Zijn we klaar met homofilie?

[denkertje21]

Met verbazing heb ik gezien dat het topic over homofilie en de bijbel, is gesloten.
Zijn we er klaar mee? Is er niets meer over te zeggen? Is het goed dat we niet meer hier kunnen praten over een onderwerp dat als geen ander de christelijke wereld beroert?

Ik overdrijf nioet als ik zeg dat het de splijtzwam is en zal zijn in de christelijke gemeente. Kijk naar wat er wat er gebeurt in de Anglicaabse kerk, in onze eigen kerken: de verschillende bijbelvisies veroorzaken scheuringen en onenigheid. Kijk wat er gebeurt in de ChristenUnie en bij de EO en over een paar jaar in de SGP... Kijk hoe vaak het RD hierover bericht...

Vroeger sprak men hier niet over. Het werd doodgezwegen, met alle gevolgen vandien.

En nu? Gaan we het hier weer doodzwijgen? Vinden we topics over fotografie, auto's, Spurgeon en over wat je het laatst gegeten hebt belangrijker?
Of misschien veiliger?

Ik vergeet niet meer dat mijn GG-dominee, na mijn 'biecht' zei: in onze kerk hebben we geen homo's, althans ik ken er geen. Dat werd plotseling anders toen een zoon van hem, 'iets' moest vertellen.

Nee, ik heb niet de bedoeling om een topic te openen om de Bijbel op de korrel te nemen. Voor mij, en ik hoop ook voor jullie is dat de bron van zaligheid, mijn wegwijzer en het enige Boek dat van kaft tot kaft te vertrouwen is.

Maar toch: bij ons in de kerk zitten er op zondag gemiddeld 700 mensen in de kerk. De meest voorzichtige schattingen geven aan dat er dan 35 homo's en lesbiennes zouden moeten zijn... Ik ken er bij mij in de kerk maar twee.
Zijn we dan uitgepraat over homofilie?

[Zita]

We zijn er niet over uitgepraat. Maar volgens mij viel er niet veel meer te discussieren. Of zag jij nog nieuwe gezichtspunten of argumenten langskomen?

[henriët]

We zijn er niet over uitgepraat. Maar volgens mij viel er niet veel meer te discussieren. Of zag jij nog nieuwe gezichtspunten of argumenten langskomen?

wilde ik net zeggen, maar je bent me voor, dus eens!

[Luther]

Maar toch: bij ons in de kerk zitten er op zondag gemiddeld 700 mensen in de kerk. De meest voorzichtige schattingen geven aan dat er dan 35 homo's en lesbiennes zouden moeten zijn... Ik ken er bij mij in de kerk maar twee.
Zijn we dan uitgepraat over homofilie?

Wat mij betreft zijn we niet uitgepraat, maar wel zou ik jou willen vragen:
Het vorige homo-topic draaide in een cirkel rond. Tot 5, 6 keer toe werden dezelfde argumenten uitgewisseld en het draaide uit op een discussie over Schriftbeschouwing en Schriftkritiek.
Misschien kun je een vraag neerleggen die in dat topic helemaal niet aan bod is gekomen.

[denkertje21]

Misschien kun je een vraag neerleggen die in dat topic helemaal niet aan bod is gekomen.

Weet je, ik zie de strijd van heel veel refojongeren van dicht bij. Ik zie ook de strijd van ouders om met hun homofiele kinderen om te gaan.
Ik denk dat het niet zo van belang is, om je eigen gelijk te halen.

Maar ik denk dat het van belang is dat er niets tussen jou en God in staat.

Het mag niet zo zijn, ook al zijn we het met elkaar oneens, dat we het gesprek stoppen. Elk gesprek dat tot doel heeft dat God in ons tot Zijn recht komt, moet mogelijk blijven.

Sluiten we onze deuren en harten voor onze homofiele naasten, ook als zij een andere weg gaan dan wij Bijbels goed achten?

Het raakte me zo diep toen mijn 19-jarige neef me vanavond opbelde met de boodschap dat hij niet meer thuis hoeft te komen, "zolang hij van die homozooi in z'n kop heeft"...

[Wilhelm]

Beste Denkertje,

Nee we zijn niet klaar met homofilie.
We hebben een taak, ook in de kerk, om jongeren en ook ouderen die met deze gevoelens worstelen bij te staan.
Ik geef toe dat daarin veel kapot is gemaakt in het verleden, en ook nu zijn er velen die er niet mee om weten te gaan. Daar moet aandacht voor zijn, absoluut.
Maar wel met de opmerking dat we wel op grond van Gods Woord de praxis af moeten blijven wijzen.
Het is een kruis die opgelegd wordt, en gedragen moet worden, waarbij pastorale hulp geboden is, heenwijzend naar Hem die het Zelf gezegd heeft dat Zijn juk zacht en Zijn last licht is.
Om zo in dit leven te moeten staan, wetend dat de gevoelens niet uitgeleefd mogen worden, om eerbiedig luisterend naar de Schrift Zijn voetstappen te mogen drukken, Hij die volkomen uitkomst kan geven , en ook krachten kan en wil schenken om het kruis van onnatuurlijke gevoelens die niet gepraktiseerd mogen worden, in dit leven te kunnen en mogen dragen.

