Had ik ook eens ergens gelezen. Wel typisch dat dat kaartspel zo goed correspondeerd met die getallen.Oorspronkelijk gepost door parsifal
Ik moest denken aan dit liedje: (off topic, want dit zijn vast de betekenissen niet:)
Het was in de tweede wereldoorlog. Een groep soldaten kwam terug
van een patrouille en arriveerde in een klein dorp. De volgende
morgen, zondag, ging een aantal van hen onder leiding van een
sergeant, naar de kerk. Nadat de geestelijke een gebed had gelezen
begon 'ie te preken. Die jongens die een kerkboek hadden haalden
het te voorschijn. Maar 1 van hen had alleen maar een spel kaarten
bij zich dat 'ie voor zich uitspreidde. De sergeant zag wat 'ie
deed en zei dat 'ie de kaarten weg moest doen. Na afloop van de
dienst werd de soldaat gestraft en bij de officier militaire politie
gebracht. "Waarom heeft u 'm hier gebracht, sergeant?", vroeg de
officier. "Hij zat te kaarten in de kerk", was het antwoord. "Wat
heb je daar op te zeggen, knaap?", zei de luitenant. "Heel veel",
was het antwoord van de bewuste soldaat. "Dat zullen we hopen, want
als je geen deugdelijke reden hebt, dan zal ik je strenger straffen
dan wie ook." De soldaat zei: "Luitenant, ik ben zes dagen op
patrouille geweest. Ik had geen bijbel of kerkboek, maar ik hoop
u te kunnen overtuigen van de oprechtheid van m'n bedoelingen".
Nadat 'ie dit had gezegd, begon 'ie z'n verhaal.
"Kijk luitenant, als ik naar de aas van het spel kijk, dan weet ik
dat er maar 1 God is, en de twee vertelt me dat de bijbel in twee
delen verdeeld is, het oude en het nieuwe testament. Als ik de drie
zie, dan denk ik aan de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. De vier
herinnert me aan de vier evanchelisten die het woord predikten,
Mattheus, Marcus, Lucas en Johannes. De vijf doet me denken aan de
vijf wijze maagden die hun lamp brandend hielden en gespaard bleven.
Vijf van de tien waren dwaas en werden verstoten; de overige vijf
bleven gespaard. Zes, dat zijn de zes dagen waarin God de hemel en
de aarde heeft gemaakt. Zeven herinnert me aan de zevende dag, de
rustdag. De acht doet me denken aan de acht mensen die gered werden
toen de aarde vernietigd werd. Het waren Noach, z'n vrouw, z'n
zonen en hun vrouwen. Bij de negen denk ik aan de melaatsen die
onze Redder reinigde van de zonden, en negen van de tien bedankten
Hem zelfs niet. Bij tien denk ik aan de tien geboden die Mozes op
de stenen tafelen ontving. Zie ik de koning, dan weet ik dat er
slechts 1 grote Koning is. De vrouw herinnert me aan moeder Maria,
koningin van de hemel. De boer van het spel is de duivel. Als ik
de tekens op de kaarten tel dan kom ik tot 365, de dagen van het
jaar. Er zijn 52 kaarten, de weken van het jaar. Vier kleuren zijn
er, vier weken in een maand. Er zijn twaalf kaarten met een
afbeelding, dat wil dus zeggen: twaalf maanden in een jaar. Ook
zijn er dertien troeven in een spel, dertien weken in een kwartaal.
Ziet u luitenant, m'n speelkaarten betekenen voor mij een bijbel,
een almanak en een kerkboek tegelijk."
Beste mensen, dit was een waar verhaal. Ik weet het zeker, want die
soldaat, dat was ik.
Kaartspel
-
Barryvrouw
- Berichten: 1276
- Lid geworden op: 10 mar 2004, 11:54
Helemaal mee eens. Na 11 september ontving je toen zo'n rare combinatie van lettertypes en cijfers. 'k Weet niet of jullie die toen ook hebben gehad (als onzinmail). Waardeloos....Oorspronkelijk gepost door Unionist
Zoiets kun je van alles bedenken. Als je maar genoeg fantasie hebt.
Met je gedachten ergens anders, ben je altijd overal.
