Hertrouwen na echtscheiding?

[huisman]

Ik heb deze discussie meelezend gevolg en werd er best verdrietig van. Een theoretisch beschouwing van een zeer verdrietige problematiek die ik helaas in het pastoraat vaak ben tegengekomen.

Beetje flauwe reactie. Ik vind dit eindelijk eens een echte inhoudelijke discussie, waar ik veel van leer. Ik lees ook bij hen, bv Tiberius, die tot een bepaalde conclusie komen, ruimte voor anderen. En dat vind ik juist een mooie, christelijke, houding.

Ik vind dit een heel pijnlijke reactie op mijn post. Je hebt hem blijkbaar totaal niet begrepen .

Voor @Tiberius en @Valcke heb ik een andere vraag. Laat ik eerst duidelijk zeggen dat ik de lijn van Valcke het meest recht vindt doen aan het geheel van de Schrift. Natuurlijk zijn er ook in Tiberius redenering zaken die waar zijn en meegewogen moeten worden.

Mijn vraag is hoe jullie tucht/censuur en oprechte schuldbelijdenis wegen in de vraag of een tweede huwelijk Bijbels gezien mogelijk is?

Ik denk dat ik het heel goed begrepen heb. Velen maken heftige zaken als het om deze dingen gaat mee ofwel zelf, ofwel in hun omgeving.
Dan nog vind ik dat de discussie hier, zeker vergeleken met sommige andere, op de inhoud wordt gevoerd.

Jij noemde mijn post een beetje flauw. Dan begrijp je de intentie toch echt niet.

Zelf heb ik dit gelukkig niet meegemaakt. Was gisteren 34 jaar getrouwd met de liefste huisvrouw ooit

[Zeeuw]

Jij noemde mijn post een beetje flauw. Dan begrijp je de intentie toch echt niet.

Zelf heb ik dit gelukkig niet meegemaakt. Was gisteren 34 jaar getrouwd met de liefste huisvrouw ooit

Het leek voor mij alsof je de discussie als alleen een theoretische beschouwing neerzette, waarbij ik sterk het gevoel heb dat het voor Tiberius niet alleen theorie is, maar hij ook wel de pastorale kant van dit onderwerp kent.
Valcke ken ik verder niet, dus dat weet ik niet goed. Het wat flauw ging daarover. Zeker niet over de schrijnende situaties die je beschreef.
Dat laatste is een bijzonder mooie zegen, gefeliciteerd!

[Valcke]

Huisman, ik vraag mij wel af of het woord "kerkelijke sanctie" wel juist is. Een huwelijksbeletsel vanwege een bestaand of eerder huwelijk is namelijk geen tucht, maar ligt eigenlijk op het terrein van de overheid. Helaas neemt de overheid deze rol niet.

[MGG]

Was gisteren 34 jaar getrouwd met de liefste huisvrouw ooit

Gefeliciteerd. Het blijft iets moois als mensen elkaar na zo lange tijd nog steeds hartelijk liefhebben.

[merel]

Waarom ook niet? Elkaar liefhebben en trouw blijven is ook een keuze. Soms niet altijd een makkelijk, maar blijft een keuze.

Scheidingen is een onderwerp waar ik vrij star insta. Ik zie/hoor om mij heen regelmatig van scheidingen en m.i. wordt daar zelden iemand beter van en altijd levert het nog veel meer verdriet op.

[Thea]

Mooie post, Merel! Helemaal mee eens !

[Herman]

Trouw is overigens eerder een verplichting. Dat zit in het woord opgesloten. Als je niet meer trouw bent, dan vervalt de betekenis van het hele woord.

[merel]

Trouw is overigens eerder een verplichting. Dat zit in het woord opgesloten. Als je niet meer trouw bent, dan vervalt de betekenis van het hele woord.

Absoluut. Dat beloof je toch ook bij je huwelijk?

Ik vind dat daar tegenwoordig heel makkelijk en slap mee omgegaan wordt. Niet alleen in de seculiere wereld, maar ook in de kerken. Als ik in deze discussie lees hoe relatief makkelijk men over scheidingen heen stapt; pastoraal moeilijk, veel verdriet, zou eigenlijk niet mogen, maar helaas is dat onze zondige aard enz. enz. Ook in kerken wordt daarzo over gedacht.

[Herman]

Trouw is overigens eerder een verplichting. Dat zit in het woord opgesloten. Als je niet meer trouw bent, dan vervalt de betekenis van het hele woord.

Absoluut. Dat beloof je toch ook bij je huwelijk?

Ik vind dat daar tegenwoordig heel makkelijk en slap mee omgegaan wordt. Niet alleen in de seculiere wereld, maar ook in de kerken. Als ik in deze discussie lees hoe relatief makkelijk men over scheidingen heen stapt; pastoraal moeilijk, veel verdriet, zou eigenlijk niet mogen, maar helaas is dat onze zondige aard enz. enz. Ook in kerken wordt daarzo over gedacht.

