In een ander topic is gediscussieerd over de "staat" van de rijke jongeling.
Onderstaande meditatie trof ik in het RD.
Daarin staan enkele behartigenswaardige opmerkingen die ik hier onder jullie aandacht wil brengen.

Beminnen

„Meester, al deze dingen heb ik onderhouden van mijn jonkheid af.”

Markus 10:20

Hij had al die geboden onderhouden, zegt hij. Daar hij uit een farizese achtergrond de gehoorzaamheid aan de wet enkel uiterlijk betrachtte, meende hij daarin voldaan te hebben als men zich maar aan geen uiterlijke overtreding schuldig maakt. Dus meende hij dat hij die geboden onderhouden had van zijn jonkheid af.

Prijzenswaardig is het als iemand zich naar de wet zo gedraagt dat hij uiterlijk onberispelijk is. Het is echter ook een bewijs van geestelijke blindheid als men dit voor de gehoorzaamheid aan de wet houdt. De jongeling was dus geestelijk blind. Hij kende de overtredingen van zijn hart niet en wist niet dat het gedichtsel der gedachten boos was van zijn jeugd af aan. Hij wist niet dat zowel de begeerte als de daad zelf boos is. Als hij hiervan overtuigd was geweest, zou hij met Paulus hebben moeten zeggen dat de wet geestelijk is, maar dat hij vleselijk verkocht was onder de zonden.

Nochtans is hij begerig te weten wat er bovendien nog bij moest. Hij vraagt immers: „Wat ontbreekt mij nog?” Hierop vervolgt de evangelist: „En Jezus hem aanziende, beminde hem.” Jezus zag hem aan, niet met toorn, maar met een vriendelijk gelaat en Hij beminde hem. Hij had, met ogen die hem vriendelijk toelonkten, genoegen in zijn leergierige vragen.

Cornelis van Vollenhoven

(”De waarheid in het binnenste”, 1759)

Cornelis van Vollenhoven schreef:.... zou hij met Paulus hebben moeten zeggen dat de wet geestelijk is, maar dat hij vleselijk verkocht was onder de zonden...
[/i]

De wet was toen nog helemaal niet geestelijk.

Gian schreef:

Cornelis van Vollenhoven schreef:.... zou hij met Paulus hebben moeten zeggen dat de wet geestelijk is, maar dat hij vleselijk verkocht was onder de zonden...
[/i]

De wet was toen nog helemaal niet geestelijk.

De wet moet geestelijk verstaan worden van Adam af.

Gian schreef:

Cornelis van Vollenhoven schreef:.... zou hij met Paulus hebben moeten zeggen dat de wet geestelijk is, maar dat hij vleselijk verkocht was onder de zonden...
[/i]

De wet was toen nog helemaal niet geestelijk.

O nee?? Verklaar je nader?

De wet in het oude testament bestond uit 2 stenen tabletten.
Het is nu op 1 minuut na zondag , dus onderbouwing volgt.

In het OT had Gods kind de kracht en de leiding van de Geest. De Geest was echter niet in Hem. We lezen alleen in een paar bijzondere gevallen dat de Geest vaardig werd over...
In het NT heeft Gods kind de Geest in zich, en daarmee Gods wil (wet). Die wet is onze leefregel geworden;
1Joh. 2:27 En de zalving, die gijlieden van Hem ontvangen hebt, blijft in u, en gij hebt niet van node, dat iemand u lere; maar gelijk dezelfde zalving u leert van alle dingen, zo is zij ook waarachtig, en is geen leugen; en gelijk zij u geleerd heeft, zo zult gij in Hem blijven.
Rom 12:2 En wordt dezer wereld niet gelijkvormig; maar wordt veranderd door de vernieuwing uws gemoeds, opdat gij moogt beproeven, welke de goede, en welbehagelijke en volmaakte wil van God zij.

Ten tijde van het sinaïtische verbond bleef de wet geschreven op de stenen tafelen, die had David lief leren krijgen door de werking van Gods Geest. De wet was dus nog niet geestelijk geworden, anders waren de woorden van Jes. 31:33 niet profetisch geweest; 33 Maar dit is het verbond, dat Ik na die dagen met het huis van Israel maken zal, spreekt de HEERE: Ik zal Mijn wet in hun binnenste geven, en zal die in hun hart schrijven; en Ik zal hun tot een God zijn, en zij zullen Mij tot een volk zijn.

Door het kindschap van David zal de wet ongetwijfeld een geestelijke dimensie gekregen hebben, maar daarmee was de wet nog niet geestelijk.

Gian wordt door Van Vollenhoven tegengesproken:

Wat ontbreekt

„Meester, al deze dingen heb ik onderhouden van mijn jonkheid af.”

