Na de negatieve berichten over het fietsgedrag van de Lodo's hier een positieve bijdrage.........



Levensvragen op de Dam
Scholieren Van Lodenstein College evangeliseren in hartje Amsterdam
AMSTERDAM - Rondfladderende duiven. Een man die in de openlucht driftig zijn xylofoon bespeelt. En een zilvergeschminkte kerel die met een doodskop aandacht probeert te trekken. Volop leven op de Dam. Opeens klinkt op hetzelfde Amsterdamse plein een directe vraag. Gesteld door een reformatorisch meisje. „Meneer, gelooft u in leven na de dood?”

Een eindje verderop tegenover de Nieuwe Kerk probeert een meisje -strakke spijkerbroek met bomberjack- van een tweetal jongeren af te komen. „Nee, sorry, ik voel me hartstikke happy. Jezus? Daar kan ik niks mee. En ik heb haast, doei.”

Ietwat teleurgesteld, de handen vol evangelisatiefolders, kijkt het koppel elkaar aan. Samen met alle 6 vwo’ers van het Van Lodenstein College uit Amersfoort gaan ze deze donderdagmiddag het gesprek met andersdenkenden aan. Tijdens het vak levensbeschouwing zijn ze op school voorbereid op de gesprekken. Eerder op de dag hadden ze een ontmoeting met evangelist Krijgsman van de evangelisatiepost Simon de Looijer. Het gesprek met hem gaf de scholieren het laatste zetje om de straat op te gaan.

Eng, vinden sommigen. Aarzelend kijken ze de mensenmassa rond. Wie zullen ze aanspreken? Vooral oudere mensen die alleen lopen, valt een praatje te beurt. Marianne Karman en Herbert Streefkerk stappen op een bejaarde man af.

„Meneer, gelooft u in leven na de dood?” De man kijkt het meisje even vriendelijk aan. „Ik ben nog steeds zoekende. Ik zie zo veel ellende om me heen. Ik weet niet waarin ik moet geloven. Eens zal ik het weten.”

Marianne: „Eens? Misschien stel ik een vreemde vraag, maar hoe oud bent u?” De man lacht. „85, Meiske.” „Dan heeft u menselijkerwijs gesproken niet veel tijd meer.” Herbert mengt zich in het gesprek. Kort en helder legt hij uit dat in de Bijbel antwoorden staan voor zoekende mensen. „Ik heb hier het Johannesevangelie voor u.”

Onderste ladder
„Ja, ik geloof in iets na dit leven.” Een 75-jarige man met een geruite pet op knikt beslist naar Lennart de Jong en Jolien van Ginkel. „Maar je moet niet te lang over de eeuwigheid nadenken, anders word je gek. ’t Is zo lang, hè?” Open vertelt hij over zijn twee vrouwen die hij beiden door de dood moest verliezen. „Ze hebben beiden goed geleefd, die zijn echt in de hemel. Daar ga ik ook heen.”

„Gelooft u ook in een hel?” vraagt Lennart. De man schudt zijn hoofd. „Nee, God is liefde. Daar past een hel niet bij. Mensen als Saddam Hussein hebben een plekje in een soort voorborcht, de onderste ladder van de hemel. Na miljoenen jaren mag hij misschien wat hogerop.”

Eerlijk wijst Jolien de man erop dat er voor God geen tussenweg bestaat: het is de hemel óf de hel. „God is inderdaad liefde, maar Hij moet ook de zonde straffen. Want Hij is rechtvaardig. Wij mensen komen niet in de hemel omdat we goed leven, maar alleen door het geloof in Christus.” „Nee, die hoofdstukken in de Bijbel die over de hel gaan, geloof ik niet”, houdt de man aan. Een folder wil hij nog wel lezen. „Ja, dat vind ik leuk, dat doe ik. En mijn naam? Schrijf maar op: Franciscus Xaverius Cornelis Streefland uit Amsterdam.”

„Ik voelde me echt machteloos, joh”, geeft Lennart achteraf toe. „Ik zou zo’n man willen overtuigen van de waarheid, maar ik kom niet verder.” Jolien herkent dit gevoel. „Maar we moeten mensen ook loslaten. Wij mogen God vragen of Hij het gesprek wil zegenen. De vrucht is aan Hem.”

