Na het lezen van diverse opmerkingen van mannen inzake het kwijt zijn van de regie over hun leven en dat deze is overgegaan naar zijn wederhelft kwam bij ons (MM en Demo) de vraag op: raakt (nagenoeg) iedere getrouwde man de regie over zijn leven kwijt?

Ondergetekende wordt aan alle kanten hiervoor gewaarschuwd. Dank voor deze hartelijke waarschuwingen mannen.... geweldig dat jullie een soortgenoot proberen te behoeden voor deze val. Derhalve is deze poll een gewichtige zaak en zal zeker van pas komen bij het overrekenen van de 'kosten' inzake het continueren van een relatie en het omzetten naar een permanente vorm van een relatie.

Uiteraard heb ik MM het vuur aan schenen gelegd (zeker nalv een opmerking van Luther) inzake haar snode plannen met als gevolg het verliezen van de regie. Echter al pratend ontstonden er een paar vragen. Deze vragen zijn verwerkt in de poll.

Wij konden ons in enige mate indenken dat het aangaan van een relatie tot gevolg heeft dat aan weerszijde een gedeelte van de regie over je eigen leven uit handen wordt genomen. Maar als wij al de horror verhalen van de diverse mannen lezen dan besluipt ons het gevoel dat deze mannen onder de tafel zitten.

Maar wij vroegen of ons af of het werkelijk zo erg is. Daarom zijn de opties voor de poll.
- Ten diepste zijn de opmerkingen een vorm van weemoed en zouden de mannen willen dat ze een stuk van de regie kwijt zijn en dat zijn wederhelft meer de regie zou moeten nemen.
- Mannen vinden het niet erg de regie kwijt te zijn maar doen alsof omdat het anders niet mannelijk is
- Mannen raken gewoon de regie kwijt en worden als klei in de handen van een pottenbakker.

ga slapen joh....

Dit is moeilijk Nederlandse topic. Ik meen Nederlands nog te lezen, maar dit is greek voor me.

wat verstaat men onder 'regie'?

Bert Mulder schreef:wat verstaat men onder 'regie'?

regie moet je zien als het behouden van het initiatief.

Democritus schreef:

Bert Mulder schreef:wat verstaat men onder 'regie'?

regie moet je zien als het behouden van het initiatief.

Ik kan niet over andere mannen spreken, maar voor mij geld dat niet dus.

Niet in belangrijke zaken iig.

Denk dat MM meer initiatief neemt/ zal nemen

Demo, je moet niet zeuren

helma schreef:Demo, je moet niet zeuren

ik denk dat de eerste twee opties het vaakst voorkomen.

Wees maar dankbaar, wanneer je in liefde tot elkaar beslissingen kan nemen. Ik kom genoeg situaties tegen, waarbij dat niet (meer) kan. Man en vrouw zijn elkaar gegeven tot een hulpe tegenover, nietwaar?

Als ik jullie mag adviseren, lees dan het huwelijksformulier eens samen door. Lees daarbij ook de artikelenserie van ds. Zweitstra hierover in de Om Sions Wil.

Tiberius schreef:Wees maar dankbaar, wanneer je in liefde tot elkaar beslissingen kan nemen. Ik kom genoeg situaties tegen, waarbij dat niet (meer) kan. Man en vrouw zijn elkaar gegeven tot een hulpe tegenover, nietwaar?

Als ik jullie mag adviseren, lees dan het huwelijksformulier eens samen door. Lees daarbij ook de artikelenserie van ds. Zweitstra hierover in de Om Sions Wil.

Sluit ik me helemaal bij aan.
Het huwelijk is geen spelletjes. Er zijn geen winnaars en/of verliezers.
Ik raadt huwelijkscatechese aan.

De man raakt de regie niet kwijt maar komt er achter dat de vrouw zichzelf beter inschat in het voeren van de regie.
Omwille van diplomatie en ter voorkoming de dag door te moeten brengen op het hoek van het doek is het raadzaam de vrouw in de waan te laten beter te zijn in de regie. Ondertussen ligt de daadwerkelijke regie uiteraard bij de man zoals dat betaamd.

Het moge duidelijk zijn dat dit niet serieus gemeend is.
Neem samen de regie en wees allebei de minste als zijnde een hand en voet voor elkaar.

Ik is nog een optie: Mannen waarschuwen andere mannen vaak in bijzijn van vrouwen zodat deze op de kast vliegen....

Ik denk dat het te maken heeft met de rolverdeling binnen het huwelijk. Als je als vrouw aan je man onderdanig bent en hem bemint en dient, moet het niet moeilijk zijn om je bij zijn keuzes neer te leggen. Meestal zit je namelijk wel op dezelfde golflengte.

Mannen plagen graag, maar ik vraag me af of ze het echt menen.
We denk ik dat mannen aan het idee moeten wennen dat ze niet meer bij hun moeder of thuis wonen en een ander persoon zich in hun leven gaat mengen. Vrouwen zien dit vaker als romantisch terwijl mannen meer denken van; Mijn leven is nu ook goed, wat staat mij te wachten?

Ach , mijn waarde Demo.
Er zijn hier al verschillende reacties, waarvan de een de meer serieuze kant en de ander de humoristiche kant van deze uiterst belangrijke zaak belicht.
Wel, als ervaringsdeskundige, wil ik ook nog mijn licht over deze gewichtvolle zaak laten schijnen.

Zodra de man het toestond om de vrouw een broek te laten dragen , heeft de vrouw de broek aan.
Bepaalde bevollkingsgroepen hebben, terecht, deze ontwikkeling tegen willen houden , en als strijders voor de waarheid verzet men zich met hand en tand tegen de overheersing van de vrouw.
Maar helaas, het lijkt een onmogelijke strijd, en ook de vrouw met rok, lijkt in veel gevallen de figuurlijke broek aan te hebben in de relationele sfeer.

Ons als mannen past een duidelijke opstelling :
- doe alsof je deze verhoudingen accepteert, maar probeer op een subtiele wijze de vrouw toch zo te sturen zoals jij dat wilt. Meestal heeft dit een gewenst effect.
- daarnaast moet je trachten om een scheiding te maken in verantwoordelijkheden. Geef de vrouw verantwoording in keuken en huishoudelijke apparaten, prijs haar daar voor, en wees hier in onderdanig als ze iets van je vraagt, en je zult zien dat jij op een volkomen natuurlijke wijze dan in werkelijk wezenlijke zaken de verantwoording kunt nemen.

Heel veel sterkte in deze strijd.

Let wel, er zijn ook vele mannen waarvoor het het beste is dat de vrouw, die vaak verstandiger is , de regie neemt, uiteraard in samenspraak.
Volgens mij is dat bij mij het geval.....



Dit alles met inachtneming van de posting van Tiberius, want die onderschrijf ik uiteraard van harte.