Gebedskring

[Ariene]

Ik neem al 4 jaar deel aan een gebedskring.
Deze gebedskring bestaat uit enkele vrouwen uit mijn kerk.
Deze gebedskring wordt niet ondersteund door de kerkenraad, ze zijn wel op de hoogte.

Ik ervaar deze gebedskring als zeer positief.
Degene die de kring leidt opent met een kort gebed.
daarna lezen we een gedeelte uit het boek vruchtdragen van Ds. Vreugdenhil
Daarna bidden we om de beurt, we hebben allemaal een eigen onderwerp (Het gelzen stukje. onze kring persoonlijk, de kerk, nederland, de wereld) na het gebed behandelen we nog met elkaar de vragen uit het boekje.

Nu lees ik de laatste tijd her en der wat negatieve stukjes over het samen bidden.
Ik vind dat erg jammer omdat wij het zo positief ervaren.
Nu was ik benieuwd naar jullie meningen daarover.

P.S. er was al een topic bidden op het werk, maar daar werd de link erg naar het werk gelegd, daarom de start van dit topic

[MarthaMartha]

Ariene, al heel wat jaren kom ik ook elke week samen met twee anderen op donderdagmorgen. En het is heerlijk. We kennen elkaar, we worden dikwijls bemoedigd en gesterkt. Ja, er wordt soms negatief over gedaan in bepaalde kringen, maar ook hier geldt dat Gods Woord daar boven staat. Overal lezen we de oproep om te bidden, niet alleen persoonlijk, maar ook met elkaar. Het is lastig citeren, want de bijbel staat vól met dergelijke teksten.... Dus gewoon doorgaan! Blij met wat de Heere geven wil in Hem, in elkaar, in Zijn Woord.

[Hendrikus]

Deze gebedskring wordt niet ondersteund door de kerkenraad, ze zijn wel op de hoogte.

Wat bedoel je precies met deze opmerking?
Heeft de kerkenraad bezwaar, maar wil ze het niet verbieden? Of begrijp ik je verkeerd?

[Jongere]

Ik ben inderdaad ook pas twee stukjes tegengekomen die min of meer negatief zijn over gebedskringen. Wat me in allebei opvalt is het volgende: de dominees die erin schreven/spraken hebben niet echt een reden om het af te keuren, noemen gevaren en positieve punten, maar tòch bekruipt je aan het eind van het artikel het gevoel dat het wordt afgekeurd. En ik ben bang dat veel mensen het ook als afkeuring lezen. Ik vond het ook jammer dat het toch aan 'een andere geloofsbeleving' werd gekoppeld, al werd daar verder niets over gezegd.

Het is terecht om op het gevaar te wijzen dat bestaat bij gebedskringen. Namelijk het psychologische aspect: je meer op je buren te richten met je gebed dan op God en meer bezig zijn met een 'mooi gebed' dan met een gebed aan God. Bovendien werd er gesteld dat het gebed in 'de binnenkamer' niet mag lijden onder deze kringen, lijkt me ook een goed punt. Het persoonlijke gebed is altijd het belangrijkst.

Maar toch: wat betreft het eerste punt is mijn eigen ervaring dat dit gevaar inderdaad op de loer kan liggen, maar dat in de loop van de tijd het beter kan gaan. En op dat punt is het juist heel goed/fijn/verrijkend om met elkaar te bidden. Je wordt ook gedwongen om eerlijk te zijn. Het tweede punt is waar maar vaak gaat dit juist niet ten koste van het persoonlijk gebed maar kan het 'stimulerend' werken.

Het is lastig om goede woorden te vinden want bij woorden als heerlijk (MarthaMartha), positief (Ariene), goed, fijn of verrijkend (mezelf) ligt het gevaar op de loer dat het lijkt alsof je het voor je eigen plezier zo fijn vindt om met elkaar te bidden omdat je je er beter door voelt of iets dergelijks. Voor dat soort doelen is gebed ook niet bedoeld natuurlijk. Maar in mijn ervaring is dit juist niet het geval. Hoewel het altijd heel moeilijk blijft om ècht te bidden zonder in standaard uitdrukkingen of in mooie zinnen te vervallen kun je elkaar bij een goede kring hierin ook juist wel scherp houden. Dat moet wel eerlijk gebeuren. Maar zolang je bovenstaande gevaren in het oog houdt kan een kring heel goed zijn denk ik.

