rekcor schreef:Gunnende (bijbelse) prediking = vaker troostvolle woorden bij het graf.

Uit het topic over 'roepstem' bij sterfgeval. In hoeverre kun je dit zeggen?

Je ziet wel vaak bij bepaalde dominees de avondmaalstafel volstromen of juist leger worden. Ik heb daar zeer mijn bedenkingen bij, maar wat reckor ziet gebeuren is wel waar denk ik.

Jongere schreef:In hoeverre kun je dit zeggen?

Net zover als je zeggen kunt dat God de verkondiging van Zijn Woord zegent.

Overigens vraag ik me af wat rekcor bedoeld: is het zo dat dominees die blijkbaar 'gunnender' ( :| ) preken makkelijker mensen troost geven; of is het zo dat er onder dominees met gunnende preken feitelijk meer troost te geven valt?

Jongere schreef:

rekcor schreef:Gunnende (bijbelse) prediking = vaker troostvolle woorden bij het graf.

Uit het topic over 'roepstem' bij sterfgeval. In hoeverre kun je dit zeggen?

Bijbelse prediking is per definitie gunnend. En dat gunnende aspect reikt verder dan enkel 'er is nog plaats voor de grootste der zondaren'. Is die prediking er niet, dan zullen het inderdaad vaak droevige begrafenissen zijn. Verder denk ik dat een gebed ook bijbels moet zijn; wij hebben soms best mooie leespreken, maar vooral ná het gebed wordt er doorgaans een geheel eigen toepassing aan gegeven. Zoiets als: "dat dát ons nog eens mocht gebeuren". En iedereen knikt eens, een gaat over tot de orde van de dag.

En in het verlengde van dit topic nog iets: bij ons is pas iemand overleden. Het was altijd een serieuze man, maar ja...altijd nog duister in geestelijk opzicht. Toen hij nog op z'n sterfbed lag werd in het grote gebed de wens uitgesproken dat hij dan maar van schrik de hemel in mocht vallen. De ouderling had gelezen dat dit wel eens gebeurt. Ik heb nooit zo'n afschuwelijke opmerking gehoord; ik heb er nog dágen mee gelopen. Als dit het enige is wat een enkele serieuze ziel nog gegund wordt, waar gaan we dan heen? Het ergste was nog dat de familie gemaand werd om toch maar in de voetsporen van hun overleden ouder te wandelen...Nee, ik vind het niet raar dat veel begrafenissen maar troostelozen gebeurtenissen zijn. "Hoe zullen zij geloven als ze er nooit van gehoord hebben", stelt Paulus ergens vragenderwijs. Ik denk dat hier het probleem ligt.

Maar wat is dan echt gunnend? Jij zegt, Freek, dat het verder reikt dan 'er is nog plaats voor de grootsts zondaren'
Hoe zou je het dan in willen vullen. Want: ' Er is plaats bij Mij', is toch een heel gunnende rijke tekst?

freek schreef:En iedereen knikt eens, een gaat over tot de orde van de dag.

Hoe weet je dat? Ken jij het innerlijk van alle mensen?

freek schreef:En in het verlengde van dit topic nog iets: bij ons is pas iemand overleden. Het was altijd een serieuze man, maar ja...altijd nog duister in geestelijk opzicht. Toen hij nog op z'n sterfbed lag werd in het grote gebed de wens uitgesproken dat hij dan maar van schrik de hemel in mocht vallen. De ouderling had gelezen dat dit wel eens gebeurt. Ik heb nooit zo'n afschuwelijke opmerking gehoord; ik heb er nog dágen mee gelopen. Als dit het enige is wat een enkele serieuze ziel nog gegund wordt, waar gaan we dan heen? Het ergste was nog dat de familie gemaand werd om toch maar in de voetsporen van hun overleden ouder te wandelen...Nee, ik vind het niet raar dat veel begrafenissen maar troostelozen gebeurtenissen zijn. "Hoe zullen zij geloven als ze er nooit van gehoord hebben", stelt Paulus ergens vragenderwijs. Ik denk dat hier het probleem ligt.

Ik denk dat je net moet zeggen dat dit het "enige is wat een enkele serieuze ziel nog gegund wordt"? Want dat is natuurlijk onzin.
Ik herken overigens de problematiek. Het heeft m.i. te maken met het feit dat er weinig doorbrekend werk van de Geest is. Dan is er ook geen 'duidelijk' sterfbed. Maar ons past dan niet het oordeel over zo iemand!

Jan Klaassen schreef:Je ziet wel vaak bij bepaalde dominees de avondmaalstafel volstromen of juist leger worden. Ik heb daar zeer mijn bedenkingen bij, maar wat reckor ziet gebeuren is wel waar denk ik.

Ligt er helemaal aan welk kerverband je bedoelt.

Afgewezen schreef: (...) Het heeft m.i. te maken met het feit dat er weinig doorbrekend werk van de Geest is. (...)

En hoe komt dat? Doe de H. Geest ons te kort? Of zijn wij daar zelf schuldig aan?

Rochus schreef:

Afgewezen schreef: (...) Het heeft m.i. te maken met het feit dat er weinig doorbrekend werk van de Geest is. (...)

En hoe komt dat? Doe de H. Geest ons te kort? Of zijn wij daar zelf schuldig aan?

Wat denk je zelf?

Rochus schreef:

Afgewezen schreef: (...) Het heeft m.i. te maken met het feit dat er weinig doorbrekend werk van de Geest is. (...)

En hoe komt dat? Doe de H. Geest ons te kort? Of zijn wij daar zelf schuldig aan?

We moeten de oorzaak altijd bij onszelf zoeken. God is immers de God die wil werken onder ons, als wij Zijn wil gehoorzamen.

Als Gods Geest weinig werkt, moeten we niet blijven steken in de verzuchting 'ach, wat werkt Gods Geest toch spaarzamelijk', maar moeten we dus opzoek naar de oorzaak, opzoek naar de punten waarop wij niet gehoorzamen aan Gods wil. En onze schuld daarover belijden, en ons bekeren.

Dit alles niet als automatisme, maar door de weg die God ons, uit genade, wijst in Zijn woord.

Afgewezen schreef: Wat denk je zelf?

Wat Memento zegt.

uitgeworpen schreef:Maar wat is dan echt gunnend?

Gunnend is naar mijn mening dat de prediker z'n gehoor heilig jaloers naar het hooogste Goed wenst te maken.
En dat door de werking van de Heilige Geest.

Heere, ai maak mij Uwe wegen........

Stel je voor... een predikant die niet gunnend is

Gian schreef:Stel je voor... een predikant die niet gunnend is