Gezocht: missionair hart voor de stad
Herijk Boezemsingelgevoel in urgentiegevoel om in Rotterdam te blijven
De stad als zodanig komt kennelijk nauwelijks meer voor in de kerk- en zendingsopvatting van de Gereformeerde Gemeenten, meent ds. P. L. de Jong.

Ik lees niet alles wat er in de krant staat. Maar als het over Rotterdam gaat, volg ik de berichtgeving meestal met aandacht. Zo volgde ik recentelijk de discussie in de generale synode van de Gereformeerde Gemeenten betreffende het al of niet voortbestaan van de Theologische School aan de Boezemsingel in Rotterdam.

Een commissie had onderzoek gedaan naar de mogelijkheden van verbouwen en aanpassen aan de moderne tijd. Inzet van de discussie was: Zijn je motieven om de school up-to-date te maken steekhoudend, of kun je beter het huidige gebouw opgeven en de Theologische School verplaatsen naar Barendrecht?

Voor het laatste zou pleiten dat de Boezemsingelkerk bij de Theologische School in de loop der jaren buitengewoon in ledenaantal is gekrompen en de directe omgeving -Crooswijk- qua buurt sterk achteruit is gegaan.

Dilemma
Was het tot voor veertig jaar zo ongeveer de kathedrale kerk van het kerkgenootschap -in 1907 werd in die kerk de Algemene Vergadering gehouden en kreeg het kerkgenootschap gestalte- nu is het een kerk geworden met amper 150 kerkgangers. En er gaat alleen nog af.

In de rapportage ter synode is al openlijk sprake van de mogelijkheid van het op termijn sluiten van de kerk. En wat moet je dan met de Theologische School? Best een lastig dilemma. Wat me echter opviel, was dat er kennelijk geen enkel argument werd aangedragen of overwogen om in de stad te blijven. Puur omwille van de stad als plek waar God zijn bemoeienis mee had en heeft. De stad als zodanig komt kennelijk nauwelijks meer voor in de kerk- en zendingsopvatting van de Gereformeerde Gemeenten.

Kun je de stad zomaar opgeven? Kerken sluiten en verplaatsen, idem een Theologische School? In de berichtgeving in het Reformatorisch Dagblad trof me dat een afgevaardigde het woord Boezemsingelgevoel in de discussie had ingebracht. In De Saambinder ging ook ds. M. Golverdingen hier onlangs op in. Volgens hem was het een „nieuw begrip”, dat „de historische betrokkenheid op de locatie vertolkte.”

Andere sprekers lieten zich er niet door van de wijs brengen, zo schrijft hij ook. Zij stelden kritische vragen, waarbij een van hen nadrukkelijk herinnerde aan de woorden van Jezus over de afbraak van de tempel. Niks emotioneel nostalgisch gedoe dus, maar nuchterheid.

In januari komt er nog een vervolgbespreking. Misschien zou de tijd gebruikt kunnen worden om het Boezemsingelgevoel ook nog eens anders te ijken. Namelijk als urgentiegevoel om in elk geval te blijven in een stad als Rotterdam, waar zolang kerken van de Gereformeerde Gemeenten hebben gestaan en de mensen van de stad hebben gediend met het Evangelie.

Nostalgische broeders
Was er onder de afgevaardigden dan helemaal niemand met een missionair hart voor de stad? Waarom staat die pastorie in Crooswijk zo lang leeg? Je kunt daar prima wonen. Kennelijk wemelt het op de synode van de nostalgische broeders -op zich hoeft met nostalgie niet zo veel mis mee te zijn, ik herken het ook bij mezelf wel-, maar zijn er ook broeders met een Boezemsingelroepingsgevoel?

Het is bekend dat in de laatste jaren veel christenen de grote steden hebben verlaten. Ik ga daar nu niet op in. Maar gaan de Gereformeerde Gemeenten als kerk niet erg hard de stad uit? Vorig jaar is een complete gereformeerde gemeente uit Rotterdam-Zuid verhuisd naar Barendrecht. Hoewel er nog honderden kerkgangers waren.

Persoonlijk maakte ik jaren terug de laatste dienst mee op een woensdagavond van de gereformeerde gemeente in Rotterdam-West. Het was een bijzondere avond met veel moeilijke momenten waarvan ik me ook herinner dat geen gebed meer gedaan werd voor de christenen die in het gebied bleven. Zijn er geen betere en Bijbelse motieven om te blijven dan een Boezemsingelgevoel?

Missionair gevoel
Nog niet zo heel lang geleden, maakte Trouw een reportage over de kerk in de grote stad onder de kop ”Kerk in de grote stad is stervende”. Voor christenen die in de stad wonen een heel confronterende kop. Het Reformatorisch Dagblad nam de titel meteen mee voor een commentaar op de voorpagina. Daarin werd uitvoerig de staf gebroken over de moderne prediking in de stad. „Is een stervende kerk niet de vrucht van een theologiebeoefening waarin de sprekende God van de Bijbel is doodverklaard? Wordt nu niet geoogst wat jarenlang -juist ook vanaf vele kansels- gezaaid is!”

