Ik "loop" nu toch al héél wat jaartjes mee, feitelijk vanaf het eerste begin van OSW.............

maar, er is iets wat mij hogelijk verbaasd, soms ook stóórt:

In ál die zwaarwichtige theologische discussies, en die niet alléén (!), zie, en proef ik telkens weer dat "men" wel óver de Schriftwoorden spreekt, maar er zo bitterweinig VANUIT spreekt/schrijft!!

Schaamt men zich over de eigen Schriftbeleving, of wordt het niet op prijs gesteld om die zo persoonlijke Schriftbeleving (zo die er is) mee te nemen in de discussies???

Ik zie wel eens, als ikzelf een persoonlijke Schriftbeleving meeneem in een posting, dat er mensen zijn die menen dat dát aspect buiten beschouwing gelaten moet worden.

Maar hoe wil je in vredesnaam OVER de Schriftwoorden spreken als je er niet óók UIT kunt/wilt/mag/durft spreken???

We zijn toch geen "pratende computers zonder gevoel die alleen teksten reproduceren" sec........we zijn toch ménsen met gevoelens die Schriftwoorden bij ons oproepen?

Laat die gevoelens dan ook eens dóórklinken in de postings!!

Rens schreef:Ik "loop" nu toch al héél wat jaartjes mee, feitelijk vanaf het eerste begin van OSW.............

maar, er is iets wat mij hogelijk verbaasd, soms ook stóórt:

In ál die zwaarwichtige theologische discussies, en die niet alléén (!), zie, en proef ik telkens weer dat "men" wel óver de Schriftwoorden spreekt, maar er zo bitterweinig VANUIT spreekt/schrijft!!

Schaamt men zich over de eigen Schriftbeleving, of wordt het niet op prijs gesteld om die zo persoonlijke Schriftbeleving (zo die er is) mee te nemen in de discussies???

Ik zie wel eens, als ikzelf een persoonlijke Schriftbeleving meeneem in een posting, dat er mensen zijn die menen dat dát aspect buiten beschouwing gelaten moet worden.

Maar hoe wil je in vredesnaam OVER de Schriftwoorden spreken als je er niet óók UIT kunt/wilt/mag/durft spreken???

We zijn toch geen "pratende computers zonder gevoel die alleen teksten reproduceren" sec........we zijn toch ménsen met gevoelens die Schriftwoorden bij ons oproepen?

Laat die gevoelens dan ook eens dóórklinken in de postings!!

Rens, ik ben het op zich wel met je eens. Maar toch moet je niet vergeten dat je op een internetforum zit. Dat is toch iets heel anders dan een persoonlijk gesprek met iemand. Sommigen zullen zich misschien makkelijker uitten op een forum omdat je dan lekker anoniem bent. Anderen hebben juist heel veel moeite om hun persoonlijke ervaringen op het wereldwijde web te plaatsen. Je moet wel bedenken dat iedereen mee kan lezen.

Maar juist in de theologische discussies zie je wel dat het gauw "liefdeloos" wordt als je alleen dogmatisch bezig bent en weinig laat merken van persoonlijke ervaring. Ik begrijp dat ook niet altijd goed. (maar misschien komt dat wel omdat ik niet zo dogmatisch onderlegd ben. : )

Arretje schreef: Anderen hebben juist heel veel moeite om hun persoonlijke ervaringen op het wereldwijde web te plaatsen. Je moet wel bedenken dat iedereen mee kan lezen.

Hoe zit het dan met: Ik schaam mij het evangelie niet!

Rens schreef:Maar hoe wil je in vredesnaam OVER de Schriftwoorden spreken als je er niet óók UIT kunt/wilt/mag/durft spreken???

Beste Rens, Hier gaat het inderdaad om.
Het is goed dat je de vinger er eens bijlegt.
Wat we met elkaar ook overdenken, laten we dit nooit vergeten. Het gaat zo snel mis als we elkaar willen overtuigen in een discussie. De grondtoon van de liefde in Christus is niet altijd zichtbaar. Laten we het ons allemaal aantrekken!

Rens, als ik je goed begrijp zou je graag zien dat de persoonlijke belevingen meer plek krijgen in de verschillende postings.

Deze vraag heb je al meer aan de orde gesteld.
Voor de duidelijkheid heb ik een oudere post naar bovengehaald, waarin ik mijn mening verwoordde :

Geledu schreef: @Rens, met alle respect, maar een forum is nu eenmaal geen gezelschap in die zin van het woord, dat we onze innerlijke zieleroerselen openbaar op een forum beschrijven.
De een gaat er misschien iets verder in als een ander , maar als er hier nu zaken bediscussieerd worden , gaat het niet om de persoonlijke beleving, maar wat zegt de Schrift in zake deze waarheden die in verschillende dogmatische werken zijn beschreven.
Lees ook de verhandelingen van onze oudvaders en de dogmatische artikelen van onze predikers, daar komt de persoonlijke bevinding van de desbetreffende schrijver ook niet ter sprake.

waar het hart vol van is loopt de mond van over...

Daphne schreef:waar het hart vol van is loopt de mond van over...

Hoewel het niet eenvoudig is om de discussie aan te gaan op basis van dit soort one-liners, is er toch wel een verschil tussen een persoonlijk gesprek of een forum waarvan je de mensen achter de nicknames meestal niet kent.