Als je ziet hoe ze met getallen goochelen en daar dan conclusies aan verbinden... Van Bach wordt zelfs beweerd dat hij z'n sterfdag wist en dat hij die symbolisch in zijn muziek had verwerkt. En dat "bewijzen" ze dan door in een bepaald stuk het aantal noten te tellen of zoiets. Ja, zo lust ik er nog wel een...Oorspronkelijk gepost door tukkertje
Had ik ook eens ergens gelezen. Wel typisch dat dat kaartspel zo goed correspondeerd met die getallen.
~~Soli Deo Gloria~~
Even een oude koe uit de sloot gehaald. Ik vond op internet toevallig de exegese van het kerstliedje "The 12 days of Christmas": Dat schijnt een geheime roomse catechismus te zijn...Unionist schreef:Zoiets kun je van alles bedenken. Als je maar genoeg fantasie hebt.
http://www.holytrinitynewrochelle.org/yourti102896.html
De aanslag in Madrid was 911 dagen na 11 sep 2001...Barryvrouw schreef:Helemaal mee eens. Na 11 september ontving je toen zo'n rare combinatie van lettertypes en cijfers. 'k Weet niet of jullie die toen ook hebben gehad (als onzinmail). Waardeloos....Oorspronkelijk gepost door Unionist
Zoiets kun je van alles bedenken. Als je maar genoeg fantasie hebt.
Wat dus voor ons Europeanen een willekeurig getal is. Voor ons vond de aanslag op de Twin Towers immers plaats op 11-09...refo schreef:De aanslag in Madrid was 911 dagen na 11 sep 2001...Barryvrouw schreef:Helemaal mee eens. Na 11 september ontving je toen zo'n rare combinatie van lettertypes en cijfers. 'k Weet niet of jullie die toen ook hebben gehad (als onzinmail). Waardeloos....Oorspronkelijk gepost door Unionist
Zoiets kun je van alles bedenken. Als je maar genoeg fantasie hebt.
-
Petrus
Ik ben járenlang een zeer fervent tournooi-klaverjasser geweest, en zeer zeker niet onsuccesvol..........ik speelde vele jaren in de eliteklasse.Sabra schreef:Ik zou dus niet meer met mijn huisgenoten moge klaverjassen volgens sommige mensen omdat het kaartspel een zeer dubieuze geschiedenis heeft.
Volgens mij zit de fout niet zozeer in het kaartspel maar wat er mee wordt gedaan of werd gedaan.
Zolang je het spel niet gebruikt voor bijv. gokken, etc. dan zie ik niet in wat er mis is om kaarten te gebruiken voor een spel. Net zozeer geldt dit voor dobbelstenen.
Maar de afgelopen jaren heb ik niet meer gespeeld, hoewel ik het nu weer aan het oppakken ben via de PC. Jammer dat er geen "eliteklasse" op te vinden is (de cd-rom), nu win ik vrijwel álles, en da's ook niet echt leuk meer.
Maar de dichtstbijzijnde vereniging waar ze op mijn niveau spelen, is op zo'n 25 km afstand. Jammer, maar dat vind ik net te vér.
Of ik er iets negatiefs in zie?? Nee dus...........als er maar 1. niet met het "mes op tafel" gespeeld wordt, en 2. niet om geld gespeeld wordt. (nou ja, een prijsje ter waarde van zo'n 5 euro voor de maand-winnaar kan er prima mee door, en voor de jaar-winnaar een wisselbeker ook)
-
Adorote
Abraham kuyper:
"........... altegader klaarlijk aanduidende, dat men aan God niet denkt, buiten den Eeuwige om rekent, en zijn lot en zijn geluk beschouwt als vrucht van kans en van geval.
Vandaar dan ook de onhebbelijke en onbedwingbare drift waarmeê de mensch zich in de strikken van het spel verwart. Van meet af zijn onze vaderen kloek en kras tegen alle lotspel opgekomen. Ze hadden niets tegen spelen die oefeningen van scherpzinnigheid of spierkracht en vlugheid waren, zooals schaak- en dam- en kegelspelen; maar vooral tegen het kaartspel traden ze met onverzoenlijken ijver op. En terecht. Niet alsof er in de kaarten zelf iets zitten zou dat boos was. Dit te wanen ware geen geloof maar bijgeloof. Neen, maar, omdat de mensch in het blinde geval, hoe de geschudde kaarten uitvallen, zijn vermaak heeft en er lust in vindt om van dat blinde geval af te hangen. Went men daar nu zijn kinderen, went men daar zich zelven aan, dan sterkt men de zondige neiging van zijn hart en doet ongemerkt afbreuk aan zijn geloof. Het kwaad van het kaartspel zit dus volstrekt niet alleen in het om geld spelen, maar wel terdege in dat afhankelijk stellen van zijn kans van een bloot geval of fortuin. Dát is het wat het geloof in het hart ondermijnt. Maar natuurlijk, als men er nu nog geld ook aan gaat hangen, dan voegt men bij het eerste kwaad een tweede kwaad en maakt het nóg erger. En als men dan ziet, hoe lieden van aanzien aan de speelbank soms hun halve vermogen op één worp zetten, en zelfs prinsen en vorsten daaraan meedoen; en ziet, hoe op de beurs in effecten en waren gespeeld wordt met een drift en hartstocht, die aast op het goud dat hun de Fortuin in den schoot zal werpen; dan voelt men eerst recht hoe ontzettend diep onze maatschappij aan het geloof aan Gods Voorzienigheid ontvallen is, en er lust aan heeft om te drijven op de Fortuin.