[freek]

Lijkt me persoonlijk heel fijn, maar ook moeilijk. Je laat je op zo'n moment wel in je hart kijken. Daarom zou ik niet zomaar meedoen met gebedskringen waar je elkaar niet echt kent. Zoals bijvoorbeeld op een avond van Jijdaar. Ik weet niet of dat altijd is, maar toen ik er een keer was, was er gelegenheid om vooraf deel te nemen aan een gezamenlijk gebed. Overigens heb ik geen ervaring met gebedskringen, maar ik zou het wel serieus overwegen als het aan de orde zou komen. Maar nogmaals, er moet - denk ik - wel een bepaalde onderlinge band bestaan, vooraf. Anders 'werkt' het niet.

[JolandaOudshoorn]

Wij hebben een gebedskring rondom de scholen. Verder heb ik ook wel eens meegedraaid in een gebedskring die gekoppeld was aan een Bijbelstudiegroep. Persoonlijk vind ik het wel erg fijn. Om samen ergens voor te gaan bidden. De "gevaren" die jongere noemt, zie ik eerlijk gezegd niet zo. Vooral dat punt van een "mooi" gebed gaat al snel over, wanneer je vaak in het openbaar bidt, gaat die "drang" er snel vanaf!

[MarthaMartha]

Lijkt me persoonlijk heel fijn, maar ook moeilijk. Je laat je op zo'n moment wel in je hart kijken. Daarom zou ik niet zomaar meedoen met gebedskringen waar je elkaar niet echt kent. Zoals bijvoorbeeld op een avond van Jijdaar. Ik weet niet of dat altijd is, maar toen ik er een keer was, was er gelegenheid om vooraf deel te nemen aan een gezamenlijk gebed. Overigens heb ik geen ervaring met gebedskringen, maar ik zou het wel serieus overwegen als het aan de orde zou komen. Maar nogmaals, er moet - denk ik - wel een bepaalde onderlinge band bestaan, vooraf. Anders 'werkt' het niet.

dat kan ook groeien, ik denk wel dat het belangrijk is een vaste groep te hebben. want inderdaad, je laat in je hart kijken. Er moet voldoende vertrouwen zijn om elkaar op te scherpen, te vermanen, te vertellen wat in je leeft. Zo kun je elkanders echt helpen dragen.

[Marnix]

Ik herken de positieve gevoelens wel, maar snap niet waarom dat zo snel tegenstrijdig lijkt. Als je samen bidt, deel je samen dingen. Dat is sowieso goed, daarin kan je elkaar tot hand en voet zijn. Als je het moeilijk vindt ergens voor te bidden kan een ander voor je bidden etc. De "concurrentie" met persoonlijk gebed ken ik niet, ik ken geen mensen die niet persoonlijk bidden maar alleen in groepen. Als die twee elkaar dan niet in de weg staan lijkt het me alleen maar goed. Dat het dan ook goed voelt, dat het prettig is om open en eerlijk naar elkaar te kunnen zijn lijkt me dan een logische conclusie.

Freek, ik snap dat dat eng lijkt. Toch vraag ik me wel af: waarom eigenlijk? Als je met broeders en zusters, ook al ken je ze niet, open mag zijn, problemen mag delen en voor je laten bidden, wat is dan het probleem? Ik zou het moeilijk vinden om over dingen open te zijn maar dat heeft vooral te maken met eigen trots en moeite met zwak zijn. Maar wat heb je te verliezen? Het zijn wel broeders en zusters, ook al ken je ze niet... en als je samen gaat praten en bidden, ontdek je dan niet juist steeds meer dat er wel een band is, dat je verbonden bent met elkaar, door Jezus Christus? Als je dan open bent naar elkaar toe en samen naar God toe gaat met al die dingen kan dat juist zo enorm opluchten, zoveel rust geven.... dat je samen zwak kan zijn.... het kan juist enorm helpen in die strijd tegen je trotsheid....

[Ariene]

je meer op je buren te richten met je gebed dan op God en meer bezig zijn met een 'mooi gebed' dan met een gebed aan God. Bovendien werd er gesteld dat het gebed in 'de binnenkamer' niet mag lijden onder deze kringen, lijkt me ook een goed punt. Het persoonlijke gebed is altijd het belangrijkst.

Je heb blijkbaar dezelfde stukjes gelezen als ik.

Mijn ervaring is alleen dat dit niet strookt met de werkelijkheid.
Wij hebben een hechte band onderling.
Ons gebed hoeft daarom juist helemaal niet "mooi" te zijn voor de ander
Het bijzondere vind ik juist dat je juist voor de ander je niet mooier voor hoeft te doen dan je ben.
De druk wordt juist weggehaald om mooi te moeten bidden
(Ik vind het moeilijk om even de goede woorden te vinden, maar ik hoop dat jullie aanvoelen wat ik bedoel)

En door de kerkenraad is bij ons ook eens gezegd dat het ons eigen gebedsleven niet in de weg mag staan.
Ik begrijp absoluut niet wat ze daarmee bedoelen.
Het versterkt alleen maar mijn lust om te lezen en te bidden, juist ook persoonlijk!

