Andere kerk bezoeken?

[mentos]

Bij ons thuis zijn ze niet altijd even positief over onze gemeente. Daarom willen mijn ouders graag minstens eens in de maand ergens anders kerken. Of dit bij een evangelisatiepost is, hetzelfde kerkgenootschap in een andere plaats of een heel andere kerk is, maakt hierbij voor hen geen verschil. Als ze maar eens weg zijn en iets anders horen.
Mijn vriendin is hier heel erg op tegen, om 'principiële redenen'.
Gevoelsmatig ben ik ook tegen, maar redenen heb ik hier niet echt voor.
Zowel mijn ouders en mijn vriendin beargumenteren hun mening namelijk niet, en ik zit al jaren tussen hen in en weet geen antwoord op de volgende vragen:

1. Welke argumenten, zowel voor als tegen, zijn aan te voeren?
2. Moet ik met mijn ouders meegaan, zonder dat ik weet of dat geoorloofd is?
3. En als ik op grond van goede (Bijbelse) argumenten tot de conclusie kom dat ik beter naar mijn eigen gemeente kan gaan, mag ik dan 'tegen mijn ouders opstaan'?

Wat vinden jullie van deze zaken?

(Ik weet niet zeker of dit onderwerp hier op z'n plaats is, anders kan het misschien verplaatst worden? Ik kon zoiets nergens vinden, maar weet niet zeker of dit al ergens anders besproken is, dan heeft misschien iemand een link?)

[freek]

Natuurlijk mag je op zondag kerkdiensten bezoeken bij andere gemeenten. Het is eigenlijk heel kerkistisch om dat níet regelmatig te doen. Er is meer dan alleen je eigen verbandje, zeker in plaatsen waar op meerdere lokaties Gods Woord verkondigd wordt. Daardoor laat je zien dat kerkmuren maar heel relatief en door mensen gemaakt zijn.

[JolandaOudshoorn]

Natuurlijk mag je op zondag kerkdiensten bezoeken bij andere gemeenten. Het is eigenlijk heel kerkistisch om dat níet regelmatig te doen. Er is meer dan alleen je eigen verbandje, zeker in plaatsen waar op meerdere lokaties Gods Woord verkondigd wordt. Daardoor laat je zien dat kerkmuren maar heel relatief en door mensen gemaakt zijn.

Aan de andere kant heb je wel een plaats in de gemeente gekregen. Die kan en mag je niet zomaar opgeven (mi) Dat wilniet direct zeggen dat je kerkistisch ben. Interkerkelijk zijn kan je op vele manieren vormgeven! De vraag is, waarom je niet meer positief bent over de gemeente. Ligt dat aan de prediking? Of zijn er andere dingen aan de orde.
Ooit heb ik eens iemand horen zeggen: pas er voor op dat je je niet verlaagd van gemeentelid tot toeschouwer. Zeker als je kritiek hebt op je gemeente, is het goed je eens "extra" in te zetten. Want de gemeente, dat ben je zelf (was ooit eens een actiezin)

[cosmo]

Enerzijds heb je de verantwoording ten opzichte van je eigen gemeenschap. Als lid van de gemeente ben je medeverantwoordelijk voor het instandhouden hiervan. Anderzijds kan ik vanuit de bijbel niet beargumenteren waarom je niet naar een andere gemeente zou kunnen gaan.

Oproepen om vooral binnen de eigen gemeente te blijven omdat dat de plaats zou zijn waar God je geplaatst zou hebben, is mijns inziens een oproep die gebaseerd is op een vals sentiment.

[Wilhelm]

Hier ook een topic over dit onderwerp.

[Afgewezen]

Hebr. 10:25 zegt in de nieuwe vertaling dat we onze eigen bijeenkomsten niet moeten verzuimen!
Maar ja, of dat betekent dat je dus altijd naar je eigen kerk moet gaan...

[freek]

Hebr. 10:25 zegt in de nieuwe vertaling dat we onze eigen bijeenkomsten niet moeten verzuimen!
Maar ja, of dat betekent dat je dus altijd naar je eigen kerk moet gaan...

