Hoe wordt er door de prediking geloofsonderwijs gegeven?

henriët schreef:Hoe wordt er door de prediking geloofsonderwijs gegeven?

Door het Woord te laten spreken.

wat bedoel je precies ?

memento schreef:

henriët schreef:Hoe wordt er door de prediking geloofsonderwijs gegeven?

Door het Woord te laten spreken.

Zoals de Reformatoren in erg zuivere vorm mochten doen, in hun preken.

henriët schreef:Hoe wordt er door de prediking geloofsonderwijs gegeven?

Helaas komt het er in de prediking te weinig tot geloofsonderwijs, de nadruk ligt in onze gemeente te veel op bekering.
In de bijbel staan echter vele voorbeelden van een leven uit het geloof met de Heere,
denk aan Noach die vertrouwend de ark bouwde en zo aan God woord vasthield.
Ook Abraham die ondanks lang wachten toch Izak als zoon der belofte kreeg.
Het geloofsleven van Jacob, de bedrieger, maar die door God zo genadig werd behandeld.

Zo ga maar door in de trend van Hebreën 11, de bijbel staat er vol mee er is stof genoeg om geloofsonderwijs te geven.
Als de predikant dat leven zelf ook kent zal hij er ook niet over kunnen zwijgen, want het werk van God in een mensenleven dat gaat diep en daar moet een mens ook over praten, ook dat vind je terug in de bijbel.
Wat kan een mens dat ook weer diep raken als hij Gods genadige hand in het leven van een ander ziet.

Johann Gottfried Walther schreef:

memento schreef:

henriët schreef:Hoe wordt er door de prediking geloofsonderwijs gegeven?

Door het Woord te laten spreken.

Zoals de Reformatoren in erg zuivere vorm mochten doen, in hun preken.

Wat is dit nou weer voor off-topic onderwerp. Het gebeurt nog steeds. Dit komt een beetje over als "vroeger was alles beter"

Henriet, de Bijbel is Gods Woord voor mensen van toen en mensen van nu. De Bijbel kan worden uitgelegd en praktisch worden gemaakt. Wat leert God ons? Hoe wil Hij dat we leven, denken, doen? Kijk maar eens hoe de apostelen de gemeente vanuit de Bijbel onderwijzen. Zoals Alexander al zegt, met de nadruk op heiliging. Voor niet-gelovigen kan je het heel basic houden, daar zijn veel Bijbelteksten niet in aan gericht.

Of nu bekering of heiliging centraal staat, beiden is niet-theocentrisch. In de praktijk leidt dit ertoe, dat wat er over God gezegd wordt in de preek, gelimiteerd wordt tot wat een relatie heeft het onderwerp bekering of heiliging. Terwijl God veel meer is dan dat.

Nee, eerst en vooral moet de prediking een verkondiging zijn van wie God is. De Bijbel is immers de Zelf-openbaring van God. In elk Bijbelverhaal, in elke wet, etc, leren we Hem kennen.

Kortom, (s)preken die niet theocentrisch zijn, zijn in wezen erg oppervlakkig. Ze gaan op de duur ook vervelen, omdat het steeds over hetzelfde gaat. Waar echter het (s)preken theocentrisch is, is het onderwerp van de prediking God die zichzelf openbaart, en elk waar gelovige komt daar (als het goed is) nooit over uitgepraat, en over uitgeleerd.

memento schreef:Of nu bekering of heiliging centraal staat, beiden is niet-theocentrisch. In de praktijk leidt dit ertoe, dat wat er over God gezegd wordt in de preek, gelimiteerd wordt tot wat een relatie heeft het onderwerp bekering of heiliging. Terwijl God veel meer is dan dat.

Nee, eerst en vooral moet de prediking een verkondiging zijn van wie God is. De Bijbel is immers de Zelf-openbaring van God. In elk Bijbelverhaal, in elke wet, etc, leren we Hem kennen.

Kortom, (s)preken die niet theocentrisch zijn, zijn in wezen erg oppervlakkig. Ze gaan op de duur ook vervelen, omdat het steeds over hetzelfde gaat. Waar echter het (s)preken theocentrisch is, is het onderwerp van de prediking God die zichzelf openbaart, en elk waar gelovige komt daar (als het goed is) nooit over uitgepraat, en over uitgeleerd.

Hier ben ik het volledig mee eens. De prediking kan (wellicht onbewust) heel mensgericht worden. Natuurlijk is de prediking er vóór de mens, maar niet over de mens (in de eerste plaats).
God kennen: dat is de kern van het christelijk geloof. Het is zelfs het eeuwige leven (Joh. 17:3).
Opdat ik Hem kenne! Dat is het begin van geloof, leren kennen; en gelijk de praktijk van het hele christelijke leven.
Bovendien zal het de zaligheid zijn: Maar wij weten, dat als Hij zal geopenbaard zijn, wij Hem zullen gelijk wezen; want wij zullen Hem zien, gelijk Hij is.
want de aarde zal vol van kennis des HEEREN zijn, gelijk de wateren den bodem der zee bedekken.

memento schreef:Of nu bekering of heiliging centraal staat, beiden is niet-theocentrisch. In de praktijk leidt dit ertoe, dat wat er over God gezegd wordt in de preek, gelimiteerd wordt tot wat een relatie heeft het onderwerp bekering of heiliging. Terwijl God veel meer is dan dat.