Het is lastig om goede woorden te vinden want bij woorden als heerlijk (MarthaMartha), positief (Ariene), goed, fijn of verrijkend (mezelf) ligt het gevaar op de loer dat het lijkt alsof je het voor je eigen plezier zo fijn vindt om met elkaar te bidden omdat je je er beter door voelt of iets dergelijks

Dit vind ik een uit de kant van de angst geschreven zin.
Het is heerlijk, positief, goed, fijn en verrijkend.
En inderdaad ook voor onszelf.
Dat is niet ons doel, maar de zegen van God!

Het is mij goed, mijn zaligst lot
Nabij te wezen bij mijn God

[Marnix]

ijn ervaring is alleen dat dit niet strookt met de werkelijkheid.
Wij hebben een hechte band onderling.
Ons gebed hoeft daarom juist helemaal niet "mooi" te zijn voor de ander
Het bijzondere vind ik juist dat je juist voor de ander je niet mooier voor hoeft te doen dan je ben.
De druk wordt juist weggehaald om mooi te moeten bidden
(Ik vind het moeilijk om even de goede woorden te vinden, maar ik hoop dat jullie aanvoelen wat ik bedoel)

Juist het gaat om samen zwak zijn. Ben je dat niet, dan krijg je onpersoonlijke gebeden en mooie woorden. Maar als Jezus centraal staat in plaats van jezelf, als het om Hem draait, is dat zeker niet aan de orde. Je mag gewoon jezelf zijn, je hoeft geen masker op te hebben.

En door de kerkenraad is bij ons ook eens gezegd dat het ons eigen gebedsleven niet in de weg mag staan.
Ik begrijp absoluut niet wat ze daarmee bedoelen.
Het versterkt alleen maar mijn lust om te lezen en te bidden, juist ook persoonlijk!

Hoe zou dat het geval kunnen zijn? Het versterkt je relatie met God, ik heb nooit ervaren dat het je persoonlijk gebed in de weg kan staan. Waar deze angst dan vandaan komt, ik weet het niet... ik vraag me wel eens af of het een gevolg is van onze individualistische samenleving en het "het gaat toch om jou persoonlijke band met God, persoonlijk gebed etc" daar niet een gevolg van zijn. Dat men daarom wel zwak durft te zijn naar God maar niet naar elkaar. Jezus waarschuwing (over bidden in de binnenkamer) is juist een waarschuwing tegen een focus op jezelf leggen bij het gebed. Daar moeten we voor waken, voor mooie woorden en vroom over willen komen.

[henriët]

Dit topic doorlezend,zit ik te bedenken dat ik het fenomeen 'gebedskring' helemaal niet ken, ik zou in mn omgeving ook niet weten wie het wel doet.
Ik kan dus niet uit ervaring spreken of ik het wel of niet verrijkend vind oid, maar ik denk dat het goed is, wanneer je Hem dienen wilt en Hem wil volgen dat daar onlosmakelijk een gebedsleven aan vast zit. En waarom niet in een groepje? Alleen moet het wel zijn dat niet de mens centraal staat.
Voor mezelf zou ik het denk ik wel moeilijk vinden om deel te nemen. Ik denk dat ik liever persoonlijk of met mn man bid, hij kent me zo goed. En sommige zaken kunnen zo teer liggen, en als er iets is, hetzij positief of negatief, ik weet niet, ik geloof dat ik me niet zou kunnen 'openstellen'over mijn persoonlijke leven in zo n groep. Al zal het er aan liggen uit wie de groep bestaat.
Er zullen zeker gevaren aan zitten, maar waaraan niet, toch? Wanneer die nog goed onder ogen gezien worden, en wanneer er voor gewaakt wordt met elkaar is het denk ik alleen maar goed om bezig te zijn met zaken die met Woord en gebed te maken hebben.

[Jongere]

Dit vind ik een uit de kant van de angst geschreven zin.

