Kislev schreef:Het interview met de heer Florijn maakte mij nogal triestig. De discussie hier echter nog triestiger.
De heer Florijn mag dan geen kinderen van God meer zien, ik zie ze gelukkig wel. Als je mij vraagt kinderen van God op te noemen waar je bijzondere achting voor hebt dan kan ik er toch wel een paar noemen. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik het dan wel hebben over mensen van 50+. Ik ken vele van mijn generatie (20tigers, 30tigers) die ook aan het HA gaan, waar ik niks van durf te zeggen maar waar ik ook niet jaloers op kan zijn. Volgens mij is de heer Florijn daar nou zo moe van. Iedereen heeft Jezus op zak, we zijn allemaal in de Heer maar hij mist die diepgang. Laat dat nou net die generatie zijn die oververtegenwoordigd is op Refoforum. Vandaar dat de heer Florijn er hier niet best vanaf komt.
Opmerkelijk, ik hoor altijd hele andere verhalen, dat helemaal niet iedereen Jezus op zak heeft in de Ger Gem. De vraag is of Bijbelse criteria worden gebruikt bij die toetsing. Als ik sommige flink rechtse mensen al hoor verzuchten dat er weinig christenen zijn overgebleven als ze een vrouw in een broek zien, van iemand weet dat hij een keer in een cafeetje wat heb gedronken enzovoorts vraag ik me het af.
Maar zou je misschien die diepgang waar je op doelt, wat nader toe kunnen lichten? Waaruit blijkt die diepgang, wat houdt die diepgang precies in?
Enigszins kan ik het mij voorstellen van de heer Florijn. Afgelopen zondag nog, wat we zouden noemen, een rijke Christusprediking gehoord waarin een ruim aanbod was en gewezen werd op het Lam Gods. Maar.... ik kan er niks mee. Je zou zeggen ´wat wil je meer´ maar zulke prediking wordt bijna oppervlakkig. De heer Florijn is van een generatie die wacht op een bewuste vrijspraak van schuld en straf, zo ken ik er meer. Wat bedoel ik, vele avondmaalgangers van mijn generatie mogen dan verlost zijn maar als je vraagt ´voel je je verlost´ moet het antwoord vaak ´nee´ zijn. Het wordt ook niet uitgestraald of opgemerkt. Sommige predikanten hadden dat merkbaar wel, denk bijv. aan J.W. Kersten. Zulke konden blijmoedig over de aarde gaan. Dat is de worsteling van de heer Florijn, daarom kan hij het niet uithouden bij de refo´s. Ondanks dat er zeeer veel op het interview valt af te dingen zal het toch eeuwig erven worden voor hem.
Opnieuw moeten we naar de Bijbel kijken. Hoe ruim of smal wordt het evangelie daar aangeboden en is dat dan oppervlakkig? Is de diepgang die verwacht wordt wel juiste diepgang of zijn het dingen die mensen erbij hebben bedacht? Enz. Ik vraag me af hoe dat bij hem was.
Eerst komt hij tot geloof, alle twijfel verdwijnt uit zijn hart. Dan hoort hij een preek en leest een boek van iemand die in de lijn van de nadere reformatie staat en er wat aan toevoegt. Niet alleen het recht billijken maar het ook omhelzen. Dan pas verlost Hij je. En hij begint weer volop te twijfelen. Blijkbaar is het toch meer nodig. Het leek zo mooi en echt maar nee, het was niet voldoende.
Ik lees volop twijfel, ook een strijd in hem, tussen zijn oude en nieuwe mens, worsteling met de zonde. Wat ik dan zo mis is die loskoppeling van jezelf en Christus. Het geloof dat onze hartstochten en begeerten met Hem aan het kruishout zijn gespijkerd, dat onze oude mens met Hem is gestorven. En dat we zo met al onze zwakheden ook naar Gods troon toe mogen gaan en genade mogen ontvangen. We moeten met onze zonden naar Hem toegaan in plaats van er mee gaan rondlopen en denken: Ik ben blijkbaar toch geen kind van God want er is nog zoveel mis met me. Dat proef ik hier een beetje. Geloof, dan weer zonde, schuldgevoel wat resulteert in twijfel, geen zekerheid over zijn toekomst. En zou dat ook niet heel goed de aanleiding kunnen zijn van zijn volgende probleem, dat hij geen 7000 gelovige mensen meer kent, mensen vallen een gat in hun knieen en klaar is kees. Die lopen dan niet meer met hun ziel onder hun arm maar zijn blij en dankbaar. Ze zondigen ook nog maar slaan er niet door aan het twijfelen. Het lijkt allemaal zo makkelijk. En hij kent dat niet, toetst het aan zijn eigen ervaring en denkt: Zo makkelijk gaat dat niet, het is vast allemaal schijn, ze denken Christus te hebben maar doorleven niet die zondekennis, twijfel etc. Wie zijn leven verliest zal het behouden, zegt hij. Daar heeft hij moeite mee, dat oude leven verliezen... dat is denk ik een hele strijd voor hem.
Mijn kritiek betrof trouwens zijn boodschap. Over zijn geloof zal ik niet anders oordelen dan de Bijbel, en dat waar hij zo tegenin gaat. Wie op Hem ziet als Gods Zoon en Verlosser zal niet verloren gaan maar eeuwig leven hebben. Als hij dat gelooft, belooft de Bijbel zijn behoud, en ik denk dat hij zich zal verwonderen hoeveel duizenden Nederlanders uit deze tijd daar ook mogen zijn.