Denk het niet. Paulus had nog niet te maken met allerlei binnen en buiten-verbandjes. Ten minste, wat betreft de ware gelovigen. Ketters waren er ook toen al.

[caprice]

Bij ons thuis zijn ze niet altijd even positief over onze gemeente. Daarom willen mijn ouders graag minstens eens in de maand ergens anders kerken. Of dit bij een evangelisatiepost is, hetzelfde kerkgenootschap in een andere plaats of een heel andere kerk is, maakt hierbij voor hen geen verschil. Als ze maar eens weg zijn en iets anders horen.
Mijn vriendin is hier heel erg op tegen, om 'principiële redenen'.
Gevoelsmatig ben ik ook tegen, maar redenen heb ik hier niet echt voor.
Zowel mijn ouders en mijn vriendin beargumenteren hun mening namelijk niet, en ik zit al jaren tussen hen in en weet geen antwoord op de volgende vragen:

1. Welke argumenten, zowel voor als tegen, zijn aan te voeren?
2. Moet ik met mijn ouders meegaan, zonder dat ik weet of dat geoorloofd is?
3. En als ik op grond van goede (Bijbelse) argumenten tot de conclusie kom dat ik beter naar mijn eigen gemeente kan gaan, mag ik dan 'tegen mijn ouders opstaan'?

Wat vinden jullie van deze zaken?

(Ik weet niet zeker of dit onderwerp hier op z'n plaats is, anders kan het misschien verplaatst worden? Ik kon zoiets nergens vinden, maar weet niet zeker of dit al ergens anders besproken is, dan heeft misschien iemand een link?)

In mijn bijdrage wil ik tevens ingaan op het volgende citaat, omdat dit misschien een argument van de ouders van mentos zijn kan.

Oproepen om vooral binnen de eigen gemeente te blijven omdat dat de plaats zou zijn waar God je geplaatst zou hebben, is mijns inziens een oproep die gebaseerd is op een vals sentiment.

De voorzienigheid Gods is geen klein iets, en het is niet ongering om geboren te mogen worden uit christelijk ouders, en gedoopt mag zijn in een kerkelijke gemeente. Dat ís niet zomaar. Je hebt er géén aanleiding toe om weg te gaan, dan alleen om de volgende redenen, zoals die verwoord staan in de Nederlandse Geloofsbelijdenis, dat er naar de ware leer der Godzaligheid gepredikt wordt, de sacramenten recht bediend en de tucht gehandhaaft.

Verder kan het in onze arme tijd met zovele kerkverbanden voorkomen, dat je genoodzaakt bent om door een huwelijk bijvoorbeeld je bij een andere gemeente aan te moeten sluiten.

Dus niet om: 'die dominee bevalt me niet', of iets dergelijks. Dát is pas vals sentiment, en speelt het eigen ik-gevoel een hogere rol dan de gemeente. Dan gaat het er maar om of het mij wel bevalt, en zoek ik het zelf wel op. Maar stel je eens ónder het Woord, ónder de prediking. Als je met kritiek of voorafgaande negatieve gedachten in de kerk je plaatsje inneemt, is dat geen vruchtbare gestalte, en de prediking dráágt dan ook geen vrucht.
Het eten kan bij de buren wel lekker zijn, maar eten doe je toch het liefste thuis.

Verder vraag je of je met je ouders mee moet gaan. Daaruit vermoed ik dat je nog dooplid bent, en misschien ook minderjarig. Het is zo dat je je ouders gehoorzaam moet zijn, maar je mag het aan de Heere voorleggen. Als je er nu voor jezelf van overtuigd bent dat het niet goed is, en tegen Gods wil is, dan dien je ook Gode meer gehoorzaam te zijn dan mensen, ook al zijn ze over je gesteld, en ze mogen het je ook niet kwalijk nemen als je naar je eigen gemeente gaat. Dat hoeft niet gelijk een 'tegen je ouders opstaan' te zijn. Het is waar dat het niet fijn is om gescheiden op te trekken naar Gods huis, waar ik helaas wel van weet bij ondervinding, maar als de Heere Zijn Woord wil zegenen, ook in de gemeente waar je lid mag zijn, is het beter om je weg met de Heere te gaan, dan om te gaan dwalen op Gods dag in naburige gemeente. Wat natuurlijk niet wegneemt dat een derde dienst of doordeweeks ook niet goed zou zijn. Integendeel, dat zou ik je juist aanraden, want de Heere werkt middelijk.

