Johannes 20 : 23 Zo gij iemands zonden vergeeft, dien worden zij vergeven; zo gij iemands [zonden] houdt, [dien] zijn zij gehouden.

Met (o.a.) deze woorden werden de Apostelen gezonden in de wereld. Evenzo met de woorden : Mattheus 18 : 18 Voorwaar zeg Ik u: Al wat gij op de aarde binden zult, zal in de hemel gebonden wezen; en al wat gij op de aarde ontbinden zult, zal in den hemel ontbonden wezen.

Gehouden zijnde aan de heenzending van de Apostelen, wetende de inhoud van de zendingswoorden van de Heere, kun je stellen dat de heenzendingswoorden zoals in Joh. 20:23 in alle kerken opgeld doen.

Is het ook niet zo dat wij, in navolging van de Apostelen, en gelet op het Gebed Des Heeren, eveneens gehouden zijn aan dee vergeving der schulden van onze schuldenaren zo zij ons om vergeving vragen?

Wij kunnen echter niet in de voetsporen der Apostelen treden door te stellen dat als wij anderen hun schuld niet vergeven, die ook in de Hemel niet vergeven zullen zijn. Het zij verre van ons.

Maar in de andere zendingswoorden, zoals hier aangehaald, komt er een stuk menselijke verharding om de hoek kijken: de ontbinding op aarde die ook in de Hemelem ontbonden is.

Twee vragen die opkomen:

1. In hoeverre staan wij in de voetsporen der Apostelen qua zending in de wereld?

2. In hoeverre zijn we in staat te voldoen aan het gebonden zijn op aarde, en is de verleiding niet groot om te veel nadruk te gaan leggen op de ontbindende factor. Als de Apostelen mochten ontbinden op aarde (zo dat dan ook in de Hemelen ontbonden was), is het gevaar dan niet aanwezig dat herders in de kerken deze zendingswoorden over de ontbinding naar zichtoe trekken?

ok, het zijn méér dan twee vragen, maar dit is wat in mij opborrelde toen ik dit stuk zendingstekst nog eens goed door las.

Waarom reageert niemand hier op???? :roll:

Mariavt schreef:Waarom reageert niemand hier op???? :roll:

zal ik doen, Rens en Maria, zo gauw ik tijd heb....

Volgende week een keertje.

(werkte gisteren van 4:30 tot 21:30)

Schrift met Schrift vergelijken. De opdracht van de apostelen stond niet los van de leer die zij brachten.

Dat zij zonden mochten vergeven duidt op dat zij de vrijspraak van God mochten aanzeggen tegen een ieder die berouw van zijn zonden heeft, en in Christus gelooft.

Dat zij iemand in zijn zonde kon houden was de boodschap dat een ieder die zich niet bekeerd verloren gaat.

Kortom, door de prediking van het Woord worden mensen vrijgesproken van hun zonden, of worden zij buiten de hemel gesloten. Toen, en nu!

memento schreef:Schrift met Schrift vergelijken. De opdracht van de apostelen stond niet los van de leer die zij brachten.

Dat zij zonden mochten vergeven duidt op dat zij de vrijspraak van God mochten aanzeggen tegen een ieder die berouw van zijn zonden heeft, en in Christus gelooft.

Dat zij iemand in zijn zonde kon houden was de boodschap dat een ieder die zich niet bekeerd verloren gaat.

Kortom, door de prediking van het Woord worden mensen vrijgesproken van hun zonden, of worden zij buiten de hemel gesloten. Toen, en nu!

Alleen hoorden toen veel gelovigen het evangelie ook.... nu is die prediking er wel, maar vooral binnen de kerk. Want als je het vergelijkt met toen, hoeveel heidenen komen er dan door die prediking tot geloof? Waarom is dat anders dan in het begin? Omdat we weinig aan zending en evangelisatie doen misschien? Omdat die boodschap wel van de preekstoel klinkt, maar niet in de stad? Omdat de mensen toen in de tempel, onder het volk waren... en zich nu in eigen kerk terugtrekt? Lijkt me heel belangrijk om hier eens goed over na te denken.