het RD - "een mengelmoes uit de SV, de psalmberijming, deoude schrijvers en de mondelingen overleveringen van geestelijke ervaringen, die feilloos worden geregistreerd met woorden uitdrukkigen die bij bepaalde stadia van het bevindelijke leven horen", dan zeg ik daar waar nodig ook wat van.

Laat de Schrift spreken in alles wat je zegt. Dat ontbreekt meestal aan de rechterkant van de ger gezindte. En daarom hebben we altijd ruzie. We hebben ons allemaal een God gemaakt, Die vindt wat wij ook vinden. Degelijke en minder degelijke. En die zelfbedachte goden hebben ruzie met elkaar.
En we halen wel teksten aan, zo zijn we ook wel weer. Maar meer op de manier van: luister Heere, want uw knecht spreekt.

Re: "De vreugde van het geloven" en forumdiscussie.

Geplaatst: 05 dec 2009, 12:26
door Afgewezen
refo schreef:Het is maar wat je onder 'twistgesprekken' verstaat.
Ik denk dat als wereldwijd deze gesprekken verdwijnen, de christenen ook vanzelf van het toneel verdwijnen.
Inderdaad. We verlangen toch niet naar de rust van het kerkhof? Het is toch logisch dat er gesproken wordt over zulke aangelggen zaken? Zelfs in de tijd van Paulus was er al onenigheid over de grondstukken van de zaligheid. En Paulus zei toch ook niet "Vooruit, mantel der liefde eroverheen, we zijn tenslotte allemaal christenen"? Nee, dat zei hij niet, integendeel.
Maar het is gebruikelijk op dit forum dat er altijd weer een post of een topic komt, waarin het discussiëren zelf ter discussie gesteld wordt. Ook dát hoort erbij.

Re: "De vreugde van het geloven" en forumdiscussie.

Geplaatst: 05 dec 2009, 13:56
door helma
Wilhelm bedoelt volgens mij niet dat er niet gediscusseerd mag worden, maar dat zo vaak de ondelinge liefde ontbreekt.

Re: "De vreugde van het geloven" en forumdiscussie.

Geplaatst: 05 dec 2009, 14:09
door Afgewezen
helma schreef:Wilhelm bedoelt volgens mij niet dat er niet gediscusseerd mag worden, maar dat zo vaak de ondelinge liefde ontbreekt.
Ach, het komt zo'n beetje op hetzelfde neer.

Re: "De vreugde van het geloven" en forumdiscussie.

Geplaatst: 05 dec 2009, 14:36
door BJD
Afgewezen schreef:
helma schreef:Wilhelm bedoelt volgens mij niet dat er niet gediscusseerd mag worden, maar dat zo vaak de ondelinge liefde ontbreekt.
Ach, het komt zo'n beetje op hetzelfde neer.
nee, zeker niet.. Discussieren tuurlijk, maar wel in liefde.. en dat is wat anders dan verdacht maken, neer sabelen, vanuit de hoogte e.d. Helaas zie ik dat hier te vaak.

Waardig discussieren is ook een kunst. Sommigen hier beheersen dat.. andere weer niet..
(ik behoor bij de laatste groep en daarom lees ik meer dan dat ik deelneem :hum )

Re: "De vreugde van het geloven" en forumdiscussie.

Geplaatst: 05 dec 2009, 14:36
door Luther
Afgewezen schreef:
helma schreef:Wilhelm bedoelt volgens mij niet dat er niet gediscusseerd mag worden, maar dat zo vaak de ondelinge liefde ontbreekt.
Ach, het komt zo'n beetje op hetzelfde neer.
Sorry, Afgewezen, dat slaat helemaal nergens op!

Re: "De vreugde van het geloven" en forumdiscussie.

Geplaatst: 05 dec 2009, 14:49
door Afgewezen
Luther schreef:
Afgewezen schreef:
helma schreef:Wilhelm bedoelt volgens mij niet dat er niet gediscusseerd mag worden, maar dat zo vaak de ondelinge liefde ontbreekt.
Ach, het komt zo'n beetje op hetzelfde neer.
Sorry, Afgewezen, dat slaat helemaal nergens op!
Het slaat wel ergens op. Als Wilhelm dat voor zichzelf zo ervaart, prima, maar om dat zo in zijn algemeenheid te zeggen, vind ik behoorlijk veroordelend.
Ik ben allergisch voor dit soort topics. Ze voegen niks toe ook, want iedereen gaat straks gewoon weer door, ook Wilhelm.