n.a.v. gesprek in de chat:
Wat betekent dat nog voor vandaag?

MarthaMartha schreef:n.a.v. gesprek in de chat:
Wat betekent dat nog voor vandaag?

Een pleitgrond in eht gebed

helma schreef:

MarthaMartha schreef:n.a.v. gesprek in de chat:
Wat betekent dat nog voor vandaag?

Een pleitgrond in eht gebed

Maar waarom eigenlijk? Toen wel! Maar nu nog?

MarthaMartha schreef:n.a.v. gesprek in de chat:
Wat betekent dat nog voor vandaag?

Niets, en t heeft nooit wat betekend ook. De vergelijking tussen Nederland en Israël, als een soort natie van God, met de Oranjes als de Mozessen, is onjuist. Zelfs in de hoogtijdagen van de Nederlandse vroomheid, onder de vrome Oranjes, was slechts een klein gedeelte de waarheid toegedaan (slechts een paar procent van onze bevolking was Calvinist). Het verlangen van de Nadere Reformatoren, die Nederland naar het voorbeeld van Israël een theocratie onder God wilde maken, is nooit werkelijkheid geworden. Het waren dezelfde Oranjes, die zo hoopvol de strijd voor de waarheid streden, die later eigen macht niet wilden laten bekorten door het lovenswaardige ideaal van een theocratie. Zelfs een eigen kerkorde (DKO) werd de kerk niet gegund!

Kortom, God, Nederland en Oranje, hebben nooit de band gehad, die het zou moeten hebben, en die het soms wordt toegedicht. Helaas, net als Israël was ons volk niet zo gehoorzaam als het heeft moeten wezen, en waren onze leidslieden (de Oranjes) uiteindelijk even eigenzinnig als Mozes, die ook zichzelf handhaafde toen hij op de rots sloeg, ipv er tegen sprak. Als de vergelijking van het 3-voudig snoer op moet gaan, laat het dan zijn dat zowel Nederland als Oranje in grote zondigheid staat tegenover God. Zowel toen, in de hoogtij-dagen, als zeker nu!

MarthaMartha schreef:

helma schreef:

MarthaMartha schreef:n.a.v. gesprek in de chat:
Wat betekent dat nog voor vandaag?

Een pleitgrond in eht gebed

Maar waarom eigenlijk? Toen wel! Maar nu nog?

Gods verbond met Oranje
Voor mezelf (ik weet dat er anders over gedacht wordt) gebruik ik het als pleitgrond in mijn gebed voor het Oranjehuis.
De kinderen van Prins Willem Alexander en prinses Maxima worden gedoopt in de Naam van een drieënig God.

memento schreef:

MarthaMartha schreef:n.a.v. gesprek in de chat:
Wat betekent dat nog voor vandaag?

Niets, en t heeft nooit wat betekend ook. De vergelijking tussen Nederland en Israël, als een soort natie van God, met de Oranjes als de Mozessen, is onjuist. Zelfs in de hoogtijdagen van de Nederlandse vroomheid, onder de vrome Oranjes, was slechts een klein gedeelte de waarheid toegedaan (slechts een paar procent van onze bevolking was Calvinist). Het verlangen van de Nadere Reformatoren, die Nederland naar het voorbeeld van Israël een theocratie onder God wilde maken, is nooit werkelijkheid geworden. Het waren dezelfde Oranjes, die zo hoopvol de strijd voor de waarheid streden, die later eigen macht niet wilden laten bekorten door het lovenswaardige ideaal van een theocratie. Zelfs een eigen kerkorde (DKO) werd de kerk niet gegund!

Kortom, God, Nederland en Oranje, hebben nooit de band gehad, die het zou moeten hebben, en die het soms wordt toegedicht. Helaas, net als Israël was ons volk niet zo gehoorzaam als het heeft moeten wezen, en waren onze leidslieden (de Oranjes) uiteindelijk even eigenzinnig als Mozes, die ook zichzelf handhaafde toen hij op de rots sloeg, ipv er tegen sprak. Als de vergelijking van het 3-voudig snoer op moet gaan, laat het dan zijn dat zowel Nederland als Oranje in grote zondigheid staat tegenover God. Zowel toen, in de hoogtij-dagen, als zeker nu!

Helemaal mee eens!

memento schreef:

MarthaMartha schreef:n.a.v. gesprek in de chat:
Wat betekent dat nog voor vandaag?

Niets, en t heeft nooit wat betekend ook. De vergelijking tussen Nederland en Israël, als een soort natie van God, met de Oranjes als de Mozessen, is onjuist. Zelfs in de hoogtijdagen van de Nederlandse vroomheid, onder de vrome Oranjes, was slechts een klein gedeelte de waarheid toegedaan (slechts een paar procent van onze bevolking was Calvinist). Het verlangen van de Nadere Reformatoren, die Nederland naar het voorbeeld van Israël een theocratie onder God wilde maken, is nooit werkelijkheid geworden. Het waren dezelfde Oranjes, die zo hoopvol de strijd voor de waarheid streden, die later eigen macht niet wilden laten bekorten door het lovenswaardige ideaal van een theocratie. Zelfs een eigen kerkorde (DKO) werd de kerk niet gegund!

