weer-legging
Geplaatst: 13 jun 2008, 09:35
Ik ben het volslagen oneens met de tekst, die ik hieronder heb geschreven, maar wellicht dat jullie eens zouden kunnen reageren of de gereformeerde gezindte hier en daar niet het gevaar loopt om dergelijke "ethische" tekstjes te produceren.
Ik zou zeggen: geef eens een weer-legging! Zou een dergelijk stukje nu nog tot de mogelijkheden behoren?
Zo ja, wat betekent dit dan voor de stand van zaken in de gereformeerde gezindte?
En zo nee, is het hele stukje dan ondenkbaar of zijn er toch elementen, die we ons zouden kunnen voorstellen?
De legging.
Hier hebben we te maken met een kledingstuk, dat ons en onze kinderen in verlegenheid en verwarring kan brengen. Al eerder is onze gezindte opgeschrikt door een kledingstuk, dat bekend stond onder de naam “broekrok”. De moeilijkheden bij de beoordeling of zo’n kledingstuk gedragen mag worden voor vrouwen springen hier duidelijker in het gezicht. Immers de naam “broekrok” geeft het al aan: het woordje “broek” komt er in voor. En daarmee komen we direkt in het gevaarlijke gebied, waarbij vrouwen manskleren gaan dragen. Wij zien immers niet graag een vrouw in een broek lopen? Terecht en overduidelijk is de broekrok daarom als een huichelkleed aangemerkt en als ongeschikt voor onze vrouwen aangemerkt.
Maar nu dan die nieuwe verzoeking van de “legging”. Hoe dit te beoordelen? Het gaat er hier om, dat we aantonen, dat dit kledingstuk een mannelijk kledingstuk is. Ook al betreft het een nieuw, nog niet eerder gebruikt kledingstuk, dan nog moete we het nieuwe ervan niet als beoordelingscriterium gebruiken, maar het mannelijke ervan.
Een legging is een vrij lange (tot ver onder de knie) te dragen beenbekleding. Het moet worden aangemerkt als bovenkleding, omdat het zichtbaar is en omdat er ondergoed onder gedragen dient te worden. Ook al het feit, dat de legging in veel verschillende kleuren wordt aangeboden met diverse prints, duidt er op, dat het om bovenkleding gaat. Maar is het mannelijke bovenkleding?
De legging is wel degelijk afgeleid van mannelijke kleding. Er loopt een doorlopende lijn van het dragen van alleen vrouwelijke kleding door vrouwen (de rok) naar vervolgens het dragen van mannelijke kleding door vrouwen (de gewone mannelijke (spijker)broek) en vervolgens naar het dragen van de legging. Zonder de door ons verfoeide tussenfase van de broek voor de vrouwen zou de legging niet hebben kunnen ontstaan. Men is gewend geraakt aan de mannelijke aankleding van vrouwen door middel van de broek en van daaruit heeft de legging zich ook zonder grote problemen kunnen ontwikkelen. In feite is de legging een vrouwelijke variant van een mannelijk kledingstuk voor vrouwen. Men zij dus voorzichtig!
Maar er is meer aan de hand! Want waarom wordt die legging, die misschien wel iets vrouwelijks kan hebben, omdat zij de contouren van de vrouwenbenen zo nadrukkelijk tot uiting brengt, nu gedragen?
En hier komt ons bezwaar mischien pas goed naar voren: die legging wordt gedragen om het vrouwelijke uitdagend te tonen! Het kledingstsuk is wellicht geen huichelkleed te noemen (in de zin, dat men zich verschuilt achter een schijnbare rok, die in werkelijkheid een broek is), maar het is wel een onzedig kledingstuk, dat voortborduurt op de weggevallen afstand, die vroeger nog wel door aparte vrouwen- en mannenkleding werd geëerbiedigd. Kortweg gezegd: omdat de legging past in de ontwikkeling van een vrije omgang tussen man en vrouw, waarbij de aantrekkingskracht tussen man en vrouw op een direkte en ondubbelzinnige manier wordt aangemoedigd, moeten we dit op zich vrouwelijke kledingstuk toch als overvrouwelijk en daarom als een onzedig en té verleidelijk kledingstsuk afwijzen.