Nee, eerst en vooral moet de prediking een verkondiging zijn van wie God is. De Bijbel is immers de Zelf-openbaring van God. In elk Bijbelverhaal, in elke wet, etc, leren we Hem kennen.

Kortom, (s)preken die niet theocentrisch zijn, zijn in wezen erg oppervlakkig. Ze gaan op de duur ook vervelen, omdat het steeds over hetzelfde gaat. Waar echter het (s)preken theocentrisch is, is het onderwerp van de prediking God die zichzelf openbaart, en elk waar gelovige komt daar (als het goed is) nooit over uitgepraat, en over uitgeleerd.

Memento, de vraag gaat over geloofsonderwijs, en dat gaat net als Marnix zegt over levensheiliging.

Alexander CD schreef:

memento schreef:Of nu bekering of heiliging centraal staat, beiden is niet-theocentrisch. In de praktijk leidt dit ertoe, dat wat er over God gezegd wordt in de preek, gelimiteerd wordt tot wat een relatie heeft het onderwerp bekering of heiliging. Terwijl God veel meer is dan dat.

Nee, eerst en vooral moet de prediking een verkondiging zijn van wie God is. De Bijbel is immers de Zelf-openbaring van God. In elk Bijbelverhaal, in elke wet, etc, leren we Hem kennen.

Kortom, (s)preken die niet theocentrisch zijn, zijn in wezen erg oppervlakkig. Ze gaan op de duur ook vervelen, omdat het steeds over hetzelfde gaat. Waar echter het (s)preken theocentrisch is, is het onderwerp van de prediking God die zichzelf openbaart, en elk waar gelovige komt daar (als het goed is) nooit over uitgepraat, en over uitgeleerd.

Memento, de vraag gaat over geloofsonderwijs, en dat gaat net als Marnix zegt over levensheiliging.

Daar protesteer ik nu juist tegen, omdat ik dat oppervlakkig vindt.

Geloofsonderwijs is in de eerste plaats vanuit de Schriften leren Wie God is. De kennis van God vraagt altijd onze reactie, zowel in zelfkennis, gehoorzaamheid, geloof, (dagelijkse) bekering, etc. Maar heiligmaking is geen onderwerp wat zelfstandig kan en mag zijn. Heiligmaking is slechts de reactie van de mens (door Gods Geest gewerkt in het hart) op de heiligheid van God, het "wees heilig, want Ik de Heere ben heilig".

Het "Ik ben" moet vooraf gaan aan het "gij zult". Waar geloofsonderwijs zich beperkt tot heiligmaking, is het erg op de mens gericht (wat moet ik doen). Daarnaast mist het de kern van wat "onderwijzen in het geloof" moet wezen, namelijk een onderwijs in wie God is.

Wat is geloof: een vertrouwen op God
Wat is dan geloofs-onderwijs: het léren wie God is, om Hem des te meer lief te hebben, te vertrouwen, etc.

memento schreef:

Alexander CD schreef:

memento schreef:Of nu bekering of heiliging centraal staat, beiden is niet-theocentrisch. In de praktijk leidt dit ertoe, dat wat er over God gezegd wordt in de preek, gelimiteerd wordt tot wat een relatie heeft het onderwerp bekering of heiliging. Terwijl God veel meer is dan dat.

Nee, eerst en vooral moet de prediking een verkondiging zijn van wie God is. De Bijbel is immers de Zelf-openbaring van God. In elk Bijbelverhaal, in elke wet, etc, leren we Hem kennen.

Kortom, (s)preken die niet theocentrisch zijn, zijn in wezen erg oppervlakkig. Ze gaan op de duur ook vervelen, omdat het steeds over hetzelfde gaat. Waar echter het (s)preken theocentrisch is, is het onderwerp van de prediking God die zichzelf openbaart, en elk waar gelovige komt daar (als het goed is) nooit over uitgepraat, en over uitgeleerd.

Memento, de vraag gaat over geloofsonderwijs, en dat gaat net als Marnix zegt over levensheiliging.

Daar protesteer ik nu juist tegen, omdat ik dat oppervlakkig vindt.

Geloofsonderwijs is in de eerste plaats vanuit de Schriften leren Wie God is. De kennis van God vraagt altijd onze reactie, zowel in zelfkennis, gehoorzaamheid, geloof, (dagelijkse) bekering, etc. Maar heiligmaking is geen onderwerp wat zelfstandig kan en mag zijn. Heiligmaking is slechts de reactie van de mens (door Gods Geest gewerkt in het hart) op de heiligheid van God, het "wees heilig, want Ik de Heere ben heilig".

