Wordt de manier waarop we bidden beinvloed door ons Godsbeeld?

Heel veel mensen vinden bidden moeilijk. Ik ook...

Misschien goed om na te gaan wat je moeilijk vindt en waarom.

Je durft je vader toch ook om van alles te vragen? Je collega te bedanken voor zijn hulp?
De Heere weet al wat er in ons hart leeft. Maar vaak zit er ten eerste mensenvrees en ten tweede zoeken we te mooie worden.
Ik denk dat niemand snel zal zeggen mooi te kunnen bidden en dat het lastig is. Bidt met een open Bijbel en leg je hart open. Vertel al je zonden en beken de grootheid van de Heere.

Als je naar het "Onze Vader" kijk vraagt de Heere Jezus ook om heel praktische dingen. Leg alles aan Hem voor en geloof dat Hij kan en wil en zal helpen!

Ik denk dat je je vraag moet omdraaien. Niet ons gebed beïnvloed ons Godsbeeld, maar ons Godsbeeld beïnvloed ons gebed.
Voor mij persoonlijk verschilt het ook wel hoe ik God zie. Als ik na een preek verwonderd ben, bidt ik vol verwondering en meer met "aanbidding" (al ligt er in onze kring soms een smet op dat woord). Als de Heilige Geest mij opnieuw heeft overtuigd van zonden, bidt ik om Gods genade en ontferming. Maar heel soms mag ik ook als een kind tot mijn Vader bidden. Vol van vertrouwen. Daarom denk ik dat het Godsbeeld ons gebed beïnvloed.

Avi schreef:Wordt de manier waarop we bidden beinvloed door ons Godsbeeld?

Heel veel mensen vinden bidden moeilijk. Ik ook...

Wat een mooie vraag, Avi.

Ik denk dat de manier waarop we bidden ook sterk beïnvloed wordt door ons gevoel.
Als er sprake is van vreugde en blijdschap en ons hart stroomt over van dankbaarheid dan bidden we anders dan als de zonde je aangrijpt en je je schuld moet belijden.
Als er zorgen zijn door ziekte of rouw of wat voor andere omstandigheden, dan is ons gevoel ook weer anders.

De ene keer, even denken hoe ik het zeg, voel ik me nauwer bij de Vader, de andere keer is het de Heere.
Iemand anders weet het vast wel te omschrijven.

sander schreef:Misschien goed om na te gaan wat je moeilijk vindt en waarom.

Je durft je vader toch ook om van alles te vragen? .

O ja? een aardse vader kan zo onbetrouwbaar zijn dat de behoeft aan 'vragen' je vergaat. Verder vind ik je posting heel erg mooi.

Avi schreef:Wordt de manier waarop we bidden beinvloed door ons Godsbeeld?

Heel veel mensen vinden bidden moeilijk. Ik ook...

Natuurlijk. Je mag aan twee mensen iets vragen: Aan iemand die als een vader voor je is en aan iemand die heel driftig is. Wat voor invloed heeft dat op de manier waarop je hem iets vraagt? Vast een hoop. En zo heeft de manier waarop je met Hem spreekt, Hem dingen vraagt etc. ook te maken met je beeld van Hem. De Geest leert ons te bidden: Abba, Vader.

Avi schreef:

sander schreef:Misschien goed om na te gaan wat je moeilijk vindt en waarom.

Je durft je vader toch ook om van alles te vragen? .

O ja? een aardse vader kan zo onbetrouwbaar zijn dat de behoeft aan 'vragen' je vergaat. Verder vind ik je posting heel erg mooi.

Hm ja... ik moet denken aan een liedje van Elly en Rikkert, Rosa. En dan vooral het slot.

Rosa, Rosa, bloemen op je hoed
Alle mooie meisjes zijn zo zoet
Rosa wil je dansen met mij

Rosa, kleutertje van drie
Zit bij papa op z'n knie
Hop hop paardje naar de stal
Rosa is het liefst van al
Rosa schater van de pret
Dan brengt papa haar naar bed
Handjes samen oogjes toe
Papa's meisje is zo moe
Heer, bewaart U Rosa Amen
En dan zingen nog samen

Rosa, Rosa, bloemen op je hoed
Alle mooie meisjes zijn zo zoet
Rosa wil je dansen met mij

Rosa negen en al groot
Zit bij papa op z'n schoot
Lieve Rosa kleine vrouw
Papa houdt zoveel van jou
Wil je lief voor papa zijn
En daarna is er die pijn
Kleine Rosa wordt verscheurd
Zegt niet wat er is gebeurd
Blijft gehoorzaam papa's meisje
Maar vanbinnen huilt het wijsje

Rosa, Rosa, bloemen op je hoed
Alle mooie meisjes zijn zo zoet
Rosa wil je dansen met mij

Rosa, vrouw van dertig jaar
Raapt de resten bij elkaar
Van een onbetaalde schuld
En van mannenhaat vervuld
Zit ze in een opvanghuis
Houdt zich daar voor niemand thuis
Tot ik haar ontmoet vandaag
En nu zit ik met de vraag
Heer moet ik Rosa leren
Wat dat is, je vader eren

Rosa wil je dansen met mij

Met muziek/beeld: http://www.youtube.com/watch?v=SxyJSEa8liY

Is heel mooi Marnix.
Daarmee zeg ik niet dat ik dit meemaakte. Gelukkig niet.
Denk je dat onstabiele ouders die geen veiligheid kunnen bieden, invloed hebben op iemands Godsbeeld? Of is dat een afschuifsysteem?

Hm misschien voor sommigen. Ik ken het niet zo. Ik laat sowieso mijn Vaderbeeld niet zo beinvloeden door aardse vaders. Ik weet dat dat anders is... dat aardse vaders zondig zijn en God niet. Het is al het goede van een vader en dan nog zoveel meer... en zonder al dat slechte...