Beter zou het zijn om in plaats van de legging te kiezen voor het dragen van lange kousen. Ook dan wordt aan het eventuele bezwaar van kou tegemoetgekomen. Nu kan er vervolgens een hele discussie ontstaan of een lange kous, wanneer deze maar lang genoeg is, nu ook als legging moet worden aangemerkt, maar die discussie wil ik hier niet aangaan! Ik wil er alleen dit over kwijt: pas wanneer twee kousen op hoger niveau met elkaar worden verbonden, zouden de kousen als legging kunnen worden aangemerkt. Maar dat is een hypothetisch geval. Wel levert deze gedachte het volgende op: in de grond van de zaak gaat het om de grootte van het stukje onbedekt huid boven de enkel. Immers de legging wordt vaak gedragen met kleine sokjes of uitsluitend met schoenen. De verleidelijkheid zit hem in de zichtbare tekening van het vrouwelijke been in combinatie met het doorlopende stukje onbedekt huid. Wat moeten wij nu van onze vrouwen vragen? Wat is nu het verschil tussen het dragen van kousen (onder de knieen) en het dragen van sokjes in combinatie met een legging. Ik denk dit: kousen zijn nooit, hoewel het in zekere zin ook mannelijke kledingstukken zijn, bedoeld om te provoceren. Een legging in feite wel. Met een legging wordt een onzedelijk voorstel uitgedrukt, zoals we eerder zagen. Dus ook al zou een rok en een kous hetzelfde stukje onbedekte huid laten zien als een legging en een sok, dan nog moeten we de voorkeur geven aan de kous en de rok. Een legging dragen is een bepaalde mentaliteit aandoen. Die mentaliteit van de vrije, ongebonden, uitdagende houding zouden wij niet moeten willen aandoen. En daarmee ook de legging niet!
Zoals gezegd, het stukje is van mijn hand, maar ik zeg er direkt bij: het is geveinsd. Ter lering ende vermaek.
gravo
Ik zou zeggen: geef eens een weer-legging! Zou een dergelijk stukje nu nog tot de mogelijkheden behoren?
Zo ja, wat betekent dit dan voor de stand van zaken in de gereformeerde gezindte?
En zo nee, is het hele stukje dan ondenkbaar of zijn er toch elementen, die we ons zouden kunnen voorstellen?
De legging.
Hier hebben we te maken met een kledingstuk, dat ons en onze kinderen in verlegenheid en verwarring kan brengen. Al eerder is onze gezindte opgeschrikt door een kledingstuk, dat bekend stond onder de naam “broekrok”. De moeilijkheden bij de beoordeling of zo’n kledingstuk gedragen mag worden voor vrouwen springen hier duidelijker in het gezicht. Immers de naam “broekrok” geeft het al aan: het woordje “broek” komt er in voor. En daarmee komen we direkt in het gevaarlijke gebied, waarbij vrouwen manskleren gaan dragen. Wij zien immers niet graag een vrouw in een broek lopen? Terecht en overduidelijk is de broekrok daarom als een huichelkleed aangemerkt en als ongeschikt voor onze vrouwen aangemerkt.
Maar nu dan die nieuwe verzoeking van de “legging”. Hoe dit te beoordelen? Het gaat er hier om, dat we aantonen, dat dit kledingstuk een mannelijk kledingstuk is. Ook al betreft het een nieuw, nog niet eerder gebruikt kledingstuk, dan nog moete we het nieuwe ervan niet als beoordelingscriterium gebruiken, maar het mannelijke ervan.
Een legging is een vrij lange (tot ver onder de knie) te dragen beenbekleding. Het moet worden aangemerkt als bovenkleding, omdat het zichtbaar is en omdat er ondergoed onder gedragen dient te worden. Ook al het feit, dat de legging in veel verschillende kleuren wordt aangeboden met diverse prints, duidt er op, dat het om bovenkleding gaat. Maar is het mannelijke bovenkleding?
