Verhouding man-vrouw

[Bloempje28]

Man en vrouw zijn gelijkwaardig geschapen, maar verschillen wel van elkaar. Dat zie alleen al in het feit hoe ze reageren, voelen en hoe ze zorgen.

In de Bijbel wordt door God zonder twijfel de vrouw gekoppeld aan het gezin. Zij heeft een verzorgende/opvoedende functie. Want kinderen hebben meer nodig dan een boterham en een beker melk en op tijd een schone luier... ze vinden het heerlijk als je eens samen met de blokken bouwt of een kasteel maakt in de zandbak, of dat je eens samen een uurtje naar de kinderboerderij gaat. Dat is voor kinderen ook erg belangrijk. 1 op 1 aandacht met alle kinderen! Veel belangrijker dan een schoon huis en dat is de eerste taak van de vrouw. want aan veel poetsen kom je vaak niet toe als je echte aandacht wilt geven aan de kinderen die overdag nog thuis zijn. 's Middags hebben de kinderen die uit school komen weer aandacht nodig. Kinderen groeien en bloeien ervan! En ze ontwikkelen een veel positiever zelfbeeld als ze genoeg aandacht hebben gehad ipv dat ze altijd zichzelf moeten redden omdat mama aan het schoonmaken is.

De man is de grootste kostwinner van het gezin. Als dat mogelijk is! hij is krachtig en sterk en God heeft hem die verantwoording gegeven. En dat is ook zwaar. Elke dag arbeiden, moe of vol energie... spanningen op het werk... dreigend ontslag...

Over de rest van de taken in het huishouden wordt niet gesproken in de bijbel. Dat mag ieder stel onderling verdelen naar talenten. Zo doe ik thuis de financien en mijn man vind het heerlijk om de kinderen in bad te doen (als hij nog energie over heeft na een lange zware dag). De man moet ook inzien dat de vrouw ook haar rust nodig heeft en mag haar daarin ondersteuning bieden. Als de man het huwelijksformulier goed leest kan hij echt na het eten niet gaan zitten, als dit niet is overlegd. Hij moet haar in liefde verzorgen en over zijn gezin waken, dus ook een handje helpen als het spitsuur is. En daar krijgt hij weer wat voor terug: een vrouw die energie over heeft en 's avonds nog aanspreekbaar is. In die zin is hij ook haar hulpe... in liefde over haar waken, voor haar zorgen... haar geven wat ze nodig heeft... ook emotioneel gezien, seksueel gezien. haar erkennen voor alles wat ze doet! Veel mannen komen thuis en vragen niet eens hoe haar dag was want ze is toch maar bezig met de kids en het schoon maken, maar wat verlangt een vrouw ook naar een compliment en wat wil ze graag gezien worden in die dagelijkse terigkerende (rot)klusjes.
En dat geldt ook voor de vrouw naar haar man. Zij moet hem ontzien als hij een hele zware dag heeft gehad en zij nog veel energie heeft. Zij kan overdag misschien wat in huis doen als ze tijd over heeft naast de aandacht die de kinderen nodig hebben. Zij moet hem de waardering geven voor zijn werk, erkenning geven voor de taken die hij op zich neemt.

Ik denk dat het helemaal niet zo moeilijk is allemaal: wees elkaar ter hulp, ontzie elkaar als dit nodig is, waardeer elkaar, kom elkaar tegemoet in verlangens, was elkaar de voeten...... dan hoeven we er niet echt over na te denken dan krijgt ieder de ruimte.

[vlinder]

Man en vrouw zijn gelijkwaardig geschapen, maar verschillen wel van elkaar. Dat zie alleen al in het feit hoe ze reageren, voelen en hoe ze zorgen.

In de Bijbel wordt door God zonder twijfel de vrouw gekoppeld aan het gezin. Zij heeft een verzorgende/opvoedende functie. Want kinderen hebben meer nodig dan een boterham en een beker melk en op tijd een schone luier... ze vinden het heerlijk als je eens samen met de blokken bouwt of een kasteel maakt in de zandbak, of dat je eens samen een uurtje naar de kinderboerderij gaat. Dat is voor kinderen ook erg belangrijk. 1 op 1 aandacht met alle kinderen! Veel belangrijker dan een schoon huis en dat is de eerste taak van de vrouw. want aan veel poetsen kom je vaak niet toe als je echte aandacht wilt geven aan de kinderen die overdag nog thuis zijn. 's Middags hebben de kinderen die uit school komen weer aandacht nodig. Kinderen groeien en bloeien ervan! En ze ontwikkelen een veel positiever zelfbeeld als ze genoeg aandacht hebben gehad ipv dat ze altijd zichzelf moeten redden omdat mama aan het schoonmaken is.