Allochtoon
Op een bankje zit een allochtone jongeman druk te praten met Jacobine van Leeuwen en Gerald Stegerman. „Weet je, er moet iets gebeuren in je leven voordat je doodgaat. Je moet berouw hebben over je zonden en vergeving krijgen, weet je.” Jacobine knikt de moslimjongen toe en haakt in op wat hij zegt. „En daarom is Gods Zoon voor zondaren gestorven, zodat wij vergeving kunnen krijgen.” De kerel schudt beslist zijn hoofd. „Nee, hij is niet gestorven. In de Koran staat dat hij leeft.” Toch pakt hij enthousiast het Johannesevangelie aan. „Helaas kan ik de Koran niet voor jullie vertalen.”

Even later zingt de 6 vwo-groep als afsluiting van de dag uit volle borst Psalm 84:3 in de evangelisatiepost. Evangelist Krijgsman: „We zagen vanmiddag hoe mooi en moeilijk evangeliseren kan zijn. Maar welzalig hij die al zijn kracht en hulp alleen van Hem verwacht. Die leert dat er voor Jezus geen hopeloze gevallen zijn.”

Aan de ene kant ben ik blij met zulke acties. Ik hoop alleen dat de jonge 'evangelisten' zelf ook deel hebben aan het geloof waar ze over spreken...

Dat kan ook juist een klemmende vraag voor ze geweest zijn
ik hoorde dat daar wel leerlingen mee liepen: moet ik als blinde een blinde leiden?

helma schreef:Dat kan ook juist een klemmende vraag voor ze geweest zijn
ik hoorde dat daar wel leerlingen mee liepen: moet ik als blinde een blinde leiden?

Maar als die ene blinde nu wél beter de weg kan vinden omdat íe op bekend terrein is waar hij/zij zonder te vallen of ergens tegenop te botsen blind de weg kan vinden???????????????????

Rens schreef:

helma schreef:Dat kan ook juist een klemmende vraag voor ze geweest zijn
ik hoorde dat daar wel leerlingen mee liepen: moet ik als blinde een blinde leiden?

Maar als die ene blinde nu wél beter de weg kan vinden omdat íe op bekend terrein is waar hij/zij zonder te vallen of ergens tegenop te botsen blind de weg kan vinden???????????????????

Ik heb in Ermelo inderdaad wel blinden blinden zien geleiden, dat klopt. Maar dat zijn toch echt uitzonderingen.

Bileam was blind, wat heeft hij rijk gesproken van Christus!
Het getuigenis van Kajafas is ook voor velen al tot zegen geweest

niet om het blindzijn goed te praten, maar de Heere kán het wel gebruiken

En er waren hopelijk ook zienden donderdag op de Dam

Rens schreef:

helma schreef:Dat kan ook juist een klemmende vraag voor ze geweest zijn
ik hoorde dat daar wel leerlingen mee liepen: moet ik als blinde een blinde leiden?

Maar als die ene blinde nu wél beter de weg kan vinden omdat íe op bekend terrein is waar hij/zij zonder te vallen of ergens tegenop te botsen blind de weg kan vinden???????????????????

Het kan zeker zo zijn dat bij evangelisatie een blinde een blinde geleiden kan. Het Woord is (God zij dank) niet afhankelijk van degene die het spreekt.

Anderzijds moeten we erg oppassen. Eén verkeerde indruk bij iemand die 'ge-evangeliseerd' wordt kan hem/haar voor altijd bederven voor het evangelie. Juist 'on-echtheid' is voor velen een afknapper geweest!

Ik vind het een moeilijke vraag, of we er goed aan doen met onbekeerden te evangeliseren:
1. Enerzijds wordt het woord overgedragen, en kan door Gods Geest gezegend worden.
2. Anderzijds geloof ik dat het belangrijkste bij evangelisatie is het gebed vooraf en achteraf, en dat wij het Woord alleen recht doen als wij het spreken vanuit de hartelijke overtuiging dat het ook wáár is wat wij spreken. Juist als wij menen het woord te kunnen spreken met overtuiging zónder zelf bekeerd te zijn, tonen we daarmee dat wij de boodschap van het evangelie helemaal verkeerd begrijpen.