De legging is wel degelijk afgeleid van mannelijke kleding. Er loopt een doorlopende lijn van het dragen van alleen vrouwelijke kleding door vrouwen (de rok) naar vervolgens het dragen van mannelijke kleding door vrouwen (de gewone mannelijke (spijker)broek) en vervolgens naar het dragen van de legging. Zonder de door ons verfoeide tussenfase van de broek voor de vrouwen zou de legging niet hebben kunnen ontstaan. Men is gewend geraakt aan de mannelijke aankleding van vrouwen door middel van de broek en van daaruit heeft de legging zich ook zonder grote problemen kunnen ontwikkelen. In feite is de legging een vrouwelijke variant van een mannelijk kledingstuk voor vrouwen. Men zij dus voorzichtig!
Maar er is meer aan de hand! Want waarom wordt die legging, die misschien wel iets vrouwelijks kan hebben, omdat zij de contouren van de vrouwenbenen zo nadrukkelijk tot uiting brengt, nu gedragen?
En hier komt ons bezwaar mischien pas goed naar voren: die legging wordt gedragen om het vrouwelijke uitdagend te tonen! Het kledingstsuk is wellicht geen huichelkleed te noemen (in de zin, dat men zich verschuilt achter een schijnbare rok, die in werkelijkheid een broek is), maar het is wel een onzedig kledingstuk, dat voortborduurt op de weggevallen afstand, die vroeger nog wel door aparte vrouwen- en mannenkleding werd geëerbiedigd. Kortweg gezegd: omdat de legging past in de ontwikkeling van een vrije omgang tussen man en vrouw, waarbij de aantrekkingskracht tussen man en vrouw op een direkte en ondubbelzinnige manier wordt aangemoedigd, moeten we dit op zich vrouwelijke kledingstuk toch als overvrouwelijk en daarom als een onzedig en té verleidelijk kledingstsuk afwijzen.
Beter zou het zijn om in plaats van de legging te kiezen voor het dragen van lange kousen. Ook dan wordt aan het eventuele bezwaar van kou tegemoetgekomen. Nu kan er vervolgens een hele discussie ontstaan of een lange kous, wanneer deze maar lang genoeg is, nu ook als legging moet worden aangemerkt, maar die discussie wil ik hier niet aangaan! Ik wil er alleen dit over kwijt: pas wanneer twee kousen op hoger niveau met elkaar worden verbonden, zouden de kousen als legging kunnen worden aangemerkt. Maar dat is een hypothetisch geval. Wel levert deze gedachte het volgende op: in de grond van de zaak gaat het om de grootte van het stukje onbedekt huid boven de enkel. Immers de legging wordt vaak gedragen met kleine sokjes of uitsluitend met schoenen. De verleidelijkheid zit hem in de zichtbare tekening van het vrouwelijke been in combinatie met het doorlopende stukje onbedekt huid. Wat moeten wij nu van onze vrouwen vragen? Wat is nu het verschil tussen het dragen van kousen (onder de knieen) en het dragen van sokjes in combinatie met een legging. Ik denk dit: kousen zijn nooit, hoewel het in zekere zin ook mannelijke kledingstukken zijn, bedoeld om te provoceren. Een legging in feite wel. Met een legging wordt een onzedelijk voorstel uitgedrukt, zoals we eerder zagen. Dus ook al zou een rok en een kous hetzelfde stukje onbedekte huid laten zien als een legging en een sok, dan nog moeten we de voorkeur geven aan de kous en de rok. Een legging dragen is een bepaalde mentaliteit aandoen. Die mentaliteit van de vrije, ongebonden, uitdagende houding zouden wij niet moeten willen aandoen. En daarmee ook de legging niet!
Zoals gezegd, het stukje is van mijn hand, maar ik zeg er direkt bij: het is geveinsd. Ter lering ende vermaek.
gravo