Ik wil geen namen in dit topic zien.
Ook wil ik zeggen dat ik met de meerderheid van de predikanten geen moeite heb, maar toch wil ik een discussie aanzwengelen over de gebruikte techniek bij het preken.

Systematisch gezien heb ik de volgende moeiten:
1. De preek duurt geforceerd altijd even lang wat de inhoud niet te goede komt.

Ik heb regelmatig meegemaakt dat een predikant nog niet klaar was met preken of dat een predikant al 20 minuten klaar was met preken, maar door afkappen of herhalen wordt dan toch gepoogt de beoogde lengte te benaderen. Een ander negatief effect is de sleur. Er zijn mensen die hun biologische klok inmiddels gelijk hebben staan aan de lengte van de gemiddelde preek. Voor de interesse is variatie in de preeklengte gewenst. En een preek moet zo lang duren als dat nodig is. De bijbelboeken zijn ook niet allemaal precies even lang en de psalmen ook niet. Het is een kwestie van verwachtingsmanagement. De gemeente verwacht iets en de dominee vervult die verwachting.

2. Een preek moet veel te veel evenwichtig zijn. Soms heeft een dominee een onderwerp die zich minder goed leent om alle elementen van ellende, verlossing en dankbaarheid te preken en de preek op te delen in de drie klassieke onderdelen. Andere predikanten zijn systematisch onevenwichtig naar 1 kant toe. Waarom is dit zo? Ik durf met grote stelligheid te stellen dat dit ook weer een kwestie van verwachtingsmanagement is. De gemeente verwacht van een dominee iets en hij vervult die verwachting. Wanneer de dominee door de Heilige Geest een drang voelt om Christus te prijzen of om een boetepreek te houden, dan moet hij dat zeker doen en wel tot op het bot toe! Dan maar niet wat de gemeente verwacht!

3. Een dominee moet oppassen dat de prediking, maar zeker ook het gebed, een aaneennschakeling wordt van terminologie dat ook weer terug te leiden is naar de verwachting van de gemeente. Soms is een preek niet anders dan een voortdurende herhaling van vertrouwde termen en standaardzinnen.

50% van de preken die ik hoor (gelukkig veel minder bij de kandidaten van de HHK) gaan als volgt:
In het gebed legt de dominee aan God uit hoe Hij mensen moet bekeren en het eindigt met de vraag of Hij dit ook deze dienst wil doen.
Men plukke een tekst. Leest die voor.
Vervolgens begint de predikant met een anekdote. Die anekdote die vaak vermanend van aard is, is een opmaat voor de rest van de preek. Deel 1: Het is niet meer zoals het zou moeten. Deel 2: We kunnen niet anders. Deel 3: Als God het wil, dan komt het goed.
Voeg daar de gewenste uitdrukkingen, het benadrukken dat we het niet kunnen, een bemoediging om maar veel te bidden voor de mensen die dit tot last is geworden en minimaal 3 bijlslagen naar bijv. de wereld (sport, internet en tv), een ander kerkverband (geen vrije genade, geen gedegen ellendekennis) en de gemeenteleden (jullie doen toch niet aan sport, hebben toch geen tv en gaan toch niet uit?) En iedereen gaat weer voldaan naar huis.

Dit is geestesdodend. Inspiratieloze (lees: Heilige Geest-loze) zondagsopvulling. Geruststellend slaapbehoudend voor de ongewenst onbekeerde gewoonteganger.

Kaw schreef:n het gebed legt de dominee aan God uit hoe Hij mensen moet bekeren en het eindigt met de vraag of Hij dit ook deze dienst wil doen.

Dit kom ik in veel kerken tegen, hoor, ook bij de HHK. En een gebed is hier inderdaad niet voor bedoeld. Wel om al onze lichamelijk én geestelijk noden bij Hem neer te leggen en Zijn Naam te loven en te danken voor de genade die wij dagelijks krijgen!

Kaw, ik ben het helemaal met je eens, ook bij het preken moet geen omhaal van woorden gebruikt worden ofzo. Dat is nergens voor nodig. Variatie in lengte is inderdaad prima.

Oeps, herkenbaar.