Misschien dat je ook wat hebt aan dit topic, of aan dit topic.

[jvdg]

Hebr. 10:25 zegt in de nieuwe vertaling dat we onze eigen bijeenkomsten niet moeten verzuimen!
Maar ja, of dat betekent dat je dus altijd naar je eigen kerk moet gaan...

Ik hou me vast aan de SV: onderlinge

Dat is ruimer!

[Toeschouwer]

Hebr. 10:25 zegt in de nieuwe vertaling dat we onze eigen bijeenkomsten niet moeten verzuimen!
Maar ja, of dat betekent dat je dus altijd naar je eigen kerk moet gaan...

Ik hou me vast aan de SV: onderlinge

Dat is ruimer!

Wij zijn gefocust op onze tijd dat we haast niet kunnen indenken hoe het er in de eerste gemeente toeging. Wij noemen het erediensten. Bedoelt Paulus dat wel? Als wij met vrienden of kennissen spreken over de bijbel, mogen wij dat ook onderlinge bijeenkomsten noemen?
Ik vind wel dat je zoveel mogelijk in de eigen thuishoort. Bevalt je dat absoluut niet, waarom overweeg je dan geen andere gemeente, waar jullie te thuisvoelen. De gemeente mag toch een warme deken zijn? Als het altijd kil en koud is lijkt het me heel moeilijk, ik zou dan een andere gemeente overwegen.

[Tiberius]

Wij zijn gefocust op onze tijd.... Bedoelt Paulus dat wel?

Deze uitleg heeft niets met onze tijd te maken.
De kanttekenaren gaven dat 400 jaar terug al aan, zie kanttekening 27:
Namelijk in de Christelijke vergaderingen, die tot gehoor van Gods woord, algemene gebeden, en gebruik der heilige sacramenten aangericht zijn. Zie Hand. 2:42, en Hand. 20:7; 1 Cor. 11:20, enz.

[Oude Paden]

Bij ons thuis zijn ze niet altijd even positief over onze gemeente. Daarom willen mijn ouders graag minstens eens in de maand ergens anders kerken. Of dit bij een evangelisatiepost is, hetzelfde kerkgenootschap in een andere plaats of een heel andere kerk is, maakt hierbij voor hen geen verschil. Als ze maar eens weg zijn en iets anders horen.
Mijn vriendin is hier heel erg op tegen, om 'principiële redenen'.
Gevoelsmatig ben ik ook tegen, maar redenen heb ik hier niet echt voor.
Zowel mijn ouders en mijn vriendin beargumenteren hun mening namelijk niet, en ik zit al jaren tussen hen in en weet geen antwoord op de volgende vragen:

1. Welke argumenten, zowel voor als tegen, zijn aan te voeren?
2. Moet ik met mijn ouders meegaan, zonder dat ik weet of dat geoorloofd is?
3. En als ik op grond van goede (Bijbelse) argumenten tot de conclusie kom dat ik beter naar mijn eigen gemeente kan gaan, mag ik dan 'tegen mijn ouders opstaan'?

Wat vinden jullie van deze zaken?

(Ik weet niet zeker of dit onderwerp hier op z'n plaats is, anders kan het misschien verplaatst worden? Ik kon zoiets nergens vinden, maar weet niet zeker of dit al ergens anders besproken is, dan heeft misschien iemand een link?)