Dat weet ik niet. De waarde van het huwelijk komt in het algemeen gewoon goed naar voren. Dat is één manier van spreken. Aan de andere kant moet je ook wat met personen waarvan het huwelijk wel ontspoort is. Bij deze mensen moet je twee uitersten bij elkaar houden, namelijk de heiligheid van het huwelijk en de pastorale aandacht voor het gekwetste leven.

[merel]

Trouw is overigens eerder een verplichting. Dat zit in het woord opgesloten. Als je niet meer trouw bent, dan vervalt de betekenis van het hele woord.

Absoluut. Dat beloof je toch ook bij je huwelijk?

Ik vind dat daar tegenwoordig heel makkelijk en slap mee omgegaan wordt. Niet alleen in de seculiere wereld, maar ook in de kerken. Als ik in deze discussie lees hoe relatief makkelijk men over scheidingen heen stapt; pastoraal moeilijk, veel verdriet, zou eigenlijk niet mogen, maar helaas is dat onze zondige aard enz. enz. Ook in kerken wordt daarzo over gedacht.

Dat weet ik niet. De waarde van het huwelijk komt in het algemeen gewoon goed naar voren. Dat is één manier van spreken. Aan de andere kant moet je ook wat met personen waarvan het huwelijk wel ontspoort is. Bij deze mensen moet je twee uitersten bij elkaar houden, namelijk de heiligheid van het huwelijk en de pastorale aandacht voor het gekwetste leven.

Waarom wordt daar met scheidingen wel op deze wijze mee omgegaan, maar bv met homoseksualiteit niet?
Scheidingen worden gezien als zondig, homoseksualiteit wordt gezien als zondig. Het eerste wordt uiteindelijk wel geaccepteerd binnen veel kerken, maar het laatste niet. Ik vind dat heel krom. Degene die gescheiden is, kan wel deelnamen aan de sacramenten, de homoseksuele met een relatie niet.

Het is niet mijn bedoeling om een discussie op gang te brengen over homoseksualiteit. Het is wel mijn insteek om te laten zien dat kerken hier tweeledig mee omgaan.

[Herman]

Het zijn twee verschillende zaken. Dat jij het op één hoop gooit, dat is een manier van denken die ik niet kan meemaken.

[merel]

Het zijn twee verschillende zaken. Dat jij het op één hoop gooit, dat is een manier van denken die ik niet kan meemaken.

Klopt, het zijn twee verschillende zaken. Alleen staat in de bijbel dat God geen gradaties heeft in zondes. Wie iemand aanziet tot begeren heeft immers de zonde voor God al gepleegd. De mens heeft gradaties hierin en maakt onderscheid.

[Herman]

Het zijn twee verschillende zaken. Dat jij het op één hoop gooit, dat is een manier van denken die ik niet kan meemaken.

Klopt, het zijn twee verschillende zaken. Alleen staat in de bijbel dat God geen gradaties heeft in zondes. Wie iemand aanziet tot begeren heeft immers de zonde voor God al gepleegd. De mens heeft gradaties hierin en maakt onderscheid.

Een van de verschillen is of iemand volhard in de zonde of niet. Dat geldt niet alleen voor dit thema, maar ook voor de andere geboden. In dat geval wordt de toegang tot de sacramenten permanent gesloten. Er is alleen een Bijbels verschil tussen het beoordelen van de toelaatbaarheid van de echtscheiding. Daar is uitgebreid over gedebatteerd.
Ik moet overigens zeggen dat de echtscheidingen in mijn omgeving leiden tot kerkverlating van degene die de overspel begaat. Dan beperkt zich de problematiek voornamelijk tot de categorie verlatene.

[merel]

Het zijn twee verschillende zaken. Dat jij het op één hoop gooit, dat is een manier van denken die ik niet kan meemaken.

Klopt, het zijn twee verschillende zaken. Alleen staat in de bijbel dat God geen gradaties heeft in zondes. Wie iemand aanziet tot begeren heeft immers de zonde voor God al gepleegd. De mens heeft gradaties hierin en maakt onderscheid.

Een van de verschillen is of iemand volhard in de zonde of niet. Dat geldt niet alleen voor dit thema, maar ook voor de andere geboden. In dat geval wordt de toegang tot de sacramenten permanent gesloten. Er is alleen een Bijbels verschil tussen het beoordelen van de toelaatbaarheid van de echtscheiding. Daar is uitgebreid over gedebatteerd.
Ik moet overigens zeggen dat de echtscheidingen in mijn omgeving leiden tot kerkverlating van degene die de overspel begaat. Dan beperkt zich de problematiek voornamelijk tot de categorie verlatene.

Iemand die gescheiden blijft leven, volhardt toch ook in de zonde?

Ik zie in mijn omgeving dat het lang niet altijd toch kerkverlating leidt en men zelfs gezamenlijk aan het HA zit.

[J.C. Philpot]

Iemand die gescheiden blijft leven, volhardt toch ook in de zonde?

Verzoening is niet altijd meer mogelijk. Als de andere partij niet wil, of niet kan omdat men opnieuw getrouwd is, is een scheiding onomkeerbaar.