Het "Ik ben" moet vooraf gaan aan het "gij zult". Waar geloofsonderwijs zich beperkt tot heiligmaking, is het erg op de mens gericht (wat moet ik doen). Daarnaast mist het de kern van wat "onderwijzen in het geloof" moet wezen, namelijk een onderwijs in wie God is.

Wat is geloof: een vertrouwen op God
Wat is dan geloofs-onderwijs: het léren wie God is, om Hem des te meer lief te hebben, te vertrouwen, etc.

Natuurlijk gaan bekering en zelfkennis vooraf aan de heiliging, levensheiliging staat nooit op zichzelf.
Levensheiliging kan nooit eenzijdig zijn het wordt gewerkt door de Heilige Geest en de mens is er actief inbetrokken, een geheiligd leven is toch altijd tot Gods eer.
Levensheiliging is een proces waar ieder christen doorgaat en waarin hij of zij leert op God te vertrouwen en wat een genadig God wij hebben.
Geloofs-onderwijs is dan voor mij, hoe te leven met mijn God.

In alle levensomstandigheden, bijv. als ik teneer gedrukt ben door mijn zonden, dan heb ik David als voorbeeld.
Als mijn gebed niet verhoord wordt, dan toch blijven wachten als Abraham.
Als ik een doorn in het vlees heb dan mag ik met Paulus weten dat Gods genade voor mij ook genoeg zal zijn.
Dan juist leert je wie God is en ga je die hemelse Vader vertrouwen

memento schreef:

Alexander CD schreef:

memento schreef:Of nu bekering of heiliging centraal staat, beiden is niet-theocentrisch. In de praktijk leidt dit ertoe, dat wat er over God gezegd wordt in de preek, gelimiteerd wordt tot wat een relatie heeft het onderwerp bekering of heiliging. Terwijl God veel meer is dan dat.

Nee, eerst en vooral moet de prediking een verkondiging zijn van wie God is. De Bijbel is immers de Zelf-openbaring van God. In elk Bijbelverhaal, in elke wet, etc, leren we Hem kennen.

Kortom, (s)preken die niet theocentrisch zijn, zijn in wezen erg oppervlakkig. Ze gaan op de duur ook vervelen, omdat het steeds over hetzelfde gaat. Waar echter het (s)preken theocentrisch is, is het onderwerp van de prediking God die zichzelf openbaart, en elk waar gelovige komt daar (als het goed is) nooit over uitgepraat, en over uitgeleerd.

Memento, de vraag gaat over geloofsonderwijs, en dat gaat net als Marnix zegt over levensheiliging.

Daar protesteer ik nu juist tegen, omdat ik dat oppervlakkig vindt.

Geloofsonderwijs is in de eerste plaats vanuit de Schriften leren Wie God is. De kennis van God vraagt altijd onze reactie, zowel in zelfkennis, gehoorzaamheid, geloof, (dagelijkse) bekering, etc. Maar heiligmaking is geen onderwerp wat zelfstandig kan en mag zijn. Heiligmaking is slechts de reactie van de mens (door Gods Geest gewerkt in het hart) op de heiligheid van God, het "wees heilig, want Ik de Heere ben heilig".

Het "Ik ben" moet vooraf gaan aan het "gij zult". Waar geloofsonderwijs zich beperkt tot heiligmaking, is het erg op de mens gericht (wat moet ik doen). Daarnaast mist het de kern van wat "onderwijzen in het geloof" moet wezen, namelijk een onderwijs in wie God is.

Wat is geloof: een vertrouwen op God
Wat is dan geloofs-onderwijs: het léren wie God is, om Hem des te meer lief te hebben, te vertrouwen, etc.

Hier ben ik het helemaal mee eens. Maar het spreekt wat ik zeg denk ik niet tegen. De Bijbel is Gods Woord aan mensen. Hij openbaart zich aan ons. Je kan bij onderwijs moeilijk onderscheid maken. Want bij heiliging staat God centraal, anders is het geen heiliging. Bij het "ik ben" is het al Gods openbaring van wie Hij is en hoe Hij is aan mensen. Het is onderwijs. Dat als eerste.

Als tweede: Als je uitlegt wat God wil dat jij doet, hoe je leeft, hoe we denken, staat daarbij ook direct centraal wie God is en wat Hij doet. Zo Vader, zo zoon.

Maar ik ben het met je eens dat het niet alleen hoeft te gaan om wat wij moeten doen enzo. Het begint altijd met wie God is en wat Hij heeft gedaan. En van daaruit is er ook altijd een praktische boodschap naar ons toe. Maar ze gaan volgens mij hand in hand.

De minst leuke preken,zijn veelal de beste preken.

Trucker schreef:De minst leuke preken,zijn veelal de beste preken.

Spreek je uit ervaring?

Trucker schreef:De minst leuke preken,zijn veelal de beste preken.

Wat is een "leuke" preek?