De man is de grootste kostwinner van het gezin. Als dat mogelijk is! hij is krachtig en sterk en God heeft hem die verantwoording gegeven. En dat is ook zwaar. Elke dag arbeiden, moe of vol energie... spanningen op het werk... dreigend ontslag...

Over de rest van de taken in het huishouden wordt niet gesproken in de bijbel. Dat mag ieder stel onderling verdelen naar talenten. Zo doe ik thuis de financien en mijn man vind het heerlijk om de kinderen in bad te doen (als hij nog energie over heeft na een lange zware dag). De man moet ook inzien dat de vrouw ook haar rust nodig heeft en mag haar daarin ondersteuning bieden. Als de man het huwelijksformulier goed leest kan hij echt na het eten niet gaan zitten, als dit niet is overlegd. Hij moet haar in liefde verzorgen en over zijn gezin waken, dus ook een handje helpen als het spitsuur is. En daar krijgt hij weer wat voor terug: een vrouw die energie over heeft en 's avonds nog aanspreekbaar is. In die zin is hij ook haar hulpe... in liefde over haar waken, voor haar zorgen... haar geven wat ze nodig heeft... ook emotioneel gezien, seksueel gezien. haar erkennen voor alles wat ze doet! Veel mannen komen thuis en vragen niet eens hoe haar dag was want ze is toch maar bezig met de kids en het schoon maken, maar wat verlangt een vrouw ook naar een compliment en wat wil ze graag gezien worden in die dagelijkse terigkerende (rot)klusjes.
En dat geldt ook voor de vrouw naar haar man. Zij moet hem ontzien als hij een hele zware dag heeft gehad en zij nog veel energie heeft. Zij kan overdag misschien wat in huis doen als ze tijd over heeft naast de aandacht die de kinderen nodig hebben. Zij moet hem de waardering geven voor zijn werk, erkenning geven voor de taken die hij op zich neemt.

Ik denk dat het helemaal niet zo moeilijk is allemaal: wees elkaar ter hulp, ontzie elkaar als dit nodig is, waardeer elkaar, kom elkaar tegemoet in verlangens, was elkaar de voeten...... dan hoeven we er niet echt over na te denken dan krijgt ieder de ruimte.

Je zou een goeie zijn voor in de stand van de echtscheidingsbeurs. Ik ben het helemaal met je eens, maar 1 op de 3 stellen niet. Hoe komt dat toch? Waarom geeft men zo snel op?

[Mara]

Tegenwoordig wordt van de man verwacht dat ze alles kunnen wat een vrouw kan. In het zorgen. Nu heb je mannen die dat uitstekend doen, maar de mijne kan dat echt niet. Hij kent de kracht in zijn handen niet, d.w.z. hij knijpt snel harder dan hij beseft, dus zou hij je ongewild pijn kunnen doen.
Verder dan luiers verschonen en af en toe een verschoninkje aantrekken ging hij niet.
Maar hij is een geweldige vader in andere dingen
Dus als hulpe t.o.v. mij heb ik meer aan hem in praktisch dan in verzorgend opzicht. Nu is dat verzorgen gelukkig (nog) niet aan de orde, maar mocht het zover komen, zal dat best gaan lukken.
Net zoals je een Maria en een Martha had, zo is dat ook nu nog. Ieder heeft zijn eigen talenten. En een sterke man is best nuttig in huis

[Mister]

@ Vlinder: bijvoorbeeld omdat altijd geven te moeilijk wordt gevonden in onze maatschappij?

[oesterschelpje]

Of misschien omdat de liefde van velen zal verkillen....

[vlinder]

Of misschien omdat de liefde van velen zal verkillen....

Tijdens ons trouwgesprek zei de ouderling: je belooft geen liefde, maar je belooft trouw. En ik denk dat dat ook de basis is geweest van uithuwelijken. Toen werd ook niet naar liefde gevraagd. Ik ben uiteraard niet voor uithuwelijke, maar ik word echt verdrietig van al die echtscheidingen.

[Neeltje Jans]

.., maar ik word echt verdrietig van al die echtscheidingen.

Ik ook! Denk alleen maar aan de kinderen die daar de dupe van zijn. De reclamecampagne (van sire) die nu op de billboards hangt maakt dat ook nog eens schrijnend duidelijk.