[Luther]

Beste Denkertje,

Nee we zijn niet klaar met homofilie.
We hebben een taak, ook in de kerk, om jongeren en ook ouderen die met deze gevoelens worstelen bij te staan.
Ik geef toe dat daarin veel kapot is gemaakt in het verleden, en ook nu zijn er velen die er niet mee om weten te gaan. Daar moet aandacht voor zijn, absoluut.
Maar wel met de opmerking dat we wel op grond van Gods Woord de praxis af moeten blijven wijzen.
Het is een kruis die opgelegd wordt, en gedragen moet worden, waarbij pastorale hulp geboden is, heenwijzend naar Hem die het Zelf gezegd heeft dat Zijn juk zacht en Zijn last licht is.
Om zo in dit leven te moeten staan, wetend dat de gevoelens niet uitgeleefd mogen worden, om eerbiedig luisterend naar de Schrift Zijn voetstappen te mogen drukken, Hij die volkomen uitkomst kan geven , en ook krachten kan en wil schenken om het kruis van onnatuurlijke gevoelens die niet gepraktiseerd mogen worden, in dit leven te kunnen en mogen dragen.

Hier sluit ik me volledig bij aan.
Met de opmerking dat het voorbeeld wat Denkertje aanhaalt natuurlijk vreselijk is!

Wat mij betreft praten we over dit onderwerp door.

[refo]

We zijner derhalve wel degelijk klaarmee: het is jouw kruis. Desgewenst is er pastorale hulp, maar onze exegese is bindend.

[Erasmiaan]

Maar toch: bij ons in de kerk zitten er op zondag gemiddeld 700 mensen in de kerk. De meest voorzichtige schattingen geven aan dat er dan 35 homo's en lesbiennes zouden moeten zijn... Ik ken er bij mij in de kerk maar twee.
Zijn we dan uitgepraat over homofilie?

Statistiek is een slechte raadgever.

[Wilhelm]

We zijner derhalve wel degelijk klaarmee: het is jouw kruis. Desgewenst is er pastorale hulp, maar onze exegese is bindend.

Gods Woord is bindend, en we volgen hierin graag onze vaderen die hierin ook heel duidelijk zijn geweest.
Laten we nu niet de discussie nog eens over gaan doen. Gods Woord is geen receptenboek waar we uit kunnen halen wat we lekker vinden of wat ons past en de rest laten we voor wat het is.
Nee, het gaat zo menigmaal tegen ons vlees in. Om dan te leren buigen voor God is een onmogelijkheid vanuit de mens, maar mogelijk door Jezus Christus.

We moeten leren sterven aan alles van onszelf, ook aan onze gevoelens of ideeen, God God laten, en in alles te vragen Heere wat wilt Gij dat ik doen zal.
De autonome mens die zelf wel weet wat goed voor hem is , en de Bijbel leest door een gekleurde bril is heden ten dage zo springlevend, en zal daar toch vanaf gebracht moeten worden, opdat niet mijn wil maar Zijn wil geschiedde.

[sela]

Het mag niet zo zijn, ook al zijn we het met elkaar oneens, dat we het gesprek stoppen.

het gesprek is niet gestopt?

[pierre27]

Laten we elkaar gaan bijstaan hoe we met onze anders geaarde naaste om moeten gaan, of beter gezegt hoe om hen heen gaan staan.
Ik denk dat de bijbelse argumenten voldoende belicht zijn geweest, maar we kunnen elkaar altijd tot een hand en voet zijn in de praktijk.

[Democritus]

Zijn we dan uitgepraat over homofilie?

Nee we zijn niet uitgepraat. De eindconclusie in het vorige topic was dat er twee verschillende zienswijzen zijn:
1. Een relatie in liefde en trouw kan wel Bijbels gezien
2. Een relatie in liefde en trouw kan niet Bijbels gezien

Jouw eindconclusie was dat we elkaar daarin respecteren. Maar wat betekent praten dan voor jou nu nog...... dat we allemaal dezelfde mening moeten krijgen? Hetgeen in jou optiek zal aansluiten je eigen mening. Als we daarvoor verder moeten praten en er komen geen nieuwe argumenten.... dan zijn wij inderdaad uitgepraat.

