De krant van dezer dagen geeft aan, dat verwacht wordt dat "de "banken excuus gaan uitspreken over hun "bijdrage "aan de financiële crisis.
Dat lijkt me nog niet zo zeker. Een excuus immers is tevens de erkenning van schuld, en daarmee het aanvaarden van verantwoordelijkheid. Claims tot dan wel bankinitiatieven tot vergoeding van aangerichte financiële schaden zijn daar weer het logisch gevolg van; iets waar banken en hun bestuurders vermoedelijk niet bijzonder happig op zullen zijn !
Wat zijn eventuele excuses hier waard, zonder vergoeding van zodanige -zeer grote - aangerichte financiële schaden, en zonder afzien van bonussen en hoge salarissen door de bestuurders van deze banken?
Thomas

Het is onzin om de banken de schuld te geven. Zeer terecht heeft minister Bos erop gewezen dat het de hebberigheid van de consument is geweest, die de oorzaak is.

En wees eerlijk: Hoeveel stelletjes ken je in je eigen omgeving, die een hypotheek hebben, gebaseerd op beider volledige salaris? Well, dat is precies wat in Amerika fout is gegaan: mensen namen een hypotheek, en konden die uiteindelijk niet terugbetalen (bv doordat beide partners werkeloos werden oid). Je kan daar de banken de schuld van geven, en een deel van de schuld hebben ze ook, omdat ze die hypotheken eigenlijk niet hadden moeten verstrekken. Maar de hebberige consument, die zo nodig een huis ipv een huurflatje wilde, heeft minstends evenveel schuld. Om nog maar te zwijgen van de huishoudens die inboedel, auto, etc met geleend geld hebben gekocht.

memento schreef:Het is onzin om de banken de schuld te geven. Zeer terecht heeft minister Bos erop gewezen dat het de hebberigheid van de consument is geweest, die de oorzaak is.

En wees eerlijk: Hoeveel stelletjes ken je in je eigen omgeving, die een hypotheek hebben, gebaseerd op beider volledige salaris? Well, dat is precies wat in Amerika fout is gegaan: mensen namen een hypotheek, en konden die uiteindelijk niet terugbetalen (bv doordat beide partners werkeloos werden oid). Je kan daar de banken de schuld van geven, en een deel van de schuld hebben ze ook, omdat ze die hypotheken eigenlijk niet hadden moeten verstrekken. Maar de hebberige consument, die zo nodig een huis ipv een huurflatje wilde, heeft minstends evenveel schuld. Om nog maar te zwijgen van de huishoudens die inboedel, auto, etc met geleend geld hebben gekocht.

Klopt helemaal, memento.
Die bonussen, het graaien of hoe je het ook benoemt, zijn niet de oorzaak van de financiële crisis. Dat is maar fractioneel.
Wel hebben de banken te gemakkelijk financieringen verstrekt aan vooral particulieren.
De hebberige consument had meer gewezen moeten worden op de gevolgen van teveel krediet, en de banken hadden de normen voor een verstandige kredietverlening moeten toepassen.
Maar ja, en hier gingen de banken in de fout: Productie--> winstoptimalisering was het doel.

Enfin, ook hier weer niets nieuws onder de zon.
Begin jaren '80 hebben we het ook meegemaakt (zij het in mindere mate).

Dat vind ik wel te kort door de bocht. Als het aan de gretigheid van de consument zou hebben gelegen, dan was het nu een lokaal probleem geweest binnen de VS, maar waarom zijn die pakketjes brakke hypotheken dan tegen beter weten in doorverkocht, al dan niet versnippert in andere beleggingsproducten, aan vrijwel elke bank ter wereld? ING en Fortis moesten niet genationaliseerd worden doordat de Nederlanders hun hypotheek niet meer kunnen opbrengen, of omdat er teveel Nederlandse of Belgische leningen niet afbetaald konden worden. Daarnaast was de structuur van de hypotheekverstrekking in de VS ook foutief. Ze hadden daar best redelijke regels omtrent hypotheekverstrekking, maar de verkopers van dergelijke hypotheken waren vrij om naar goeddunken te handelen en werden betaald voor elk verkochte hypotheek, dus was er in de praktijk geen controle op de naleving van deze hypotheekregels en kon iemand met een tijdelijke baan een hypotheek krijgen alsof het een vaste baan was. Zelfs dat was niet eens een probleem geweest indien de huizenprijzen niet waren gaan dalen. Er zijn dus veel meer factoren te noemen waar het fout ging, dan enkel de consument.