Alleen denk ik dat je verhaal teveel is toegespitst op de GG. Als ik kijk naar andere kerkgenootschappen, ook de HHK, dan zie je daar eenzelfde iets. Opzich ook logisch, elke predikant heeft een eigen preekstijl en eigen prioriteiten. En de vorm van de preek, dat wordt aangeleerd op school en praktijk.d

En ik denk dat dat goed is, dat men een preekstijl aangeleerd krijgt. Simpelweg omdat anders 2 of meer preken per week niet haalbaar zijn. Zoals ik eens een predikante (docent preekkunde) hoorde zeggen: Niet elke preek hoeft even sterk te zijn, dat lukt je niet met de tijd die je hebt, probeer iig om eens per maand een preek te hebben die wel dat btje extra heeft.

En als goed gereformeerde zou ik daaraan toe willen voegen: Gods Geest wordt niet beperkt door menselijke tekortkomingen. Natuurlijk heeft de predikant de plicht om zo goed mogelijke preken te maken in de tijd die hij daarvoor heeft, alleen uiteindelijk is het Gods Geest die de vruchten geeft. En tot beschaming van mensen, is het vaak genoeg gebeurt dat Gods Geest veel zegen heeft uitgestort onder preken van predikanten met zeer beperkte preek-gaven.

Wat betreft het gebed, daarin ben ik het met je eens dat dat een eerbiedig vragen moet zijn, niet een verhaal wat we vertellen, ongeacht of dat verhaal nu is hoe God de mens moet bekeren, of iets anders. Wat het meteen ook erg moeilijk maakt om een kanselgebed te houden, zonder elke week het zelfde riedeltje te bidden.

Kaw schreef:1. De preek duurt geforceerd altijd even lang wat de inhoud niet te goede komt.

Verschillende keren bij ons eens een voorganger gehad, die (ver) over de tijd heenschoot. Van mij mocht hij gerust nog langer preken, omdat hij zichtbaar door de Geest gedreven werd.
Helaas was het commentaar bij velen, dat ze die man niet zo moesten, omdat "hij altijd te lang preekt". :

Nu weet ik wel dat er orde moet zijn en als je iets in een uur niet kan zeggen, lukt het in anderhalf uur waarschijnlijk ook niet.
Bovendien zijn er mensen die na de kerkdienst weer andere verplichtingen hebben en dan is het wel handig als ze weten waar ze aan toe zijn.

Kortere preken worden wel altijd gewaardeerd, ja, ongeacht de inhoud.

Helaas komt dit ook in de HHK voor. Misschien niet de volledige som, maar wel veel elementen.

Maar laten we eens eerlijk zijn: Een predikant die 20 minuten lang het oordeel verkondigd en dan amen zegt zullen we niet zien als een begenadigd predikant, maar zo zie ik die persoon dan wel. Hij staat daar namens God het oordeel te verkondigen en ik geloof dan echt dat hij die opdracht ingegeven heeft gekregen. Ook wanneer hij dat 3 keer achter elkaar doet. Of misschien wel 10 jaar of zijn hele leven. Dat is dan zijn door God gegeven functie. Hij zal niet bewonderd worden of veel aanhangers hebben, maar hij heeft zijn functie.
Ik ken een aantal predikanten en dat zijn er helaas niet zo veel die dit aandurven. Als ze iets te preken hebben, dan doen ze dat.
Laatst hadden we een dominee die preekte over Jozef en dat hij feitelijk eigenlijk uit een gebroken gezin komt. Hij had het opgedragen gekregen en hij wist zelf niet precies wat hij er mee moest. Hij moest dan ook de toepassing aan de gemeente overlaten. Dat zij hij eerlijk. Ik weet zeker dat God iemand in de gemeente geraakt heeft die dit had moeten horen. Zo werkt het. Ik wist zelf niet zo goed wat ik er mee moest, maar het was wel leerzaam. Ik kijk nu heel anders naar Genesis.

memento schreef:Wat betreft het gebed, daarin ben ik het met je eens dat dat een eerbiedig vragen moet zijn, niet een verhaal wat we vertellen, ongeacht of dat verhaal nu is hoe God de mens moet bekeren, of iets anders. Wat het meteen ook erg moeilijk maakt om een kanselgebed te houden, zonder elke week het zelfde riedeltje te bidden.

Waarom niet een kort gebed van misschien 2 minuten waar de predikant bid om een zegening over de preek en instandhouding van God's Kerk?

Ow ja, nog 1 punt: Tot mijn grote verdriet ben ik er achter gekomen dat ook in de HHK er gefilterd wordt met het uitnodigen van predikanten om te preken. Schandalig! Dan forceer je een predikant om aan de verwachtingen te voldoen van een gemeente. Dan preekt hij wat men wil horen, want straks krijgt hij geen uitnodiging meer, of wordt hij niet meer beroepen. Omgekeerde wereld. Een nieuwe versie van zich leraren verzamelen.

