Tour de France 2009.. hoe wordt dat onder ons beleefd?

[Tiberius]

De grens ligt in ieder geval bij het overschrijden van de matigheid.

Ter vergelijking: één glaasje wijn per week zal niemand moeilijk over doen, maar als iemand meent elke avond een fles wijn op te moeten drinken, dan wordt het tijd om te waarschuwen.

Zo ook met sport. Als jij (of ik) af en toe eens een balletje trapt met de kinderen, buren, gemeenteleden of whatever, dan is er niets aan de hand. Zelfs al heeft dat het karakter van een toernooi.

En op een matige manier van topsport genieten? Of het nu schaken, wilerennen of tennis betreft?

Ik denk niet dat dat lukt. Evenmin als je op een matige manier elke dag van een flesje wijn kan genieten.

[Erasmiaan]

Hier is nog een artikeltje over de Bijbel en sport van ds. Pronk:

http://www.laankerk.nl/index.php?CmdMen ... tentkey=45

[Marco]

De grens ligt in ieder geval bij het overschrijden van de matigheid.

Ter vergelijking: één glaasje wijn per week zal niemand moeilijk over doen, maar als iemand meent elke avond een fles wijn op te moeten drinken, dan wordt het tijd om te waarschuwen.

Zo ook met sport. Als jij (of ik) af en toe eens een balletje trapt met de kinderen, buren, gemeenteleden of whatever, dan is er niets aan de hand. Zelfs al heeft dat het karakter van een toernooi.

En op een matige manier van topsport genieten? Of het nu schaken, wilerennen of tennis betreft?

Ik denk niet dat dat lukt. Evenmin als je op een matige manier elke dag van een flesje wijn kan genieten.

Ik denk dat dat wel lukt. Af en toe naar een wedstrijd kijken, af en toe eens een etappe zien - en van het landschap genieten.

Want dat laatste komt er zeker bij. Het leuke van de Tour is niet alleen dat het een groot wielerevenement is, het is ook in een schitterende omgeving. Met voor mij vaak ook nog bekende passen op het programma, die ik zelf gefietst heb (zoals de Galibier - mijn favoriet, de Iseran, de Glandon, Croix de Fer, enz...).

[artistiek]

Ik denk dat dat wel lukt. Af en toe naar een wedstrijd kijken, af en toe eens een etappe zien - en van het landschap genieten.

Dat laatste is wel een heel zwak argument vind je ook niet? Van het landschap genieten kan ook prima zonder Tour de France.
En af en toe een wedstrijd/etappe kijken, nou geloof het maar niet want als ze er een paar winnen wil je de rest onherroepelijk ook zien en al helemaal als er finale plaatsen worden bereikt. Voor je het weet ga je er helemaal in op.

[Marco]

Hier is nog een artikeltje over de Bijbel en sport:

http://www.laankerk.nl/index.php?CmdMen ... tentkey=45

Dat artikel is uiteindelijk vrij negatief over sport. De onderverdeling in recreatief, wedstrijdsport en topsport kom ik verderop in het artikel vrijwel niet meer tegen. De indeling is op zich trouwens al discutabel. Want een sport als voetbal, wat een typische wedstrijdsport is kan je recreatief beoefenen als je het winnen van een wedstrijd of toernooi niet als hoogste doel ziet. Talloze gezelligheidselftallen bewijzen dat.

Er wordt in het artikel ook tendentieus en verdachtmakend geschreven: de groei van sport wordt afgezet tegenover de krimp van de kerken. In diezelfde periode is het gebruik van elektrische grasmaaiers ook toegenomen. Om maar iets te noemen. Het een heeft niet noodzakelijkerwijs met het ander te maken.

Het zou mooi zijn geweest als er ook eens vanuit de andere kant naar sport werd gekeken.
De mens is door God geschapen, ziel en lichaam, naar Gods beeld. Wat dat precies betekent weet ik ook niet, aangezien God niet in een lichaam te vatten is, maar het feit ligt er. God wil in ons wonen: onze lichamen mogen tempels zijn van de Heilige Geest. Daarmee lijkt het mij duidelijk, dat wij het lichaam niet onbelangrijk mogen vinden. Zeker in onze tijd, waarin we al snel veel te weinig bewegen is het beoefenen van sport een middel om op een goede manier met ons lichaam bezig te zijn.

Daarom smijt ik er maar eens een paar stellingen tegenaan:

1. Een christen hoort aan sport (of andere lichaamsoefening) te doen. Het lichaam is te belangrijk om het niet te trainen.

Dit geldt uiteraard niet voor hen die niet kunnen sporten of die door hun werk al ruim voldoende aan beweging toekomen.

2. Topsporters hebben in hun sport iets bereikt waar anderen niet aan toe komen. Bewondering van topsport is daarom gepast.