Kortom, God, Nederland en Oranje, hebben nooit de band gehad, die het zou moeten hebben, en die het soms wordt toegedicht. Helaas, net als Israël was ons volk niet zo gehoorzaam als het heeft moeten wezen, en waren onze leidslieden (de Oranjes) uiteindelijk even eigenzinnig als Mozes, die ook zichzelf handhaafde toen hij op de rots sloeg, ipv er tegen sprak. Als de vergelijking van het 3-voudig snoer op moet gaan, laat het dan zijn dat zowel Nederland als Oranje in grote zondigheid staat tegenover God. Zowel toen, in de hoogtij-dagen, als zeker nu!

Tjonge Memento, ik kan je goed volgen in veel dingen.
Maar dat je zegt dat het NOOIT iets heeft betekend gaat me te ver. Voor WvO , die voor God worstelde met het volk en dit bij God kwijt kon, betekende het namelijk wél héél veel!!!

helma schreef:

MarthaMartha schreef:

helma schreef:
Een pleitgrond in eht gebed

Maar waarom eigenlijk? Toen wel! Maar nu nog?

Gods verbond met Oranje
Voor mezelf (ik weet dat er anders over gedacht wordt) gebruik ik het als pleitgrond in mijn gebed voor het Oranjehuis.
De kinderen van Prins Willem Alexander en prinses Maxima worden gedoopt in de Naam van een drieënig God.

maar is het dan niet beter om op de doop, het verbond van God te pleiten i.p.v. op het verbond van toen?

Het is zeker waar dat God n.a.v. de reformatie Nederland en Oranje heeft samengebracht.
Ook in de latere Oranje telgen heeft de Heere betoont de Oranjes tot een zegen voor Nederland te stellen.
Maar in feite was de laatse rechtstreekse Oranje-telg, te weten Stadhouder-Koning Willem lll de laatste Oranje die op het gebied van godsdienst(-vrijheid) een rol heeft gespeeld.

De latere stadhouders, koningen en vorstinnen hebben een geheel andere rol gespeeld waarin de drievoudigheid van God, Nederland en Oranje nauwelijks meer van toepassing was.

Gezien de praktijk heeft het Oranjehuis thans geen regerende rol van betekenis meer en is bijna uitsluitend ceremonieel van aard.
Ook heeft het Oranjehuis helaas geen betekenis meer als lichtend licht in godsdienstig opzicht.

Ik kan derhalve ook niet inzien dat ons koningshuis als overheid fungeert.

In mijn visie is het drievoudig snoer dan ook niet (meer) van toepassing.

Laten we toch veel bidden voor het Oranjehuis of Oranje zich terug mag keren naar de God van het verbond.
Wat zou het voor Nederland veel betekenen als we een biddende Oranje op de troon zouden hebben

helma schreef:Laten we toch veel bidden voor het Oranjehuis of Oranje zich terug mag keren naar de God van het verbond.
Wat zou het voor Nederland veel betekenen als we een biddende Oranje op de troon zouden hebben

Zeker weten! Daar zou een enorm getuigenis van uit gaan!!!

Tjonge Memento, ik kan je goed volgen in veel dingen.
Maar dat je zegt dat het NOOIT iets heeft betekend gaat me te ver. Voor WvO , die voor God worstelde met het volk en dit bij God kwijt kon, betekende het namelijk wél héél veel!!!

Ik zeg niet dat het niets betekend heeft, ik zeg wél dat het niets bijzonders betekend heeft. Er wordt veel geroemd in de Oranjes, maar men vergeet dat de Oranjes de DKO en de theocratie hebben tegengehouden. Zelfs het houden van landelijke synodes werd de kerk na de Dordtse Synode niet meer gegund!

Men roemt in de Nederlandse Gouden Eeuw, en benoemd dat als zegen van God, maar men vergeet dat het tijden van geestelijk verval waren. Tijden waarin de overheid de getrouwen der kerk tegenhield om de dwalingen te bestrijden, en om de zonden te weren. Wie spreekt van een 3-voudig snoer, en daar van alles aan verbindt, is verblind door een onhistorisch optimisme, die de zonden van volk en leidslieden voorbij ziet.

Daarnaast: Wie een theocratie voorstaat, kan het de Oranjes nooit vergeven dat zij de theocratie hebben tegengehouden. Zij kenden de waarheid, maar hebben er willens en wetens, ondanks de vele oproepen daartoe, niet ernaar gehandeld!

memento schreef:

MarthaMartha schreef:n.a.v. gesprek in de chat:
Wat betekent dat nog voor vandaag?

Niets, en t heeft nooit wat betekend ook. De vergelijking tussen Nederland en Israël, als een soort natie van God, met de Oranjes als de Mozessen, is onjuist. Zelfs in de hoogtijdagen van de Nederlandse vroomheid, onder de vrome Oranjes, was slechts een klein gedeelte de waarheid toegedaan (slechts een paar procent van onze bevolking was Calvinist).