Eerst zal je duidelijk moeten hebben waarom je ouders niet positief over de eigen gemeente zijn. Is het iets wezenlijks of....voelen ze zich er niet zo thuis om een gevoelsreden? Wat willen ze ergens anders voelen/horen?
Als het iets wezenlijks zou zijn zou dit eerst door hun ter sprake moeten komen met de Ds./kerkenraad.
Als het een wezenlijke afwijking zou zijn is het vreemd dat je wel 3 van de 4 keer blijft gaan.
En dan, om nu 1x per maand te gaan kerkshoppen omdat het niet zo fijn voelt? Lost dat iets op. Je blijft 3 x negatief.....

En dan....Als je aangesloten bent bij een gemeente is het m.i. je plicht deze gemeente zondags te bezoeken. Gemeente zijn is iets anders als een gezellig samenzijn. Het is samen de Heere de noden voorleggen van de gemeente, samenzijn onder de verkondiging waar de Heere jullie geplaatst heeft. Samen onder de sacramenten zijn die bediend worden.
De Ds//kerkenraad heeft een kudde schapen onder zich. Geen wilde schapen die her en der vertoeven.
De kerkenraad heeft toezicht te houden en gemeenschap te onderhouden met de leden. Hoe kan dat als jullie er vaak niet zijn.
Hoe kan een Ds. terugvragen naar een dienst en naar de prediking als jullie er niet zijn geweest!
Hoe creeeren jullie rust op zondag als je iedere keer ergens anders heen kart. M.a. je hebt geen thuisbasis!
Zomaar wat gedachten losgelaten die het m.i. te overwegen waard zijn over na te denken......
Er zijn er nog veel meer denk ik!
M.i. moeten er wel goede redenen zijn om je eigen kerk voorbij te lopen!
En als er goede redenen zjn een andere thuisbasis opzoeken (Onder biddend opzien)

PS: Dit wil natuurlijk niet zeggen dat je nooit eens ergens anders naartoe gaat waar b.v. een broer of zus doopt o.i.d.

[Marnix]

Met OP eens, waarom zijn ze niet tevreden en waarom willen ze graag 1x per maand ergens anders kerken? Blijkbaar is het niet om zaken die Caprice noemt als reden om de kerk te mogen verlaten want dan ga je niet 1x per maand ergens anders kerken. Tegelijkertijd maakt dat de zaak denk ik wel iets anders dan Caprice schetst. Het gaat hier namelijk niet om het verlaten van de kerk maar om het 1 van de 8(?) diensten per maand missen en ergens anders kerken.

Maar goed, het heeft een reden dat ze 1x per maand naar een andere dienst willen en het lijkt me goed dat zo helder mogelijk te krijgen, waarin zit die ontevredenheid? Naast de punten die genoemd zijn (zuivere woordverkondiging en bediening van de sacramenten) kunnen er meer redenen zijn, namelijk hoe men met elkaar omgaat, onderlingen band, of er liefde is, vruchten van de Geest zijn etc. Die mogen naast het rijtje vn Caprice ook wel genoemd worden denk ik. De leer kan nog zo goed verkondigd worden en de sacramenten zo goed bediend, dan nog kan een gemeente dood zijn omdat men er niet naar leeft. Dat hoort dan ook in "redenen om de kerk te verlaten" thuis. Daarnaast ligt het er natuurlijk ook aan waar je woont enzo, ik vind dat je idd niet zomaar je gemeente moet verlaten maar als je bijvoorbeeld verhuist ben je ook weer niet verplicht je bij hetzelfde kerkverband aan te sluiten.

[mentos]

Ik zal jullie vragen proberen te beantwoorden.

@Marnix
Zuivere woordverkondiging: ja, geen dwaalleer ofzo. Wel wordt er door de ds. naar gestreeft om over de 1,5 uur heen te gaan. Kinderen worden NOOIT aangesproken door de ds. enz. Die band met de gemeenteleden is er niet, we worden soort van buitengesloten omdat we niet uit dit dorp komen. Het is niet echt iets wezenlijks(hoewel mijn ma wel graag 'meer' wil horen in een preek dan de geijkte termen en zegmaar een standaardgebed van de dominee). Als de ds. 3 bep. woorden zegt in zijn gebed kan mijn zusje van 6 de volgende 5 zinnen opnoemen, zo standaard is het..., maar die zinnen begrijpen? Nee hoor, dát niet...

