Rouwadvertenties

[Marnix]

Dat kan natuurlijk allemaal best maar ik vind het niet gepast (en artistiek ook niet, blijkbaar). Mag dat ook nog? Het enige wat hij doet is zijn eigen positie legitimeren. En jij jouw eigen positie. Prima toch?

Dat mag, maar wat Josephus al zegt: Als je iets niet op een bepaalde manier gewend bent of het niet passend vindt, prima. Daar heb ik begrip voor. Als iemand het zonder bloemen wil doen, prima. Zolang mensen die het iets anders doen maar niet gelijk op basis van die eigen normen wordt afgerekend.

Bloemen bij een begrafenis? Ach, wat arm, onbijbels, fout etc.

Als je me niet kunt vertellen wat de betekenis is van het gebruik van bloemen en het leggen van kransen dan is het voor mij een arme gebeurtenis zonder waarde, zonder inhoud. Vertel me dan wat betekend het en wat wil men ermee uitdragen??

Ik heb het op de vorige pagina uitgelegd. Maar blijkbaar heb je het niet goed gelezen of niet goed begrepen. Ik zou zeggen, lees nog even terug over waarom mensen vaak geen troosteloze begrafenis willen maar juist iets van vreugde daarin willen hebben.

[memento]

Bloemen plaatsen op het graf van een overleden lid (een écht lid van de gemeente, geen uitwendig lid dus) is een gebruik van christelijke oorsprong. In de vroege kerk (voor 100 na Christus) werden bij de begrafenis, en bij vooraanstaande gelovigen ook jaarlijks, bloemen gelegd op het graf, ter nagedachtenis aan de goede werken waarmee zij hun leven versierd hadden.

[Josephus]

Als je me niet kunt vertellen wat de betekenis is van het gebruik van bloemen en het leggen van kransen dan is het voor mij een arme gebeurtenis zonder waarde, zonder inhoud.

Een bloem staat symbool voor nieuw leven. Daarmee verwijst hij naar het nieuwe leven dat voor een gestorven christen is aangevangen. Bij een niet-christelijke uitvaart zal het gebruik van bloemen vermoedelijk vooral vanuit esthetische motieven plaatsvinden. Vanuit christelijk perspectief kun je dat wellicht 'arm' noemen. Die uitvaart zal er overigens niet minder arm van worden als je de bloemen weglaat. Toch vind ik dat we de troostende kracht die bloemen kunnen hebben ook weer niet moeten bagatelliseren.

Uiteindelijk gaat het er natuurlijk helemaal niet om of we wel of geen bloemen gebruiken, het gaat om de intentie waarmee we dat doen. Vanuit dat oogpunt kan zowel de keuze voor bloemen als de keuze voor geen bloemen een heel arme zijn.

[artistiek]

Bloemen plaatsen op het graf van een overleden lid (een écht lid van de gemeente, geen uitwendig lid dus) is een gebruik van christelijke oorsprong. In de vroege kerk (voor 100 na Christus) werden bij de begrafenis, en bij vooraanstaande gelovigen ook jaarlijks, bloemen gelegd op het graf, ter nagedachtenis aan de goede werken waarmee zij hun leven versierd hadden.

Toch typisch dat we hierover niets van lezen in Gods Woord. Ik vind het zelfs neigen naar mensverheerlijking 'goede werken waarmee zij hun leven hebben versierd'. Ik denk dat ze zichzelf zo ook absoluut niet hebben gezien.

[refo]

Bloemen plaatsen op het graf van een overleden lid (een écht lid van de gemeente, geen uitwendig lid dus) is een gebruik van christelijke oorsprong. In de vroege kerk (voor 100 na Christus) werden bij de begrafenis, en bij vooraanstaande gelovigen ook jaarlijks, bloemen gelegd op het graf, ter nagedachtenis aan de goede werken waarmee zij hun leven versierd hadden.