Dit is niet gezegd, om het lot op zichzelf af te keuren, mits men het maar Schriftuurlijk gebruike. Gods Woord zegt ons in Spreuk. XVIII : 18: Het lot doet de geschillen ophouden; en indien er onder menschen over eenige zaak geen beslissing te vinden is, ligt er in de werping van het lot zelfs een aangewezen weg, die geheel met het geloof overeenstemt. Immers, een kind van God gelooft dat naar luid van Spreuk. XVI : 23 „het lot in den schoot wordt geworpen, maar dat het beleid daarvan bij den Heere is”. En bijaldien derhalve kinderen Gods, in onoplosbare moeilijkheden, begeeren dat God de Heere beslissing zal geven, en zij roepen Hem om die beslissing aan, en werpen nu het lot, niet om de Fortuin, maar om den Heere, hun God, te laten beslissen, dan kan zulks zeer wel stichtelijk en in de vreeze Gods geschieden.
Maar zoo bedoelen het de spelers niet. Den speler in ons hart is het niet om God, maar om een spel van luk en raak, om kansslingering, en om gril van de Fortuin te doen; en dit nu moet met hand en tand bestreden.
Het is daarom zeer zaak dat de Bediening des Woords ook op deze verborgen roerselen in het hart meer haar licht doe vallen. Dat deden onze vaderen. Ze bespraken zulke diep ingrijpende zonden breedvoerig voor de gemeente, en alleen zoo is het hun gelukt, om in de Gereformeerde kringen deze speelzucht eenigszins in te binden. Den laatsten tijd daarentegen is men gewoon geworden, die fundamenten van ons innerlijk bestaan onbesproken te laten, en sinds die dagen neemt dan ook in geloovige kringen deze zonde weer hand over hand toe.
In verband waarmeê lieden die in de vreeze Gods wenschen te staan, ook wel eens overwegen mogen, of ze goed doen met verlotingen en tombola’s voor dusgenaamd weldadige doeleinden aan te wenden. Hard willen we in deze teedere aangelegenheid niet oordeelen. Maar we willen toch gevraagd hebben, of er in zulk een goed bedoeld kansspel toch ook geen voedsel voor de bestreden neiging van ons hart zit, en of het doel, hoe goed ook gekozen, ooit het voeden van de kans-zucht verontschuldigen kan.
Wie van de Voorzienigheid Gods handelt, zal daarom wel doen, om niet in het liefelijke te blijven hangen, en in het afgetrokkene op den boozen Stoïcijn of wuften Epicureër te smalen, maar met in de harten der geloovigen zelven en van hun kroost den zondigen trek naar het Noodlot en naar de Fortuin op te speuren, bloot te leggen en met de macht der sleutelen te bestraffen."
Volgens mij staat er in de preek van Zondag 10 van Ds. G.H. Kersten in dit verband ook iets over kansspelen
Ik herinner me als kind dat die preek gelezen werd en dat we juist een nieuw monopolyspel hadden gekregen
Unaniem besloten we als kinderen na de kerkdienst het spel in de open haard te gooien..........
Daarna speelden we thuis nooit meer met dobbelstenen
"........... altegader klaarlijk aanduidende, dat men aan God niet denkt, buiten den Eeuwige om rekent, en zijn lot en zijn geluk beschouwt als vrucht van kans en van geval.