[Bloempje28]

Waarom wordt er (tegenwoordig meer) gescheiden?

* vroeger was het not-done, tegenwoordig kies je voor jezelf. Scheiden hoort erbij, geen probleem meer.
* De eerste verliefdheid is over. De waterval is een rustig kalm beekje geworden, waardoor men de spanning mist, meer negatieve dingen van elkaar ziet en dus concludeert dat de liefde over is.
* Men ziet het huwelijk verkeerd: het moet heftig zijn, vol passie en laaiende verliefde gevoelens. En vooral geen sleur, voorspelbaarheid en saaiheid. Ipv een stabiele rustgevende basis voor het leven om elkaar tot steun te zijn in dit toch vaak moeilijke bestaan.
* Men wil niet investeren in iets wat saai en sleur is. Men kent elkaar door en door. Het wordt allemaal te gewoon. En dan is men op elkaar uit gekeken.
* Men doet in het huwelijk geen dingen meer voor zichzelf. Ze hebben hun eigen dingen losgelaten. En dat is zo fout. Vaak hoor je na een scheiding: "He, he... ik leef weer. Ik sport weer, ga weer eens een avond met vrienden op stap..." Dit moet toch ook in een huwelijk kunnen? Daar leef je van op. Ik vind het zelf heerlijk om na een gezellig weekend/dagje met een vriendin weer thuis te komen en te genieten van wat ik heb. Dan heb je het gemist en waardeer je het weer. Goed voor jezelf zorgen is dus ook goed voor je huwelijk.
* Kinderen slokken alle tijd op, de partners vergeten elkaar. Samen dingen doen is er vaak niet meer bij.
* Men geeft elkaar geen tweede kans. Logisch als iedere partner voor zichzelf kiest, als hij doet wat hij wil dan doe ik dat ook.
* Streven naar perfectie. Alles moet mooi en perfect zijn in dit leven en je partner moet vooral perfect zijn!

Zo even een paar redenen die ik kan bedenken waarom er gescheiden wordt.

[Edith]

Fijn Desiree dat de inhoud van Titus 2 je ook aanspreekt en mooi dat je het ook in de praktijk probeert te brengen. Boeiend ook, zo samen met je man. Ik moest glimlachen om het feit dat je man naast jou een boeiend leven heeft. Het zal niet altijd meevallen, maar mooi wat je schrijft dat de Heere overal zijn bedoeling mee heeft, zo ook met Titus 2, tot bescherming van het huwelijk. Je schrijft over een vrijgezel, maar naar mijn mening kan ook die Titus 2 in de praktijk brengen en het als richtlijn ervaren. Het dienende karakter van een vrouw, het wel doen, de zelfverloochening, het verdragen, het onderwijzen van anderen, etc. Mensen genoeg in de omgeving om te helpen; familie, ouders, buren, vrienden, etc. Er stonden ook vrouwen om de Heere Jezus en de apostelen heen. Zijn/hun was moest toch ook gedaan worden en het eten verzorgd? Ik lees er verder weinig van dat deze dienende vrouwen op de voorgrond traden. O.a. door hen konden de mannen goed hun werk doen.

Bloempje schrijft over een taakverdeling en als mannen sterk zijn. Zeker waar en mooi als het elkaar aanvult. Verdrietig als er beperkingen bij de man en/of vrouw zijn waardoor het tot hulpe zijn niet kan of zwaar valt. Spreuken 31 is een verheven voorbeeld. Als hier de gezondheid voor is dan is er een zeer schone taak voor een vrouw weggelegd. Maar ook als er beperkingen zijn, kan een vrouw zelfs veel betekenen. Als er maar liefde en verdraagzaamheid is.
De redenen van scheiden die je aangeeft zijn denk ik waar en sluiten hierbij aan.

Mooi Mara dat ook jij beseft dat er een aanvullen op elkaar is; een ieder mag zijn zoals die is.

Ik las eens het boek: De kracht van een biddende vrouw van Stormie Omartian. Afgezien het geestelijke karakter ervan misschien anders is dan gewend, toch lezenswaardig en erg leerzaam. De vrouw stond door allerlei agressie ed. in haar huwelijk op het punt te scheiden. Zij wilde steeds haar man veranderen en wel even vertellen hoe het moest. Tot ze te zien kreeg dat zij moest veranderen en zich moest verloochenen. Zonder woord mocht zij haar man gaan winnen met ook uitwerking naar de kinderen. Heel mooi.