Vind het persoonlijk een walgelijk grof liedje.
Het voelt erg fout om God de Vader in een liedje te noemen (vergelijken?) met zo'n vader.
Maar goed, meningen verschillen.

Ik denk dat je opvoeding altijd van invloed is op je Godsbeeld dat je als kind vormt.
Afhankelijk van hoe je opgroeit zal dat meer of minder aangepast worden denk ik.
En of je wel of niet Gods aanwezigheid in leven ervaart, en op welke manier, zal ook verschil maken.

Voor kinderen die onstabiele ouders hebben die geen veiligheid kunnen bieden hoop ik van harte dat ze juist die veiligheid dan wel bij God zoeken/vinden.
Maar dat zal helaas niet altijd zo zijn ben ik bang, want wie leert ze dan God te zoeken?

Het zal ook wel afhangen van je karakter hoe je met bepaalde dingen omgaat.

Hinde schreef:Vind het persoonlijk een walgelijk grof liedje.
Het voelt erg fout om God de Vader in een liedje te noemen (vergelijken?) met zo'n vader.
Maar goed, meningen verschillen.
.

uh... ik denk dat je iets niet helemaal goed hebt begrepen?

het gaat er juist om dat als een aardse vader zó met zijn kind omgaat, het voor dat kind zo heel moeilijk is om God als een Vader -maar dan zoals een Vader moet zijn- te zien...... Met andere woorden: ouders hebben grote invloed op het Godsbeeld dat kinderen ontwikkelen.

Ja, dat begrijp ik wel, maar gevoelsmatig is de tegenstelling veel te groot.
Misschien ben ik wat overgevoelig.

Hinde schreef:Ja, dat begrijp ik wel, maar gevoelsmatig is de tegenstelling veel te groot.
Misschien ben ik wat overgevoelig.

Nee hoor, 'k ben het helemaal met je eens...
Het is misschien inderdaad gevoelsmatig... Ik weet het niet.
Ik weet wel dat ik de vergelijken die Elly en Rikkert in hun liedjes trekken
en de tegenstellingen die ze neer zetten absoluut niet overeen vind
komen met hoe ik ben opgevoed.... Het beeld van God wordt wel
heel goedkoop neergezet in de manier waarop deze mensen hun
teksten maken.
Wellicht dat ik zo denk door mijn opvoeding....
Ik denk net als de meeste hier dat opvoeding voor een groot gedeelte je Godsbeeld bepaald.

edele strijdster schreef: Het beeld van God wordt wel
heel goedkoop neergezet in de manier waarop deze mensen hun
teksten maken.

Ik denk inderdaad het door je opvoeding komt dat je zo naar dingen kijkt. Zelf ben ik ook opgevoed met waarschuwingen over de muziek van Elly en Rikkert enzo.

Om een hééééél lang verhaal kort te maken: er is het één en ander veranderd in mijn leven, mijn denkwijze. Nu ik los ben van bepaalde dingen en als het ware met andere ogen naar dingen kijk, veranderd mijn eigen mening hierdoor soms danig.

Persoonlijk vind ik de teksten vaak juist puur, kinderlijk eenvoudig en indrukwekkend.

Bidden is voor mij juist ook iets, dat ik tegen Iemand kan vertellen wat ik tegen anderen nooit zou willen /kunnen vertellen of vragen. Zo ben ik ook opgevoed, als er dingen zijn die je niet aan een mens kan vragen of vertellen, er is er altijd Een waar je altijd terecht kan. Helaas moet ik eerlijk zeggen ben ik het bidden verleerd, doe ik het niet vaak meer. Ik doe het vooral als ik bang ben of in bepaalde problemen zit. En als het weer helder wordt in je leven dan houd het bidden op en zelfs de dankbaarheid wordt vergeten. Je bidt eigenlijk alleen als je ziek bent, maar of God je wilt bekeren dat stel je liever uit als je 50 bent of zo. Soms voel ik me daar erg schuldig over, vaak ook helemaal niet. Soms ben ik ook te moe (niet lichamelijk) om te bidden. Misschien vinden jullie dit raar en ben ik de enige op het forum hier. En toch zit er een stuk enorme onrust in me, maar ik sus die met soms wereldse dingen en soms zelfs met het lezen van een preek of zo.
Ik weet het allemaal niet meer zo.

raka schreef:Bidden is voor mij juist ook iets, dat ik tegen Iemand kan vertellen wat ik tegen anderen nooit zou willen /kunnen vertellen of vragen. Zo ben ik ook opgevoed, als er dingen zijn die je niet aan een mens kan vragen of vertellen, er is er altijd Een waar je altijd terecht kan. Helaas moet ik eerlijk zeggen ben ik het bidden verleerd, doe ik het niet vaak meer. Ik doe het vooral als ik bang ben of in bepaalde problemen zit. En als het weer helder wordt in je leven dan houd het bidden op en zelfs de dankbaarheid wordt vergeten. Je bidt eigenlijk alleen als je ziek bent, maar of God je wilt bekeren dat stel je liever uit als je 50 bent of zo. Soms voel ik me daar erg schuldig over, vaak ook helemaal niet. Soms ben ik ook te moe (niet lichamelijk) om te bidden. Misschien vinden jullie dit raar en ben ik de enige op het forum hier. En toch zit er een stuk enorme onrust in me, maar ik sus die met soms wereldse dingen en soms zelfs met het lezen van een preek of zo.
Ik weet het allemaal niet meer zo.

Laat ik een ding zeggen: je bent niet de enige die zich soms zo voelt.