3. Vanuit de kerken zou sportbeoefening meer moeten worden bevorderd.

[Marco]

Ik denk dat dat wel lukt. Af en toe naar een wedstrijd kijken, af en toe eens een etappe zien - en van het landschap genieten.

Dat laatste is wel een heel zwak argument vind je ook niet? Van het landschap genieten kan ook prima zonder Tour de France.
En af en toe een wedstrijd/etappe kijken, nou geloof het maar niet want als ze er een paar winnen wil je de rest onherroepelijk ook zien en al helemaal als er finale plaatsen worden bereikt. Voor je het weet ga je er helemaal in op.

Dat landschap komt niet zo vaak op de buis (TFT).
En als 'ze er een paar winnen' ga ik er zelf niet meer van kijken. Er in opgaan.. nee. Dat vind ik nou weer een zwak argument. Want dat geldt voor alles waar je mee bezig kunt zijn: als het lekker loopt wil je meer.

[Mister]

1. ja
2. nee
3. nee

[Marnix]

Artistiek, het is een leuke bijkomstigheid... en je kan niet op ieder moment mooie beelden van Frankrijk op je tv zien.

en daarom waarschuw ik ook tegen een volkomen wereldse manier van voetbal volgen.

Dat was me nog niet opgevallen.

Kan

Ik vind voetbal kijken niet verkeerd (was vast en zeker al wel opgevallen ) maar er zijn zeker mensen die er verkeerd mee omgaan... en dat geldt voor meer dingen... tv, internet, geld, auto enzovoorts. Daarom pleit ik er voor om op een gezonde manier ermee om te gaan.... in plaats van voor een algeheel verbod.

Gelukkig kan jij overal goed mee om gaan, en struikel jij niet dagelijks in velen. Ik vraag me wel eens af Marnix: waaraan kunnen mensen jou als christen herkennen?

Misschien een beetje off-topic. Maar mensen kunnen dat zien aan wat ik zeg en doe. Ook op het sportveld of als ik voetbal kijk.

De grens ligt in ieder geval bij het overschrijden van de matigheid.

Ter vergelijking: één glaasje wijn per week zal niemand moeilijk over doen, maar als iemand meent elke avond een fles wijn op te moeten drinken, dan wordt het tijd om te waarschuwen.

Zo ook met sport. Als jij (of ik) af en toe eens een balletje trapt met de kinderen, buren, gemeenteleden of whatever, dan is er niets aan de hand. Zelfs al heeft dat het karakter van een toernooi.

En op een matige manier van topsport genieten? Of het nu schaken, wilerennen of tennis betreft?

Ik denk niet dat dat lukt. Evenmin als je op een matige manier elke dag van een flesje wijn kan genieten.

Een beetje flauw, dit voorbeeld. Op een matige manier veel drinken kan niet inderdaad

Er zijn zaken waar je niet op een gezonde (althans: zondeloze) manier mee kan omgaan. Dat geldt voor voetbal op topsport niveau. Helaas, inderdaad, maar het is niet anders.
Dan rest niets anders dan mijding.

Met het eerste deel ben ik het eens. Over het tweede verschillen we van mening.

[BJD]

Daarom smijt ik er maar eens een paar stellingen tegenaan:

1. Een christen hoort aan sport (of andere lichaamsoefening) te doen. Het lichaam is te belangrijk om het niet te trainen.

Dit geldt uiteraard niet voor hen die niet kunnen sporten of die door hun werk al ruim voldoende aan beweging toekomen.

2. Topsporters hebben in hun sport iets bereikt waar anderen niet aan toe komen. Bewondering van topsport is daarom gepast.

3. Vanuit de kerken zou sportbeoefening meer moeten worden bevorderd.

1: Ja, zeker belangrijk... (hoort ook bij een christelijke levenshouding? Zorg voor het lichaam?)
2: Nee.. alhoewel ik wel bewondering kan hebben voor bv top kunstschaatsers of zoiets
3: Nee, niet de taak van de kerk.

[Marnix]

Voordat iedereen serieus op die stellingen ingaat, Marco draait de boel even om en gaat wat zwart-wit-stellingen vanuit de andere kant posten. Ik denk niet dat alle de 3 stellingen met ja zou beantwoorden hoor. Maar wel genuanceerd er op in zou gaan... en ik denk dat zijn doel is dat dat in dit topic ook gebeurt

[Marco]

Dat artikel is uiteindelijk vrij negatief over sport. De onderverdeling in recreatief, wedstrijdsport en topsport kom ik verderop in het artikel vrijwel niet meer tegen. De indeling is op zich trouwens al discutabel. Want een sport als voetbal, wat een typische wedstrijdsport is kan je recreatief beoefenen als je het winnen van een wedstrijd of toernooi niet als hoogste doel ziet. Talloze gezelligheidselftallen bewijzen dat.