Kortom: Het evangelie laat geen enkele ruimte open om onbekeerd te zijn. Hoe kan iemand die het woord ongehoorzaam is, die het zelf verwerpt, nu een ander overtuigen? En laad zo iemand niet te meerder de toorn Gods op zich, 'door anderen lasten op te leggen, maar die zelf met geen vinger aan te roeren?'

memento schreef:Hoe kan iemand die het woord ongehoorzaam is, die het zelf verwerpt, nu een ander overtuigen?

Niet.
Zelfs alle wedergeborenen bij elkaar van alle eeuwen kunnen dat niet.
Dat kan alleen Gods Geest door Zijn Woord. Gelukkig maar.

Maar wat denk je dan van mensen als Bileam en Judas?

memento schreef:En laad zo iemand niet te meerder de toorn Gods op zich, 'door anderen lasten op te leggen, maar die zelf met geen vinger aan te roeren?'

Zeker.
Hoewel het een lichte last en een zacht juk is. Sterker nog: een liefdedienst. Niemand van Gods kinderen wil ooit terug.
Die notie moeten we bij het evangeliseren wel voorop zetten.

helma schreef:Dat kan ook juist een klemmende vraag voor ze geweest zijn
ik hoorde dat daar wel leerlingen mee liepen: moet ik als blinde een blinde leiden?

Het is te hopen dat deze vragen een vervolg krijgen. Ik ben allang blij dat er één op één wordt geëvangeliseerd. Bij de meeste evangelisatie akties wordt 'alleen maar' gefolders. Ik ben van mening dat dit soort van akties meer uitwerken. Maar .....

Tiberius schreef:
Maar wat denk je dan van mensen als Bileam en Judas?

Weten we alleen dat God die twee, in de Oud Testamentische tijd voor een speciaal doel gebruikt hebben.

Van Bileam kunnen we haast met zekerheid zeggen dat hij niet het middel is geweest om iemand tot bekering te brengen.

Van Judas weten we dat niet. Je heb wel van die kromme stok gehoord, denk ik.

Laat de blinde in dit geval de blinde maar leiden.
Vallen ze beide in de gracht, dan zal die val toch anders zijn dan wanneer ik blind, omdat ik blind ben, gewoon maar niets doe.

Voorts geloof ik vast, dat het bezig zijn in het Koninkrijk Gods hier op aarde t.b.v. onze onwetende naaste ook voor een (zgn.) onbekeerd mens tot zegen kan zijn.

Laat ons nooit, en zeker niet in de evangelisatie, te min van Hem denken, Wiens grootste wens is om zondaren te zaligen.

De rem van het "zelf onbekeerd zijn" mag dan niet werken.

Werkt als het nog dag is!

Voorts geloof ik vast, dat het bezig zijn in het Koninkrijk Gods hier op aarde t.b.v. onze onwetende naaste ook voor een (zgn.) onbekeerd mens tot zegen kan zijn.

Ik vind dit een verkeerde focus op evangelisatie. Hoort niet het gebed centraal te staan, en daarna pas ons handelen, ipv omgedraaid? Oh, ik weet wel dat wij in de ref. gez. veels te vaak het bij bidden houden, maar omgedraaid is al ons werk wat uit het geloof niet is zonde! Een waar besef van wat dat inhoudt, inclusief de bijbehorende conclusie dat wij door als ongelovige te evangeliseren Gods toorn te meer op ons halen als wij zélf niet luisteren naar het geen wij anderen overbrengen, zou ons toch met een gepaste schrik en schroom moeten vervullen.

Wat ik wil aangeven is dat ik de conclusie dat het beter is om te evangeliseren met ongelovigen dan helemaal niet te evangeliseren, niet zo vanzelf sprekend vindt. Zeker vanuit het standpunt van de evangeliserende jeugd (die zelf niet bekeerd is) zou dit een wezenlijke vraag moeten zijn, waar niet eerder gerust wordt voordat men zélf deel aan Jezus heeft.