Toch typisch dat we hierover niets van lezen in Gods Woord. Ik vind het zelfs neigen naar mensverheerlijking 'goede werken waarmee zij hun leven hebben versierd'. Ik denk dat ze zichzelf zo ook absoluut niet hebben gezien.

Geen belijdenis doen dan maar. Want daar beloof je je belijdenis met goede werken te versieren.

Overigens staan er veel dingen niet in Gods Woord: de kist, het nette pak/de nette jurk, een aantal dagen na het overlijden pas begraven. Bij elk gebruik kun je een 'verdoezel-de-dood' preekje houden.

[artistiek]

Dat kan natuurlijk allemaal best maar ik vind het niet gepast (en artistiek ook niet, blijkbaar). Mag dat ook nog? Het enige wat hij doet is zijn eigen positie legitimeren. En jij jouw eigen positie. Prima toch?

Dat mag, maar wat Josephus al zegt: Als je iets niet op een bepaalde manier gewend bent of het niet passend vindt, prima. Daar heb ik begrip voor. Als iemand het zonder bloemen wil doen, prima. Zolang mensen die het iets anders doen maar niet gelijk op basis van die eigen normen wordt afgerekend.

Bloemen bij een begrafenis? Ach, wat arm, onbijbels, fout etc.

Als je me niet kunt vertellen wat de betekenis is van het gebruik van bloemen en het leggen van kransen dan is het voor mij een arme gebeurtenis zonder waarde, zonder inhoud. Vertel me dan wat betekend het en wat wil men ermee uitdragen??

Ik heb het op de vorige pagina uitgelegd. Maar blijkbaar heb je het niet goed gelezen of niet goed begrepen. Ik zou zeggen, lees nog even terug over waarom mensen vaak geen troosteloze begrafenis willen maar juist iets van vreugde daarin willen hebben.

Als Gods Woord geen troost genoeg biedt zal een bos bloemen in de verste verte geen bijdrage aan vertroosting kunnen leveren.

[JolandaOudshoorn]

pffff lezen is echt moeilijk, he.
De stelling wordt zo verwoord: omdat Gods Woord troost biedt, is het geen troosteloze begrafenis en daarom zijn bloemen dus niet altijd niet op hun plek.

[artistiek]

pffff lezen is echt moeilijk, he.
De stelling wordt zo verwoord: omdat Gods Woord troost biedt, is het geen troosteloze begrafenis en daarom zijn bloemen dus niet altijd niet op hun plek.

niet altijd niet op hun plek... Oh toch niet? Wanneer dan niet?

[JolandaOudshoorn]

pffff lezen is echt moeilijk, he.
De stelling wordt zo verwoord: omdat Gods Woord troost biedt, is het geen troosteloze begrafenis en daarom zijn bloemen dus niet altijd niet op hun plek.

niet altijd niet op hun plek... Oh toch niet? Wanneer dan niet?

als mensen dat zelf niet willen (mensen zoals jij) en als je totaal geen zekerheid hebt over de staat van de overledene.

[Erasmiaan]

Bloemen plaatsen op het graf van een overleden lid (een écht lid van de gemeente, geen uitwendig lid dus) is een gebruik van christelijke oorsprong. In de vroege kerk (voor 100 na Christus) werden bij de begrafenis, en bij vooraanstaande gelovigen ook jaarlijks, bloemen gelegd op het graf, ter nagedachtenis aan de goede werken waarmee zij hun leven versierd hadden.

Bron?
En hoe zouden die "heiligen" daar zelf tegenover hebben gestaan? Is dit niet juist het begin geweest van de heiligenverering? En waren de reformatoren daar niet fel op tegen?

@ Marnix, Josephus,

Als Gods Woord troost biedt of Gods Werk in de overledene verheerlijkt is, dan moet dat Woord maar spreken en niet de bloemen. De dood blijft toch een verschrikking en het is de bezoldiging der zonde. Al is de prikkel weg voor de overledene, de droefheid voor de nabestaanden blijft.