Kaw schreef:Waarom niet een kort gebed van misschien 2 minuten waar de predikant bid om een zegening over de preek en instandhouding van God's Kerk?

Het is ook wel goed om voor de zieken te bidden, voor (psychisch) zwakken, voor baby's, etc.
Kortom: voor de noden in de gemeente, openbaar of verborgen.
Dan zijn 2 minuten wel erg kort.

Tiberius schreef:

Kaw schreef:Waarom niet een kort gebed van misschien 2 minuten waar de predikant bid om een zegening over de preek en instandhouding van God's Kerk?

Het is ook wel goed om voor de zieken te bidden, voor (psychisch) zwakken, voor baby's, etc.
Kortom: voor de noden in de gemeente, openbaar of verborgen.
Dan zijn 2 minuten wel erg kort.

Zeker zeker. Vind ik ook.

Tiberius schreef:

Kaw schreef:Waarom niet een kort gebed van misschien 2 minuten waar de predikant bid om een zegening over de preek en instandhouding van God's Kerk?

Het is ook wel goed om voor de zieken te bidden, voor (psychisch) zwakken, voor baby's, etc.
Kortom: voor de noden in de gemeente, openbaar of verborgen.
Dan zijn 2 minuten wel erg kort.

toch herken ik Kaw hierin helemaal. Het is niet zo geweldig als het gebed als preek wordt gebruikt. Het gebed is er niet om de gemeente wat uit te leggen. Het is er om namens en samen met de gemeente tot God te gaan.

Ergens voel ik ook wel wat voor tekstroosters. Laat de Bijbel maar eens in zijn geheel aan de orde komen. En laat de ds dan vanuit de tekst preken. Nu heb ik vaak het idee dat de predikant iets wil zeggen en daar maar een tekst bijgezocht heeft. Dat kan heel goed zijn, maar het kan ook tot gevolg hebben dat hele delen van de Bijbel niet aan bod komen of dat ook essentiele zaken voor het Christenleven niet aan bod komen. (Ik erken ook wel dat brieven als Romeinen of de brief van Jakobus meer preekstof per tekst bevatten dan bijvoorbeeld een geslachtsregister)

Mister schreef:

Kaw schreef:n het gebed legt de dominee aan God uit hoe Hij mensen moet bekeren en het eindigt met de vraag of Hij dit ook deze dienst wil doen.

Dit kom ik in veel kerken tegen, hoor, ook bij de HHK. En een gebed is hier inderdaad niet voor bedoeld. Wel om al onze lichamelijk én geestelijk noden bij Hem neer te leggen en Zijn Naam te loven en te danken voor de genade die wij dagelijks krijgen!

Zoals ds. Cabaret in een preek zegt:


En nu gaan we eens luisteren. Dan ga je luisteren naar mensen, naar zogenaamde predikanten. Die gaan dan in d'r gebed precies vertellen hoe God een mens bekeert, en wat Hij in het leven van Zijn volk doet. Alsof God dat niet weet. Dat noemen ze dan gebedsgave, als zo'n man in wezen een minuut of twintig staat of zit te vloeken! "Maar dominee, hè, weer zo grof uitgedrukt." Nee hoor. Gij zult de Naam des Heeren niet ijdellijk gebruiken. Als er met God in wezen gesproken wordt, wordt de gemeente het gewaar. Dan zal het kleinste kind stil blijven zitten, want er wordt met God gesproken. En anders heb je moeite om niet in slaap te vallen.

Tiberius schreef: Bovendien zijn er mensen die na de kerkdienst weer andere verplichtingen hebben

Ik vraag me af wat er voor dringende verplichtingen er kunnen zijn op zondag.......................

Rens schreef:

Tiberius schreef: Bovendien zijn er mensen die na de kerkdienst weer andere verplichtingen hebben

Ik vraag me af wat er voor dringende verplichtingen er kunnen zijn op zondag.......................

Werken van noodzakelijkheid en barmhartigheid.
Bijvoorbeeld verpleegsters die weer aan het werk moeten, artsen die een avonddienst hebben, etc.

Kislev schreef:Als er met God in wezen gesproken wordt, wordt de gemeente het gewaar. Dan zal het kleinste kind stil blijven zitten, want er wordt met God gesproken. En anders heb je moeite om niet in slaap te vallen.

:!:

maar ook : : :