Toen ik dat las, dacht ik: Toe maar, wrijf het bij ons er nog maar een keer in. We zullen het wel verdiend hebben. Maar waar blijven de kerken met die zo verantwoorde gereformeerde theologiebeoefening en dito prediking? Is het onder hun kansels -trouwens ook op hun kansels- niet erg leeg geworden in de stad? Komt dat misschien ook door een Boezemsingelgevoel dat maar geen missionair gevoel wil worden? En men het liefst met Theologische School en al naar Barendrecht verhuist?

Maar misschien krijgen de predikanten uit Nigeria en Indonesië van de synode wel toestemming om voor te gaan in de gemeenten in de stad. Om hun kleur zullen ze hier niet opvallen. Dan is er ook geen lege pastorie meer. Zij en anderen zijn meer dan welkom.

De auteur is predikant in de Oude of Pelgrimvaderskerk te Delfshaven.


Bron: Opiniepagina van het RD

Beetje snelle conclusie, dat de GG niet missionair zou zijn. Ze hebben meer evangelisatieposten in Nederland dan bijvoorbeeld de HHK, CGK en ga zo maar door.

J.C. Philpot schreef:Beetje snelle conclusie, dat de GG niet missionair zou zijn. Ze hebben meer evangelisatieposten in Nederland dan bijvoorbeeld de HHK, CGK en ga zo maar door.

Missionair = veel evangelisatieposten?

Ik ben enigszins verbaasd over de zorg van Ds. de Jong mbt de rol van de Ger. Gem. in de stad Rotterdam.

Ik vermag niet in te zien wat de rol van de theologische school van de Ger. Gem. in dezen kan betekenen.

Het zou goed zijn als Ds. (met zijn gemeente(s)) contact zocht met de Ger. Gems in Rotterdam, om tesamen op te trekken teneinde in Rotterdam een "zendingsfactor" van betekenis te zijn of worden.

refo schreef:Missionair = veel evangelisatieposten?

Als je absoluut niet missionair bent ga je geen evangelisatieposten openen.

jvdg schreef:Ik ben enigszins verbaasd over de zorg van Ds. de Jong mbt de rol van de Ger. Gem. in de stad Rotterdam.

Ik vermag niet in te zien wat de rol van de theologische school van de Ger. Gem. in dezen kan betekenen.

Als je gewoon leest wat hij schrijft, zal dat toch duidelijk zijn. Hij signaleert dat de GG in hoog tempo verdwijnt uit de stad. En dat betreurt hij.

Het past overigens helemaal in het beeld wat ook ds. Golverdingen erkent wanneer hij zegt (interview in de laatstverschenen Waarheidsvriend): "In mijn kerkverband is sinds het begin van de jaren tachtig een toegenomen neiging aanwezig om voor een zeker isolement te kiezen." Je terugtrekken op je veilige refo-eilandje is natuurlijk wel makkelijk en rustig, maar dan ben je geen lichtend licht en zoutend zout meer. Missionair? Nou nee...

Ik vind de toon van dit opnie artikel erg negatief en nogal subjectief geladen. De zaak ligt wat meer ondescheiden.
Persoonlijk denk ik niet dat de oplossing ligt in activisme maar dat we als christenen bekering nodig hebben van het materialisme en het idee dat het geloof maakbaar zou zijn.
De enige werkelijke weg is persoonlijke verootmoediging en bekering. Dat betekent tegelijkertijd juist niet dat we geen verantwoordelijkheid hebben ook in Rotterdam. Die hebben we ook voor onze eigen buren, en voor onze eigen kinderen.
Het is de hand aan de ploeg slaan én beseffen het is niet door kracht, noch door geweld, maar door Gods Geest geschied het.

Octavius schreef: Het is de hand aan de ploeg slaan én beseffen het is niet door kracht, noch door geweld, maar door Gods Geest geschied het.

Ja, en bidden.
Bidt en werkt!

Octavius schreef:Ik vind de toon van dit opnie artikel erg negatief en nogal subjectief geladen. De zaak ligt wat meer ondescheiden.
Persoonlijk denk ik niet dat de oplossing ligt in activisme maar dat we als christenen bekering nodig hebben van het materialisme en het idee dat het geloof maakbaar zou zijn.
De enige werkelijke weg is persoonlijke verootmoediging en bekering. Dat betekent tegelijkertijd juist niet dat we geen verantwoordelijkheid hebben ook in Rotterdam. Die hebben we ook voor onze eigen buren, en voor onze eigen kinderen.
Het is de hand aan de ploeg slaan én beseffen het is niet door kracht, noch door geweld, maar door Gods Geest geschied het.

Mooi Octavius. Helemaal mee eens.

Octavius schreef:Ik vind de toon van dit opnie artikel erg negatief

Nee, hoor. Hij is juist positief over de stad. Negatief over de weglopende kerken. Hoor je daar bij, dan kun je 'geraakt' zijn.

en nogal subjectief geladen.

Uiteraard. Het is een opiniestukje.

De zaak ligt wat meer ondescheiden.