Kaw schreef:Dat vind ik wel te kort door de bocht. Als het aan de gretigheid van de consument zou hebben gelegen, dan was het nu een lokaal probleem geweest binnen de VS, maar waarom zijn die pakketjes brakke hypotheken dan tegen beter weten in doorverkocht, al dan niet versnippert in andere beleggingsproducten, aan vrijwel elke bank ter wereld? ING en Fortis moesten niet genationaliseerd worden doordat de Nederlanders hun hypotheek niet meer kunnen opbrengen, of omdat er teveel Nederlandse of Belgische leningen niet afbetaald konden worden. Daarnaast was de structuur van de hypotheekverstrekking in de VS ook foutief. Ze hadden daar best redelijke regels omtrent hypotheekverstrekking, maar de verkopers van dergelijke hypotheken waren vrij om naar goeddunken te handelen en werden betaald voor elk verkochte hypotheek, dus was er in de praktijk geen controle op de naleving van deze hypotheekregels en kon iemand met een tijdelijke baan een hypotheek krijgen alsof het een vaste baan was. Zelfs dat was niet eens een probleem geweest indien de huizenprijzen niet waren gaan dalen. Er zijn dus veel meer factoren te noemen waar het fout ging, dan enkel de consument.

Je hebt m'n posting niet goed gelezen.
Het was de combinatie van gretige bankiers en te gretige consumenten.

jvdg schreef:Je hebt m'n posting niet goed gelezen.
Het was de combinatie van gretige bankiers en te gretige consumenten.

Na "Klopt helemaal, memento." ging ik er niet van uit dat je het verhaal nuanceerde Foutje in mijn leesoptimalisatiealgoritme

Kaw schreef:

jvdg schreef:Je hebt m'n posting niet goed gelezen.
Het was de combinatie van gretige bankiers en te gretige consumenten.

Na "Klopt helemaal, memento." ging ik er niet van uit dat je het verhaal nuanceerde Foutje in mijn leesoptimalisatiealgoritme

Naast de banken en gretige consumenten zou ik ook de overheden en toezichthouders willen noemen.

Om dicht bij huis te blijven. De failliete IJslandse bank viel onder de Nederlandse garantieregeling op grond van Europese verdragen. Maar ondertussen werd er géén toezicht uitgeoefend vanuit Europa op de banken in IJsland. Hoe kun je garant staan zonder dat toezicht plaatsvindt? De politici die zulke verdragen afsluiten en de toezichthouders die dit laten gebeuren, zijn dan mede schuldig. Dat gaat niet alleen in deze situatie op, maar ook mbt andere aspecten van de crisis. (Zoals: De bankproducten met hoog risico werden geaccepteerd door de toezichthouders.)

Inderdaad. Er zit wat in. Maar over het algemeen zijn fouten achteraf beter te zien, dan op het moment dat het goed gaat. Van een maas in de wet zal eerst geprofiteerd worden, alvorens de wetgever over gaat door het geheel dichttimmeren, middels lid zoveel sectie x afdeling y van de wet.

Dus verantwoordelijkheid en goed burgerschap staat bij mij ver boven de wetgeving en toezichthouden.

Zonderling schreef:Naast de banken en gretige consumenten zou ik ook de overheden en toezichthouders willen noemen.

Waarom weigert Drs. David van As RA en toezichthouder bij DNB in de Terdege van 28 okt. jl hun falen toe te geven?

Ik denk dat wij voornamelijk onszelf eens moeten onderzoeken, in combinatie met de betekenis van het gebod 'Gij zult niet begeren'.

Mister schreef:Ik denk dat wij voornamelijk onszelf eens moeten onderzoeken, in combinatie met de betekenis van het gebod 'Gij zult niet begeren'.

In de context van het onderwerp volkomen oneens.

Mister schreef:Ik denk dat wij voornamelijk onszelf eens moeten onderzoeken, in combinatie met de betekenis van het gebod 'Gij zult niet begeren'.

Ik zit het net te lezen in E Voto van Abraham Kuyper. DWZ het ligt open bij het 10e gebod.
Op zich is het goed dat te doen, maar in het kader van dit topic snap ik je niet.

Een verhelderende docu:

http://player.omroep.nl/?aflID=10598179

"2010: buigen of barsten?"