Daarnaast is eigen bevinding ,zo zeggen we meestal in verschillende topics, helemaal niet van belang.
Het gaat uiteindelijk niet om ons, (en wat wij ervaren of voelen,) maar om Hem.

Ik ben in dezen een beetje bang voor wat ik eerder genoemd heb, geestelijk exhibitionisme.

IN een persoonlijk gesprek wil ik best praten over wat mij het diepste raakt, maar om dat nou voor jan en alleman op het forum te posten, vind ik niet zo kies. Daarvoor heb ik toch wat schroom.

Je mag best weten dat ik een fantastisch huwelijk heb, maar hoe ik dat allemaal in de praktijk beleef, is iets tussen mijn vrouw en mij. Zo is het met mijn geloofsleven ook. Het leven met de Heere is iets heel moois, maar ook heel teer. Theologische discussies liggen dan toch anders dan wat ik allemaal beleef en ervaar.

geledu schreef: Het gaat uiteindelijk niet om ons, (en wat wij ervaren of voelen,) maar om Hem.

juist

Daphne schreef:

geledu schreef: Het gaat uiteindelijk niet om ons, (en wat wij ervaren of voelen,) maar om Hem.

juist

Ik denk overigens dat Rens' bedoeling idd op dit vlak ligt.

Hij verlangt geen persoonlijk exhibitionisme, maar dat de postings worden gevoed vanuit de liefde en niet alléén door koude dogma;s.

Kortom alles moet doortrokken zijn van en door Hem.

jvdg schreef:

Daphne schreef:

geledu schreef: Het gaat uiteindelijk niet om ons, (en wat wij ervaren of voelen,) maar om Hem.

juist

Ik denk overigens dat Rens' bedoeling idd op dit vlak ligt.

Hij verlangt geen persoonlijk exhibitionisme, maar dat de postings worden gevoed vanuit de liefde en niet alléén door koude dogma;s.

Kortom alles moet doortrokken zijn van en door Hem.

Maar óók: één enkel tekstwoord wordt door verschillende mensen ánders ervaren, moet je dan alleen koud en klinisch slechts aan tekstanalyse gaan doen? Dat kan je in feite toch niet met droge ogen gaan beweren?

Je bent méns, met al je emoties, ook de emoties die een tekstwoord kan oproepen, ook al wil je daar soms zélf niet eens áán.

bij je eigen bijdrage in een discussie schrijf je hoe dan ook altijd en immer vanuit je eigen tekst-emotie, maar giet het in klinische taalstructuren..........

Laat maar ZIEN wat die tekst met je doet, daar ben je méns voor!!!

Ik laat ook altijd in mijn postings mijn menselijke emoties doorklinken, om het even welke discussie het gaat.

Dat geeft vaak je postings nét dat beetje zeggingskracht méér........zeker als het om theologische discussies gaat. Want we zijn hier met mensen van verschillende kerkverbanden, die elk hun eigen emotionele benadering van tekstwoorden hebben.

Je bent toch geen stom-klinische computer die kille tekstanalyses doet??????

Beste Rens,

Ik ben uberhaupt niet zo'n type wat met z'n gevoelsleven en z'n ervaringen te koop loopt. Zeker niet op het internet. Daarin verschillen we van persoon want de info die jij in de loop der tijd op internet hebt geplaatst over jezelf geeft voldoende stof voor een biografie.

Bovendien is het volgens mij ook niet verstandig om om een forum (voor iedereen toegankelijk) jezelf wat geestelijke zaken betreft zo bloot te geven. Petrus Immens zegt in zijn boek 'de godvruchtige avondmaalsganger':

men moet ieder niet tot zijn hartsvrienden maken; velen zijn meer bekwaam om u verder in den grond te helpen dan om u op te beuren; of door onwetendheid of door onvoorzichtigheid of door een meesterahtig oordeel en liefdeloosheid; maar zoekt zulken die in staat zijn om u den weg Gods bescheiden uit te leggen, en die met liefde en getrouwheid u behandelen.

Calvijn vertelt in zijn complete werken (en dat is heel wat) slechts 1 keer wat over zijn eigen ervaring/ondervinding dmv een kort zinnetje (heb ik me laten vertellen).

Er is een heel groot verschil tussen iets wat je opschrijft en wat je vertelt. De manier van communiceren is anders. Als je iets op het forum schrijft als leek, dan staat het er echt zwart op wit en Jan en alleman zal er zijn mening over geven. Het is dan maar de vraag of hij of zij heeft begrepen wat je nu eigenlijk postte en hoe belangrijk dat voor jou persoonlijk is.

Al met al vind ik het zelfs onverstandig om persoonlijke zaken te posten. Met het oog op zelfbescherming, onder meer zoals kislev in een citaat weergeeft.

ehhhhhhhhhhhhhhh, VRIJDAG 8 JUNI jl, opende JvdG een topic:

Beleving Eredienst

en dán mag ineens wél het persóónlijke beleven om de hoek komen kijken???

krom hoor...............

Rens schreef:ehhhhhhhhhhhhhhh, VRIJDAG 8 JUNI jl, opende JvdG een topic:

Beleving Eredienst

en dán mag ineens wél het persóónlijke beleven om de hoek komen kijken???

krom hoor...............

Misschien bedoelde ik dat een persoonlijke beleving c.q. bevinding anderen tot onderwijs zou stellen?