@Oude Paden
Ds. en kerkenraad vragen nooit terug naar prediking. Bij het laatste huisbezoek ging het alleen maar over het dialect van deze streek, dat het zo jammer is dat wij dat niet spreken etc en aan mijn broertje en mij werd gevraagd hoe we het op school vonden... Einde huisbezoek.(Dit ging echt zo, niet overdreven...)

@Toeschouwer
Mijn ouders voelen zich niet thuis in de gemeente in ons dorp. Dit ligt niet aan het 'soort' gemeente, we bezochten voor onze verhuizing hetzelfde kerkgenootschap, maar daar was alles heel anders. Maar omdat we hier wonen, worden we door de kerkenraad VERPLICHT om hier te kerken en niet in hetzelfde kerkgenootschap in een naburig dorp.
Mijn ouders vinden overstappen op een ander kerkgenootschap in dit dorp geen optie.

Maar is dit alles een goede reden om ergens anders heen te gaan? Sowieso altijd met leesdienst(=1 zondag in de maand, dus 2 diensten van de 8 ) en vaker ook wel.

[Oude Paden]

Ik zal jullie vragen proberen te beantwoorden.

@Marnix
Zuivere woordverkondiging: ja, geen dwaalleer ofzo. Wel wordt er door de ds. naar gestreeft om over de 1,5 uur heen te gaan. Kinderen worden NOOIT aangesproken door de ds. enz. Die band met de gemeenteleden is er niet, we worden soort van buitengesloten omdat we niet uit dit dorp komen. Het is niet echt iets wezenlijks(hoewel mijn ma wel graag 'meer' wil horen in een preek dan de geijkte termen en zegmaar een standaardgebed van de dominee). Als de ds. 3 bep. woorden zegt in zijn gebed kan mijn zusje van 6 de volgende 5 zinnen opnoemen, zo standaard is het..., maar die zinnen begrijpen? Nee hoor, dát niet...

@Oude Paden
Ds. en kerkenraad vragen nooit terug naar prediking. Bij het laatste huisbezoek ging het alleen maar over het dialect van deze streek, dat het zo jammer is dat wij dat niet spreken etc en aan mijn broertje en mij werd gevraagd hoe we het op school vonden... Einde huisbezoek.(Dit ging echt zo, niet overdreven...)

@Toeschouwer
Mijn ouders voelen zich niet thuis in de gemeente in ons dorp. Dit ligt niet aan het 'soort' gemeente, we bezochten voor onze verhuizing hetzelfde kerkgenootschap, maar daar was alles heel anders. Maar omdat we hier wonen, worden we door de kerkenraad VERPLICHT om hier te kerken en niet in hetzelfde kerkgenootschap in een naburig dorp.
Mijn ouders vinden overstappen op een ander kerkgenootschap in dit dorp geen optie.

Maar is dit alles een goede reden om ergens anders heen te gaan? Sowieso altijd met leesdienst(=1 zondag in de maand, dus 2 diensten van de 8 ) en vaker ook wel.

Moeilijk, Moeilijk, Moeilijk.......is dit inderdaad. Ik begrijp je vragen die daarover ontstaan.

Als ik je ouders was zou ik de kerkenraad en Ds. wel vragen waarom er niet naar wezenlijke dingen wordt gevraagd bij huisbezoek. Ook zou ik aan de Ds. voorleggen dat de kinderen welleens aangesproken willen worden. Of hij daar rekening mee kan houden.
Ergens kan ik nu wel aanvoelen wat je ouders drijft naar een andere gemeente!
Ik zou overstappen naar een andere gemeente op het moment als je na de aangegeven punten nog geen verandering ziet.
Daarnaast is gebed nodig en verlichting Gods Geest om de overstap te zetten.

Het blijft balanceren op een moeilijke materie....

Veel sterkte!