Er wordt in het artikel ook tendentieus en verdachtmakend geschreven: de groei van sport wordt afgezet tegenover de krimp van de kerken. In diezelfde periode is het gebruik van elektrische grasmaaiers ook toegenomen. Om maar iets te noemen. Het een heeft niet noodzakelijkerwijs met het ander te maken.

Het zou mooi zijn geweest als er ook eens vanuit de andere kant naar sport werd gekeken.
De mens is door God geschapen, ziel en lichaam, naar Gods beeld. Wat dat precies betekent weet ik ook niet, aangezien God niet in een lichaam te vatten is, maar het feit ligt er. God wil in ons wonen: onze lichamen mogen tempels zijn van de Heilige Geest. Daarmee lijkt het mij duidelijk, dat wij het lichaam niet onbelangrijk mogen vinden. Zeker in onze tijd, waarin we al snel veel te weinig bewegen is het beoefenen van sport een middel om op een goede manier met ons lichaam bezig te zijn.

Daarom smijt ik er maar eens een paar stellingen tegenaan:

1. Een christen hoort aan sport (of andere lichaamsoefening) te doen. Het lichaam is te belangrijk om het niet te trainen.

Dit geldt uiteraard niet voor hen die niet kunnen sporten of die door hun werk al ruim voldoende aan beweging toekomen.

2. Topsporters hebben in hun sport iets bereikt waar anderen niet aan toe komen. Bewondering van topsport is daarom gepast.

3. Vanuit de kerken zou sportbeoefening meer moeten worden bevorderd.

Om maar eens op m'n eigen stellingen te reageren:

1. Ja.
2. Wellicht, hangt er vanaf hoe de betreffende topsport(er) in elkaar zit. Niet elke topsporter is volledig sportverslaafd. En daarbij kun je iemand bewonderen om wat hij doet maar het niet met alle facetten van diens levenshouding eens zijn.
3. In ieder geval niet belemmeren. Als je in de kerk als broers en zussen met elkaar leeft en als je denkt dat sport ook voor christenen een goede zaak is dan mag dat best eens hardop gezegd worden. Zo kan in een preek over 'Gij zult niet doodslaan' best genoemd worden dat alleen maar op je achterste zitten en naar orgelmuziek luisteren, tussendoor goeie boeken lezen.. geen goede christelijke levensstijl is omdat je dan je Schepper niet eert met je lichaam.

[Democritus]

Ik denk dat dat wel lukt. Af en toe naar een wedstrijd kijken, af en toe eens een etappe zien - en van het landschap genieten.

Dat laatste is wel een heel zwak argument vind je ook niet? Van het landschap genieten kan ook prima zonder Tour de France.
En af en toe een wedstrijd/etappe kijken, nou geloof het maar niet want als ze er een paar winnen wil je de rest onherroepelijk ook zien en al helemaal als er finale plaatsen worden bereikt. Voor je het weet ga je er helemaal in op.

Wat is er in opgaan? Daarnaast ben je er zelf ook nog bij. Wat ik vroeger vaak deed was: zorgen om om 17:00 thuis te zijn dan kon je de finish zien en op zaterdag (als er een bergetappe was) deze vanaf 15:00 volgen.

Dus kijken naar de Tour betekent niet dat je gelijk alle ritten van start tot finish volgt.

[Marnix]

Precies. Dat zogenaamde verslavende karakter heb ik ook nog nooit ontdekt, ik kan prima een dagje zonder.

Het valt me wel op hoe goed mensen die zelf nooit naar de Tour kijken, toch weten wat er allemaal met je gebeurt enzo

[BJD]

Precies. Dat zogenaamde verslavende karakter heb ik ook nog nooit ontdekt, ik kan prima een dagje zonder.

Het valt me wel op hoe goed mensen die zelf nooit naar de Tour kijken, toch weten wat er allemaal met je gebeurt enzo

Nou, dag verslavende karakter bespeur ik wel snel bij mezelf als het gaat om grote sportevenementen. Niet dat ik alles wil zien maar ik wil toch even weten "wat ze gedaan hebben" Ik heb dat ook met gewoon nieuws.

Weet iemand hoe dit onder Franse Christenen de tour de france wordt ervaren.. Als verderfelijk of.. een leuke onderbreking netzoals de bloemencorso.. Ik heb het i deze topic eerder gesteld.. (ik heb het me laten vertellen) Reformatorische Engelsen gaan toch ook anders om met Wimbeldon, als wij met de Ordina Open. Zij zien het meer als een stukje engelse cultuur.?

[jakobmarin]

interesseert me gelukkig niets, maar als ik toevallig in de auto rij en een eindsprint hoor luister ik wel even omdat ik dan wil weten wie er wint. Als het moet kan ik jaren zonder

Wat ik overigens wel vind aan deze sport (en veel andere):
- wordt steeds gekker met die doping
- gaat veel te veel geld in om
- verdwazing
- slecht voor je lichaam