misschien is er al een topic over, kan het zo gauw niet vinden
Ik zou graag eens wat meer willen weten over de doop en het pleiten op de beloften van de doop.
Met andere woorden, mogen ouders pleiten op de doop van de kinderen voor de kinderen,
ik ben op zoek naar Bijbelse antwoorden hierop.

Geachte Henriette:

Gelovige ouders moeten, in gehoorzaamheid aan de doopbelofte, hun kinderen opvoeden in de vreze des Heeren.

Dus gaat het niet zozeer om pleiten op de doopbelofte.

Maar gaat het er in de eerste plaats om, dat de gelovige ouders geloven moeten dat God belooft heeft AL hun uitverkoren kinderen ook zalig te maken. En dat Hij ook beslist die belofte waar zal maken. Dat geeft onvoorstelbare troost.

"want de belofte is aan u, en aan uw kinderen, ... ... zovelen als er de Heere uw God ertoe roepen zal."

Bert Mulder schreef:Geachte Henriette:

Gelovige ouders moeten, in gehoorzaamheid aan de doopbelofte, hun kinderen opvoeden in de vreze des Heeren.

Dus gaat het niet zozeer om pleiten op de doopbelofte.

Maar gaat het er in de eerste plaats om, dat de gelovige ouders geloven moeten dat God belooft heeft AL hun uitverkoren kinderen ook zalig te maken. En dat Hij ook beslist die belofte waar zal maken. Dat geeft onvoorstelbare troost.

"want de belofte is aan u, en aan uw kinderen, ... ... zovelen als er de Heere uw God ertoe roepen zal."

geeft de doop dan ruimte voor kinderen die de Heere zoeken?
hoe mag je als ouders daar mee omgaan dan?

Natuurlijk. Als ze zijn afgedwaald en Hem weer zoeken mogen ze weten dat zoals bij de verloren zoon de Vader op de uitkijk stond en Hem in de armen sloot, God ook blij zal zijn en Hem in de armen zal sluiten als hij terugkeert.

Hoe zingen we dat ook alweer bij de doop? God zal zijn waarheid nimmer krenken, maar eeuwig zijn verbond gedenken. Wat Hij belooft heeft blijft van kracht.

henriët schreef: geeft de doop dan ruimte voor kinderen die de Heere zoeken?
hoe mag je als ouders daar mee omgaan dan?

Zeker!

Dus behandelen we hun als verbondskinderen, en niet als heidenen. Dus leren we ze bidden, Bijbel lezen, nemen we ze al op jonge leeftijd mee naar de kerk, onder de prediking. Zodat ook de kinderen de middelen, door God gegeven, ter zaligheid gebruiken. En ook bidden we Hem voor de bekering van onze kinderen.

Dus, zoals dat in Deuteronium beschreven is, in alles wat we doen, onderwijzen we onze kinderen in de wegen des Heeren.

De Doop is een zegel en ontwijfelbaar getuigenis, dat wij een eeuwig genadeverbond met God hebben.
Pleiten op de doop is daarom niet verkeerd. Maar de pleitgrond is Gods verbond.
Zoals het eenvoudige psalmversje terecht zegt: "Eist van Mij vrijmoedig, op Mijn trouw verbond".

Het klinkt muggenzifterig ( ), maar dat is het niet.
Want in het eerste geval (pleiten op de Doop) zou er geen hoop zijn voor overleden ongeboren of ongedoopte kinderen. Dit ogenschijnlijk subtiele verschil geeft veel troost voor hen die in die dat kruis moeten dagen en is de basis voor artikel 17 van de Dordtse Leerregels deel I.

Tiberius schreef:De Doop is een zegel en ontwijfelbaar getuigenis, dat wij een eeuwig genadeverbond met God hebben.
Pleiten op de doop is daarom niet verkeerd. Maar de pleitgrond is Gods verbond.
Zoals het eenvoudige psalmversje terecht zegt: "Eist van Mij vrijmoedig, op Mijn trouw verbond".

Het klinkt muggenzifterig ( ), maar dat is het niet.
Want in het eerste geval (pleiten op de Doop) zou er geen hoop zijn voor overleden ongeboren of ongedoopte kinderen. Dit ogenschijnlijk subtiele verschil geeft veel troost voor hen die in die dat kruis moeten dagen en is de basis voor artikel 17 van de Dordtse Leerregels deel I.

inderdaad ja, zo heb ik er nog niet over gedacht.
Maar wanneer je van Hem 'eist'(pleit) dan vraag je iets wat Hij belooft, en wat Hij beloofd doet de Heere, hoe moet je dat dan zien, snap je wat ik bedoel?

De Heere belooft toch niet dat Hij je kinderen zal bekeren?
We moeten belofte hier zien in zijn Bijbelse betekenis: God zegt iets toe, MAAR dat wordt pas het onze als we GELOVEN.
Ouders kunnen voor hun kinderen wel bidden, maar niet geloven.

ik blijf het moeilijk vinden allemaal.. of misschien denk ik wel te ingewikkeld ofzo

Het is veel rijker. God plaatst de kinderen in het verbond... en van vijanden van God maakt Hij hen kinderen van God. Op dat verbond en die beloften mag je pleiten. Daarmee komt de eis niet te vervallen. Maar zoals de verloren zoon denkt: Mijn vader zal me toch wel als dagloner aannemen. En de vader staat op hem te wachten. Het is zijn kind. We mogen zeker pleitten op Gods verbond en op zijn beloften. Die zijn niet inhoudsloos. Zolang we de eis ook maar niet inhoudsloos maken.

henriët schreef:ik blijf het moeilijk vinden allemaal.. of misschien denk ik wel te ingewikkeld ofzo

Wat wil je precies horen?

Henriette, lees Brakel eens over de (kinder)doop.

Bert Mulder schreef:Henriette, lees Brakel eens over de (kinder)doop.

Dat is inderdaad een goed idee, dat ga ik doen! Wellicht dat het verhelderend is!
dank voor de bruikbare tip, Bert!

Afgewezen schrijft:
[quote] God zegt iets toe, MAAR dat wordt pas het onze als we GELOVEN.[quote]

Dat klinkt op z'n minst remonstrants, maar misschien snap ik je niet goed.
Het geloof is een gave van God, onze zaligheid ligt vast in Hem, niet in ons. Het is toch een geheel eenzijdig werk van God?
Daartoe heeft de Heere Jezus Zijn Apostelen uitgezonden om deze blijde boodschap nu en ieder te gaan verkondigen. Ook tot ons is deze blijde boodschap gekomen.
Dat mag je nu geloven. En het is verschrikkelijk als wij het niet geloven.
Dat geldt ook voor onze kinderen. Een derde mogelijkheid is er niet.

[quote="Bert Mulder"]

Maar gaat het er in de eerste plaats om, dat de gelovige ouders geloven moeten dat God belooft heeft AL hun uitverkoren kinderen ook zalig te maken. En dat Hij ook beslist die belofte waar zal maken. Dat geeft onvoorstelbare troost.[quote]

Bert,
Ik snap je denk ik niet helemaal, zijn van gelovigen ouders al de kinderen uitverkoren?
Of weten ze dat niet?
Wat geeft dat voor troost als je niet weet of de belofte van God nu voor al je kinderen zijn?