We zullen zien

Persoonlijk

Ook subjectief?

denk ik niet dat de oplossing ligt in activisme maar dat we als christenen bekering nodig hebben van het materialisme en het idee dat het geloof maakbaar zou zijn.

Wat zijn dit nou weer voor wijsheden in het door de schrijver genoemde verband. Zo langzamerhand wordt dat werkelijk overal bijgesleept.

De enige werkelijke weg is persoonlijke verootmoediging en bekering.

In een ander verband zou dat kloppen. De Rotterdammers kopen hier -met uw welnemen- niets voor.

Dat betekent tegelijkertijd juist niet dat we geen verantwoordelijkheid hebben ook in Rotterdam. Die hebben we ook voor onze eigen buren, en voor onze eigen kinderen.

Nou, dat is dan vast iets. Een algemene waarheid, maar niet specifiek voor Rotterdam.

Het is de hand aan de ploeg slaan én beseffen het is niet door kracht, noch door geweld, maar door Gods Geest geschied het.

En als die Geest kennelijk niets doet? Niet in Rotterdam en niet in de overige gemeenten?
Dat is namelijk het hele probleem. We spannen de Geest overal voor, omdat we dat zo geleerd hebben. Dat God Sola Scriptura werkt zijn we compleet vergeten.

J.C. Philpot schreef:

refo schreef:Missionair = veel evangelisatieposten?

Als je absoluut niet missionair bent ga je geen evangelisatieposten openen.

Ik moet in het kader van die posten altijd aan de woorden van de Heere Jezus: Wee u, gij Schriftgeleerden en Farizeen, gij geveinsden, want gij omreist zee en land, om een Jodengenoot te maken.

Als we constateren dat de 'Schriftgeleerden' 95% van de eigen gemeente onbekeerd achten, wat lopen ze dan in die posten te doen? Is er thuis geen werk meer of zo?

In dit artikel staan een aantal feiten die gewoon waar zijn. Bijvoorbeeld die hele gemeente die uit de stad verdwijnt, honderden kerkgangers die naar Barendrecht ineens verhuizen en een kerkgebouw wat verkocht wordt aan de Victory Outreach. Ik heb dit nooit helemaal begrepen.
Verder wordt er gesignaleerd dat er blijkbaar geen 'boezemsingelroepingsgevoel' is bij de predikanten van de GG. Anti-quoq kan ons vast de cijfers leveren van de uitgebrachte beroepen door de Rotterdamse kerken.
Tot slot vind ik het logisch dat een kerkelijk werker/predikant het betreurt dat er kerken en kerkgangers verdwijnen uit de grote stad waar hij zelf staat.

Het zal niet alleen ds. de Jong vreemd voorkomen dat er een gemeente compleet vertrekt terwijl er nog honderden kerkgangers zijn.
En dan naar een gemeente waar al een CGK met signatuur die zeker niet voor de ger. gem. onderdoet bestaat.
De vraag is overigens meerdere malen gesteld (ook in het RD) waarom een ger.gem. pastorie in Rotterdam leeg blijft terwijl die van het platteland en de veluwe goed gevuld zijn.
Ligt de oorzaak niet veel meer in die richting, dat men in het vasthouden van "het eigene" meer het isolement opzoekt?
Dat isolement zal in een stad sneller doorbroken zijn dan in een plattelandsgemeente.

Jacc schreef:Het zal niet alleen ds. de Jong vreemd voorkomen dat er een gemeente compleet vertrekt terwijl er nog honderden kerkgangers zijn.
En dan naar een gemeente waar al een CGK met signatuur die zeker niet voor de ger. gem. onderdoet bestaat.
De vraag is overigens meerdere malen gesteld (ook in het RD) waarom een ger.gem. pastorie in Rotterdam leeg blijft terwijl die van het platteland en de veluwe goed gevuld zijn.
Ligt de oorzaak niet veel meer in die richting, dat men in het vasthouden van "het eigene" meer het isolement opzoekt?
Dat isolement zal in een stad sneller doorbroken zijn dan in een plattelandsgemeente.

Andere vraag die ik heel voorzichtig wil stellen: waarom is ds. Moerkerken nooit naar Rotterdam Centrum gegaan? Hij is immers rector van de theologische school. Dan hoefde die gemeente daar geen probleem te hebben. Een ds. trekt en behoudt mensen. Ik realiseer me dat ik misschien al te menselijk denk, maar toch.

refo schreef:Als we constateren dat de 'Schriftgeleerden' 95% van de eigen gemeente onbekeerd achten, wat lopen ze dan in die posten te doen? Is er thuis geen werk meer of zo?

De dicipelen kregen bij de uitzending de volgende opdracht mee:
Matthéüs 10:14 - En zo iemand u niet zal ontvangen, noch uw woorden horen, uitgaande uit dat huis of uit dezelve stad, schudt het stof uwer voeten af.

Als de mensen in hun eigen gemeenten de woorden des levens niet willen horen, en zich niet willen bekeren, dan is het wellicht huist hoog tijd dat men het stof van hun voeten afschud en het woord via de evangelisatieposten in de steden gaat verkondigen.