Vandaar dan ook de onhebbelijke en onbedwingbare drift waarmeê de mensch zich in de strikken van het spel verwart. Van meet af zijn onze vaderen kloek en kras tegen alle lotspel opgekomen. Ze hadden niets tegen spelen die oefeningen van scherpzinnigheid of spierkracht en vlugheid waren, zooals schaak- en dam- en kegelspelen; maar vooral tegen het kaartspel traden ze met onverzoenlijken ijver op. En terecht. Niet alsof er in de kaarten zelf iets zitten zou dat boos was. Dit te wanen ware geen geloof maar bijgeloof. Neen, maar, omdat de mensch in het blinde geval, hoe de geschudde kaarten uitvallen, zijn vermaak heeft en er lust in vindt om van dat blinde geval af te hangen. Went men daar nu zijn kinderen, went men daar zich zelven aan, dan sterkt men de zondige neiging van zijn hart en doet ongemerkt afbreuk aan zijn geloof. Het kwaad van het kaartspel zit dus volstrekt niet alleen in het om geld spelen, maar wel terdege in dat afhankelijk stellen van zijn kans van een bloot geval of fortuin. Dát is het wat het geloof in het hart ondermijnt. Maar natuurlijk, als men er nu nog geld ook aan gaat hangen, dan voegt men bij het eerste kwaad een tweede kwaad en maakt het nóg erger. En als men dan ziet, hoe lieden van aanzien aan de speelbank soms hun halve vermogen op één worp zetten, en zelfs prinsen en vorsten daaraan meedoen; en ziet, hoe op de beurs in effecten en waren gespeeld wordt met een drift en hartstocht, die aast op het goud dat hun de Fortuin in den schoot zal werpen; dan voelt men eerst recht hoe ontzettend diep onze maatschappij aan het geloof aan Gods Voorzienigheid ontvallen is, en er lust aan heeft om te drijven op de Fortuin.
Dit is niet gezegd, om het lot op zichzelf af te keuren, mits men het maar Schriftuurlijk gebruike. Gods Woord zegt ons in Spreuk. XVIII : 18: Het lot doet de geschillen ophouden; en indien er onder menschen over eenige zaak geen beslissing te vinden is, ligt er in de werping van het lot zelfs een aangewezen weg, die geheel met het geloof overeenstemt. Immers, een kind van God gelooft dat naar luid van Spreuk. XVI : 23 „het lot in den schoot wordt geworpen, maar dat het beleid daarvan bij den Heere is”. En bijaldien derhalve kinderen Gods, in onoplosbare moeilijkheden, begeeren dat God de Heere beslissing zal geven, en zij roepen Hem om die beslissing aan, en werpen nu het lot, niet om de Fortuin, maar om den Heere, hun God, te laten beslissen, dan kan zulks zeer wel stichtelijk en in de vreeze Gods geschieden.
Maar zoo bedoelen het de spelers niet. Den speler in ons hart is het niet om God, maar om een spel van luk en raak, om kansslingering, en om gril van de Fortuin te doen; en dit nu moet met hand en tand bestreden.
Het is daarom zeer zaak dat de Bediening des Woords ook op deze verborgen roerselen in het hart meer haar licht doe vallen. Dat deden onze vaderen. Ze bespraken zulke diep ingrijpende zonden breedvoerig voor de gemeente, en alleen zoo is het hun gelukt, om in de Gereformeerde kringen deze speelzucht eenigszins in te binden. Den laatsten tijd daarentegen is men gewoon geworden, die fundamenten van ons innerlijk bestaan onbesproken te laten, en sinds die dagen neemt dan ook in geloovige kringen deze zonde weer hand over hand toe.
In verband waarmeê lieden die in de vreeze Gods wenschen te staan, ook wel eens overwegen mogen, of ze goed doen met verlotingen en tombola’s voor dusgenaamd weldadige doeleinden aan te wenden. Hard willen we in deze teedere aangelegenheid niet oordeelen. Maar we willen toch gevraagd hebben, of er in zulk een goed bedoeld kansspel toch ook geen voedsel voor de bestreden neiging van ons hart zit, en of het doel, hoe goed ook gekozen, ooit het voeden van de kans-zucht verontschuldigen kan.
Wie van de Voorzienigheid Gods handelt, zal daarom wel doen, om niet in het liefelijke te blijven hangen, en in het afgetrokkene op den boozen Stoïcijn of wuften Epicureër te smalen, maar met in de harten der geloovigen zelven en van hun kroost den zondigen trek naar het Noodlot en naar de Fortuin op te speuren, bloot te leggen en met de macht der sleutelen te bestraffen."