Baarlijke nonsens. Je doet net alsof het Calvinisme altijd in de marge van de samenleving is geweest. Mag ik je er op wijzen dat de de Gereformeerde Kerk staatskerk was? Waarmee ik niet zeg dat iedereen naar de kerk ging en ook niet het overgrote deel. En ook niet dat een ieder een waar belijder was. Maar wat jij doet is geschiedvervalsing.

Erasmiaan schreef:

memento schreef:

MarthaMartha schreef:n.a.v. gesprek in de chat:
Wat betekent dat nog voor vandaag?

Niets, en t heeft nooit wat betekend ook. De vergelijking tussen Nederland en Israël, als een soort natie van God, met de Oranjes als de Mozessen, is onjuist. Zelfs in de hoogtijdagen van de Nederlandse vroomheid, onder de vrome Oranjes, was slechts een klein gedeelte de waarheid toegedaan (slechts een paar procent van onze bevolking was Calvinist).

Baarlijke nonsens. Je doet net alsof het Calvinisme altijd in de marge van de samenleving is geweest. Mag ik je er op wijzen dat de de Gereformeerde Kerk staatskerk was? Waarmee ik niet zeg dat iedereen naar de kerk ging en ook niet het overgrote deel. En ook niet dat een ieder een waar belijder was. Maar wat jij doet is geschiedvervalsing.

Ik citeer uit de woorden van prof. op 't Hof, die toch wel een kenner is van de vaderlandse kerkgeschiedenis:

In 1572 kwamen de politieke overheden voor de vraag te staan welke protestantse kerk de rol van publieke kerk (tot dan toe Romana) over moest nemen. De Staten hebben op een gegeven moment niet gekozen voor een concurrerende kerkstaat. Zij wilden omwille van de stabiliteit van het land één kerk. De Doopsgezinden waren slecht georganiseerd en hadden weinig politieke aspiraties. De Lutherse kerk was klein van omvang en had ook weinig politieke aspiraties. Er bleef dus maar één kerk over, ook al waren er ontzettend in de minderheid (minder dan 5%). Eigenlijk wordt de keuze voor de gereformeerde kerk pas geformaliseerd in 1651 (Grote Nationale Vergadering). Het gereformeerde karakter van de Nederlanden moeten we dus niet overschatten…

De Staten Generaal zeggen in 1587 dat nog geen 10% van de bevolking gereformeerd is.

Van Oldebarnevelt schat in 1617 dat niet meer dan eenderde van de bevolking gereformeerd is (dit is een zeer ruime schatting, waarbij ook de remonstranten meegeteld zijn).

Pas tegen het eind van de achttiende eeuw (nb: de eeuw van de tolerantie, met al haar dwalingen) is er een volkskerk gekomen in de zin van de meerderheid.

memento schreef:

Erasmiaan schreef:

memento schreef:Niets, en t heeft nooit wat betekend ook. De vergelijking tussen Nederland en Israël, als een soort natie van God, met de Oranjes als de Mozessen, is onjuist. Zelfs in de hoogtijdagen van de Nederlandse vroomheid, onder de vrome Oranjes, was slechts een klein gedeelte de waarheid toegedaan (slechts een paar procent van onze bevolking was Calvinist).

Baarlijke nonsens. Je doet net alsof het Calvinisme altijd in de marge van de samenleving is geweest. Mag ik je er op wijzen dat de de Gereformeerde Kerk staatskerk was? Waarmee ik niet zeg dat iedereen naar de kerk ging en ook niet het overgrote deel. En ook niet dat een ieder een waar belijder was. Maar wat jij doet is geschiedvervalsing.

Ik citeer uit de woorden van prof. op 't Hof, die toch wel een kenner is van de vaderlandse kerkgeschiedenis:

In 1572 kwamen de politieke overheden voor de vraag te staan welke protestantse kerk de rol van publieke kerk (tot dan toe Romana) over moest nemen. De Staten hebben op een gegeven moment niet gekozen voor een concurrerende kerkstaat. Zij wilden omwille van de stabiliteit van het land één kerk. De Doopsgezinden waren slecht georganiseerd en hadden weinig politieke aspiraties. De Lutherse kerk was klein van omvang en had ook weinig politieke aspiraties. Er bleef dus maar één kerk over, ook al waren er ontzettend in de minderheid (minder dan 5%). Eigenlijk wordt de keuze voor de gereformeerde kerk pas geformaliseerd in 1651 (Grote Nationale Vergadering). Het gereformeerde karakter van de Nederlanden moeten we dus niet overschatten…

De Staten Generaal zeggen in 1587 dat nog geen 10% van de bevolking gereformeerd is.

Van Oldebarnevelt schat in 1617 dat niet meer dan eenderde van de bevolking gereformeerd is (dit is een zeer ruime schatting, waarbij ook de remonstranten meegeteld zijn).

Pas tegen het eind van de achttiende eeuw (nb: de eeuw van de tolerantie, met al haar dwalingen) is er een volkskerk gekomen in de zin van de meerderheid.

Je toont nu zelf al de onjuistheid van je eerdere beweringen aan. Al nuanceer je hier en daar ten onrechte.