Er werden in deze topic Judas en Bileam genoemd. Laat hun einde tot waarschuwing zijn. Want ook al zouden zij door het overbrengen van Gods woord duizenden bekeerd hebben, zij zelf zijn voor eeuwig verloren!

jvdg schreef:Laat de blinde in dit geval de blinde maar leiden.
Vallen ze beide in de gracht, dan zal die val toch anders zijn dan wanneer ik blind, omdat ik blind ben, gewoon maar niets doe.

Voorts geloof ik vast, dat het bezig zijn in het Koninkrijk Gods hier op aarde t.b.v. onze onwetende naaste ook voor een (zgn.) onbekeerd mens tot zegen kan zijn.

Laat ons nooit, en zeker niet in de evangelisatie, te min van Hem denken, Wiens grootste wens is om zondaren te zaligen.

De rem van het "zelf onbekeerd zijn" mag dan niet werken.

Werkt als het nog dag is!

Wil ik hier nog even iets aan toevoegen, nadat ik Memento gelezen heb.

Als men zelf onbekeerd is, moet men eerst met zichzelf met zendingswerk bezig zijn. Eerst die balk uit eigen oog. Dan pas kan men die blijde boodschap aan anderen verkondigen.

Zoals wat Memento zei: Wat niet uit het geloof is, is zonde!

Bert Mulder schreef:

jvdg schreef:Laat de blinde in dit geval de blinde maar leiden.
Vallen ze beide in de gracht, dan zal die val toch anders zijn dan wanneer ik blind, omdat ik blind ben, gewoon maar niets doe.

Voorts geloof ik vast, dat het bezig zijn in het Koninkrijk Gods hier op aarde t.b.v. onze onwetende naaste ook voor een (zgn.) onbekeerd mens tot zegen kan zijn.

Laat ons nooit, en zeker niet in de evangelisatie, te min van Hem denken, Wiens grootste wens is om zondaren te zaligen.

De rem van het "zelf onbekeerd zijn" mag dan niet werken.

Werkt als het nog dag is!

Wil ik hier nog even iets aan toevoegen, nadat ik Memento gelezen heb.

Als men zelf onbekeerd is, moet men eerst met zichzelf met zendingswerk bezig zijn. Eerst die balk uit eigen oog. Dan pas kan men die blijde boodschap aan anderen verkondigen.

Zoals wat Memento zei: Wat niet uit het geloof is, is zonde!

Ik vind dit best een moeilijk onderwerp. Maar als je zo'n blijde boodschap mag brengen, nl dat Jezus voor jou zonden is gestorven, dan wil je daar toch zelf deel aan hebben? En als je weet wat het uiteindelijk gevolg is van onbekeerlijkheid, nl. de eeuwige verdoemenis, dan kan je toch niet rusten voordat...
Ik hoop dat de mensen die zonder geloof evangeliseren dat beseffen en zich met hun gebrek tot Hem wenden.

Bert Mulder schreef:

jvdg schreef:Laat de blinde in dit geval de blinde maar leiden.
Vallen ze beide in de gracht, dan zal die val toch anders zijn dan wanneer ik blind, omdat ik blind ben, gewoon maar niets doe.

Voorts geloof ik vast, dat het bezig zijn in het Koninkrijk Gods hier op aarde t.b.v. onze onwetende naaste ook voor een (zgn.) onbekeerd mens tot zegen kan zijn.

Laat ons nooit, en zeker niet in de evangelisatie, te min van Hem denken, Wiens grootste wens is om zondaren te zaligen.

De rem van het "zelf onbekeerd zijn" mag dan niet werken.

Werkt als het nog dag is!

Wil ik hier nog even iets aan toevoegen, nadat ik Memento gelezen heb.

Als men zelf onbekeerd is, moet men eerst met zichzelf met zendingswerk bezig zijn. Eerst die balk uit eigen oog. Dan pas kan men die blijde boodschap aan anderen verkondigen.

Zoals wat Memento zei: Wat niet uit het geloof is, is zonde!

Ik ben het roerend met Bert en memento eens, maar deze redenering mag ons toch niet in het hoekje van lijdelijkheid brengen in de zin van: ik heb niks, dus ik kan de ander niets brengen?
Dat is te simpel!

Dan gooi ik mijn opdracht weg: Verkondig..............