Maar een andere conclusie was dat de houding van de kerk (althans velen) en individuele gemeenteleden niet juist is tov het homosexuele gemeentelid. Hier kan inderdaad wel verder over gepraat worden. Wat moet daarin veranderingen.

Heb jij als ervaringsdeskundige dan geen handvatten hoe er volgens jou mee om moet worden gegaan? Dan kan daarop worden ingegaan.

[memento]

Maar een andere conclusie was dat de houding van de kerk (althans velen) en individuele gemeenteleden niet juist is tov het homosexuele gemeentelid. Hier kan inderdaad wel verder over gepraat worden. Wat moet daarin veranderingen.

Is dat werkelijk zo? Ik ken genoeg gemeenten waar men zonder enig probleem mensen met verschillende soorten problemen in haar midden opneemt. En ze behandelt als gewone gemeenteleden.

Het grote probleem is echter, dat sommige mensen met een probleem hun probleem zó interessant vinden, dat ze daar meer dan gewone aandacht voor willen*. En ik vrees dat sommige homo's ook in die categorie passen. En laten veel nuchtere Hollanders nu net een hekel hebben aan dat soort aandacht-trekkerij. En dat geldt niet alleen tegenover homo's, maar bv ook mensen met een lichamelijke handicap (zo ken ik mensen in een rolstoel die iedereen mag ondanks hun beperkingen, en omgedraait ook mensen in een rolstoel die niemand graag mag omdat ze zichzelf heel zielig en heel gehandicapt vinden).

Ik pleit er voor om elk gemeentelid te behandelen als "gewoon". Iedereen heeft wel wat, de één wat zwaarder dan de ander. Af en toe mag er best over gepraat worden over hoe moeilijk dat is. Maar laat het bij af en toe blijven, anders wordt het vervelend. Wat maakt het uit voor een praatje over het weer of de preek, of dat de ander nu in een rolstoel zit, homo is, etc?

Mijn adviezen richting de meelezende homo's:
1. Wat wil je nu eigenlijk? Dat de mensen je accepteren als mens, of dat ze je accepteren als "die homo"? Hou daarbij rekening dat hetgeen waar je veel over praat, bepaalt wat voor indruk mensen van je hebben. Als je het dus altijd hebt over je homo-zijn, dan bepaalt dát de indruk die mensen van je gaan hebben. Is dat eigenlijk wel wat je wil? Je bent toch veel meer dan alleen je sexuele geaardheid?
2. Over sommige dingen praat je alleen met mensen met wie je een vertrouwensband hebt. Dat is een algemene regel uit de psychologie, en je daar niet aan houden wordt als vreemd, ja soms zelfs als "ziekelijk" beschouwd. Erover praten met mensen met wie je die vertrouwensband (nog) niet hebt, schept afstand en vervreemding. Dingen rondom sexualiteit, dus ook je geaardheid, horen in die vertrouwensband.
3. Geef anderen de ruimte om zich met jouw probleem geen raad te weten. Vergelijk het met iemand die al hard op weg is naar de 40, die graag een man/vrouw zou willen, maar er nog steeds geen gevonden heeft, en er (gelet op bv uiterlijk en vriendenkring) er waarschijnlijk ook geen meer krijgen gaat, die naar je toekomt en er over begint te praten. Veel mensen weten daar geen raad mee, en beginnen maar gauw over iets anders. Want wát moet je zeggen, wát kan je doen om die ander te helpen? Er zijn nu eenmaal maar weinig mensen, wie het gegeven is te kunnen luisteren. Wees dus met je homo-zijn ook reeël, en verwacht niet dat je met iedereen daarover kan praten. En daarmee kom ik weer terug bij punt 1: Zorg dat je ook gewoon mens bent in de omgang, en dat je ook over gewone dingen kan praten.

------------------------------
Voetnoten
* Meestal is dit trouwens heel triest. Die mensen missen een eigen identiteit, en maken daarom van hun probleem hun identiteit. Ook onder homo's komt dit (veel?) voor.

[Democritus]

Maar een andere conclusie was dat de houding van de kerk (althans velen) en individuele gemeenteleden niet juist is tov het homosexuele gemeentelid. Hier kan inderdaad wel verder over gepraat worden. Wat moet daarin veranderingen.

Is dat werkelijk zo? Ik ken genoeg gemeenten waar men zonder enig probleem mensen met verschillende soorten problemen in haar midden opneemt. En ze behandelt als gewone gemeenteleden.

Ik generaliseer ook niet daarom zet ik ook ''althans velen'' tussen haakjes erachter

Maar verder zitten er wel punten in de rest van je verhaal die het overdenken waard zijn.

Maar ik ben vooral benieuwd hoe D21 de praktijk nu voor zich ziet.