Vanaf deze plaats zeker ook sterk aan te raden het boek: Het streven naar een Godvrezend nageslacht. Een mooie en dikke uitgave tegen een vrijwillige bijdrage te verkrijgen via: http://charity-nederland.webklik.nl/pag ... -nederland. Ondanks ook misschien een ander geestelijk karakter, heel, heel erg leerzaam en mijns inziens schriftuurlijk onderbouwd. Door het lezen van dit boek is mijn conclusie versterkt dat we in Nederland erg verdrietig aan het afwijken zijn wat betreft de verhouding tussen mannen en vrouwen met een ernstig gevolg voor kinderen en een opgroeiend geslacht.

Daarom verblijdend om jullie verhalen te lezen, mensen die van hun huwelijk kunnen genieten en ondanks de ups en downs verdragen.

[vlinder]

Getrouwd zijn is echt heerlijk!
Daarom lijkt het me vreselijk als met iemand je leven zou willen delen terwijl je tot op heden je weg alleen moet gaan.
Wat de moeilijkheden ook zijn, altijd kan ik het delen met mijn man. Alleengaanden moeten dit altijd alleen doen. Niet iemand die thuis op je wacht. Daarom snap ik ook niet dat mensen die scheiden denken dat het beter/rustiger wordt nu ze weer alles zelf kunnen. Ik kan me niet voorstellen dat dat opweegt tegen het getrouwd zijn.

[Zita]

Getrouwd zijn is echt heerlijk!
Daarom lijkt het me vreselijk als met iemand je leven zou willen delen terwijl je tot op heden je weg alleen moet gaan.
Wat de moeilijkheden ook zijn, altijd kan ik het delen met mijn man. Alleengaanden moeten dit altijd alleen doen. Niet iemand die thuis op je wacht. Daarom snap ik ook niet dat mensen die scheiden denken dat het beter/rustiger wordt nu ze weer alles zelf kunnen. Ik kan me niet voorstellen dat dat opweegt tegen het getrouwd zijn.

Ik weet niet of dit een goede redenering is. Mensen die gaan scheiden, hebben meestal niet meer zo'n geweldige band met hun partner. Die wacht niet thuis. Die deelt niet alles. Als het haat en nijd is, kan ik me voorstellen dat je liever in je eentje zou zitten dan samen met die ander. Alleen zijn mag dan niet fijn zijn, samenzijn kan nog veel erger zijn.
Maar dat maakt echtscheiding nog niet goed.

[vlinder]

Ik schreef er bewust bij: ik kan me het niet voorstellen. Misschien zegt dat iets over mijn voorstellingsvermogen, maar ja ik ben dan ook met de liefste man ooit getrouwd, dus ja.

[Mara]

Ik maak het nu mee in de familie wat TROUW betekent. De man dementeert, werd zelfs gewelddadig, zodanig dat zijn vrouw hem echt niet meer thuis kon houden. Ze heeft het heel lang verzwegen, totdat de huisarts ingreep. De man moest opgenomen worden. Ze bezoekt hem heel trouw. Het is een eenzijdige activiteit, want de man herkent haar niet meer, ziet haar als iemand anders. Het is zo verdrietig, om zo het laatste traject van je huwelijk te moeten beleven

[vlinder]

Ik maak het nu mee in de familie wat TROUW betekent. De man dementeert, werd zelfs gewelddadig, zodanig dat zijn vrouw hem echt niet meer thuis kon houden. Ze heeft het heel lang verzwegen, totdat de huisarts ingreep. De man moest opgenomen worden. Ze bezoekt hem heel trouw. Het is een eenzijdige activiteit, want de man herkent haar niet meer, ziet haar als iemand anders. Het is zo verdrietig, om zo het laatste traject van je huwelijk te moeten beleven

Daar heb ik me in het verpleeghuis zeer vaak over verbaasd....en vroeg me dan gelijk af: wat is de mens....

[Neeltje Jans]

Ik maak het nu mee in de familie wat TROUW betekent. De man dementeert, werd zelfs gewelddadig, zodanig dat zijn vrouw hem echt niet meer thuis kon houden. Ze heeft het heel lang verzwegen, totdat de huisarts ingreep. De man moest opgenomen worden. Ze bezoekt hem heel trouw. Het is een eenzijdige activiteit, want de man herkent haar niet meer, ziet haar als iemand anders. Het is zo verdrietig, om zo het laatste traject van je huwelijk te moeten beleven

Dat heb ik ook van heel dichtbij meegemaakt. Maar het was niet alleen trouw, maar vooral ook liefde die hem elke dag die gang deed maken.