Volgens mij staat er in de preek van Zondag 10 van Ds. G.H. Kersten in dit verband ook iets over kansspelen
Ik herinner me als kind dat die preek gelezen werd en dat we juist een nieuw monopolyspel hadden gekregen
Unaniem besloten we als kinderen na de kerkdienst het spel in de open haard te gooien..........
Daarna speelden we thuis nooit meer met dobbelstenen
Hehe. Tja. Beetje overdreven hoor. Ik speel ook regelmatig een kaartspel en merk niet iets van de genoemde gevaren, ik vind het zwaar overdreven... Maar ja, vroeger mocht je wel meer niet 
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
Marnix schreef:Hehe. Tja. Beetje overdreven hoor. Ik speel ook regelmatig een kaartspel en merk niet iets van de genoemde gevaren, ik vind het zwaar overdreven... Maar ja, vroeger mocht je wel meer niet
Niet als vrijbrief, maar ook hier geldt:....een ieder zij in zijn gemoed ten volle verzekerd......
Precies. Ik herken me totaal niet in de beweringen van Kuyper dat je bij het kaarten op bijgeloof en toeval vertrouwtjvdg schreef:Marnix schreef:Hehe. Tja. Beetje overdreven hoor. Ik speel ook regelmatig een kaartspel en merk niet iets van de genoemde gevaren, ik vind het zwaar overdreven... Maar ja, vroeger mocht je wel meer niet
Niet als vrijbrief, maar ook hier geldt:....een ieder zij in zijn gemoed ten volle verzekerd......
Als de geluksfactor niet meer aanwezig mag zijn in spellen kan je wel heel veel gaan afschaffen. Dan zou je zelfs geen verstoppertje meer mogen spelen En al helemaal niet met de NS mogen reizen 
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
-
Petrus
:mrgreen: :mrgreen: :mrgreen: en ze doen nog wel zo best om punctueel te rijden. Oh nee, dat mag óók weer niet, want dan komen er weer ongelukken van................dus dan maar weer met de auto, wat ook al zoiets is als Russisch Roulette tegenwoordig.....Marnix schreef: En al helemaal niet met de NS mogen reizen
Vandaag in de Daniel een artikel over pokeren. Ik erger me aan de argumenten die door de schrijver (S van Leeuwen) gebruikt worden om dit spel af te keuren. Allereerst de afbeeldingen en de afkomst daarvan. Er zouden in het verleden kaartspellen zijn geweest met afbeeldingen van de afgod Mercurius zijn geweest. Later zou een ontwerper de afbeeldingen van Maria en de satan hebben gebruikt. SvL vraag zich terecht af of "de speelkaarten inderdaad deze betelenis hebben".
Een belangrijk argument vindt hij wel de wereldse sfeer waarin het spel thuis hoort zoals cafe's en kroegen. Laten we het biertje thuis dan ook maar staan?
SvL zegt dat de bezwaren in het licht van de Bjbel nog duidelijker worden. Het gaat dan om de factor geluk.. Mens erger je niet, kwartetten. ganzebord zijn volgens mij spellen waar geluk ook een hele grote factor heeft.
Al met al, geen steekhoudende argumenten...
Nu maar gelijk het pokerspel ter hand nemen. Het is momenteel echt hot!! Nee, ik ben opgevoed dat ik mij niet met het kaartspel moet bezighouden. (vage argumenten) Ik zou op dit moment mijn kinderen niet kunnen overtuigen dat ze thuis geen spelletje kaart zouden mogen spelen.... Wie kan dat wel?
Een belangrijk argument vindt hij wel de wereldse sfeer waarin het spel thuis hoort zoals cafe's en kroegen. Laten we het biertje thuis dan ook maar staan?
SvL zegt dat de bezwaren in het licht van de Bjbel nog duidelijker worden. Het gaat dan om de factor geluk.. Mens erger je niet, kwartetten. ganzebord zijn volgens mij spellen waar geluk ook een hele grote factor heeft.
Al met al, geen steekhoudende argumenten...
Nu maar gelijk het pokerspel ter hand nemen. Het is momenteel echt hot!! Nee, ik ben opgevoed dat ik mij niet met het kaartspel moet bezighouden. (vage argumenten) Ik zou op dit moment mijn kinderen niet kunnen overtuigen dat ze thuis geen spelletje kaart zouden mogen spelen.... Wie kan dat wel?