Kennen jullie van die momenten ook dat het zingt in je hart?
Of dat je op eens de behoefte hebt een Psalm op te zoeken te zingen.
Misschien gewoon ook in het dagelijks werk, of onder het doen van de was.
Dat je de behoefte hebt een dank/loflied toe God op te zenden.


Onder de preek heb dat wel, dat het in mijn hart zingt.
Ook echt de Psalm van na de preek ga zingen.
Of soms ook na of onder een goed gesprek, op een b.v. Psalm 56 vers 5.

Ik heb dat ook weleens, maar ben voorzichtig om er veel waarde aan te hechten. Soms word ik 's nachts wakker en dan zingt er een seculier liedje in mijn hoofd.

Voor mij wel herkenbaar! Maar het is wel iets persoonlijks.
\En met zingen in je hart bedoel je dat als je iets zingt je dat echt zo voelt en echt zo meent. Dat is volgens mij wat anders dan een lied dat in je herinnering opeens opkomt.

Ik weet niet zo goed wat je voor hebt met dit topic, maar ik herken het ook wel. Ik herken het om 'zomaar in het wilde weg in de kerk een psalm mee te zingen' maar ook dat je het in je ziel voelt... een onbeschrijflijk gevoel... dit heb ik overigens niet alleen met psalmen, maar datz al wel duidelijk zijn!

God heb ik lief, want die getrouwe Heer,
Hoort mijne stem, mijn smekingen mijn klagen,
Hij neigt Zijn oor, 'k roep tot Hem, al mijn dagen
Hij schenkt mij hulp, Hij redt mij keer op keer.

Ik zal met vreugd in 't huis des HEEREN gaan,
om daar met lof Uw groten naam te danken
Jeruzalem, gij hoort die blijde klanken
Elk heff' met mij den lof des Heeren aan.

(Ps. 116:1 &11)

Uit diepten van ellende, roep ik met mond en hart,
tot U die heil kunt zenden; O Heer, aanschouw mijn smart
Wil naar mijn smeekstem horen; Merk op mijn jammer klacht,
Verleen mij gunstig oren, Daar 'k in mijn druk versmacht.

Hoop op den HEER, gij vromen,
Is Israel in nood,
Er zal verlossing komen,
Zijn goedheid is zeer groot.
Hij maakt, op hun gebden
Gans Israel eens vrij,
van ongerechtigheden
Zo doe Hij ook aan mij.

(Ps. 130: 1 & 4)

Zingen in het hart bedoel ik dat er een danklied of een loflied in je hart is. Dat hoef je dan niet eens perse te zingen maar dan is het er wel in je hart.

Ik ken dat zelf soms onder de preek maar ook wel eens op andere momenten.

Christiaan schreef:Zingen in het hart bedoel ik dat er een danklied of een loflied in je hart is. Dat hoef je dan niet eens perse te zingen maar dan is het er wel in je hart.

Ik ken dat zelf soms onder de preek maar ook wel eens op andere momenten.

Het kan ook zijn dat er een boetpsalm in het hart leeft.

Ben net terug van vakantie in Zwitserland, met o.a. iemand die geen kerk(je) voorbij kan lopen zonder er even zijn neus in te steken. In diverse kerkjes spontaan gezongen, uit bundels die daar lagen of uit het hoofd. Heerlijk! (Natuurlijk alleen als er geen andere mensen waren, je moet geen overlast geven)