Jammer dat je het zo aandikt. Ik denk dat je bij àlles in je leven beducht moet zijn voor gevaren. Onderschat daarin de kracht van de duivel niet. Het is zinvol om daar in een topic als deze op te wijzen, als dit alleen maar een lofzang moet worden op de gebedskring dan is het geen eerlijk topic. Als je mijn post goed hebt gelezen zie je dat ik overwegend positief er tegenover sta. Maar altijd, altijd, moet je elkaar scherp houden en kunnen kijken waar de valkuilen liggen. We struikelen veel te snel. Dat lijkt me gewoon eerlijk en wellicht hebben anderen wat aan de valkuilen die ik bij mezelf ontdek. Zo niet, prachtig dat het zulke sterke christenen zijn, dat elke samenkomst van de kring weer geweldig is en dat er nooit iets fout gaat, maar maak me niet het verwijt dat ik "vanuit de angst" schrijf als ik bij mezelf moeilijke punten constateer.

[Ariene]

Sorrry als het zo overgekomen is.

ik begrijp jou intensie en die is goed!

Mijn reactie wordt wellicht versterkt omdat bij ons veel afgewezen wordt, niet op grond van de Bijbel,
maar omdat het weleens fout zou kunnen lopen.
Vanwege de gevaren wordt dus veel afgewezen, maar we gaan wel iedere dag met de auto naar ons werk

[Jean le Fontain]

Een gebedskring... ik aarzel een beetje... daarom de volgende vragen, niet als kritiek maar om het beter te begrijpen:

> Niet verkeerd opvatten; maar wat is de geestelijke meerwaarde van het gezamelijk bidden?
> Het moet dan op het afgesproken tijdstip maar 'goed' vallen tussen de deelnemers, toch?
> Onstaat hierdoor niet een soort reformatorische variant op de biecht?
> Wat denken jullie van de variant van het uitwisselen van onderwerpen om 'mee te nemen' in het persoonlijke gebed?
> Functioneert het gemeenschappelijke gebed in de zondagse eredienst dan onvoldoende als moment/plaats waar de gemeente in gezamelijkheid uiting geeft aan de noden/zorgen/dankzeggingen?

Ik hoor graag van jullie!

[rivers]

In een ander topic hier over heb ik dit ook al eens gepost:

uitgeworpen schreef:
rivers schreef:
Dit zegt ds.Pieters er van:

Gebedskringen


In onze tijd ontstaan er ook in ons soort gemeenten gebedskringen. Een jonge lezer vroeg mij hoe ik daar tegenaan kijk. Het is onder ons een vreemd verschijnsel. Maar in de dagen van onze oudvaders was het niet zo vreemd. Ten diepste was het mede de invulling van de gezelschappen, dat men bijeen kwam, niet alleen om samen te spreken over de dingen van God, maar ook en misschien wel vooral: om samen te bidden om de zegen van God.
U denkt misschien dat het vreemde van de hedendaagse gebedskringen is dat niet alleen een voorganger bidt, maar dat ook andere aanwezigen bidden. Dit is toch niet zo vreemd als u denkt, want in oude tijden gebeurde dat ook op de gezelschappen.
Gebedsbijeenkomsten worden in Engeland en Schotland nog regelmatig gehouden, in de kerk van de Mbuma-zending en in de Philpot-gemeenten. En ik mag eerlijk zeggen dat ik het een- en andermaal erg goed heb gehad.
Als de evangelischen dit onder ons niet hadden opgepakt, zouden we er niet zo argwanend tegenover staan. Maar helaas staan wij er nu wel argwanend tegenover, omdat gebedssamenkomsten meestal worden gehouden in evangelische kringen. Maar dit is geen reden om het goede van deze samenkomsten af te keuren. Als er maar een goede invulling aan wordt gegeven, kan het een gezegend middel zijn voor de doorwerking van Gods Koninkrijk.
Zou het zo verkeerd zijn dat jongeren of ouderen of jongeren met ouderen bijeenkomen om Gods Aangezicht te zoeken in het gebed? Om de Heere te smeken om Zijn krachtige genade? Ik dacht het niet. En zijn er een paar vrouwen die bijeenkomen, niet om gezellig koffie te drinken en nog veel minder om over allerlei onbenulligheden te kletsen, maar om de nood van kerk en volk te dragen tot voor de Troon der genade ..., zou dat niet goed zijn? Denk aan de geschiedenis van Handelingen 16: Lydia en enige vrouwen waren in de plaats waar het gebed gewoonlijk geschiedde ...
Daarom, laten we niet om wille van een eventueel misbruik het gebruik verdacht maken, maar laten we om de Geest der genade en der gebeden smeken dat Hij ons leert bidden en in ons de eerbiedige begeerte verwekt om worstelaar te zijn aan de voeten des Heeren!

Ds. W. Pieters


Heel mooi stukje. Waar heb je dat uit?


http://www.omsionswil.nl/index.php?opti ... &Itemid=27

_________________

Ik vind zelf het gebed iets voor de binnenkamer.