Markus 10:20

En Jezus beminde hem, staat er. Niet omdat hij in waarheid bezat wat hem voor Jezus lieflijk maakte, maar omdat hij uiterlijk zo geschikt was en naar de letter van de wet zich zo onberispelijk had gedragen. Uiterlijke zedigheid en zich naar buiten goed gedragen is de Heere tot meerder genoegen dan in zonde te leven en ergerlijk zijn in gedrag en wandel. Men vindt veel voorbeelden in het Oude Testament waarin de Heere op uiterlijke verbetering van een volk of van bijzondere personen, hen gespaard heeft en gezegend. Nu, deze liefde beweegt Christus om deze jongeling voor te stellen wat hem nog ontbrak en wat hem nog te doen stond. Jezus zei tot hem: Een ding ontbreekt u zo gij volmaakt wilt zijn. Daarmee wil Jezus zeggen: U belijdt wel dat u de geboden van de wet, die Ik u heb voorgesteld, onderhouden hebt van uw jeugd af. Ik prijs uw gehoorzaamheid, maar er is nog iets wat u ontbreekt. U kunt daarom niet tot het leven ingaan zo u dit niet betracht. Als u dit echter doet, zo zult u gekomen zijn tot die staat, dat u een erfgenaam zult zijn van de eeuwige zaligheid.

En wat is dat, wat hem ontbreekt? „Ga heen, verkoop alles wat gij hebt en gij zult een schat hebben in de hemel.”

Cornelis van Vollenhoven
(”De waarheid in het binnenste”, 1759)

jvdg schreef:Gian wordt door Van Vollenhoven tegengesproken:

Ik wordt liever door het Woord tegengesproken als ik fout zit

En waar de tegenspraak uit bestaat vat ik niet helemaal...
Ben het in dit citaat gewoon eens met Van Vollenhoven

Gian schreef:

jvdg schreef:Gian wordt door Van Vollenhoven tegengesproken:

Ik wordt liever door het Woord tegengesproken als ik fout zit

En waar de tegenspraak uit bestaat vat ik niet helemaal...
Ben het in dit citaat gewoon eens met Van Vollenhoven

Zeker, en voor het overige zie PB.

Gian schreef:In het OT had Gods kind de kracht en de leiding van de Geest. De Geest was echter niet in Hem. We lezen alleen in een paar bijzondere gevallen dat de Geest vaardig werd over...
In het NT heeft Gods kind de Geest in zich, en daarmee Gods wil (wet). Die wet is onze leefregel geworden;
1Joh. 2:27 En de zalving, die gijlieden van Hem ontvangen hebt, blijft in u, en gij hebt niet van node, dat iemand u lere; maar gelijk dezelfde zalving u leert van alle dingen, zo is zij ook waarachtig, en is geen leugen; en gelijk zij u geleerd heeft, zo zult gij in Hem blijven.
Rom 12:2 En wordt dezer wereld niet gelijkvormig; maar wordt veranderd door de vernieuwing uws gemoeds, opdat gij moogt beproeven, welke de goede, en welbehagelijke en volmaakte wil van God zij.

Ten tijde van het sinaïtische verbond bleef de wet geschreven op de stenen tafelen, die had David lief leren krijgen door de werking van Gods Geest. De wet was dus nog niet geestelijk geworden, anders waren de woorden van Jes. 31:33 niet profetisch geweest; 33 Maar dit is het verbond, dat Ik na die dagen met het huis van Israel maken zal, spreekt de HEERE: Ik zal Mijn wet in hun binnenste geven, en zal die in hun hart schrijven; en Ik zal hun tot een God zijn, en zij zullen Mij tot een volk zijn.

Door het kindschap van David zal de wet ongetwijfeld een geestelijke dimensie gekregen hebben, maar daarmee was de wet nog niet geestelijk.

Bedankt voor je uitleg Gian. Maar wat is het verschil tussen 'geleid worden door en kracht ontvangen van de Geest', en 'de inwoning van de Geest'? Deze uitleg heb ik wel vaker gehoord. Daarom zou David ook kunnen bidden 'Neem uw Heilige Geest niet van mij' in ps. 51. In het OT kon je de Heilige Geest namelijk verliezen (volgens deze uitleg). Ik begrijp het verschil echter niet zo.

Ik vraag me af of de Wet in het OT alleen maar uit twee stenen tafelen bestond. De tora besloeg vijf boeken en werd zelfs gebruikt als aanduiding voor het gehele Oude Testament. Als de wet in het OT niet geestelijk was, was ze dus vleselijk. Wat betekende dat dat voor de plaats van de wet in het leven van de Oudtestamentische gelovigen, volgens jou?