Want vergis je niet hoor: een uitdrukking als: "de majesteit van de dood" bestaat niet voor niets. Ieder mens zal voor de dood moeten buigen hoe sterk hij ook in dit leven was.

[artistiek]

pffff lezen is echt moeilijk, he.
De stelling wordt zo verwoord: omdat Gods Woord troost biedt, is het geen troosteloze begrafenis en daarom zijn bloemen dus niet altijd niet op hun plek.

niet altijd niet op hun plek... Oh toch niet? Wanneer dan niet?

als mensen dat zelf niet willen (mensen zoals jij) en als je totaal geen zekerheid hebt over de staat van de overledene.

Oké maar over het laatste zal binnen bepaalde kringen nooit geen onzekerheid zijn dan

[Bert Mulder]

Bloemen plaatsen op het graf van een overleden lid (een écht lid van de gemeente, geen uitwendig lid dus) is een gebruik van christelijke oorsprong. In de vroege kerk (voor 100 na Christus) werden bij de begrafenis, en bij vooraanstaande gelovigen ook jaarlijks, bloemen gelegd op het graf, ter nagedachtenis aan de goede werken waarmee zij hun leven versierd hadden.

Bron?
En hoe zouden die "heiligen" daar zelf tegenover hebben gestaan? Is dit niet juist het begin geweest van de heiligenverering? En waren de reformatoren daar niet fel op tegen?

@ Marnix, Josephus,

Als Gods Woord troost biedt of Gods Werk in de overledene verheerlijkt is, dan moet dat Woord maar spreken en niet de bloemen. De dood blijft toch een verschrikking en het is de bezoldiging der zonde. Al is de prikkel weg voor de overledene, de droefheid voor de nabestaanden blijft.

Want vergis je niet hoor: een uitdrukking als: "de majesteit van de dood" bestaat niet voor niets. Ieder mens zal voor de dood moeten buigen hoe sterk hij ook in dit leven was.

Geachte Erasmiaan: Waarom zet jij heiligen tussen aanhaaltekens? Want de gelovigen zijn toch de heiligen....

Ik weet het:

[Jongere]

Een vriendelijke vraag of de discussie niet op een wat fijnere toon gevoerd kan worden hier. Als er over deze kleine dingen al zo'n oorlogsstemming moet heersen..

[Josephus]

Als Gods Woord troost biedt of Gods Werk in de overledene verheerlijkt is, dan moet dat Woord maar spreken en niet de bloemen.

Ik geloof niet dat ik hier iets anders beweerd heb. Bloemen hebben hooguit een symbolische functie en natuurlijk prevaleert het Woord boven randzaken als deze. Maar dat wil toch niet zeggen dat het er dan helemaal niet meer toe doet of je wel of geen bloemen verkiest, hoe je gekleed gaat, welke muziek er gespeeld c.q. gedraaid wordt, etc. Een uitvaart is ook een sociale gebeurtenis die best stijlvol en waardig mag verlopen. De genoemde zaken kunnen daarbij een rol spelen. En iedereen maakt daarin weer andere concrete keuzes, dat blijkt ook wel weer uit deze discussie. Ik zou zeggen: gun elkaar die ruimte, zeker nu de Bijbel erover zwijgt.

[artistiek]

Een vriendelijke vraag of de discussie niet op een wat fijnere toon gevoerd kan worden hier. Als er over deze kleine dingen al zo'n oorlogsstemming moet heersen..

Best mogelijk dat ik me wat op een strijdlustige manier verzet. Maar als al deze randzaken nu persoonlijke invulling zijn waarom hebben sommigen dan zoveel moeite met bepaalde teksten in een advertentie dat daar een topic over geopend moet worden? Dan wordt mijns inziens de strijd tegen persoonlijke opvattingen geopend.