Misschien een raar topic, maar hoe komt het dat je de ene keer de nabijheid van de Heere mag voelen en dat een paar uur later de angsten der hel je dreigen te overspoelen?

Omdat het hier het land der ruste nog niet is.

Een veel te algemeen en in feite nietszeggend antwoord op een explicite vraag.................

De dominee zei zondag: om je steeds bij te snoeien zodat je precies goed gevormd mag zijn als je naar de hemel gaat. De Heere moet af en toe terug snoeien om onze "boze" eigenschappen uit te roeien en de mooie eigenschappen, de vruchten de eer voor de Heere geheel en al tot bloei kunnen komen. (de dominee zei het wat beter, ik ben niet zo welbespraakt.)

De meest voorkomende reden dat men hier de angsten der hel ervaart, is het gedeeltelijk voortleven in de zonde.

Een andere reden is ongeloof. Menselijk, maar tegelijkertijd ook zeer verdoemelijk. Het komt voort uit een teveel op zichzelf zien, in plaats van vertrouwen op de beloften die God ons in Zijn woord geeft.

Kortom, wanneer wij in het duister zitten, is dit onze eigen schuld. Het is iets wat velen van Gods kinderen steeds weer overkomt, maar het behoort niet tot het genadeleven (een fout die helaas veel gemaakt wordt). Het enige weermiddel tegen deze aanvallen is te handelen naar Gods woord, i.e. resoluut met de zonden breken, en vertrouwen op hetgeen God ons in Zijn Woord (vaak ook bevindelijk bevestigd) heeft beloofd, niet twijfelende of Hij het ook doen zal...

memento schreef:
Kortom, wanneer wij in het duister zitten, is dit onze eigen schuld. Het is iets wat velen van Gods kinderen steeds weer overkomt, maar het behoort niet tot het genadeleven (een fout die helaas veel gemaakt wordt).

Ken je daar persóónlijk iets van, of is dat alleen boekenwijsheid ???

Rens schreef:
Ken je daar persóónlijk iets van, of is dat alleen boekenwijsheid ???

@Rens, waarom kom je steeds met deze vraag ?
Maakt het voor de beantwoording van een vraag wat uit ?
Steeds vraag jij naar openheid van andere posters over hun innerlijke leven , volgens mij moet je respecteren dat niet iedereen zo open is als dat jij bent.


(Sorry Memento ..ik spreek misschien even voor mijn beurt)

geledu schreef:

Rens schreef:
Ken je daar persóónlijk iets van, of is dat alleen boekenwijsheid ???

@Rens, waarom kom je steeds met deze vraag ?
Maakt het voor de beantwoording van een vraag wat uit ?
Steeds vraag jij naar openheid van andere posters over hun innerlijke leven , volgens mij moet je respecteren dat niet iedereen zo open is als dat jij bent.


(Sorry Memento ..ik spreek misschien even voor mijn beurt)

Ik snap Rens wel want Memento poneert het zo stellig, dat je hem bijna zou gaan geloven.

Erasmiaan schreef:

geledu schreef:

Rens schreef:
Ken je daar persóónlijk iets van, of is dat alleen boekenwijsheid ???

@Rens, waarom kom je steeds met deze vraag ?
Maakt het voor de beantwoording van een vraag wat uit ?
Steeds vraag jij naar openheid van andere posters over hun innerlijke leven , volgens mij moet je respecteren dat niet iedereen zo open is als dat jij bent.


(Sorry Memento ..ik spreek misschien even voor mijn beurt)

Ik snap Rens wel want Memento poneert het zo stellig, dat je hem bijna zou gaan geloven.

Hoe bedoel je ?

geledu schreef:

Erasmiaan schreef:

geledu schreef:

Rens schreef:
Ken je daar persóónlijk iets van, of is dat alleen boekenwijsheid ???

@Rens, waarom kom je steeds met deze vraag ?
Maakt het voor de beantwoording van een vraag wat uit ?
Steeds vraag jij naar openheid van andere posters over hun innerlijke leven , volgens mij moet je respecteren dat niet iedereen zo open is als dat jij bent.


(Sorry Memento ..ik spreek misschien even voor mijn beurt)

Ik snap Rens wel want Memento poneert het zo stellig, dat je hem bijna zou gaan geloven.

Hoe bedoel je ?

Memento zegt dat in het leven der genade, dat iedere gelovige gaat leven na waarachtige wedergeboorte, geen duisternis is. De duisternis is weliswaar onze eigen schuld dat ben ik met memento eens, maar het behoort wel degelijk bij het leven der genade. Kijk maar eens naar Job. Ik vind het altijd een beetje protserig als iemand een algemeen gewone uitspraak bestempeld tot een fout die vaak gemaakt wordt. Heb jij dan de wijsheid in pacht vraag ik me af?

Angsten der hel kunnen ook een onderdeel zijn van psychisch lijden. Het zwieberen tussen angsten der hel en het hemelhoog juichen ook.

memento schreef:De meest voorkomende reden dat men hier de angsten der hel ervaart, is het gedeeltelijk voortleven in de zonde.

Hoe weet je dat?

Een andere reden is ongeloof. Menselijk, maar tegelijkertijd ook zeer verdoemelijk. Het komt voort uit een teveel op zichzelf zien, in plaats van vertrouwen op de beloften die God ons in Zijn woord geeft.

Idem.

Kortom, wanneer wij in het duister zitten, is dit onze eigen schuld. Het is iets wat velen van Gods kinderen steeds weer overkomt, maar het behoort niet tot het genadeleven (een fout die helaas veel gemaakt wordt).

Idem.

Het enige weermiddel tegen deze aanvallen is te handelen naar Gods woord, i.e. resoluut met de zonden breken, en vertrouwen op hetgeen God ons in Zijn Woord (vaak ook bevindelijk bevestigd) heeft beloofd, niet twijfelende of Hij het ook doen zal...

De help-u-zelfmethode.
Memento, ik heb wel eens betere postings van je gelezen. Deze vind ik wel erg pedant overkomen. Bovendien baseer je het op... ja waarop eigenlijk?

De mens wil dat liever niet weten dat hij/zij een onnutte zondaar is,en wil al zo niets weten van angst voor de hel.De angst voor de hel is dat wij zonden doen en soms niet na willen laten .We zullen met de hulp van God door Zijn Zoon Jezus Christus de zonden na moeten laten er en totaal mee moeten breken en weg doen uit ons leven ,zodat wij geborgen zijn in Zijn Hand.Dan zijn de angsten voor de hel niet meer nodig, als het goed is drijven deze angsten ons juist naar de Zaligmaker en Zijn Heilige Kruisverdiensten .

Ik denk dat het gevaarlijker is om aan de realiteit van de hel voorbij te leven (wat ook het gros van de kerkgangers helaas doet), dan dat je af en toe eens goed bang ben. Waarmee ik niet die angst wil bagataliseren! De hel is een onbeschijfelijke verschrikkelijke realiteit! De oorzaak van deze straf (en niet de straf zelf) moet ons uitdrijven tot Christus.

Adorote schreef:We zullen met de hulp van God door Zijn Zoon Jezus Christus de zonden na moeten laten er en totaal mee moeten breken en weg doen uit ons leven ,zodat wij geborgen zijn in Zijn Hand.

We hebben niet slechts een helpende Zaligmaker maar een volkomen Zaligmaker nodig.